Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

L., dnia 15 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Krajewska

Protokolant: Ewelina Kopcza

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 r. w Lubinie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. O. i R. O.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej, (...) S.A. w W. na rzecz powodów, J. O. i R. O. solidarnie kwotę 6.556,59 zł ( sześć tysięcy pięćset pięćdziesiąt sześć złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 23 stycznia 2012r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powodów solidarnie kwotę 2.187,58 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

IV.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 523,81 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.

Sygn.akt IC 499/12

UZASADNIENIE

Powodowie, J. O. i R. O. wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od strony pozwanej, (...) S.A. w W. kwoty 6.788,20 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 stycznia 2012r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na rzecz powodów od strony pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie 1.200 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictw w kwocie 34 zł.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, że w dniu 10 grudnia 2011r. w wyniku kolizji został uszkodzony pojazd powodów marki F. (...) nr rej. (...). Pozwana jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej sprawcy tej kolizji uznała swą odpowiedzialność za szkodę i przyznała powodom odszkodowanie w kwocie 4.746,95. Powodowie uzyskali prywatną kalkulację naprawy na kwotę 11.535,15 zł. Pismem z dnia 7 lutego 2012r. powodowie wezwali stronę pozwaną do dopłaty odszkodowania. Pozwana nie dokonała płatności, dlatego konieczne stało się wytoczenie powództwa. Odsetki ustawowe powodowie liczyli od daty trzydziestu dni od zgłoszenia szkody.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powodów na rzecz strony pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że kwestionuje prywatną wycenę powodów będącą podstawą dochodzonego roszczenia. Pozwana przedstawiła kalkulację z której wynikało, że koszty naprawy wyniosły kwotę 4.746,95 zł. Różnica między wyceną pozwanej, a wyceną powodów mogła wynikać z tego, że wycena powodów była oparta na cenach (...) tzw. „oryginalnych” częściach. Zachodziło jednak prawdopodobieństwo, że pojazd już wcześniej był uszkodzony i naprawiany. W takiej sytuacji brak było uzasadnienia wyliczenia kosztów naprawy według cen elementów oryginalnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2011r. B. O. jechała samochodem marki F. (...) nr rej. (...) należącym do powodów, J. O. i R. O. drogą w L. między ul. (...), a ul. (...). Gdy wyżej wymieniona zatrzymała kierowany przez siebie pojazd celem skrętu w prawo, kierujący stojącym na przeciwko pojazdem marki M. zaczął nieprawidłowo skręcać w lewo, nie ustępując pierwszeństwa przejazdu pojazdowi powodów i uderzył w pojazd powodów lewym tyłem swego pojazdu w lewy tył samochodu powodów. Na miejsce zdarzenia została wezwana policja, która ukarała kierującego M. mandatem karnym.

Samochód sprawy w/w szkody był w dacie tego zdarzenia ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej tj. w (...) S.A. w W..

W wyniku powyższego zdarzenia w samochodzie powodów zostały uszkodzone pokrywa tylna bagażnika, szyba tylna, poszycie boku tylnego, lampa tylna lewa, które podlegały wymianie oraz zawiasy bagażnika, okular lampy tylnej lewej i nakładka zderzaka, które podlegały naprawie. Wartość szkody w pojeździe powodów, w tym koszty części zamiennych oraz robocizny wyniosły łącznie kwotę 11.303,54 zł brutto.

Samochód powodów wcześniej, przed zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2011r. posiadał uszkodzony błotnik tylny lewy, który był jednakże naprawiony jeszcze przed wyżej wymienioną kolizją drogową.

Po zdarzeniu z dnia 10 grudnia 2011r. powodowie dokonali napraw swego pojazdu przy użyciu oryginalnych części sygnowanych przez F..

DOWODY : dołączone akta szkody strony pozwanej nr (...),

opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej K.

G. k. 45-53, k.84-95 akt,

zeznania powoda, J. O. k.124 akt.

