Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 163/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 6 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Piotr Jarmundowicz

Protokolant: Piotr Wojnarowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa A. J. (1)

przeciwko P. K.

o nakazanie złożenia oświadczenia woli

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powódki A. J. (1) na rzecz pozwanego P. K. kwotę 4117 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje powódce A. J. (1), aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 2.082,80 zł. tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłego sądowego.

UZASADNIENIE

Powódka A. J. (1)wniosła do Sądu Rejonowego w Strzelinie pozew o nakazanie pozwanemu P. K.złożenia oświadczenia woli, którego treścią jest przeniesienie własności udziału wynoszącego ½ nieruchomości zabudowanej składającej się z działek o numerach (...), o łącznej powierzchni 0,38 ha, położonej we wsi G., gmina S., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w Strzelinieprowadzi księgę wieczystą nr (...). W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 25 maja 2000 r. w Kancelarii Notarialnej w S.opisany powyżej udział w nieruchomości w G. A. J. (1)darowała swojemu siostrzeńcowi P. K.. W § 5 umowy darowizny strony postanowiły, że koszty opału ponosić będą po połowie oraz, że P. K.zainstaluje w zajmowanych przez siebie pomieszczeniach liczniki na energię elektryczną i wodę. W dniu 12.01.2001 r. strony zawarły pisemną umowę, w której ustaliły, że powódka przekaże pozwanemu pieniądze na remont domu, a P. K.zobowiązał się do wykonania remontu i do zwrócenia połowy kosztów robót w przeciągu pięciu lat. Strony ustaliły, że koszt opału i podatek od nieruchomości będą płacić po połowie, wspólnie pokryją koszty zakupu instalacji pieca centralnego ogrzewania, a nadto P. K.zobowiązał się do zwrotu powódce połowy poniesionych przez nią kosztów związanych z podpisaniem aktu notarialnego. P. K.miał ponosić też koszty związane z wywozem nieczystości. A. J. (1)zobowiązała pozwanego, aby wszystkie rachunki na zakup materiałów przeznaczonych na remont domu były wystawiane na jej nazwisko. Od 2000 r. powódka pracując we Włoszech przekazywała całe swoje oszczędności pozwanemu z przeznaczeniem na remont nieruchomości. Pieniądze przekazywała przekazami pocztowymi bezpośrednio pozwanemu, jego matce, oraz za pośrednictwem koleżanek. Powódka przyjeżdżała do Polski raz w roku na okres około miesiąca. Zwracała się o przedłożenie rachunków i przyspieszenie prac remontowych. Od 2000 r do 2010 r. przekazała pozwanemu kwotę ok. 300 tys. zł na remont nieruchomości. Z uwagi na stały pobyt we Włoszech nie była w stanie na bieżąco kontrolować przebiegu prac remontowych. Pozwany tłumaczył, że odda pieniądze i przedłoży rachunki. Wiosną 2010 r. powódka przyjechała do Polski. Okazało się, że P. K.w dalszym ciągu nie podjął prac remontowych, a nadto nie zainstalował licznika energii elektrycznej oraz licznika na wodę. Cały czas media te pobierał od powódki bez jej zgody i wiedzy. Nadto zmienił diametralnie swój stosunek do powódki, źle się do niej odnosił, obrażał ją, życzył jej rychłej śmierci, unikał jej, zastraszał, wyganiał z domu, przestał ją odwiedzać, nie interesował się jej stanem zdrowia. Powyższe sprawiło, że powódka utraciła zaufanie do pozwanego. Pismem z dnia 10 lipca 2010 r. powódka wezwała pozwanego do zwrotu przekazanych pieniędzy. W grudniu 2010 r. przyjechała do Polski na okres 4 miesięcy. Powódka zastała dom w bardzo złym stanie. Mieszkanie było zalane, odpadały tynki, niedostępna łazienka, odcięte rury centralnego ogrzewania, nie została uszczelniona komórka. Pozwany nie wykonał drenażu domu w wyniku, czego zalana została piwnica, nie wykonał remontu ganku, nie zmienił rynien, nie wykonał elewacji ściany budynku, nie wyremontował komina i wielu innych prac, do których był zobowiązany i na które to prace pobrał od powódki pieniądze. Pozwany utrudniał powódce normalne funkcjonowanie nie pozwalając korzystać jej z pewnych pomieszczeń. Wyśmiewał się z jej stanu cywilnego i preferencji seksualnych i niestosownie się do niej odnosił. Powyższe naraziło powódkę na rozstrój zdrowia a zachowanie pozwanego sprawiło, że żyje w permanentnym stresie. W związku z powyższym powódka postanowiła cofnąć darowiznę na rzecz pozwanego. Dnia 1 lutego 2012 r. powódka odwołała na piśmie darowiznę uczynioną na rzecz swojego siostrzeńca. Powodem odwołania była rażąca niewdzięczności. Podkreśliła, że zachowanie pozwanego jest świadome i skierowane przeciwko niej. W pisemnym odwołaniu darowizny powódka wezwała pozwanego do stawienia się w kancelarii notarialnej w dniu 11.02.2011 r. celem złożenia oświadczenia o zwrotnym przeniesieniu własności wskutek odwołania darowizny. Pozwany w wyznaczonym terminie nie stawił się u notariusza.

W odpowiedzi na pozew (k.60 - 61) pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Przyznał, że powódka przekazywała w ratach kwoty na remont nieruchomości, który był finansowany również ze środków pozwanego. Pozwany dokonywał zakupu materiałów budowlanych, wykonywał prace budowlane osobiście oraz zatrudniał inne osoby. Przeprowadzenie remontu dachu wymagało zatrudnienia specjalistycznej firmy. Powódka przyjeżdżała do Polski w okresie od 2000 r. do 2009 r. przynajmniej jeden raz w roku. Była zadowolona z postępu prac budowlanych, nie kwestionowała sposobu i zakresu ich wykonywania oraz przesyłała kolejne zaliczki nas poczet dalszych prac remontowych. Nakłady poczynione na budynek mieszkalny w trakcie prac remontowych przeprowadzonych przez pozwanego doprowadziły do istotnej poprawy stanu technicznego domu, znacznie powiększyły jego wartość. Pozwany zaprzeczył, aby powódka przekazała mu kwotę około 300 tys. zł na remont nieruchomości. Zaprzeczył też, aby pobierał energię elektryczną i wodę poprzez liczniki powódki. Pozwany zaprzeczył także, aby kiedykolwiek zachował się niewłaściwie wobec powódki. Zawsze z szacunkiem się do niej odnosił i przez 10 lat dbał o nieruchomość kosztem swojego zdrowia i wolnego czasu. Zaprzeczył, aby dopuścił się wobec powódki rażącej niewdzięczności.

Postanowieniem z dnia 05.05.2012 r. (k. 86) Sąd Rejonowy w Strzelinie wszczął postępowanie w przedmiocie sprawdzenia wartości przedmiotu sporu.

Postanowieniem z dnia 23.09.2011 r. (k. 168) Sąd Rejonowy w Strzelinie ustalił wartość przedmiotu sporu na kwotę 143.690 zł i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu.

W piśmie procesowym z dnia 5 marca 2012 r. (k. 389 - 392) powódka podtrzymała dotychczasowe twierdzenia dodając, że zachowanie pozwanego wobec niej było agresywne i wulgarne. Tak samo w stosunku do powódki zaczęła zachowywać się konkubina pozwanego i jego ojciec. Grozili jej, że jak będzie przyjeżdżać do domu to zostanie pobita. Ojciec pozwanego groził, że w przypadku podjęcia kroków prawnych może spodziewać się do zamachu na swoje życie. Pozwany nie reagował takie zachowania i nie stawał w obronie powódki. Powódka czuła się poniżana i traktowana, jako intruz. Pozwany sprzeniewierzył otrzymane pieniądze w kwocie 300.000 zł Nie tylko nie przeprowadził umówionych remontów, ale doprowadził do znacznego pogorszenia stanu nieruchomości.

Pozwany w piśmie procesowym z dnia 24 kwietnia 2012 r. (k. 429 - 433) wskazał, że nie wywoływał kłótni i awantur, a jeżeli już dochodziło do nieporozumień to wyłącznie z inicjatywy powódki. Zaprzeczył, ażeby członkowie jego rodziny odnosili się do powódki niewłaściwe i nigdy nie miały miejsca zdarzenia wskazane przez powódkę. Wbrew twierdzeniom powódki ponosił on koszty energii elektrycznej, wywozu nieczystości i opłat z tytułu podatku od nieruchomości. Powódka mimo tego zamontowała wyłącznik prądu, co uniemożliwiło uruchomienie pieca centralnego ogrzewania. Kwoty przekazywane przez powódkę na nazwisko J. K. i H. B. były przeznaczone na inne cele uzgodnione z powódką i w całości wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem. Analiza postępowań powódki wskazuje, że zamierzała ona w sposób celowy i zaplanowany do podjęcia działań przeciwko pozwanemu po przeprowadzeniu przez niego prac pracochłonnych i kosztowych prac remontowo budowlanych zwiększających wartość nieruchomości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 maja 2000 r. powódka A. J. (1)sporządziła w Kancelarii Notarialnej w S.w formie aktu notarialnego, rep akt (...), umowę darowizny na podstawie której darowała swojemu siostrzeńcowi P. K.udział wynoszący 1/2 w nieruchomości zabudowanej, składającej się z działek o numerach (...)o łącznej powierzchni 0,38 ha położonej we wsi G., gmina S., dla której nieruchomości Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w Strzelinieprowadzi księgę wieczystą za nr (...).

W § 5 umowy darowizny strony określiły sposób korzystania z tej nieruchomości i wskazały, że powódka A. J. (1) użytkować będzie pomieszczenia położone na parterze budynku, a w budynku gospodarczym pomieszczenia położone po prawej stronie od wejścia, zaś P. K. będzie korzystał w budynku mieszkalnym z pomieszczeń położonych na piętrze, a w budynku gospodarczym z pomieszczeń po lewej stronie od wejścia. Do wspólnego korzystania przez współwłaścicieli pozostał korytarz, klatka schodowa, ganek, piwnica, strych i ogród. Nadto strony umowy postanowiły, że koszty opału ponosić będą po połowie oraz, że P. K. zainstaluje w zajmowanych przez siebie pomieszczeniach liczniki na energię elektryczną i wodę.

Dowód:

umowa darowizny z dnia. 24.05.2000 r., akt notarialny Rep. A (...)k. 13 - 14.

W dniu 12.01.2001 r. strony zawarły pisemną umowę, w której powódka wskazała, że założyła P. K. konto bankowe, na które będzie przekazywać pieniądze na remont dachu, oraz zobowiązała go do wykonania remontu i do zwrócenia połowy kosztów robót w przeciągu pięciu lat. Strony ustaliły, że koszt opału i podatek od nieruchomości będą płacić po połowie, wspólnie pokryją koszty zakupu instalacji pieca centralnego ogrzewania, a nadto P. K. zobowiązał się do zwrotu powódce połowy poniesionych przez nią kosztów związanych z podpisaniem aktu notarialnego. P. K. miał ponosić też koszty związane z wywozem nieczystości podczas nieobecności powódki. A. J. (1) zobowiązała pozwanego, aby wszystkie rachunki na zakup materiałów przeznaczonych na remont domu były wystawiane na jej nazwisko.

Dowód:

umowa z dnia 12.01.2001 r. k. 16

Powódka od roku 1994 r. przebywała we Włoszech pracując jako opiekunka osób starszych. Przez pierwsze lata po wyjedzie powódka rzadko bywała w Polsce. Od około 1998 r. przyjeżdżała do kraju raz w roku na okres około 1 miesiąca. W domu w G., który powódka w ½ części darowała pozwanemu, zamieszkiwała matka powódki. Jeszcze przed zwarciem umowy darowizny powódka ze swoich środków finansowych wymieniła okna w całym budynku

W październiku 2000 r. do domu tego wprowadził się obdarowany P. K., który opiekował się babcią (matką powódki) do jej śmierci w 2004 r.

Dowód:

zeznania świadka W. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:17:40 do 00:49:49, k 469,

zeznania świadka L. D., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:04:25 do 01:11:32, k.470,

zeznania świadka J. K., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 00:06:43 do 01:09:00, k. 564,

zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r. od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576,

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576,

Od roku 2000 r. do roku 2009 A. J. (1) przekazywała pozwanemu pieniądze z przeznaczeniem na remont nieruchomości. Pieniądze przekazywała przekazami pocztowym oraz bezpośrednio pozwanemu na konto bankowe. Środki finansowe przekazywała też jego matce, ojcu również za pośrednictwem koleżanek (L. J. (2), T. S.).

W okresie od 2000 r. do 2009 r. przekazała P. K. przekazami pocztowymi nie mniej niż 34.827 zł, a wpłatami na konto w banku kwotę 19.007 zł. Łącznie pozwany otrzymał w ten sposób co najmniej 53.835,18zł. Przez koleżanki powódki P. K. otrzymywał kilkakrotnie kwoty po 200—400 EUR. Pieniądze A. J. (1) przekazywała też innym członkom rodziny i koleżankom z przeznaczeniem na rożne cele, w tym na potrzeby swojej matki. Pomagała też pozwanemu i jego rodzinie w ich trudnej sytuacji materialnej.

Dowód:

przekazy pieniężne na rzecz P. K. k. 26 – 47,

wnioski o międzynarodowy przekaz pieniężny k. 405 – 426,

zeznania świadka W. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:17:40 do 00:49:49, k 469,

zeznania świadka L. D., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:04:25 do 01:11:32, k.470,

zeznania świadka D. K., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:18:37 do 01:31:15, k. 470,

zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r. od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

zeznania świadka T. S., e- protokół z dnia 12.04.2013 r. od 00:21:56 do 00:31:24, k.575,

zeznania świadka J. K., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 00:06:43 do 01:09:00, k. 564,

zeznania świadka H. B., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 01:09:00 do 01:27:39, k. 564,

przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576,

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576,

Powódka przekazując pieniądze na remont wskazywała na co dokładnie pieniądze mają być przeznaczane. Zakupy na potrzeby remontu były wspólnie przez strony uzgadniane.

Strony, podczas gdy powódka przyjeżdżała do Polski. Nie rozliczały się przekazanych pieniędzy. Przez okres od 2000 r. do 2010 r. powódka była zadowolona z postępu prac remontowych i nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń. Przez cały ten czas przekazywała pozwanemu dalsze środki finansowe na kontynuację prace remontowych.

Dowód:

zeznania świadka W. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:17:40 do 00:49:49, k 469,

zeznania świadka L. D., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:04:25 do 01:11:32, k.470,

zeznania świadka D. K., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:18:37 do 01:31:15, k. 470,

zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r. od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

zeznania świadka T. S., e- protokół z dnia 12.04.2013 r. od 00:21:56 do 00:31:24, k.575,

zeznania świadka J. K., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 00:06:43 do 01:09:00, k. 564,

zeznania świadka H. B., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 01:09:00 do 01:27:39, k. 564,

przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576,

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576,

P. K. zgodnie z umową stron w 2001 r. zainstalował odrębne liczniki na prąd i wodę dla posesji powódki i pozwanego. Powódka w swoim zakresie pokrywała zużycie mediów. Powódka opłacała również zakup opału.

P. K. od roku 2001 r. rozpoczął na nieruchomości prace remontowe. W roku 2001 r. zrobiony został nowy blaszany dach. W 2003 r. wymieniane były stropy. W kolejnych latach 2004 - 2007 w budynku robione były sufity, wzmacniane ściany, zbijane tynki, położone nowe gładzie. Przeprowadzony został także remont komina. Na schodach w części wspólnej położone zostały nowe panele, zakupione nowe kafle i szafki.

P. K. miał klucze od pomieszczeń zajmowanych przez powódkę.

Pozwany zgodnie z umową zakupił nowy piec do centralnego ogrzewania i w całym budynku została podłączona instalacja. Piec do centralnego ogrzewania początkowo znajdował się w piwnicy, następnie został przeniesiony do pomieszczenia gospodarczego. W 2010 r. P. K. wyremontował jeszcze ganek (położył nowe dachówki i kafle, wstawił okna, wylał posadzkę, doprowadził energię). W tym celu dokonał zmiany funkcji pomieszczeń. Przeprowadził też roboty ogrodowe na wspólnej posesji.

Prace remontowe wykonywane były w dużej mierze przez samego pozwanego kosztem jego czasu i zdrowia. Wielokrotnie pomagał mu jego ojciec. Do prowadzenia prac bardziej specjalistycznych zatrudnione zostały przez pozwanego zewnętrzne firmy. Wszystkie rachunki wystawiane były na nazwisko pozwanego.

P. K. wyremontował zarówno część mieszkalną należącą do powódki, swoje pomieszczenia na górze budynku oraz części wspólne nieruchomości.

Budynek został ocieplony tylko do połowy – na dole w części należącej do powódki.

Nie został dokończony remont łazienki w mieszkaniu u powódki. P. K. zakupił materiały budowlane do przeprowadzeni remontu łazienki. Nie miał jednak już dostępu do pomieszczeń A. J. (1) z uwagi na zamontowanie przez nią dodatkowego zamka w drzwiach.

Dowód:

kosztorys prac remontowo – budowlanych k. 66 - 85,

faktury VAT oraz rachunki na zakup materiałów i prowadzonych robót k. 193 – 374,

faktury VAT oraz rachunki na zakup materiałów i prowadzonych robót k. 524 – 548,

częściowe zeznania świadka A. K. e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:03:37 00:17:40, k. 469,

częściowe zeznania świadka W. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:17:40do 00:49:49, k. 469,

częściowe zeznania świadka L. D., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:04:25 do 01:11:32, k.470,

częściowe zeznania świadka Ł. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:49:49 do 01:03:41, k. 470,

częściowe zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

zeznania świadka T. S., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:21:56 do 00:31:24, k k.575,

zeznania świadka I. S., e - protokół z dnia 04.03.2013 r., od 01:27:39 do 01:36:47 k.565,

zeznania świadka J. K., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 00:06:43 do 01:09:00, k .564,

częściowo przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576,

Prace budowlane w znacznej części finansowane były przez A. J. (1). Pozwany ze swoich własnych środków finansowych także przyczynił się do prowadzonych prac remontowych i zakupu materiałów budowlanych, zaciągając w tym celu kredyty gotówkowe.

P. K. ponosił również koszty wywozu nieczystości i w swojej części opłacał podatek od nieruchomości. Pokrywał w swoim zakresie zużycie mediów.

Dowód:

umowy pożyczki z 16 lutego 2009 r. w kwocie 13.000 zł. k.435,

umowy pożyczki z 13 maja 2009 r. w kwocie 11.000 zł, k. 436,

umowy o kredyt gotówkowy oraz z umowy pożyczki z dnia 30 czerwca 2005 r., k.500,

umowy o kredyt gotówkowy z dnia 14.08.2006 r. k. 499,

umowy o kredyt gotówkowy z dnia 10 kwietnia 2006 r., k. 502 – 505,

umowy o kredyt gotówkowy z dnia16.02.2009 r. k.506 – 508,

umowy pożyczki z dnia 13.05.2009 r. k. 511 – 518,

umowy pożyczki z dnia 16.06.2010 r. k.519 – 522,

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576,

W kwietniu 2010 r. powódka przyjechała do Polski. Umówiła się wówczas z pozwanym na remont łazienki. Ponownie przyjechała w grudniu 2010 r. i została już w Polsce do wiosny 2012 r. W tym czasie pojawiły się pierwsze z jej strony zastrzeżenia co do wydatkowania przekazywanych przez nią pieniędzy. Łazienka w jej mieszkaniu była w złym stanie, panowała tam wilgoć. Zawilgocona była też piwnica. A. J. (1)miała do zapłacenia rachunki za wodę i prąd, obejmujące okres jej nieobecności w kraju. Mediate były zużywane podczas prowadzonych pod jej nieobecność prac remontowych. Po swoim wyjeździe powódka zablokowała dopływ prądu, co wiązało się z odłączeniem pieca centralnego ogrzewania, który służył go ogrzewania całości budynku. W związku z tym P. K.zmuszony został do zainstalowania w swoim mieszkaniu systemu ogrzewania kominkowego.

Dowód:

zeznania świadka A. K. e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:03:37 00:17:40, k. 469, zeznania świadka W. H., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 00:17:40do 00:49:49, k. 469,

zeznania świadka L. D., e - protokół z dnia 10.12.2012 r., od 01:04:25 do 01:11:32, k.470,

zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

zeznania świadka T. S., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:21:56 do 00:31:24, k k.575,

przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21, k. 576

A. J. (1) nie ma własnych dzieci. Pozwanego - jej siostrzeńca traktowała jak własnego syna. W 1998 r. zaprosiła pozwanego na trzytygodniowe wakacje do Włoch. Finansowała też jego szkołę, kurs prawa jazdy oraz poniosła częściowo koszty jego rozwodu i alimentów. P. K. odnosił się zawsze do powódki grzecznie i okazywał jej szacunek, interesował się jej stanem zdrowia.

Po roku 2010 r. zaczęły narastać konflikt. Z inicjatywy powódki dochodziło do nieporozumień pomiędzy stronami. Sprzeczki dotyczyły organizacji i wykonania przez pozwanego prac remontowo - budowlanych, ich zakresu i kosztów, informowania powódki o wykonywanych pracach remontowo budowlanych. Nieporozumienia powstały też pomiędzy powódką a konkubiną pozwanego oraz jego ojcem.

A. J. (1) pod wpływem alkoholu zachowywała się agresywnie i niestosownie, ingerowała w sprawy osobiste pozwanego, wypowiadała się wśród różnych osób i członków swojej rodziny niepochlebnie o pozostałych osobach z rodziny.

Dowód:

zeznania świadka L. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:01:43 do 00:21:56, k.574,

zeznania świadka J. K., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 00:06:43 do 01:09:00, k .564,

zeznania świadka H. B., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 01:09:00 do 01:27:39, k. 564,

zeznania świadka I. S., e - protokół z dnia 04.03.2013 r., od 01:27:39 do 01:36:47 k.565,

zeznania świadka A. J. (3), e - protokół z dnia 04.03.2013 r., od 01:36:47 do 01:47:13, k. 565,

zeznania świadka T. J., e - protokół z dnia 04.03.2013 r. od 01:47:13 do 01:51:36, k.565,

częściowo przesłuchanie powódki A. J. (1), e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 00:46:27 do 01:15:00, k. 576,

przesłuchanie pozwanego P. K., e - protokół z dnia 12.04.2013 r., od 01:15:00 do 02:00:21 k. 576,

Pismem z dnia 10.07.2010 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 300.000 zł na, która składały się przekazani przez nią pieniądze na remont dachu, komina, otynkowania, koszt centralnego ogrzewania, opał, podatki, opłaty za media i inne koszty

Dowód:

pismo powódki z dn.10.07.2010 r. k. 17,

Powódka w dniu 01 lutego 2011 r. złożyła pozwanemu pisemne oświadczenie o odwołaniu darowizny. W piśmie tym wskazała, że pozwany sprzeniewierzył przekazane przez nią pieniądze na remont domu, nie wywiązał się z umowy dotyczącej zwrotu połowy kosztów utrzymania domu, a nadto podczas jej nieobecności doprowadził dom do stanu, który grozi katastrofą budowlaną. Dodała, że P. K. nie reaguje na prośby powódki o poczynienie remontów w części jej mieszkania, łazienka została zalana przez obdarowanego, odpadają tynki, brak jest ogrzewania. Pozwany unika powódki, a wszelkie próby rozmowy są ignorowaniem osoby powódki, wyzwiskami i docinkami na temat stanu cywilnego powódki. We własnym domu czuje się obco, nie może korzystać z domu jak do dnia dokonania darowizny. Zaistniała sytuacja jest bardzo stresująca dla powódki i powoduje jej rozstrój zdrowia.

W pisemnym odwołaniu darowizny powódka wezwała pozwanego do stawienia się w kancelarii notarialnej w dniu 11.02.2011 r. celem złożenia oświadczenia o zwrotnym przeniesieniu własności wskutek odwołania darowizny.

Dowód:

oświadczenie o odwołaniu darowizny wraz potwierdzeniem nadania k. 23 – 24,

Pozwany w wyznaczonym terminie nie stawił się u notariusza.

Dowód:

poświadczenie pozostawania w określonym miejscu k. 25.

Opisany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonych przez strony dokumentów oraz zeznań świadków. Na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 24.05.2000 r. oraz umowy stron z dnia 12.01.2001 r. Sąd ustalił, iż powódka w formie aktu notarialnego darowała swojemu siostrzeńcowi ½ posiadanej nieruchomości oraz ustalił w jaki sposób strony określiły w tych umowach swoje wzajemne prawa i obowiązki związane z korzystaniem z nieruchomości i wzajemnych rozliczeń.

Pismo z dnia 01 lutego 2012 r. było podstawą przyjęcia, że powódka złożyła pozwanemu oświadczenie o odwołaniu darowizny.

W ustaleniu stanu faktycznego, a w szczególności zachowań P. K., które miałby świadczyć o jego rażącej niewdzięczności, istotne znaczenie miały zeznania świadków, i to zarówno wnioskowanych przez pozwanego, jaki i powódkę. Przede wszystkim wskazać należało, że treść zeznań złożonych przez świadków powołanych przez powódkę: L. D., Ł. H., W. H., A. K., D. K., L. J. (1), T. S. nie wykazała, aby P. K. dopuścił się wobec powódki zachowań, na które wskazywała A. J. (1), a które świadczyłyby o jego rażąco niewdzięcznym zachowaniu wobec powódki. Należy tu podkreślić, że wszyscy ci świadkowie, pomimo tego, że odwiedzali powódkę w jej domu w okresie 2010 – 2012 r, nie byli bezpośrednimi obserwatorami zdarzeń niewłaściwego zachowania pozwanego. Całą wiedzę o wulgarnym zachowaniu pozwanego, obrażaniu powódki i wyganiania jej z domu posiadali jedynie z relacji powódki. Jednocześnie świadkowie powołani przez pozwanego: J. K., H. B., I. S., A. J. (3) - członkowie rodziny stron oraz T. J. wskazywali jednoznacznie, że pozwany był osobą łagodną i niekonfliktową, a jeżeli już dochodziło po roku 2010 do wzajemnych nieporozumień to inicjatorem tych zdarzeń była powódka, która zgłaszała roszczenia do swojej nieruchomości i zastrzeżenia co do jakości wykonywanych prac remontowych. Z ustaleń poczynionych w toku postępowania dowodowego wynika, że powódka sama swoim zachowaniem doprowadziła do wstrzymania remontu łazienki (zmieniając zamki w drzwiach) czy też wprowadzając blokadę zasilenia energii elektrycznej potrzebnej do uruchomienia pieca centralnego ogrzewania, czym doprowadziła do jego odcięcia.

Sąd nie stwierdził żadnych okoliczności, które podważałyby wiarygodność zeznań świadków - członków rodziny powódki. Ponadto zeznania te uzupełniają się w logiczną całość z zeznaniami pozwanego, oraz korespondują w większości ze zeznaniami powódki.

Wszyscy słuchani świadkowie i to zarówno ci powołani przez powódkę jaki i pozwanego jednoznacznie wskazywali, że do roku 2010 r. powódka nie zgłaszała żadnych pretensji ani zastrzeżeń do zachowań P. K. i jego sposobu prowadzenia remontu wspólnej nieruchomości. Skarżyć zaczęła się dopiero w okresie 2010 - 2012r., kiedy to- jak twierdzą świadkowie - upłynął termin do zgłaszania roszczeń w stosunku do powódki z tytułu zachowku.

Relacja świadków powołanych przez powódkę, którzy widzieli stan przedmiotowej nieruchomości sprowadzała się w głównej mierze do rozliczeń finansowych stron i jego przełożenia na zakres wykonanych prac remontowych. Za bezsporny uznać należało fakt, że powódka w okresie od 2000 r. do 2009 r. przysyłała pozwanemu pieniądze z przeznaczeniem na remont. Wykazane również zostało, co potwierdzili świadkowie powódki, że P. K. od 2001 r taki remont w tym domu przeprowadzał i to zarówno w części obejmującej mieszkanie powódki, jak i swojej części, a ponadto w częściach wspólnych nieruchomości.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że w dniu 24 maja 2000 r. powódka A. J. (1) zawarła ze swoim siostrzeńcem P. K. umowę darowizny w formie aktu notarialnego, na mocy której przeniosła na niego własność udziału wynoszącego ½ nieruchomości zabudowanej składającej się z działek o numerach (...), o łącznie powierzchni 0,38 ha położonej we wsi G., gmina S.. Bezspornym było także, że powódka A. J. (1) w piśmie z 01 lutego 2011 r. złożyła oświadczenie o odwołaniu darowizny z dnia 24 maja 2000 r., powołując się na rażącą niewdzięczność obdarowanego. Ponadto powódka zwróciła się do pozwanego z żądaniem złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zwrotnego przeniesienia na jej rzecz udziału we własności spornej nieruchomości.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia, czy zarzucane przez powódkę w treści pozwu zachowanie pozwanego w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy można było zakwalifikować jako „rażącą niewdzięczność” wobec powódki i w czy w konsekwencji złożone przez nią oświadczenie o odwołaniu darowizny było skuteczne.

Uprawnienie darczyńcy ma charakter prawnokształtujący, a oświadczenie o odwołaniu stosownie do treści art. 900 k.c. powinno być złożone na piśmie ad probationem. Jako takie nie może być odwołane, chyba że za zgodą obdarowanego. Uprawnienie do odwołania darowizny jest uzależnione od dopuszczenia się rażącej niewdzięczności obdarowanego wobec darczyńcy. Stosownie do art. 898 § 1 k.c. darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.

Darowizna jest aktem szczodrości, ponieważ obdarowany uzyskuje nieodpłatne świadczenie. W związku z tym, w rezultacie zawarcia umowy darowizny między darczyńcą a obdarowanym wytwarza się stosunek etyczny wyrażający się w obowiązku wdzięczności obdarowanego wobec darczyńcy za okazaną hojność. Naruszenie powinności wdzięczności przez obdarowanego w sposób rażący, może skutkować sankcją prawną w postaci odwołania darowizny. Przepis nie rozstrzyga, co kryje się pod pojęciem „rażąca niewdzięczność”, uzasadniająca odwołanie darowizny. Zróżnicowane sytuacje życiowe czynią niemożliwym takie przedsięwzięcie. Ustawa posługuje się w tej sytuacji typowym zwrotem niedookreślonym, pozostawiając sądowi ustalenie, czy konkretne zachowania mieszczą się w pojęciu rażącej niewdzięczności, przez pryzmat zwłaszcza norm moralnych oraz celów, jakie realizuje umowa darowizny.

Sąd analizując okoliczności tej sporawy oceniał przede wszystkim czy zachowania pozwanego było niewdzięczne i czy ta niewdzięczność mogła być uznać za rażącą. Powódka upatrywała znamion rażącej niewdzięczności w zachowaniu pozwanego, które polegać miało na wulgarnym wyzywaniu powódki, obrażaniu jej, życzeniu jej rychłej śmierci, wyśmiewaniu się z jej stanu cywilnego czy wyganianiu powódki z domu. Żadnej z tych okoliczności powódka nie wykazała, a to na niej spoczywał ciężar dowodu w zakresie wykazania, że pozwany dopuścił się wobec niej rażącej niewdzięczności. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że pozwany zawsze właściwie i z szacunkiem odnosił się do pozwanej. Przez 10 lat od dnia darowizny stosunki układały się poprawnie. Powódka nie składała żadnych zastrzeżeń co do wydatkowania przekazywanych przez nią pieniędzy. Stosunki uległy zmianie dopiero w 2010 r. i od tego czasu powstawały między stronami nieporozumienia dotyczące wspólnego rozliczania się. Należy jednak zaznaczyć, że znamion rażącej niewdzięczności nie wyczerpują zwykłe konflikty rodzinne w określonym środowisku (wyrok Sadu Apelacyjnego w Szczecinie z 14 kwietnia 2005 r., I ACa 60/05, OSA 2006, z. 10, poz. 35). Nie uzasadnia odwołania darowizny dopuszczenie się przez obdarowanego takich czynów, które w danych okolicznościach czy warunkach nie wykraczały poza zwykłe przypadki życiowych konfliktów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r., I CKN 117/97, LEX nr 137781)., a za takie należałoby uznać zaistniałe konflikty w niniejszej sprawie. W podobny sposób należy potraktować incydentalne sprzeczki, zwłaszcza sprowokowane (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2005 r., VI ACa 527/05, Rejent2005, nr 11, s. 156). Przy dokonywaniu oceny zachowania obdarowanego Sąd także uwzględnił zachowanie darczyńcy. Powódka swoją postawą roszczeniową sama prowokowała zaostrzanie konfliktów. O tym, czy zachodzi sytuacja określana mianem „rażącej niewdzięczności” zawsze decydują okoliczności konkretnej sprawy. Niemniej jednak ogólnie przyjmuje się, że pod pojęciem „rażącej niewdzięczności” podpada tylko takie zachowanie obdarowanego, które polega na działaniu lub zaniechaniu (nieczynieniu) skierowanym bezpośrednio lub nawet pośrednio przeciwko darczyńcy, które, oceniając rzecz rozsądnie, musi być uznane za wysoce niewłaściwe i krzywdzące darczyńcę. Wchodzi tutaj w grę przede wszystkim popełnienie przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub czci albo przeciwko majątkowi darczyńcy oraz o naruszenie przez obdarowanego spoczywających na nim obowiązków wynikających ze stosunków osobistych, w tym również rodzinnych, łączących go z darczyńcą, oraz obowiązku wdzięczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 r., IV CKN 115/01, LEX nr 137593). Rażącą niewdzięczność musi cechować znaczne nasilenie złej woli skierowanej na wyrządzenie darczyńcy krzywdy szkody majątkowej. Czynami o rażącej niewdzięczności są: odmówienie pomocy w chorobie, odmowa pomocy osobom starszym, rozpowszechnianie uwłaczających informacji o darczyńcy, pobicia czy ciężkie znieważenia (B. Burian, Odwołanie darowizny jako sankcja rażącej niewdzięczności. Prace cywilistyczne, Acta UWr, Prace Cywilistyczne, pod red. E. Gniewka).

Zachowanie pozwanego nie wyczerpuje takich znamion. W miarę swoich sil i możliwości obdarowany prowadził remonty, do których się zobowiązał wobec powódki. Zastrzeżenia darczyńcy co do jakości wykonanych prac, a przede wszystkim kwestia jaka kwota został przekazana i w jakiej części wydatkowana na te cele przez pozwanego nie miała istotnego znaczenia w tej sprawie. Podkreślić należy, że postępowanie niniejsze dotyczy odwołania darowizny z powodu niewłaściwego zachowania się pozwanego, które świadczyć by miało o jego rażącej niewdzięczności. Nie jest natomiast sprawą o zapłatę, w której wzajemne rozliczenia stron mogłyby mieć istotne znaczenie. Z tego względu wnioski dowodowe zawnioskowane przez pozwanego z opinii biegłego z zakresu budownictwa w celu ustalenia zakresu i wartości przeprowadzonych remontów i poniesionych nakładów w budynku w G., zostały przez Sąd oddalone, jako nie mające istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Również i te wnioski powołane przez powódkę z zeznań podatkowych pozwanego za lata 2000 - 2010 dotyczące sytuacji materialnej pozwanego mogłyby mieć jedynie znaczenie w sprawie dotyczącej wzajemnych rozliczeń finansowych stron. W niniejszym postępowaniu powódka nie domagała się zwrotu wydatkowanych kwot. Powołanie tych dowodów spowodowały by jedynie przedłużenie postępowanie i nieuzasadniony wzrost kosztów tego postępowania, które w końcowych rozliczeniu obciążałyby strony procesu.

Kolejną grupą zachowań, które miały świadczyć o rażącej niewdzięczności pozwanego były groźby, które miały być stosowane wobec powódki. Jak sama jednak powódka wskazała, wypowiadane one były nie przez pozwanego lecz przez jego ojca, a ponadto twierdzenia te nie zostały udowodnione. Słuchani świadkowi nie potwierdzili też, że pozwany miał uderzyć powódkę czy też wpuszczać do jej pomieszczeń uciążliwych czy też szkodliwych dla jej zdrowia substancji zapachowych. Te okoliczności, które miałaby świadczyć o rażącej niewdzięczności pozwanego nie zostały wykazane.

Sąd uznał, że powódka nie wykazała przesłanek skutecznego odwołania darowizny, w szczególności nie wykazała, że zachowanie pozwanego nosiło znamiona rażącej niewdzięczności. W związku z tym, na podstawie art. 898 § 1 k.c. stosowanego a contrario, powództwo oddalił.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze, że powódka w całości ten proces przegrała. Na zasądzoną kwotę składają się koszty zastępstwa procesowego ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz kwota 500 zł uiszczona przez pozwanego tytułem zaliczki na biegłego zakresu szacowanie nieruchomości celem ustalenie aktualnej wartości przedmiotu darowizny.

W pkt III wyroku Sąd, działając na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398, z późn. zmianami) w związku z art. 98 k.p.c., zasądził od powódki kwotę 2.082, 80 zł tytułem końcowego wynagrodzenia biegłego, która to kwota na podstawie postanowieniem z dnia 25.01.2012 r został tymczasowo wypłacona z wydatków Skarbu Państwa.

Z/:

1)  odnotować,

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

3)  kal. 14 dni.