Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 roku w S.

sprawy z powództwa J. Ż.

przeciwko (...)Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powódkę

od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

z dnia 8 października 2012r., sygn. akt III C 1905/12

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki J. Ż. na rzecz pozwanego (...)Spółki Akcyjnej w W. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu apelacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 8 października 2012 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w pkt I oddalił powództwo J. Ż. z dnia 19 czerwca 2012 roku w sprawie o sygn. akt. III C 1905/12 o zapłatę z tytułu zawartej z pozwaną (...)Spółką akcyjną umowy ubezpieczenia mieszkania. W pkt II Sąd Rejonowy zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 617,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu Sąd meriti odniósł się szczegółowo do stanu faktycznego i prawnego sprawy oraz zarzutów podnoszonych przez strony. W szczególności wskazał, iż sporną kwestią w procesie było to, czy kradzież laptopa, którego właścicielką była powódka, należało potraktować jako wypadek ubezpieczeniowy objęty odpowiedzialnością pozwanej. W ocenie Sądu, przedmiotowy laptop, jako urządzenie służące powódce do prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z treścią § 3 ust. 5 pkt 5 ogólnych warunków ubezpieczenia „Wszystko co w domu” (zw. dalej: OWU), na które powoływały się w toku postępowania obie strony, był wyłączony z ochrony ubezpieczeniowej. W konsekwencji powyższego, powództwo zostało oddalone, jako bezzasadne.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się powódka wnosząc o zmianę wyroku Sądu Rejonowego poprzez zasądzenie na jej rzecz należności zgodnie z treścią pozwu lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz o przyznanie powódce zwrotu kosztów procesu. Orzeczeniu powódka zarzuciła zarówno naruszenie przepisów postępowania, jak i prawa materialnego, a w szczególności art. 233 § 1 k.p.c. poprzez niewłaściwą jej zdaniem interpretację § 3 ust. 5 pkt 5 OWU i brak oceny pozostałych postanowień łączącej strony umowy, art. 231 k.p.c. poprzez nietraktowanie powódki jako konsumenta, art. 227 k.p.c. oraz art. 385 § 2 k.c. Zarzuty podnoszone przez powódkę zostały rozwinięte w uzasadnieniu apelacji.

W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła o jej oddalenie w całości i zasądzenie od powódki kosztów postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu pozwana umotywowała swoje wnioski i odniosła się do zarzutów podnoszonych w apelacji, wskazując na ich bezpodstawność oraz podtrzymała dotychczas zajmowane w przedmiotowej sprawie stanowisko, iż należący do powódki laptop był wyłączony z ochrony ubezpieczeniowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się w całości bezzasadna.

Zgodnie z treścią art. 505 ¹³ § 2 kpc, w postępowaniu uproszczonym, jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa

Sąd Okręgowy podziela argumentację Sądu I instancji, zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku oraz stanowisko prezentowane przez pozwaną w toku całej sprawy, a przede wszystkim w odpowiedzi na apelację powódki, które sprowadza się do uznania, że należący do powódki i służący jej do prowadzenia działalności gospodarczej laptop był wyłączony z ochrony ubezpieczeniowej zapewnianej przez pozwaną. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, następnie trafnie wskazał podstawę prawną dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy i niewątpliwie we właściwy sposób dokonał subsumpcji przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia norm prawnych.

W przedmiotowej sprawie, co podkreślał Sąd meriti, bezsporny jest fakt zawarcia przez strony umowy ubezpieczenia mieszkania oraz fakt kradzieży rzeczy wskazanych w pozwie, a także ich wartość, podana przez powódkę. Zasadniczy spór powstał natomiast na gruncie interpretacji postanowień zawartych w ogólnych warunkach ubezpieczenia „Wszystko co w domu”, stanowiących integralną część umowy zawartej przez strony. Mimo wysławianej przez powódkę w każdym stadium postępowania obszernej argumentacji, mającej wykazać trafność zajmowanego przez nią stanowiska i zasadność formułowanych przez nią zarzutów, należało uznać jej twierdzenia za niezasługujące na uwzględnienie i utrzymać w mocy zaskarżony wyrok Sądu I instancji.

