Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 19-12-2012 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Kuśmierek

Protokolant:Beata Toll - Lisiecka

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2012 r. w Jeleniej Górze na rozprawie

sprawy z powództwa

P. C.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda P. C.kwotę 971,90 zł (dziewięćset siedemdziesiąt jeden złotych i dziewięćdziesiąt groszy);

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 26,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 228/12

UZASADNIENIE

Powód P. C. w pozwie z dnia 23.11.2011 r. wnosił o zasądzenie od pozwanej A. K. (2) kwoty 1300 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15.09.2011 r. do dnia 23.11.2011.

W uzasadnieniu żądania twierdził, iż w okresie od 01.08.2011 r. do 19.08.2011 r. wykonywał na rzecz pozwanej pracę na stanowisku instruktora nauki jazdy kandydatów na kierowców. W dniu 19.08.2011 r. złożył oświadczenie o rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym na skutek utraty zaufania do zleceniodawcy. Do daty złożenia pozwu ( 23.11.2011 r. ) powód nie otrzymał należnego wynagrodzenia za pracę świadczoną w w.w okresie, pomimo wystosowanego wezwania do zapłaty.

Pozwana A. K., działając przez zawodowego pełnomocnika, w odpowiedzi na pozew ( k. 19 i następne ) wnosiła o oddalenie żądania oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana zarzuciła, iż powód w rzeczywistości porzucił pracę w dniu 19.08.2011 r., ponadto w tym samym dniu uszkodził samochód służbowy, którym prowadził instruktaż nauki jazdy. Pozwana poniosła szkodę w swym majątku, albowiem koszty naprawy pojazdu zostały oszacowane na kwotę 4000 zł. Umowa łącząca strony ( zlecenie ) i stanowiąca załącznik umowa o odpowiedzialności majątkowej przewidywała, iż powód partycypuje w każdej szkodzie wyrządzonej w majątku zleceniodawcy do kwoty 2000 zł. Pozwana nie miała możliwości wypłaty wynagrodzenia powodowi ewentualnego wynagrodzenia za prace, ponieważ powód nie przedstawił rachunku wraz ze specyfikacją godzin jazd za okres od 01.08.2011 r. do 19.08.2011 r., a było to warunkiem koniecznym – wynikającym z umowy zlecenia. Ponadto, wskutek porzucenia pracy przez powoda, pozwana musiała podjąć starania organizacyjne, aby zapewnić zastępstwo w szkoleniu dla kursantów, którzy mieli wykupione jazdy u powoda. Zatem powód naraził też pozwaną na utratę dobrego imienia oraz wymierną szkodę finansową. Pozwana A. K.zarzuciła również, iż powód w żaden sposób nie wykazał wysokości dochodzonej kwoty pieniężnej.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Pozwana A. K.prowadziła szkołę nauki jazdy pod firmą (...)z siedzibą w J..

W dniu 01.01.2011 r. pozwana A. K.oraz powód P. C.zawarli umowę zlecenia numer (...)na podstawie której powód zobowiązał się do wykonywania czynności z zakresu szkolenia teoretycznego i praktycznego kandydatów na kierowców kategorii B w terminie od 01.01.2011 r. do 31.12.2011 r., zaś pozwana do wypłaty wynagrodzenia w kwocie 9 zł brutto za 1 godzinę przeprowadzonych zajęć. Wypłata wynagrodzenia miała nastąpić na podstawie rachunku wystawionego przez zleceniobiorcę i karty przeprowadzonych zajęć.

Strony w dniu 01.01.2011 r. zawarły również umowę odpowiedzialności majątkowej, na mocy której powód przyjął odpowiedzialność za szkody majątkowe powstałe w czasie gdy pojazd został powierzony zleceniobiorcy, zaś udział w każdej szkodzie powstałej w pojeździe wynosi 2000 zł.

/ dowód : umowa zlecenia k. 10

umowa odpowiedzialności majątkowej k. 26 – 27 /

Zgodnie z zasadami pracy obowiązującymi w szkole pozwanej, instruktor nauki jazdy, co tydzień powinien był składać karty drogowe gdzie była wpisywana ilość godzina zajęć pokwitowana podpisem kursanta, zaś do dnia 10 każdego miesiąca – za miesiąc poprzedni – rachunek wraz ze specyfikacją. Kursanci zaś winni posiadać karty kursantów. Dokumenty powyższe należało składać w biurze szkoły. W biurze szkoły pracowała pozwana A. K., jak również do końca października 2011 r. E. W.do obowiązków której należało : ustalanie grafików zajęć dla kursantów, odbiór od instruktorów nauki jazdy kart drogowych i dokumentacji rozliczenia za paliwo. Po godzinie 15.30 E. W.prowadziła teoretyczne zajęcia z kursantami.

W rzeczywistości karty drogowe były oddawane przez instruktorów nauki jazdy z różną częstotliwością tj, raz na tydzień, raz na miesiąc. Najczęściej oddawano je do rąk E. W.. Gdy w biurze nie było E. W.karty drogowe przekazywano pozwanej A. K.. Również wprowadzono odstępstwo od procedury wystawienia rachunku przez instruktora nauki. Niektórzy instruktorzy nie wystawiali rachunku, tylko po oddaniu kart drogowych i ich weryfikacji przez pozwaną otrzymywali od pozwanej przygotowany rachunek obciążający pozwaną, który kwitowali podpisem i na tej podstawie otrzymywali wynagrodzenie. Z takiej formy rozliczenia korzystali min. A. J., M. H., powód P. C.. Powód samodzielnie wystawił tylko pierwszy rachunek – w okresie umowy zlecenia.

Powód P. C. oddawał karty drogowe każdego tygodnia, w piątek.

/ dowód: rachunek k. 39

karta drogowa k. 48

zeznania świadka E. W. k. 58 – 59

zeznania świadka A. J. k. 59 – 60

zeznania świadka P. F. k. 59 v – 60

zeznania świadka M. H. k. 86 – 87

zeznania powoda P. C. k. 34, 86 v – 87

częściowo zeznania pozwanej A. K.k. 35, 87

oświadczenie k. 46 /

W lipcu 2011 r. powód P. C. otrzymał wynagrodzenie w kwocie 1579 zł netto. Średnio tygodniowo powód prowadził 50 godzin instruktażu nauki jazdy.

/ dowód: rachunek k. 28, 49

zeznania świadka E. W. k. 58 – 59

zeznania powoda P. C. k. 34, 86 v – 87 /

W dniu 19.08.2011 r. ( czwartek ) powód P. C.prowadził instruktaż nauki jazdy. W trakcie jazdy z kursantem C. W., z winy powoda, doszło do lekkiej kolizji z innym pojazdem. Pojazd szkoły nauki jazdy uderzył w hak holowniczy pojazdu z przodu. Uszkodzeniu w pojeździe, którym jechał powód wraz z kursantką uległa tablica rejestracyjna oraz ramka. Powód zaproponował kierowcy pojazdu, w który uderzono, iż wezwie na miejsce zdarzenia Policję, na co kierowca stwierdził, iż nie ma takiej potrzeby. Kursantka, na pytanie powoda, czy należy przerwać jazdę odpowiedziała, iż nie ma takiej potrzeby i czuje się dobrze. Powód po skończonej jeździe pojechał do warsztatu mechanicznego T. M.( na osiedle (...)w J.) – który zajmował się sprawami technicznymi w przedsiębiorstwie pozwanej – aby dokonać oględzin pojazdu. Po przyjeździe T. M.dokonał oględzin pojazdu, zawyżył zakres uszkodzeń, stwierdził, iż koszt naprawy powinien zostać potrącony z wynagrodzenia powoda. Powód nie zgodził się z zakresem uszkodzeń podawanym przez T. M.. T. M.zaproponował, aby powód napisał oświadczenie, iż prywatnym pojazdem cofając uderzył w przód pojazdu i wówczas zostanie to pokryte z polisy OC powoda. Powód stwierdził, iż zastanowi się na ta propozycją. Następnie powód pojechał do biura pozwanej. W biurze obecna była E. W., po chwili weszła A. K.i spytała co stało się z pojazdem. Powód zrelacjonował przebieg zdarzenia. Pozwana poleciła, aby powód pojechał do T. M.– celem decyzji w zakresie uszkodzenia pojazdu. Powód udał się na kolejną jazdę z kursantem. W trakcie jazdy z kursantem powód pojechał do T. M., który naprawił tablicę rejestracyjną oraz wymienił ramkę. Powód nie zgodził się na spisanie oświadczenia, które proponował T. M.. Po zakończeniu jazdy z kursantem powód przyjechał do biura szkoły. W biurze obecni byli : pozwana A. K., E. W.i T. M.. Powód był wzburzony, powiedział pozwanej, że był podżegany do złożenia nieprawdziwego oświadczenia i dlatego rezygnuje z pracy. Powód chciał porozmawiać z pozwaną na osobności, na co się nie zgodziła. Wywiązała się kłótnia pomiędzy stronami. Pozwana wyrwała powodowi teczkę z dokumentami, pewne dokumenty zabrała. E. W.przestraszona sytuacją wyszła z biura. Powód oświadczył pozwanej, że rezygnuje z pracy i wyszedł z biura.

