Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2013 r. w Legnicy

sprawy z powództwa strony powodowej Gminy L. - Zarządu (...) w L.

przeciwko pozwanej K. K.

o eksmisję

I.  nakazuje pozwanej K. K., aby opuściła, opróżniła i wydała stronie powodowej Gminie L. - Zarządowi (...) w L. lokal mieszkalny nr (...) położony w L. przy ul. (...);

II.  orzeka, iż pozwanej przysługuje prawo do lokalu socjalnego;

III.  wstrzymuje wykonanie opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez Gminę L. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

IV.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 200,00 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, odstępując od obciążenia pozwanej kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I Cupr 806/12

UZASADNIENIE

W pozwie strona powodowa Gmina L. – Zarząd (...) w L. wniosła o nakazanie pozwanej K. K., aby wraz ze wszystkimi osobami prawa jej reprezentującymi, opuściła i wydała stronie powodowej lokal mieszkalny nr (...), położony w L. przy ul. (...). Ponadto domagała się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa podała, iż lokal mieszkalny nr (...), położony w L. przy ulicy (...), jest zajmowany przez pozwaną bez tytułu prawnego. Z powodu zaległości umowa najmu została rozwiązana z dniem 31 października 2010 r. Przeciwko pozwanej powód uzyskał nakaz zapłaty z dnia 19 grudnia 2011 r. Powód wzywał pozwaną do wydania lokalu zastrzegając, że w przypadku niezastosowania się do wezwania wystąpi do sądu z powództwem o eksmisję. Do dnia wystąpienia z powództwem lokalu nie przekazano.

Pozwana K. K. nie kwestionowała prawdziwości okoliczności faktycznych podanych w uzasadnieniu pozwu. Podniosła jednak, że raczej nie zgadza się na opuszczenie lokalu, bo nie ma dokąd wyprowadzić się.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...)położonego w L.przy ul. (...)jest Gmina L.- (...) w L.. Najemcą tego lokalu, na podstawie umowy najmu lokalu z dnia 06.04.1993 r., była K. K.. Umowa uległa rozwiązaniu z upływem dnia 31.10.2010 r. na skutek jej wypowiedzenia z powodu zaległości czynszowych i opłat obciążających najemcę.

Dowód:

- umowa najmu lokalu z dnia 06.04.1993 r., k. 7,

- pismo (...) w L.z dnia 14.06.2010 r., k.8 wraz z dowodem doręczenia, k. 9,

- pismo (...) w L.z dnia 20.08.2010 r., k. 10,

- pismo (...) w L.z dnia 29.10.2010r ., k. 11.

- akta lokalowe mieszkania przy ul. (...).

Nakazem zapłaty z dnia 19 grudnia 2011 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie orzekł, że pozwana ma zapłacić stronie powodowej kwotę 7 702,46 zł z odsetkami oraz kwotę 1 299,52 zł tytułem kosztów procesu.

Dowód:

- nakaz zapłaty z dnia 19.12.2011 r., sygn. akt VI Nc-e 1227426/11, k. 13,

- wezwanie do zapłaty z dnia 07.08.2012 r., k. 14.

Pozwana K. K. ma 40 lat, mieszka sama, na jej utrzymaniu nikt nie pozostaje. Od stycznia 2012 r. nie pracuje i jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna bez prawa do zasiłku. Aktualnie utrzymuje się wyłącznie z pomocy opieki społecznej.

Dowód:

- pismo (...) w L.z dnia 20.12.2012 r., k. 25,

- pismo (...) w L.z dnia 31.12.2012 r., k. 26.

- zeznania pozwanej K. K., k. 29.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 675 §1 k.c. po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie nie pogorszonym.

W sprawie bezsporne było, że Gmina L.– (...) w L.jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w L.przy ul. (...). Przedmiotowy lokal został oddany pozwane K. K.do używania na podstawie umowy najmu na czas nieokreślony, która to umowa została wypowiedziana z powodu zaległości w opłatach obciążających najemcę i w konsekwencji uległa rozwiązaniu z dniem 31 października 2010 r. W efekcie po upływie okresu wypowiedzenia stosunek prawny łączący najemcę z właścicielem mieszkania uległ rozwiązaniu. Oznacza to, że od dnia 1 listopada 2010 r. K. K.zajmuje przedmiotowy lokal bez tytułu prawego (bezumownie).

Konsekwencją powyższego jest przyjęcie, na podstawie art. 675 k.c., że pozwana ma obowiązek zwrócić stronie powodowej przedmiot najmu, mianowicie lokal mieszkalny, położony w L. przy ul. (...).

O czym orzeczono jak w pkt I wyroku.

Rozstrzygniecie w punkcie II wyroku oparte jest na treści art. 14 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r., o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U.01.71.733 ze zm.), zgodnie z którym obowiązkiem sądu nakazującego opróżnienie lokalu jest zbadanie z urzędu czy pozwany spełnia ustawowo określone kryteria do otrzymania lokalu socjalnego (art. 14 ust. 4 ustawy).

W ocenie Sądu okoliczności faktyczne ujawnione w tym postępowaniu dają podstawę do przyjęcia, że pozwana K. K. spełnia kryteria do otrzymania lokalu socjalnego.

Na taką decyzję Sądu decydujący wpływ miały okoliczności takie jak: status bezrobotnej, brak periodycznych i pewnych dochodów, korzystanie z pomocy opieki społecznej.

W ocenie Sądu nie wzięcie powyższych okoliczności pod uwagę przy decyzji o prawie do lokalu socjalnego prowadziłoby do rozstrzygnięcia nie tylko niezgodnego z art. 14 w/w ustawy, ale także z zasadami współżycia społecznego.

O czym orzeczono jak w pkt II wyroku, na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów.

Rozstrzygniecie zawarte w punkcie III wyroku oparte jest na treści art. 14 ust. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów i oznacza, że do czasu dostarczenia pozwanemu lokalu socjalnego strona powodowa nie będzie mogła domagać się opuszczenia lokalu przy ul. (...) przez pozwaną K. K..

Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie IV wyroku, znajduje uzasadnienie w treści art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową pozwanej, której jedynym źródłem utrzymania są środki pozyskiwane z (...) w wysokości 271 zł miesięcznie, Sąd zdecydował o obciążeniu pozwanej obowiązkiem zwrotu jedynie kosztów sądowych poniesionych przez stronę powodową (opłata od pozwu w wysokości 200 zł), zwalniając ją jednocześnie od kosztów zastępstwa procesowego.