II AKa 266/00
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Urszula Geilke
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-03-2013
-
Osoba publikująca:Renata Kopiec
-
Korektor:Magdalena Gierszner
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II Ko 118/99 OK SZ 5S2/98
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: II AKa 266/00
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 września 2000 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:
|
Przewodniczący |
SSA Wiesława Gawrońska |
|
Sędziowie |
SSA Jan Dybek SSA Marek Michniewski (spr.) |
|
Protokolant |
Urszula Geilke |
przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Janusza Konstantego
po rozpoznaniu w dniu 28 września 2000r.
sprawy K. K. i R. K. w przedmiocie odszkodowania
z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie
z dnia 01 czerwca 2000r. sygn. akt II Ko 118/99
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Częstochowie
II AKa 266/00
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 1 czerwca 2000r. zasądzono do Skarbu Państwa na rzecz K. K. oraz R. K. po 50.000 zł z ustawowymi odsetkami od daty uprawomocnienia orzeczenia, obciążając kosztami postępowania Skarb Państwa.
Z uzasadnienia wyroku wynika, iż kwota ta stanowi rekompensatę za śmierć ojca wnioskodawców P. K., który będąc zaangażowany w walkę
o niepodległy byt Państwa Polskiego został aresztowany w dniu 27 listopada 1947r.
i w trakcie prowadzonego śledztwa przez funkcjonariuszy byłego Urzędu Bezpieczeństwa poniósł śmierć w dniu 1 grudnia 1947r.
Powyższy wyrok w całości zaskarżył prokurator, zarzucając obrazę przepisów postępowania karnego, które miały istotny wpływ na treść orzeczenia, a to art. 92 kpk, art. 167 kpk, art. 352 kpk i art. 410 kpk poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych i prawnych w sprawie wskutek nie przeprowadzenia w tym również z urzędu niezbędnych dowodów z zeznań ustalonych świadków, jak też art. 413§1 pkt. 5 i 6 kpk oraz art. 424§1 i 2 kpk, polegających na niewskazaniu w ogóle podstawy prawnej wyroku oraz nienależytym uzasadnieniu wyroku i wnosi
o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu
w Częstochowie do ponownego rozpoznania.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Stwierdzić należy, iż Sąd Okręgowy dopuścił się obrazy przepisu art. 424§1 pkt. 2 kpk, albowiem wbrew obowiązkowi wynikającemu z tego przepisu, nie wyjaśnił w uzasadnieniu podstawy prawnej wyroku.
To uchybienie proceduralne powoduje konieczność uchylenia wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Zgodzić się należy również z apelacją prokuratora, iż świadek K. K. została przesłuchana lakonicznie (w porównaniu z zeznaniami jakie złożyła na k. 6 akt G.K.B.Z. sygn. OK. SZ. 5S.2/98), a drugi z wnioskodawców R. K. nie został w ogóle przesłuchany, jednak skoro w rozprawach brał udział prokurator, to przecież mógł świadkowi K. K. zadawać pytania oraz złożyć wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka R. K. oraz innych osób, które mogą mieć informacje na okoliczności związane z aresztowaniem i śmiercią P. K..
Indolencja związana ze skromnością materiału dowodowego obciąża też niewątpliwie prokuratora, który – czego nie można pominąć – po zamknięciu przewodu sądowego uznał roszczenia wnioskodawców za zasadne i poparł wniosek, a następnie wywiódł apelację, czym wykazał brak konsekwencji.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy prowadząc postępowanie dowodowe winien wykorzystać akt Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu sygn. OK. SZ. 5S.2/98 i rozpatrzyć możliwość przeprowadzenia dowodów z zeznań dodatkowych świadków, a w przypadku ich śmierci należy odczytać zeznania w oparciu o przepis art. 391§1 kpk (B. K. – k. 16 i k. 48 – 50 akt G.K.).
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Apelacyjny orzekł jak wyżej.