/ dowód: zeznania świadka E. W. k. 58 – 59

zeznania świadka A. J. k. 59 – 60

zeznania świadka P. F. k. 59 v – 60

częściowo zeznania świadka T. M. k. 84 v – 85

zeznania powoda P. C. k. 34, 86 v – 87

częściowo zeznania pozwanej A. K.k. 35, 87 /

Powód nie świadczył już pracy na rzecz pozwanej A. K.. Pismem z dnia 22.10.2011 r. wezwał pozwaną do zapłaty wynagrodzenia za okres pracy od 01.08.2011 r. do 19.08.2011 r.

Pozwana pismem z dnia 31.10.2011 r. nie zgodziła się z żądaniem powoda, argumentując, iż nie otrzymała od powoda oświadczenia o wypowiedzeniu umowy zlecenia.

/ dowód: wezwanie k. 11

odpowiedź na wezwanie k. 9, 29, 30 /

W roku 2011 r. ( po dniu 19.08.2011 r. ) jak i w roku bieżącym, pojazd którym w dniu 19.08.2011 r. powód szkolił kursantów, nadal był wykorzystywany do szkolenia w zakresie nauki jazdy.

/ dowód: zeznania świadka A. J. 59 – 60, 84

zeznania powoda P. C. k. 34, 86 v – 87

częściowo zeznania pozwanej A. K.k. 35, 87 /

Sąd Rejonowy zważył, co następuje :

Powód P. C.wywodził swoje roszczenie z § 3 umowy zlecenia z dnia 01.01.2011 r., który stanowił, iż pozwana A. K.zapłaci wynagrodzenie za czynności powoda z zakresu szkolenia teoretycznego i praktycznego kandydatów na kierowców kategorii B.

Powód twierdził, iż pozwana zobowiązana była do zapłaty kwoty 1300 zł tytułem wynagrodzeniu za czynności instruktora nauki jazdy.

Pozwana A. K.zaprzeczyła żądaniu pozwu w całości, jak również okolicznościom faktycznym podnoszonym przez powoda.

Zgodnie z art. 232 kpc,

W ocenie Sądu powód wykazał, iż w dniu 19.08.2011 r. z winy pozwanej zaprzestał świadczenia pracy w oparciu o umowę zlecenia oraz, iż nie otrzymał należnego wynagrodzenia za okres pracy od 01.08.2011 r. do 19.08. 20911 r.