W ocenie Sądu Okręgowego, należy przychylić się do uzasadnienia rozstrzygnięcia Sądu meriti i wskazać, że brak jest podstaw do zarzucania przez powódkę niejednoznaczności § 3 ust. 5 pkt 5 oraz braku analizy § 3 ust. 1 i 2 w zw. z § 2 pkt 21 OWU pozwanej. Należy podkreślić, że pozwana nie kwestionowała zakresu definicji ruchomości domowych objętych zawartą przez strony umową ubezpieczenia i nie twierdziła, że sprzęt komputerowy, np. laptop nie może być w określonych przypadkach traktowany jako taka ruchomość i być objęty ubezpieczeniem. W niniejszej sprawie, jak trafnie zauważył Sąd Rejonowy, zasadnicze znaczenie ma jednak to, czy laptop zakupiony przez powódkę jako przedsiębiorcę, prowadzącego działalność pod nazwą: KANCELARIA (...), służący powódce do prowadzenia działalności gospodarczej (co jest bezsporne w niniejszej sprawie) jest wyłączony z ochrony gwarantowanej przez pozwaną. Jedyne słuszne stanowisko we wskazanej powyżej kwestii, sprowadza się do przyznania racji pozwanej i stwierdzenia, że postanowienia ogólnych warunków umów są jednoznaczne i explicite wyłączają z ochrony ubezpieczeniowej ruchomości domowe służące do prowadzenia działalności gospodarczej lub zawodowej. Potwierdzeniem powyższego jest zarówno treść § 3 ust. 5 pkt 5 OWU, jak i poprzedzającego go § 3 ust. 2 pkt 2, który wskazuje, że na wniosek ubezpieczającego ochrona zapewniana przez pozwaną może zostać rozszerzona, m.in. również na ruchomości służące do prowadzenia działalności gospodarczej lub zawodowej. W niniejszej sprawie powódka nie złożyła jednak takiego wniosku.

Sąd Okręgowy zgadza się z twierdzeniem powódki, iż nie można analizować poszczególnych postanowień umowy w oderwaniu od innych, również istotnych oraz bez uwzględnienia kontekstu całej umowy i stanowiących jej integralną część załączników. Po dokonaniu takiej kompleksowej analizy Sąd, zarówno I, jak i II instancji, utwierdził się w przekonaniu o braku słuszności stanowiska powódki. Dokonując wykładni całej umowy zawartej między stronami jednoznaczne jest, że przedmiotowy laptop nie był objęty ochroną ubezpieczeniową. Bezpodstawne są twierdzenia powódki, że prezentowany przez nią sposób interpretacji umowy jest prawidłowy. Literalne brzmienie § 3 ust. 5 pkt 5 OWU, a także uwzględnienie przy jego analizie wykładni językowej i funkcjonalnej każe przyjąć jako właściwą interpretację dokonaną przez pozwaną oraz przez Sąd I instancji. Bezsporne jest, że użyty w przywołanym powyżej postanowieniu OWU spójnik „oraz”, zgodnie z normą wzorcową, powinien być spójnikiem łącznym, jednak również bezsporne jest, iż w praktyce spójnik ten jest powszechnie używany także w znaczeniu wyliczającym.

Trafne jest stanowisko Sądu Rejonowego, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do zarzucanego przez powódkę, naruszenia interesów konsumenta, gdyż w kwestiach związanych z laptopem, o którym mowa w niniejszej sprawie, powódka występuje jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, czyli jako przedsiębiorca, do którego nie mają zastosowania przepisy dotyczące ochrony konsumentów.

W ocenie Sądu Okręgowego, również zarzut rzekomego nieuzgodnienia indywidualnie z powódką treści § 3 ust. 5 pkt 5 OWU jest bezzasadny. Umowy zawierane z ubezpieczycielami, których integralną częścią są zazwyczaj ogólne warunki umów czy też ubezpieczenia, charakteryzują się co do zasady tym, że należą one do kategorii umów adhezyjnych, czyli takich, których zasadniczą treść określa jedna ze stron, a druga może ją zaakceptować i przystąpić do umowy albo zrezygnować z jej zawarcia, z czego powódka, zważywszy dodatkowo na fakt bycia radcą prawnym, powinna zdawać sobie sprawę, a tym samym nie powinien budzić po jej stronie żadnych wątpliwości fakt, że zawierając umowę z pozwaną zaakceptowała ona wszystkie postanowienia OWU.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c., zgodnie z którymi strona przegrywająca zobowiązana jest do zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu, które w niniejszej sprawie zostały ustalone jak w pkt II. sentencji, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak

w sentencji.