Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Joanna Nierzewska-Sosa

Protokolant : Ewelina Bober

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 roku w Złotoryi

na rozprawie

sprawy z powództwa K. T.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej

w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda K. T. kwotę 4.000 zł (cztery tysiące złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 01 października 2010 roku do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 311,51 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Złotoryi kwotę 60,00 złotych tytułem brakujących kosztów wynagrodzenia biegłego;

V.  znosi wzajemnie poniesione przez strony koszty zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

K. T. pozwem wniesionym w dniu 20 października 2010r. domagał się od Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 8.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia za poniesiony uszczerbek na zdrowiu powstały w wyniku wypadku komunikacyjnego w dniu 18 października 2007r. oraz towarzyszące mu cierpienia fizyczne
i psychiczne wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi od dnia 01 października 2010r. do dnia zapłaty, a także zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że na skutek wypadku doznał obrażeń kręgosłupa, w wyniku czego komisja lekarska ustaliła 5% uszczerbek na zdrowiu. Ponadto powód podał, że mimo upływu czasu w dalszym ciągu odczuwa konsekwencje wypadku w postaci bólu szyi oraz ucisku lewego nadgarstka i kostki w lewej nodze. Wskazał także na pogorszenie stanu zdrowia polegające na odczuciu dokuczliwego bólu, co wiąże się
z koniecznością zakładania usztywniającego gorsetu. Powód podniósł, że utrzymujące się dolegliwości bólowe znacznie pogarszają komfort życia i ograniczają jego aktywne życie sportowe.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie pozwu w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Ponadto strona pozwana wniosła o dopuszczenie dowodu z akt szkody na okoliczność przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego oraz jego wyników.

Uzasadniając swoje stanowisko, strona pozwana wskazała, że ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki wypadku z dnia 18 października 2007r., w oparciu o obowiązkową umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego zawartego z właścicielem pojazdu, którym kierował sprawca. Ponadto potwierdziła, że przyjęła zgłoszenie szkody i na podstawie tego zgłoszenia przeprowadziła postępowanie likwidacyjne. W wyniku tego postępowania przyznała świadczenie odszkodowawcze w łącznej kwocie 6.966,50 zł, z czego tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wypłaciła łącznie kwotę 6.000 zł, z czego w toku procesu kwotę 2.000 zł. Pozwana podała, że wypłacona kwota jest sumą odpowiednią do powstałej szkody. W dalszej części odpowiedzi na pozew strona pozwana wskazała, że powód nie przedstawił dokumentacji medycznej, świadczącej o jego złym samopoczuciu, a także zarzuciła, że powód był w złym stanie zdrowia jeszcze przed wypadkiem. Według strony pozwanej, uraz jakiego powód doznał w związku ze zdarzeniem w dniu 18 października 2007r. nie jest urazem skomplikowanym.

Powód na rozprawie w dniu 28 grudnia 2010r. ograniczył żądanie pozwu do kwoty 6.000 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 18 października 2007r. na trasie Ś. – N. kierujący samochodem J. W. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym poprzez niezachowanie należytej ostrożności oraz niedostosowanie prędkości do panujących warunków jazdy, doprowadzając do czołowego zderzenia z jadącym prawidłowo samochodem osobowym marki T. (...) prowadzonym przez powoda. Sprawcę wypadku J. W. Sąd Rejonowy w Złotoryi uznał za winnego wyrokiem
z dnia 13 lutego 2008r. w sprawie o sygn. akt II K 11/08.

W wyniku zdarzenia powód doznał obrażeń ciała w postaci tylnego podwichnięcia pierwszego kręgu szyjnego, a ponadto doszło u powoda do naruszenia istniejącej stabilności kręgosłupa szyjnego, co skutkuje zespołem bólowym. Powód poniósł 5% uszczerbek na zdrowiu. Powód przebywał w okresie od 18 października 2007r. do 01 lutego 2008r. na zwolnieniu lekarskim, co utrudniało realizację jego obowiązków zawodowych. W trakcie leczenia powód przez 2 miesiące nosił sztywny kołnierz ortopedyczny. Do chwili obecnej powód odczuwa dolegliwości bólowe oraz ucisk w lewej nodze i lewej ręce. Nie może tez podnieść lewej ręki powyżej głowy. Po wypadku powód ograniczył swoją aktywność sportową w obawie przed jakimkolwiek upadkiem. Po zdarzeniu powodowi pozostał uraz psychiczny i obawa przed jazdą samochodem.