Bezspornie w dniu 19.08.2011 r. miała miejsce kolizja samochodowa w wyniku której pojazd, którym powód prowadził instruktaż nauki jazdy, uderzył w inny samochód. Uderzenie nastąpiło w hak holowniczy samochodu, Uszkodzenia pojazdu należącego do pozwanej były nieznaczne, gdyż ograniczały się do uszkodzenia rejestracji oraz ramki. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dawało podstawy do ustalenia, zgodnie z zarzutem pozwanej, iż szkoda w pojeździe wynosiła kwotę 4000 zł. Sąd Rejonowy miał na uwazde przede wszystkim zeznania świadka A. J., potwierdzone relacją stron. Otóż świadek A. J.widział pojazd bezpośrednio po kolizji – przed budynkiem szkoły nauki jazdy ( k. 59 ). Według relacji świadka „w pojeździe nie było przedniej rejestracji, była połamana ramka mocująca rejestracje, w zasadzie to było na tyle”. Co istotne świadek A. J.widział pojazd ponownie w tym samym dniu i posiadał wówczas zamontowaną tablicę rejestracyjną oraz wymienioną ramkę tablicy. W roku 2011 oraz dzień przed rozprawą sądową ( w dniu 25.09.2012 r. , k. 59 ) świadek A. J.również widział przedmiotowy pojazd - będący w ruchu. Zeznania w.w świadka były zbieżne z relacją powoda P. C., który wskazał, iż uszkodzeniu uległa tablica rejestracyjna oraz ramka ( k. 34 v ). Jako niewiarygodną Sąd ocenił relację pozwanej A. K.co do zakresu uszkodzeń pojazdu. Otóż pozwana zeznała, iż „uszkodzony był cały przód pojazdu, pęknięty i oderwany zderzak, pokrywa silnika również była uszkodzona” – ( k. 35 ). Opis uszkodzeń przedstawiony przez pozwaną stał w sprzeczności nie tylko z relacją powoda, świadka A. J., który co należy podkreślić jako osoba nie pozostająca w konflikcie z żadną ze stron procesu – była wiarygodnym źródłem dowodowym, ale również z zeznaniami świadka T. M.. Świadek T. M.zeznał, iż uszkodzenia były następujące : zderzak z przodu, tablica rejestracyjna, pokrywa silnika ciężko się otwierała, uszkodzenie pod zderzakiem przedniego wzmocnienia na którym osadzony jest zamek do pokrywy silnika, uszkodzenie absorbera zderzaka. Jak wynikało z relacji świadka T. M., po założeniu tablicy rejestracyjnej wraz z ramką, w pojeździe nie wykonywano innych prac naprawczych i w takim stanie jeździ on do dziś. Zdaniem Sądu, skoro pojazd jeździ w stanie uszkodzonym do dziś, czemu Sąd nie dał wiary, strona pozwana mogła przedłożyć w charakterze dowodu zdjęcia uszkodzeń pojazdu. Oferowane jako dowody kosztorysy naprawy pojazdu Sąd oddalił ( k. 60, 86 ), albowiem były spóźnione, mając na uwazde, iż strona pozwana była w posiadaniu kosztorysu od września 2011 r. ( zeznania świadka T. M.k. 85 ). Niezależnie od powyższych okoliczności podkreślić należało, iż gdyby ocenić za wiarygodną relację świadka T. M.i pozwanej, iż pojazd nadal porusza się w stanie uszkodzonym ( zaś wartość szkody wynosi 3 114, 47 zł ), to należałoby przyjąć, iż szkoła nauki jazdy dopuściła do ruchu pojazd, którym poruszają się kursanci, którego uszkodzenia ( w obrębie zamka do pokrywy silnika ) potencjalnie mogą spowodować otwarcie maski przedniej podczas ruchu pojazdu. Zatem i z tej przyczyny Sąd wykluczył, aby uszkodzenia pojazdu miały zakres taki jak opisywała strona pozwana. Zgodzić należało się również z zarzutem powoda, iż okoliczność uszkodzenia pojazdu była podnoszona z związku z toczącym się sporem sądowym, gdyż pozwana w odpowiedzi na pisemne wezwanie do zapłaty ( k. 29 – 30 ) jako jedyną przyczynę odmowy płatności podnosiła brak wypowiedzenia umowy, nie odwoływała się do faktu uszkodzenia pojazdu oraz partycypacji powoda w kosztach naprawy pojazdu. W ocenie Sądu gdyby rzeczywiście rozmiary szkody były takie jak twierdziła pozwana, wówczas z pewnością pozwana powołałaby ten argument w piśmie z dnia 31.10.2011 r.

Wobec braku możliwości ustalenia wysokości szkody w pojeździe, Sąd Rejonowy ocenił, iż nie było podstaw do zmniejszenia wynagrodzenia należnego powodowi o wartość szkody – w ramach kwoty 2000 zł, o której stanowiła umowa odpowiedzialności majątkowej.

Bezspornie powód w okresie od 01.08.2011 r. do 19.08.2011 r. świadczył pracę na rzecz pozwanej. Sporny był zakres czasu pracy. Sąd Rejonowy ustalając zakres pracy wziął pod uwagę relację powoda, który zeznał, iż średnio w tygodniu odbywał 50 godzin jazd z kursantami. Również świadek E. W. potwierdziła, iż powód świadczył pracę w takim wymiarze ( k. 59 ). Z tych względów Sąd Rejonowy ocenił, iż uprawnione jest odniesienie wynagrodzenia należnego w miesiącu sierpniu 2011 r. do wynagrodzenia wypłaconego w lipcu 2011 r. W lipcu 2011 r. ( k. 28) powód otrzymał wynagrodzenie netto w kwocie 1579 zł. Wynagrodzenie za sierpień 2011 r. powinno wynieść 966, 34 zł tj. 61, 2 % kwoty wynagrodzenia za lipiec 2011 r ( proporcja 31 dni lipca do 19 dni sierpnia ).