W dniu 13 grudnia 2011r. B. O. zgłosiła stronie pozwanej w imieniu powodów szkodę w pojeździe powodów marki F. (...) nr rej. (...) wynikłą ze zdarzenia drogowego z dnia 10 grudnia 2011r.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacji szkody, strona pozwana pismem z dnia 17 stycznia 2012r. powiadomiła powoda, J. O. o ustaleniu i przyznaniu odszkodowania tytułem naprawienia szkody zaistniałej w pojeździe powodów w wyniku powyższego zdarzenia w kwocie 4.746,95 zł, która to kwota powodom została wypłacona. Jednocześnie w tym piśmie strona pozwana oświadczyła, że w przypadku gdyby koszt naprawy auta przekroczył powyższą, bezsporną kwotę odszkodowania, to będzie możliwy powrót do sprawy wyłącznie po przedstawieniu faktur VAT za wykonane prace oraz części zamienne, a przesłaną kwotę należy przez to traktować jako zaliczkę na poczet usunięcia szkody w pojeździe.

Na zlecenie powodów w dniu 17 stycznia 2012r. została sporządzona przez (...) spółka z o.o. w L. pisemna kalkulacja szkody w pojeździe marki F. (...) nr rej. (...) powstałej w skutek zdarzenia z dnia 10 grudnia 2011r., w której to kalkulacji ustalono koszt naprawy pojazdu na kwotę 11.535,15 zł brutto.

DOWODY: dołączone akta szkody strony pozwanej nr (...),

kopia kalkulacji szkody z 17 stycznia 2012r. k.13-15 akt.

Pismem z dnia 7 lutego 2012r. pełnomocnik powodów zawiadomił stronę pozwaną, że powodowie zlecili prywatną opinię celem ustalenia wartości szkody w ich pojeździe w związku ze zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2011r. i z opinii tej wynikało, że wartość szkody faktycznie wyniosła kwotę 11.535,15 zł. Dlatego, pismem tym pełnomocnik powodów wezwał stronę pozwaną do dopłaty na rzecz powodów kwoty 6.788,20 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 23 stycznia 2012r. do dnia zapłaty, w terminie 14 dni od otrzymania w/w pisma. Strona pozwana po otrzymaniu wyżej wymienionego pisma nie uiściła w wyznaczonym terminie na rzecz powodów powyżej wskazanej kwoty.

DOWODY: pismo z dnia 7 lutego 2012r. k.16 akt,

potwierdzenie odbioru k.17-18 akt,

zeznania powoda, J. O. k.124 akt.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w przeważającej części było zasadne, a przez to w znacznej części zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.415 kc, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę zobowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie z art.822 §1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Okolicznością bezsporną w przedmiotowej sprawie był fakt, że strona pozwana, (...) S.A. w W. była zobowiązana wobec powodów, J. O. i R. O. do naprawienia szkody powstałej w ich pojeździe marki F. (...) nr rej. (...) w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 10 grudnia 2011r., na podstawie wiążącej stronę pozwaną ze sprawcą tej szkody drogowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

W przedmiotowej sprawie kwestię sporną między stronami stanowiła wysokość należnego od strony pozwanej powodom odszkodowania z tytułu naprawienia szkody w wyżej wymienionym pojeździe.

Zgodnie z art.363§1 kc naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej, a zgodnie z §2, jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Jak wynikało z akt szkody strony pozwanej nr (...), w trakcie postępowania likwidacyjnego strony ustaliły, że naprawienie szkody nastąpi poprzez wypłatę przez stronę pozwaną powodom odpowiedniej sumy pieniężnej tytułem należnego odszkodowania.

W ocenie Sądu przy uwzględnieniu opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej K. G. wydanej w przedmiotowej sprawie, co do stwierdzonych przez biegłego uszkodzeń w pojeździe powodów i faktycznych kosztów naprawy tych uszkodzeń, kwota odszkodowania wypłacona przez stronę pozwaną powodom tytułem naprawienia szkody nie była odpowiednia i w części została zaniżona.

W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu opinii biegłego, który w swej opinii określił jakie elementy samochodu powodów uległy uszkodzeniu w wyniku zdarzenia z dnia 10 grudnia 2011r. i jakie były faktyczne, rzeczywiste koszty ich naprawy, a przez to naprawienia szkody w tym pojeździe poprzez doprowadzenie go do stanu poprzedniego, roszczenie powodów o dalszą, wyższą część odszkodowania było w pełni uzasadnione.

