Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 06-11-2012 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Siwek

Protokolant:Marcin Szczypiński

po rozpoznaniu w dniu 06-11-2012 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko H. J.

o zapłatę

I.  uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 7 grudnia 2011 roku, sygnatura akt I Nc 5325/11,

II.  powództwo oddala,

III.  zasądza od strony powodowej (...) S.A. w W. na rzecz pozwanej H. J. kwotę 236 zł ( dwieście trzydzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 04 listopada 2011 r. strona powodowa (...) S.A. w W. domagała się zasądzenia od pozwanej H. J. kwoty 1.023,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13 września 2011 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że jest w posiadaniu weksla wystawionego przez H. J..

Weksel został wystawiony w J. dnia 03 czerwca 2004 r., opiewa na kwotę 1.023,11 zł, płatną bez protestu dnia 12 września 2011 r. w (...) S.A. w J., ul. (...), na podstawie którego pozwana zobowiązana jest zapłacić stronie powodowej dochodzoną kwotę.

Pomimo upływu terminu płatności, dłużnik wekslowy nie dokonał zapłaty sumy z weksla.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 07 grudnia 2011 r., sygn. akt I Nc 5325/11, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze uwzględnił powództwo.

Od powyższego nakazu zarzuty wniosła pozwana H. J., która zażądała uchylenia nakazu zapłaty.

W uzasadnieniu swojego środka odwoławczego pozwana wskazała, że na podstawie umowy zawartej ze stroną powodową dnia 03 czerwca 2004 r. świadczyła dla strony powodowej, jako przedstawiciel, usługi finansowe. Zabezpieczeniem umowy był podpisany przez pozwaną weksel in blanco, który miał charakter gwarancyjny.

Pismem z dnia 09 września 2004 r. strona powodowa wypowiedziała pozwanej w/w umowę.

W związku ze złożeniem u strony powodowej weksla in blanco zostało przez strony zawarte porozumienie wekslowe (deklaracja wekslowa) warunkujące wypełnienie przez stronę powodową powyższego weksla.

Złożony do akt sprawy weksel nie został wypełniony zgodnie z porozumieniem wekslowym.

Ponadto pozwana podniosła, iż nie posiada wobec strony powodowej jakichkolwiek zobowiązań pieniężnych, w tym nie jest dłużnikiem strony powodowej w zakresie dochodzonej kwoty w wysokości 1.023,11 zł. Wobec tego strona powodowa wypełniła weksel na kwotę dochodzoną pozwem w sytuacji, w której pozwana nie posiada jakiegokolwiek zadłużenia.

H. J. z ostrożności procesowej podniosła również zarzut przedawnienia roszczenia, które stało się podstawą do wypełnienia weksla in blanco.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 03 czerwca 2004 r. H. J. zawarła z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług przez przedstawiciela.

Zgodnie z § 8 ust. 1 umowy na zabezpieczenie wszelkich roszczeń (...) S.A. w W. H. J. podpisała deklarację wekslową, stanowiąca załącznik III do umowy oraz wystawiła weksel in blanco. Deklaracja wekslowa wymienia podstawy upoważniające (...) S.A. w W. do określonego w deklaracji wekslowej wypełnienia weksla i jego realizacji.

(Dowód: - weksel k. 3

- umowa z dnia 03.06.2004 r. k. 41)

W dniu 09 września 2005 r. (...) S.A. w W. wypowiedziała H. J. umowę o świadczenie usług przez przedstawiciela z dnia 03 czerwca 2004 r.

(Dowód: - wypowiedzenie umowy z dnia 09.09.2005 r. k. 18, 41)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późń. zm.) weksel własny powinien zawierać: nazwę "weksel", w samym tekście dokumentu, w języku w jakim go wystawiono; przyrzeczenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej; oznaczenie terminu płatności; oznaczenie miejsca płatności; nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana; oznaczenie daty i miejsca wystawienia wekslu; podpis wystawcy weksla.

W niniejszej sprawie taki weksel wystawiony przez H. J. został przedłożony.

Jednakże pozwana zakwestionowała (niezależnie od zakwestionowania faktu istnienia wierzytelności), że weksel nie został wypełniony zgodnie z podpisaną w dniu 03 czerwca 2004 r. deklaracją wekslową.