Kwotę z tytułu zadośćuczynienia powód zamierza przeznaczyć na wyjazd w ciepłe kraje.

Dowód: - akta szkody nr 216-07-100- (...)- (...),

- opinia biegłego sądowego – k.209-210,

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego – k.237,

- wyjaśnienia powoda – k.264v.;

Sąd zważył, że przy tak ustalonym stanie faktycznym powództwo zasługuje częściowo na uwzględnienie.

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na dowodach z dokumentów przedłożonych przez strony, co do których treści i autentyczności nie było wątpliwości, a także na wyjaśnieniach powoda, które uznał za wiarygodne.

Stan faktyczny był między stronami co do zasady bezsporny. Strony nie kwestionowały odpowiedzialności strony pozwanej za naprawienie szkody, co wynika bezpośrednio z treści art. 822 § 1 kc, który stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony, a także § 2 tego przepisu, w myśl którego jeśli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Ponadto odpowiedzialność pozwanego jest oparta na art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych i Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, w myśl którego z ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenia ciała, rozstrój zdrowia bądź utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Strona pozwana ponadto nie kwestionowała samego faktu powstania szkody, a także przyczyn jej powstania. Sporna natomiast była wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia oraz stan jego zdrowia, pozostający w związku z wysokością zadośćuczynienia.

Odnosząc się do roszczenia strony powodowej rozstrzygnięcie w tej sprawie uzasadnia przepis art. 445 § 1 kc, w myśl którego Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią summę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Dokonując oceny jakiej wysokości suma jest „sumą odpowiednią” Sąd kierował się stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 24 października 1968r. (sygn. akt SN CR 383/68), w którym Sąd wyraźnie wskazał, że zadośćuczynienie za cierpienia fizyczne i krzywdę moralną powinno stanowić dla poszkodowanego realną pomoc, rekompensującą w pewnym stopniu doznane cierpienia i krzywdę, a z drugiej strony powinno być umiarkowane.

W ocenie Sądu łączna kwota 10.000 zł (6.000 zł z tej kwoty strona pozwana już wypłacił powodowi) w świetle zgromadzonego materiału dowodowego jest kwotą adekwatną w stosunku do uszczerbku jaki poniósł powód. Określając wysokość tej kwoty, Sąd wziął pod uwagę rodzaj naruszonego dobra, jakim jest zdrowie a także zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, rozmiar cierpień fizycznych i psychicznych, czas trwania tych cierpień, intensywność odczuć psychicznych, jakich doznał powód w związku z wypadkiem, wysokość uszczerbku na zdrowiu oraz wiek pokrzywdzonego, jego dotychczasowy sposób życia jak również rokowania na przyszłość. Należy także uwzględnić, że odczucie bólu jest subiektywne. W przypadku takiego samego uszczerbku na zdrowiu, u dwóch różnych osób odczucie bólu i cierpienia z nim związanego może być zupełnie różne. Sąd ustalając rozmiar cierpienia powoda oparł się przede wszystkim na jego zeznaniach jako najbardziej w tym zakresie miarodajnych.

W ocenie Sądu przyznana kwota odszkodowania jest również adekwatna do stosunków majątkowych panujących w społeczeństwie i odpowiada aktualnym warunkom oraz przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 01 października 2010r., oddalając żądanie w pozostałym zakresie jako wygórowane.

Koszty postępowania Sąd rozliczył między stronami na zasadzie wynikającej z art. 100 zd.2 kpc, w myśl której w razie częściowego uwzględnienia żądań koszty będą stosunkowo rozdzielone.-