Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKa 87/01

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2001 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

SSA Jolanta Śpiechowicz

Sędziowie

SA Jan Dybek (spr.)

SO del. Elżbieta Mieszczańska

Protokolant

Barbara Oleś

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Stefana Jarskiego

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2001r.

sprawy z wniosku J. T.

- o odszkodowanie

z powodu apelacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 11 stycznia 2001r. sygn. akt XVI1 Ko 281/98

1. zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

2. obciążą Skarb Państwa kosztami postępowania odwoławczego.

II AKa 87/01

UZASADNIENIE

J. T. wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa na jego rzecz odszkodowania
i zadośćuczynienia za okres od 4 kwietnia 1940r. do lipca 1943 za represjonowanie przez władze radzieckie. Sąd Okręgowy żądanie to oddalił.

Apelacja pełnomocnika wnioskodawcy domaga się zmiany zaskarżonego wyroku
i orzeczenia co do istoty sprawy zgodnie z żądaniem pozwu lub uchylenia tegoż wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu podnosi
w szczególności, że sąd I instancji dokonał błędnej interpretacji art. 8 ust. 2a oraz
2b ustawy z 23.02.1991r. (Dz. U. Nr 34) zwanej dalej ustawą lutową jako, że wywiezienie J. T. do Kazachstanu nastąpiło z uwagi na działalność konspiracyjną szwagra, który został rozstrzelany.

Sąd odwoławczy zważył: Apelacja nie jest zasadna. Z ustaleń faktycznych dokonanych przez sąd merytoryczny, opartych na zeznaniach J. T.jako świadka, nie kwestionowanych zresztą przez strony procesowe wynika, że w kwietniu 1940r. mając 15 lat wraz z siostrą i rodzicami został deportowany przez władze byłego ZSRR ze S.do Kazachstanu. Tam w sierpniu 1943r. zgłosił się do Wojska Polskiego. Ani on, ani też jego ojciec przed deportacją nie prowadzili działalności politycznej. Należy w związku z tym stwierdzić, iż stanowisko prawne wyrażone przez Sąd Okręgowy jest trafne. Po pierwsze dlatego, że art. 8 ust. 2a i 2b ustawy lutowej w brzmieniu znowelizowanym ustawą z 18 lipca 1998r. (Dz. U. Nr 97, poz. 604) stanowiącym podstawę żądanego odszkodowania dotyczy osób represjonowanych od 1 lipca 1944r. W tym czasie wnioskodawca był już w Wojsku Polskim a zatem nie był represjonowany. Po wtóre J. T.co sam przyznał ani też jego ojciec nie prowadzili działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Nie ma tu więc związku z faktem rozstrzelania szwagra wnioskodawcy we L.w 1940r. w wykonaniu wyroku Sądu Najwyższego byłego ZSRR, jest zaś rzeczą znana powszechnie, iż masowa deportacja ludności polskiej ze wschodnich terenów Rzeczypospolitej Polskiej w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim,
w głąb byłego Związku Radzieckiego była akcją zorganizowaną przez jego organy.
Z tych powodów orzec należało jak we wstępie wyroku. O kosztach sądowych postanowiono w myśl art. 13 ustawy lutowej.

II AKa 87/01

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE