Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Damian Czajka

Protokolant: Karolina Nesterewicz

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2013 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko A. S.

o zapłatę 10.000 zł

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 1002/12

UZASADNIENIE

R. S. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. S. kwoty 10.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia poczynionej szkody w procesie o sygn. akt I C 492/10 spowodowanej sfałszowaniem dokumentów, gdyż, jak wynika z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 14 grudnia 2012 r. wydanego w sprawie o sygn. akt I C 492/10 zobowiązanie R. S. wobec A. S. z tytułu weksla własnego z dnia 25 maja 2010 r. opiewającego na kwotę 20.000 zł nie istnieje i powództwo o zasądzenie kwoty 20.000 zł od R. S. na rzecz A. S. zostało oddalone.

Pismem z dnia 27 września 2012 r. pozwany A. S. wniósł o zawieszenie postępowania do momentu prawomocnego zakończenia nadzorowanego przez Prokuraturę Rejonową w Kłodzku śledztwa w sprawie podrobienia podpisu na wekslu.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że ustalenia poczynione w postępowaniu karnym, w tym ewentualne ustalanie osoby, która podpisała weksel, będzie stanowiło podstawę do uwzględnienia lub oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

R. S. nie jest dłużnikiem A. S. z tytułu weksla własnego z dnia 25 maja 2010 r. opiewającego na kwotę 20.000 zł, gdyż podpis o brzmieniu (...) złożony na wekslu z dnia 15 maja 2010 r. opiewającym na kwotę 20.000 zł nie należy do R. S.

Dowód:

prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 14.12.2011 r.

wydany w sprawie o sygn. akt I C 492/10;

opinia biegłego z zakresu grafologii - akta sprawy I C 492/10

W sprawie o podrobienie weksla zostało wszczęte śledztwo, które na dzień 11 stycznia 2013 r. zostało nieprawomocnie umorzone.

Dowód:

pismo Prokuratury Rejonowej w Kłodzku - k. 75;

Powód nie wskazał, kto podpisał weksel jego nazwiskiem.

Dowód:

przesłuchanie powoda - k. 76 odwrót.

A. S. nie wskazał, kto podpisał weksel nazwiskiem powoda. Wystąpił z pozwem

w sprawie I C 492/10 na podstawie dokumentów, jakie były w jego lombardzie, a sporządzone zostały przez jego pełnomocnika S. S.. Weksel wypełnił na podstawie umów pożyczek, które widniały w programie komputerowym jak i w dokumentach jako niespłacone. Powód był wieloletnim klientem pozwanego, zaciągał wiele pożyczek, które spłacał. Jako zabezpieczenie w lombardzie są wystawiane weksle.

Dowód:

przesłuchanie pozwanego - k. 76 odwrót;

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w niniejszej sprawie, mając na uwadze zebrany materiał dowodowy, należało oddalić w całości.

Wedle art. art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 232 kpc, strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód, w niniejszej sprawie, wywodzi swoje roszczenie z przepisu art. 415 kc, który stanowi, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Czyn, aby rodzić odpowiedzialność, musi posiadać znamiona odnoszące się do strony przedmiotowej jak i podmiotowej. Znamiona dotyczące strony przedmiotowej określa się jako bezprawność czynu, a od strony podmiotowej jako winę w znaczeniu subiektywnym.

Pod pojęciem bezprawności czynu należy rozumieć przekroczenie mierników i wzorców wynikających z przepisów, zwyczajów, utartej praktyki, jak i zasad współżycia społecznego (por. wyrok SN z dnia 22 września 1986 r., sygn. akt IV CR 279/98, LEX nr 530539).

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w wyroku z dnia 15 marca 2007 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II CSK 528/08, LEX nr 305695, brak przekonywających ustaleń co do bezprawnego charakteru działania określonej osoby eliminuje w ogóle możliwość rozważania odpowiedzialności tej osoby przynajmniej w świetle przepisów o odpowiedzialności deliktowej.

W niniejszej sprawie powód nie wykazał, aby A. S. własnoręcznie sfałszował podpis na wekslu z dnia 25 maja 2010 r., opiewającym na kwotę 20.000 zł.

Nie zostało to również potwierdzone w postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w Kłodzku.

Ponadto powód R. S. nie przedstawił żadnym dowodów na poparcie twierdzenia, że pozwany A. S. działał na szkodę powoda, celowo używając sfałszowanego weksla opiewającego na kwotę 20.000 zł.

Pozwany zaś podniósł, że działał w dobrej wierze, bowiem wypełnił weksel i wezwał powoda do zapłaty, gdyż zaciągnięte przed powoda pożyczki figurowały jako nie spłacone. Powód często był klientem pozwanego, zaciągał wiele pożyczek, które zabezpieczane były wekslami, tak więc pozwany mógł być przekonany, że weksel został podpisany przez powoda i wobec braku spłaty pożyczki, nim się posłużyć. Twierdzeniu pozwanego w żaden sposób nie zaprzeczył powód.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo w całości, uznając, że nie ma dowodów, na to, że pozwany A. S. celowo posłużył się podrobionym wekslem czy też sfałszował podpis powoda na opisanym powyżej wekslu, czym naraził powoda na szkodę.