Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKa 106/99

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 1999 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

SSA Barbara Suchowska

Sędziowie

SSA Stanisław Raszka (spr.)

SSO del. Paweł Węgrzynek

Protokolant

Barbara Gawor

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Janusza Konstantego

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 1999 r.

sprawy z wniosku A. S. o zasądzenie odszkodowania
i zadośćuczynienia za skazanie wyrokiem Sądu Powiatowego w Ś.
z dnia 23.01.1952r. sygn. akt Kp 1520/52

z powodu apelacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 03 marca 1999r. sygn. akt XVI1 Ko 116/98

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

II AKa 106/99

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 3 marca 1999r. oddalił wniosek A. S. o zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia za skazanie wyrokiem byłego Sądu Powiatowego w Ś. z dnia 23 stycznia 1952r. sygn. akt Kp 1520/52 za czyn z art. 239 kk z 1932r., uzasadniając orzeczenie tym, że wcześniej Sąd Wojewódzki w Katowicach prawomocnym postanowieniem z dnia 24 kwietnia 1996r. sygn. akt XVI1 Ko 384/95 oddalił wniosek o stwierdzenie nieważności wyżej opisanego wyroku.

Pełnomocnik wnioskodawcy w zażaleniu apelacji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie wniosku, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, albowiem wnioskodawca uważa, że był represjonowany za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i z tego tytułu powinien otrzymać odszkodowanie
i zadośćuczynienie.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja nie jest zasadna. Tak jak stwierdził to sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku, koniecznym warunkiem ubiegania się o odszkodowanie i zadośćuczynienie za poniesioną szkodę i doznaną krzywdę, wynikłą z wydania orzeczenia skazującego, jest wcześniejsze stwierdzenie jego nieważności w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 3 poz. 149 z późn. zmianami).

W Sądzie Wojewódzki w Katowicach toczyło się postępowanie o stwierdzenie nieważności wyroku byłego Sądu Powiatowego w Ś. z dnia 23.01.1952r. sygn. akt Kp 1520/52 i postanowieniem z dnia 24.04.1996r. utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 października 1996r. sygn. II AKo 175/96, wniosek A. S. w tej sprawie oddalono.

W tej sytuacji brak jest przesłanek do zasądzenia odszkodowania
i zadośćuczynienia za skazanie wnioskodawcy tak na podstawie przepisów ustawy
z dnia 23 lutego 1991r. jak i przepisów rozdziału 58 Kodeksu postępowania karnego
i dlatego orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku.