Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca- Sędzia SO Marta Truszkowska

Sędzia SO Barbara Chojnowska

Sędzia SO Grażyna Szymańska - Pasek

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Łaszczych

po rozpoznaniu w dniu 16 maja2013r. w O.

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zadośćuczynienie

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Przasnyszu

z dnia 19 lutego 2013r.,sygn. akt IC 547/12

orzeka:

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego za II instancję.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 2013 roku Sąd Rejonowy w Przasnyszu w sprawie z powództwa J. K. przeciwko (...) SA w W. o zapłatę 17 500 zł odsetkami od dnia 2.09.2011 roku do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za śmierć zmarłej na skutek wypadku drogowego siostry bliźniaczki.

I.  oddalił powództwo,

II.  zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

U podstaw wyroku legły następujące ustalenia i wywody prawne:

Powódka była siostrą bliźniaczką E. K., zmarłej w dniu 15 kwietnia 2011 roku na skutek obrażeń odniesionych w wypadku drogowym, którego sprawca był ubezpieczony u pozwanego. Siostry razem chodziły do szkoły, dzieliły wspólny pokój, miały grono znajomych podobne charaktery. Powódka na wiadomość o śmierci siostry doznała szoku, nie chciała z nikim rozmawiać, brała leki uspokajające, zawsze w niedzielę i gdy ma jakiś problem odwiedza grób siostry. Aktualnie ma 19 lat. Obecnie nie występują u powódki symptomy stresu pourazowego. Prawidłowo funkcjonuje w środowisku rodzinnym, nie ma problemów z nauką. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż przyznana i wypłacona przez ubezpieczyciela kwota 35000 zł pomniejszona o 30% z tytułu przyczynienia się ofiary wypadku do szkody /nie zapięte pasy bezpieczeństwa/ wyczerpuje kwotę zadośćuczynienia należną stronie powodowej i powództwo oddalił, obciążając powódkę obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego na rzecz pozwanego.

Apelację od wyroku złożyła powódka. Wyrokowi zarzucono:

1.  Naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 446par.4 kc, polegającą uznaniu, iż kwota 245000 zł stanowi kwotę „stosowną” w odniesieniu do stopu życiowej społeczeństwa;

2.  Naruszenie art. 233 par.1 w zw. z art. 278 par. 1 kpc poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów poprzez nieuwzględnienie treści oraz wniosków opinii biegłego.

Wskazując na powyższe, apelacja żądała zmiany zaskarżonego wyroku i zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki kwoty 175000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 2.09.2011 roku do dnia zapłaty względnie uchylenia wyroku do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji z uwzględnieniem kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest nieuzasadniona.

Sąd Rejonowy dokonał szczegółowych ustaleń faktycznych i przeprowadził prawidłową i wszechstronną ocenę prawną upoważniającą Sąd II instancji do pełnej aprobaty powyższego i uczynienia własnym w całej rozciągłości. Jednocześnie stanowczo stwierdzić należy w tym konkretnym stanie faktycznym, iż zarzut, że kwota 24500 zł wypłacona przez pozwanego ubezpieczyciela jest na niska .

Kryteria dotyczące wysokości zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej postrzegać należy zawsze przez pryzmat okoliczności rozpoznawanej sprawy. Jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Białymstoku w jednym ze swych orzeczeń, które Sad rozpoznający apelację podziela w całości /wyrok w sprawie I ACa 479/12 z dnia 30.10.2012r. LEX nr 1235965/, ustawodawca wprowadzając możliwość zasądzenia zadośćuczynienia na rzecz najbliższych członków rodziny zmarłego nie wskazał kryteriów, które miałyby decydować o jego "odpowiedniości". Oznacza to, że określenie wysokości konkretnego świadczenia z tego tytułu należy do sądu, który powinien w tym zakresie uwzględnić wszystkie okoliczności danej sprawy. Określając wysokość zadośćuczynienia o którym mowa w art. 446 § 4 k.c. należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej przez poszkodowanego krzywdy. W razie śmierci osoby bliskiej na rozmiar krzywdy mają przede wszystkim wpływ: dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem tego odejścia (np. nerwicy, depresji), roli w rodzinie pełnionej przez osobę zmarłą, stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości i zdolności jej zaakceptowania, leczenie doznanej traumy, wiek pokrzywdzonego.

W tym przypadku mamy do czynienie z nagłą utratą więzi między siostrami bliźniczkami, nastolatkami wychowującymi się razem. To wszystko istotnie pociąga za sobą skutek w postaci specyficznego poczucia krzywdy. W tym miejscu jednak należy już odnieść się do drugiego zarzutu apelacji, jakoby sąd nie wziął pod uwagę treści opinii biegłej. Zarzut jest całkowicie chybiony. Sąd bardzo szczegółowo przeanalizował treści opinii. Wypada podnieść okoliczność, iż po okresie wielkiego załamania związanego z żałobą po siostrze powódka odzyskała równowagę psychiczną i jej stan zdrowia w tym aspekcie nie wykazuje dalszych powikłań . Ma to znaczenie dla ustalenia wysokości zadośćuczynienia i przyjęcia, iż kwota wyjściowa 35000zł pomniejszona o 30% przyczynienia się ofiary wypadku do szkody stanowi kwotę adekwatną do stopnia cierpień powódki. W tym kontekście nie można zgodzić się z zarzutem, iż kwota ta pozostaje w nieadekwatna do stopnia zamożności społeczeństwa. W państwie, w którym najniższa pensja zasadnicza, w szczególności odnosząca się do młodych osób zatrudnianych po raz pierwszy, oscyluje wokół kwoty 1500zł miesięcznie, ustalona kwota nie jest pozbawiona jako taka funkcji kompensacyjnej.

Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 385 kpc orzeczono, jak w sentencji.