W związku z powyższym należało wskazać że posiadaczem weksla stanowiącego przedmiot niniejszego postępowania był (...) S.A. w W. na którego zlecenie zapłata miała być dokonana i który zawarł z pozwaną umowę o świadczenie usług, obejmującą również jako załącznik III deklarację wekslową.

Dlatego strona powodowa nie może zasłaniać się treścią art. 10 w zw. z art. 103 ustawy i pomijać kwestię treści deklaracji wekslowej.

A w konsekwencji skoro pozwana podniosła zarzut wypełnienia przez stronę powodową weksla niezgodnie z deklaracją wekslową, to na stronie powodowej ciążył ciężar wykazania że weksel został wypełniony zgodnie z deklaracją wekslową. Zwłaszcza, że jak stanowi § 8 ust.1 umowy z dnia 03 czerwca 2004 r. deklaracja ta określa przesłanki do uzupełnienia weksla oraz jego realizacji.

W tym miejscu trzeba było wskazać, że nie było możliwe obciążenie pozwanej ciężarem udowodnienia, iż weksel został wypełniony niezgodnie z deklaracją wekslową.

Na mocy bowiem § 7 ust. 3 umowy, z chwilą rozwiązania umowy H. J. zobowiązana była do zwrotu przedmiotowej umowy oraz wszelkich innych dokumentów.

Tym samym wszelkie dowody mogące stanowić dowód w sprawie znajdują się w wyłącznej dyspozycji strony powodowej.

Tymczasem mimo wezwania Sądu Rejonowego strona powodowa ani nie przedłożyła rozliczenia finansowego umowy z dnia 03 czerwca 2004 r., ani (co najbardziej istotne) deklaracji wekslowej.

Ta swoista obstrukcja ze strony powodowej spowodowała, że nie była możliwa kontrola ze strony Sądu prawidłowości wypełnienia weksla in blanco przez (...) S.A. w W..

To zaś winno było pociągnąć za sobą negatywne skutki procesowe dla strony powodowej i uznanie, że nie wykazała ona że weksel z dnia 03 czerwca 2004 r. został uzupełniony prawidłowo. Czyli że nie zostało wykazane, iż stronie powodowej rzeczywiście przysługuje z weksla roszczenie o zapłatę kwoty 1.023,11 zł.

I już tylko z tego powodu powództwo podlegało oddaleniu.

Do tego należało wskazać, że strona powodowa, w ocenie tutejszego Sądu, w ogóle nie wykazała wysokości swojego roszczenia.

Do akt, mimo wezwania do przedłożenia rozliczenia finansowego umowy z dnia 03 czerwca 2004 r., zostały złożone przez stronę powodową jedynie zestawienia nie wpłaconych do biura rat pobranych od klienta.

Trzeba było zauważyć, że stanowią one jedynie dokument prywatny, czyli zgodnie z art. 245 k.p.c. jedynie dowód tego że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Tymczasem przede wszystkim wątpliwości budził fakt, że stwierdzenia niedoborów dokonano na przełomie aż 7 miesięcy (od października 2005 r. do kwietnia 2006 r.). Gdyby faktycznie doszło do niedoborów można byłoby oczekiwać bardziej skoncentrowanej kontroli przez stronę powodową celem ustalenia roszczeń wobec pozwanej.

Ponadto należało zauważyć, że zgodnie z tymi zestawieniami niezgodności sald wynikających z książeczek spłat klienta z saldem w systemie (...) było stwierdzane po kilku miesiącach od rozwiązania z H. J.umowy (nawet po 7 miesiącach).

Z zestawienia nie wynika, że niedobory powstały w okresie kiedy obowiązywała z pozwaną umowa.

Nie sposób było również ustalić, w oparciu o zestawienia, w jaki sposób została wyliczona kwota wierzytelności w wysokości 1.023,11 zł.

I dlatego też również z tego powodu, powództwo podległo oddaleniu.

Jak stanowi art. 496 k.p.c. po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Stąd orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

W niniejszej sprawie na koszty te w przypadku pozwanej złożyła się opłata sądowa od zarzutów od nakazu zapłaty 39 zł, opłata skarbowa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 180 zł (§ 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późń. zm.)).