Faktyczne koszty naprawy samochodu powoda jak wynikało z pierwotnej opinii w/w biegłego z dnia 19 czerwca 2012r., jak też ustaleń Sądu dokonanych w oparciu o powyższą opinię biegłego, wynosiły kwotę 11.303,54 zł brutto, a nie jak ustaliła strona pozwana w kwocie 4.746,95 zł brutto.

W ocenie Sądu opinia biegłego w powyższym zakresie zasługiwała w pełni na uwzględnienie, gdyż została wydana w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania, według najlepszej wiedzy biegłego, specjalisty w zakresie techniki samochodowej i ruchu drogowego, a przez to brak było podstaw do jej kwestionowania w powyższym zakresie.

Biegły sądowy, K. G. w wydanej w przedmiotowej sprawie opinii pierwotnej z dnia 19 czerwca 2012r. prawidłowo w ocenie Sądu ustalił w oparciu o materiał dowody zgromadzony w sprawie, jakie elementy pojazdu powodów uległy uszkodzeniu, które z nich podlegały wymianie, a które jedynie naprawie.

Biegły także prawidłowo przyjął, że do dokonania kalkulacji szkody należało przyjąć wartość elementów samochodu powodów do wymiany według cen oryginalnych części zamiennych F. oraz średnie koszty robocizny przy wymianie tych części, jak też naprawie pozostałych.

Z powyższej opinii biegłego, jak też z opinii uzupełniającej z dnia 1 października 2012r. wynikało bowiem, że na rynku brak zamienników części oryginalnych F., które mogłyby być zastosowane przy naprawie samochodu powodów.

Nadto, w ocenie Sądu, to do powodów jako uprawnionych poszkodowanych, a nie strony pozwanej, należał wybór czy samochód powodów po szkodzie będzie naprawiany przy użyciu oryginalnych części zamiennych F., czy też innych nieoryginalnych.

Stron bowiem nie wiązała żadna umowa, która zobowiązywałaby powodów do dokonania powyższych napraw przy użyciu innych części niż oryginalnych producenta F., czy części używanych, które nie dałyby powodom gwarancji jakości tych napraw i przywrócenia przez to samochodu do stanu poprzedniego z przed szkody.

Dlatego też Sąd przyjął, że strona pozwana powinna była wypłacić powodom należne odszkodowanie w wysokości umożliwiającej powodom dokonanie napraw ich pojazdu po szkodzie, przy użyciu oryginalnych, nowych części producenta.

Jak wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 kwietnia 2012r. sygn.akt IIICZP 80/11 cyt.: Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi”.

Strona pozwana nie wykazała w toku niniejszego postępowania, aby zastosowanie do naprawy pojazdu powodów oryginalnych części producenta F. w jakikolwiek sposób zwiększyło wartość tego pojazdu w stosunku do tego, jaka była ta wartość przed kolizją drogową z dnia 10 grudnia 2012r.

Dlatego też, koszt naprawy pojazdu powodów, a przez to naprawienia szkody i przywrócenia tego pojazdu do stanu z przed kolizji z dnia 10 grudnia 2012r. Sąd ustalił na kwotę 11.303,54 zł, w oparciu o opinię biegłego K. G. z dnia 19 czerwca 2012r. , uwzględniając ceny oryginalnych części zamiennych F. i średnie stawki robocizny.

Sąd nie stracił przy tym z pola widzenia faktu, że samochód powodów przed kolizją z dnia 10 grudnia 2011r. był uszkodzony i że w związku z tym były dokonywane wcześniej, przed tą kolizją naprawy tego auta, w tym uszkodzonego w trakcie kolizji z dnia 10 grudnia 2011r. błotnika tylnego lewego.

Jak wynikało jednakże z uzupełniającej opinii biegłego K. G. z dnia 1 października 2012r. oraz z zeznań powoda, J. O., błotnik lewy tylny samochodu powodów przed kolizją z dnia 10 grudnia 2011r. mimo wcześniejszych jego napraw był w stanie dobrym, umożliwiającym powodom dopuszczenie ich pojazdu do ruchu drogowego, czego strona pozwana nie kwestionowała.

