Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2013r.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Janina Jakubiec

Protokolant : Laura Rynkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013r. w Bolesławcu

sprawy z powództwa R. P. (1)

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza powoda R. P. (1) na rzecz strony pozwanej (...) S.A. w S. kwotę 617,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 97/13

UZASADNIENIE

Powód R. P. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w S. zażądał kwoty 3.930,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 06 lutego 2013 r. do dnia zapłaty.

W motywach pozwu wskazał, iż w dniu 12 maja 2012 r. został uszkodzony jego samochód osobowy marki P. nr rej. (...) i szkoda ta objęta jest ochroną ubezpieczeniową pozwanego z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Uszkodzenia pojazdu uniemożliwiały powodowi normalne jego użytkowanie, w związku z czym zdecydował się on na wynajem samochodu zastępczego, ponieważ był on mu niezbędny podczas dojazdów do pracy, jak również zaspokajał potrzeby komunikacyjne jego rodziny i pozwalał na dojazd do placówek medycznych w związku z doznanymi podczas wypadku urazami. Z samochodu zastępczego korzystał przez okres 30 dni, do czasu wypłaty odszkodowania. Dzienny koszt wynajmu pojazdu wynosił 155 zł brutto. Powód nie zgadzał się z ustaloną przez Ubezpieczyciela wysokością szkody, polegającą na przyznaniu kosztów wynajmu samochodu za okres 9 dni w kwocie łącznej 966,00 zł. Zakwestionował też przyjętą przez ubezpieczyciela stawkę za dzienny wynajem samochodu w kwocie 80,00 zł. Powód wskazał, że na wartość przedmiotu sporu składają się, kwota 3.684,14 zł tytułem dopłaty do kosztów wynajmu samochodu zastępczego oraz kwota 246,00 zł tytułem zwrotu kosztów dowozu/odbioru pojazdu. Nadto powód wskazał, że po uzyskaniu informacji o szkodzie całkowitej zbył uszkodzony pojazd w dniu 19 maja 2012 r. i od tego czasu oczekiwał na wypłatę odszkodowania przez ubezpieczyciela. W ocenie powoda brak było podstaw po stronie ubezpieczyciela do oczekiwania z wypłatą odszkodowania do dnia 16 czerwca 2012 r. /k. 3-5/.

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. wniosło o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu strona pozwana przyznała, że ponosi odpowiedzialność za szkodę w mieniu powoda powstałą w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 12 maja 2012 r., jednak w jej ocenie wypłacając odszkodowanie kwocie 966,00 zł brutto spełniła swoje zobowiązanie. Strona pozwana przyznała fakt dokonania cesji wierzytelności z tytułu najmu samochodu zastępczego, jednakże nie zgodziła się z faktem najmu pojazdu przez poszkodowanego za stawkę w kwocie 126 zł netto na czas do 30 dni. Pozwany wskazał, że wysokość odszkodowania wynikała z faktu uznania kosztów najmu pojazdu zastępczego na czas technologicznego przestoju uszkodzonego pojazdu oraz czas organizacyjny. Pozwany wskazał, że przyjęta przez powoda kwota odbiega znacząco od stawek za najem samochodu tego typu w rejonie zamieszkania poszkodowanego, które wynoszą u większości usługodawców 80 zł brutto.

Nadto pozwany podniósł, że refundacja roszczeń z tytułu najmu pojazdu następowała na podstawie opracowania (...) Izby (...) we (...) z Urzędem Komisji Nadzoru Finansowego. Pozwany wyjaśnił, że w wyniku kalkulacji ustalono, że okres od zgłoszenia szkody do dokonania oględzin wynosił 2 dni, do okresu tego doliczono 7 dni na zagospodarowanie pozostałości. Z treści pisma pozwanego wynika, że w przypadku szkody całkowitej okres 7-dniowy przyjmowany jest przez ubezpieczyciela standardowo jako okres na podjęcie decyzji przez poszkodowanego co do dalszych kroków. Ubezpieczyciel podniósł, że może przychylić się do roszczenia powoda tylko w takim zakresie w jakim poniesienie kosztów przez powoda było uzasadnione i miało związek z przedmiotową szkodą. Nadto pozwany wskazał, że również po stronie poszkodowanego ciążył obowiązek dążenia do zmniejszenia skutków szkody, a okres najmu auta zastępczego na czas 30 dni z dobową stawką wynajmu pojazdu w kwocie 155 zł brutto wydawał się nieuzasadniony ekonomicznie, zaś w poszukiwaniu najkorzystniejszej oferty wynajmu poszkodowany powinien współpracować z ubezpieczycielem. Brak takiego współdziałania jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i nie może obciążać zakładu ubezpieczeń. (k. 17-20).

Sąd ustali następujący stan faktyczny:

W dniu 12 maja 2012 r. w miejscowości D. doszło do kolizji drogowej z udziałem samochodu osobowego marki P. nr rej. (...), należącego do R. P. (1), w wyniku którego pojazd został całkowicie zniszczony.

Sprawcą szkody został uznany kierujący innym samochodem osobowym, którego właściciel posiadał ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej u (...) S.A. z siedzibą w S..

bezsporne

Szkoda została zgłoszona Ubezpieczycielowi w dniu 16 maja 2012 r. W toku postępowania likwidacyjnego stwierdzono całkowite zniszczenie samochodu marki P. i niezdolność do jego dalszej eksploatacji, a także ekonomiczną nieopłacalność naprawy, która znacznie przekraczałaby wartość pojazdu.

dowód: akta szkody 38289/2012

W wyniku postępowania likwidacyjnego (...) S.A. w dniu 12 czerwca 2012 r. przyznał R. P. (1) odszkodowanie w kwocie 300,00 brutto, a w dniu 28 czerwca 2012 r. dopłatę do łącznej kwoty w wysokości 966,00 zł brutto.

dowód: pismo z dnia 12.06.2012 r. k.10, pismo z dnia 28.06.2012 r. k. 11,

R. P. (1) nie zgodził się z oceną wartości szkody dokonaną przez Ubezpieczyciela. Po dniu wypadku wynajął w L. samochód marki O. (...) na okres 30 dni, za kwotę 4.896,14 zł brutto.

W dniu 19 maja 2012 r. R. P. (1) ze złomował zniszczony samochód za kwotę 450,00 zł.

dowód: faktura VAT (...) k. 9, umowa kupna-sprzedaży k. 12

W piśmie z dnia 12 czerwca 2012 r. (...) S.A. poinformowało R. P. (1), że wartość pojazdu na dzień szkody została ustalona w oparciu o notowania zawarte w systemie (...)Ekspert z uwzględnieniem korekt indywidualnych. Jednocześnie ubezpieczyciel poinformował, że w razie naprawienia pojazdu zmiana sposobu rozliczenia szkody będzie możliwa o ile koszty przywrócenia stanu samochodu sprzed szkody nie przekroczą jego wartości.

W piśmie z dnia 28 czerwca 2012 r. ubezpieczyciel dodatkowo wyjaśnił wierzycielowi, że przyznając odszkodowanie uznano 9 dni wynajmu pojazdu, 2 dni od dnia zgłoszenia szkody, tj. od dnia 16.05.2012 r. do dnia wykonania oględzin, tj. do dnia 18 maja 2012 r., a następnie uznano standardowy okres 7 dni, niezbędny do sprzedaży wraku pojazdu i zakupu innego o zbliżonych parametrach oraz do jego rejestracji. Wyjaśnił też, że w wyniku analizy rynku stwierdzono, że stawka za najem pojazdów tej klasy kształtuje się w granicach 80,00 zł

dowód: pisma pozwanego k. 10-11

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 822 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Stosownie do treści art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 z późn. zm.) za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych z ubezpieczenia OC przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem są zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata lub zniszczenie mienia. Uprawniony do odszkodowania za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdu, ze którą odpowiedzialność cywilna objęta jest ubezpieczeniem OC, może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń (art. 19 ust. 1 ustawy). Zgodnie natomiast z art. 436 k.c. w zw. z art. 435 samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tego pojazdu, chyba że nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

W niniejszej sprawie bezsporny był fakt, że w dniu 12 maja 2012 r.
doszło do kolizji samochodowej, w wyniku której – z winy kierującego innym samochodem osobowym - został uszkodzony samochód należący do R. P. (2) nr rej. (...).

W związku z tym, iż sprawca wypadku ubezpieczony był w (...) S.A. w S., R. P. (1) do tego Ubezpieczyciela skierował roszczenie o odszkodowanie za wyrządzoną szkodę. Poza sporem pozostawało również uznanie odpowiedzialności cywilnej przez Ubezpieczyciela
i wypłacenia tytułem odszkodowania kwoty łącznej 966,00 zł brutto.

Kwestią zasadniczą w niniejszej sprawie było określenie wysokości odszkodowania za powstałą rzeczywistą szkodę, a także ustalenie niezbędności i prawa poszkodowanego do wynajmu w ramach ubezpieczenia samochodu zastępczego, usprawiedliwionego czasu wynajmu przez powoda pojazdu zastępczego oraz wysokości należnego odszkodowania za każdy dzień użytkowania samochodu zastępczego.

Sąd swoje rozstrzygnięcie w całości oparł na przedłożonych przez strony dowodach mających istotne znaczenie w niniejszej sprawie.

Po przeprowadzeniu analizy materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie stwierdził, iż bezspornie w wyniku kolizji z dnia 12 maja 2012 r. samochód marki P., należący do R. P. (1) został całkowicie zniszczony, a co za tym idzie niezdolny do dalszej eksploatacji. Przyznana początkowo przez Ubezpieczyciela poszkodowanemu kwota 300 zł, odpowiadała wysokości powstałej szkody i znalazła potwierdzenie w wycenie wartości pojazdu po zdarzeniu. Ponadto poszkodowany za ze złomowanie pojazdu w dniu 19 maja 2012 r. uzyskał kwotę 450 zł.

W niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze istotną okoliczność, że poszkodowany R. P. (1) przyjął według własnego oszacowania wysokość należnego mu odszkodowania w części związanej z koniecznością wynajmu samochodu zastępczego. W tym zakresie poszkodowany nie współdziałał z Ubezpieczycielem, a nawet nie podejmował takich prób w celu zminimalizowania pokrycia kosztów odszkodowania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…), jednym z zasadniczych obowiązków osoby występującej z roszczeniem jest obowiązek zapobieżenia zwiększeniu się szkody, nierozerwalnie związany z obowiązkiem współdziałania poszkodowanego z Ubezpieczycielem w celu zminimalizowania rozmiarów powstałej szkody. Obowiązek poszkodowanego w tym zakresie jest bezsporny i znalazł potwierdzenie także w orzecznictwie Sądu Najwyższego (np. wyrok SN z 01.09.1970 r., II CR 371/70). Tymczasem R. P. (1) bez wiedzy Ubezpieczyciela zawarł umowę o wynajem pojazdu, a kosztami tego wynajmu obciążył pozwanego.

Wobec braku zarzutów ze strony powoda Sąd przyjął, że określona przez Ubezpieczyciela ilość dni upoważniająca do korzystania z samochodu zastępczego była wystarczającą do podjęcia przez powoda czynności zmierzających do przywrócenia przez powoda stanu poprzedniego. Sad zwrócił uwagę, że już w dniu 19 maja 2012 r., a więc na dwa dni przez terminem określonym przez Ubezpieczyciela, powód ze złomował wrak samochodu marki P.. Należy przyjąć, że już od tego czasu był w stanie podjąć starania w celu zakupu chociażby innego podobnego samochodu za niewygórowaną kwotę.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Zgodnie z treścią art. 361 § 2 k.c. w powyższych granicach w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Za normalne następstwo danego zdarzenia uważa się natomiast taki skutek, który zazwyczaj, w zwykłym porządku rzeczy jest konsekwencją tego zdarzenia. W ocenie Sądu koszt zwrotu powodowi kosztów wynajmu samochodu zastępczego za okres 30 dni, ponadto w kwocie 155 zł brutto za dzień użytkowania wykracza poza odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanego.

Art. 363 § 1 k.c. daje poszkodowanemu prawo wyboru sposobu naprawienia szkody. Utrwalony i powszechnie akceptowany w orzecznictwie jest pogląd, że ubezpieczyciel w zasadzie nie może ingerować w to prawo wyboru, chyba że wybrany przez ubezpieczonego sposób naprawy szkody pociągałby za sobą zbyt wielkie koszty lub trudności. Szkoda, która powstaje wskutek wypadku komunikacyjnego, podlega naprawieniu według zasad określonych w art. 363 § 2 k.c. co oznacza, że jej wysokość ma odpowiadać kosztom usunięcia różnicy w wartości majątku poszkodowanego, a ściślej - kosztom przywrócenia pojazdowi jego wartości sprzed wypadku. Gdy zatem naprawa pojazdu przywróci mu jego wartość sprzed wypadku, odszkodowanie winno odpowiadać kosztom takiej właśnie naprawy ustalonym przez rzeczoznawcę. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawiać. (uzasad. uchwały SN z dn. 15.11.2001 r., III CZP 68/01, OSNC 2002/6/74, wyr. SN z dn. 27.06.1988 r., I CR 151/88, Lex 8894, wyr. s.apel. w Poznaniu z dn. 22.02.2007 r., I ACa 1179/06, Lex 298601). Przyjmuje się, że nieopłacalność naprawy, będąca przesłanką wystąpienia tzw. szkody całkowitej, ma miejsce wówczas, gdy jej koszt przekracza wartość pojazdu sprzed wypadku (wyr SN z dnia 11 czerwca 2003 r., V CKN 308/01, LEX nr 15732).

Przenosząc powyższe na okoliczności niniejszej sprawy, przyznać należało rację pozwanemu także, co do ustalenia pierwotnej kwoty odszkodowania. Ubezpieczyciel, przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości pokrywającej całkowitą szkodę, jaka powstała w wyniku zniszczenia pojazdu. Powód wysokości przyznanej z tego tytułu szkody nie zakwestionował.

Zgodnie z art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody.
W niniejszej sprawie szkoda została zgłoszona w dniu 16 maja 2012 r., a wypłata odszkodowania przez Ubezpieczyciela nastąpiła w dniu 12 czerwca 2012 r.

Na zasadzie wyrażonej w art. 98 k.p.c., nakładającej na stronę przegrywającą obowiązek zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu, Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa prawnego – 600,- zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17,- zł.

Wobec powyższego w ocenie Sądu należało orzec jak w sentencji.