Sąd Rejonowy nie zgodził się z zarzutem pozwanej, iż powód nie nabył uprawnienia do wynagrodzenie za sierpień 2011 r., ponieważ nie wystawił rachunku, do czego był zobligowany na podstawie umowy zlecenia. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż w szkole nauki jazdy wprowadzono zasady praktyki odbiegające od zapisów umowy. Jak wynikało z zeznań świadków A. J., M. H., E. W., instruktorzy nauki jazdy oddawali karty drogowe w biurze szkoły, na podstawie których pozwana przygotowywała rachunek, który następnie instruktor nauki jazdy podpisywał i pobierał wynagrodzenie. Z takiej formy rozliczeń korzystał także powód, który tylko za pierwszy miesiąc pracy samodzielnie wystawił rachunek, następne zaś były przygotowywane przez pozwaną. Pozwana miała możność ustalenia należnego powodowi wynagrodzenia gdyż dysponowała : kartą drogową powoda złożoną w dniu 13.08.2011 r. ( powód zawsze zdawał karty drogowe w piątek ), nadto miała styczność z kursantami, których szkolił powód. Kursanci posiadali zaś karty przeprowadzanych zajęć, co wynikało z zeznań pozwanej.

Świadkowie A. J., M. H. zeznali, iż karty drogowe oddawali do biura zazwyczaj raz w miesiącu, przy czym A. J. zazwyczaj do rąk E. W., natomiast M. H. przekazywał karty drogowe pozwanej, jak również odkładał na biurko świadka E. W. ( k. 86 ). Powyższe relacje potwierdzały zeznania świadka E. W., która wskazała, iż odbierała karty drogowe od instruktorów.

Sąd Rejonowy ocenił jako wiarygodne zeznania świadka E. W., w zakresie opisu okoliczności, w których doszło do zaprzestania świadczenia pracy przez powoda w szkole pozwanej. Świadek była bezpośrednim obserwatorem rozmowy, która miała miejsce w biurze szkoły w trakcie, której doszło do kłótni pomiędzy stronami i powód oświadczył, iż zaprzestaje pracy w szkole pozwanej. Podkreślić należało, iż zeznania świadka znalazły potwierdzenie w relacji powoda P. C..

Powyższe ustalenia faktyczne oraz rozważania dały podstawę do oceny, iż umowa zlecenia łącząca strony została rozwiązana w drodze wypowiedzenia ze skutkiem natychmiastowym. Ocenić należało, iż powód posiadał ważną przyczynę dla rozwiązania umowy, ponieważ utracił zaufanie do zleceniodawcy, który nakłaniał go do złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą, nadto dążył do pokrycia kosztów naprawy pojazdu i to znacznie je zawyżając, z polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powoda.

Pozwana na podstawie § 3 umowy zlecenia z dnia 01.01.2011 r. zobowiązana była do zapłaty wynagrodzenia na rzecz powoda w kwocie 966, 34 zł, o czym Sąd orzekł w punkcie I wyroku.

Zgodnie z art. 481 § 1 kc,

Powód żądał odsetek ustawowych za zwłokę za zamknięty okres tj. do dnia 23.11.2011 r. Żądanie powoda w zakresie odsetek ustawowych było zasadne od dnia 09.11.2011 r. ( k. 9 pismo pozwanej z dnia 31.10.2011 r. + 7 dni od tej daty na spełnienie świadczenia ), co dawało kwotę skapitalizowanych odsetek 5, 56 zł.

Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy postanowił na podstawie art. 100 kpc.

Powód wygrał proces w 75 %, zaś pozwana w 25 %.

Powód poniósł koszty procesu w wysokości 30 zł ( opłata od pozwu ).

Pozwana poniosła koszty procesu w kwocie 197 zł ( 180 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika, 17 zł jako opłata skarbowa od pełnomocnictwa ).

Powód uprawniony był do zwrotu kwoty 22, 50 zł, natomiast na rzecz pozwanej należna do zwrotu kwota to 49, 25 zł.

Stosunkowe rozdzielenie kosztów prowadziło do zasądzenia na rzecz pozwanej kwoty 26, 75 zł.