Sam fakt, że błotnik ten był wcześniej wymieniany i lakierowany w ocenie Sądu nie świadczył w żadnym zakresie o tym, że strona pozwana po kolizji drogowej z dnia 10 grudnia 2011r. i uszkodzeniu w trakcie tej kolizji między innymi tego błotnika, posiadała uprawnienie do obniżenia należnego powodom odszkodowania z uwagi na wcześniejszą wymianę i lakierowanie błotnika.

Błotnik ten bowiem w wyniku zdarzenia z dnia 10 grudnia 2011r. został uszkodzony, powodowie wymienili ten błotnik na nowy celem jego naprawy.

Sąd przez to nie uwzględnił ustaleń opinii uzupełniającej z dnia 1 października 2012r. biegłego sądowego K. G. jakoby wartość szkody w pojeździe powodów podlegała obniżeniu o 35% amortyzacji kosztów naprawy błotnika lewego tylnego w tym pojeździe.

Powodowie bowiem nie posiadali innej możliwości dokonania naprawy uszkodzonego w trakcie kolizji z dnia 10 grudnia 2011r. błotnika lewego tylnego auta, niż przez dokonanie wymiany tego błotnika na nowy, oryginalny błotnik . Stron nie wiązała także żadna umowa pozwalająca stronie pozwanej dokonywać jakichkolwiek procentowych obniżeń wartości szkody z uwagi na amortyzację i zużycie części samochodu powodów z przed kolizji.

Wypłata przez stronę pozwaną odszkodowania powodom pomniejszonego o jakąkolwiek amortyzację części zamiennych, nie pozwoliłaby bowiem powodom zakupić odpowiednich części zamiennych do ich pojazdu celem przywrócenia tego pojazdu do stanu poprzedniego, gdyż powodowie nie posiadaliby na to odpowiednich środków pieniężnych.

To na stronie powodowej także jako zobowiązanej do naprawienia szkody w sposób umożliwiający powodom przywrócenie pojazdu do stanu z przed kolizji, a nie do powodów należało ustalenie odpowiedniej wysokości szkody w pojeździe powodów i wypłata im odszkodowania w wysokości odpowiedniej do naprawy auta i przywrócenia go do stanu poprzedniego, nawet jeżeli powodowie wcześniej, przed wypłatą odszkodowania napraw tych nie przeprowadzili na własny koszt.

Dlatego też , Sąd na podstawie opinii biegłego sądowego K. G. z dnia 19 czerwca 2012r. ustalił, że faktyczna szkoda w pojeździe powodów w związku ze zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2011r. wyniosła kwotę 11.303,54 zł, jaką to kwotę przez to strona pozwana była zobowiązana wypłacić powodom tytułem naprawienia szkody.

Strona pozwana natomiast wypłaciła powodom dotychczas odszkodowanie w kwocie 4.746,95 zł, a przez to nadal jest zobowiązana do zapłaty na rzecz powodów dodatkowo kwoty 6.556,59 zł tytułem niewypłaconej części należnego odszkodowania.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I i II sentencji niniejszego wyroku.

Orzeczenie w zakresie należnych odsetek ustawowych jak w punkcie I sentencji wyroku Sąd wydał w oparciu o art.14 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. nr 124 poz.1152 z 2003r.) w zw. z art. 481 kc, gdyż powodowie zgłosili szkodę stronie pozwanej w dniu 13 grudnia 2011r., strona pozwana powinna była wypłacić w całości należne odszkodowanie w terminie ustawowym 30 dni od daty zgłoszenia szkody, a więc do dnia 13 stycznia 2012r., a powodowie wnieśli o zasądzenie odsetek od dnia 23 stycznia 2012r., a więc od daty gdy strona pozwana pozostawała już w opóźnieniu z zapłatą tych należnych odsetek ustawowych wobec powodów.

Orzeczenie o zwrocie należnych kosztów procesu jak w punkcie III sentencji wyroku Sąd wydał w oparciu o art.100 kpc, obciążając tymi kosztami w całości stronę pozwaną, w związku z tym, że powodowie ulegli co do swego roszczenia zgłoszonego w pozwie w nieznacznym zakresie.

Orzeczenie o nie uiszczonych kosztach sądowych w zakresie części wynagrodzenia biegłego sądowego jak w punkcie IV sentencji wyroku Sąd wydał w oparciu o art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167 poz.1398 z 2005r.).