Sygnatura akt I C 2229/12
Jelenia Góra, dnia 02-07-2013 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Paweł Siwek
Protokolant:Anna Kieryluk
po rozpoznaniu w dniu 02-07-2013 r. w Jeleniej Górze
na rozprawie sprawy
z powództwa A. P.
przeciwko Z. M.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego Z. M. na rzecz powoda A. P. kwotę 1.500,00 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 01.03.2012r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Pozwem z dnia 04 września 2012 r. A. P. domagał się zasądzenia od Z. M. kwoty 1.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01 marca 2012 r. do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż na podstawie umowy z dnia 10 stycznia 2012 r. pozwany zobowiązał się do zapłaty za zlecone prace projektowe kwoty 3.680 zł w trzech ratach.
Pierwszą w wysokości 1.680 zł pozwany wpłacił w dniu 02 lutego 2012 r.
Drugą w wysokości 500 zł pozwany wpłacił w dniu 10 lutego 2012 r.
Trzecią w wysokości 1.500 zł, którą w pozwany miał wpłacić do dnia 28 lutego 2012 r., nie wpłacił do dnia dzisiejszego.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 września 2012 r., sygn. akt I Nc 3324/12, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze uwzględnił powództwo w całości.
Od powyższego orzeczenia sprzeciw wniósł Z. M..
W swoich zarzutach pozwany zgłosił zarzut bezzasadności i braku podstawy faktycznej oraz prawnej do zapłaty kwoty 1.500 zł na rzecz powoda.
Mimo wezwania na rozprawę w dniu 02 lipca 2013 r. pozwany (zgłaszający wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron) nie stawił się.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Umową z dnia 10 stycznia 2012 r. Z. M. zlecił A. P. wykonanie projektu budowlanego zamiennego budynku mieszkalnego w J. przy ul. (...).
Jako wynagrodzenie Z. M. był zobowiązany do zapłaty kwoty 3.680 zł, z której w dniu 02 lutego 2012 r. zapłacił wynagrodzenie w wysokości 1.680 zł., a w dniu 10 lutego 2012 r. kwotę 500 zł.
Do zapłaty pozostała kwota 1.500 zł płatna do dnia 28 lutego 2012 r.
(Dowód: - umowa z dnia 10.01.2012 r. k. 3 – 3v)
Pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. A. P. wezwał Z. M. do zapłaty kwoty 1.500 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 01 marca 2012 r. do dnia zapłaty.
(Dowód: - pismo z dnia 19.06.2012 r. k. 4)
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.
W niniejszej sprawie powód A. P. przedłożył umowę o dzieło z dnia 10 stycznia 2012 r. z której wynikało, że pozwany Z. M. z tytułu wykonania projektu budowlanego zamiennego winien uiścić w terminie do dnia 28 lutego 2012 r. pozostałą kwotę wynagrodzenia w wysokości 1.500 zł.
Pozwany wnosząc sprzeciw i zgłaszając wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron podniósł, że powód nie posiadał uprawnień do wykonania projektu i zawyżone jest żądanie zapłaty.
W związku z powyższym należało w pierwszym rzędzie wskazać, że mimo prawidłowego wezwania na termin rozprawy w dniu 02 lipca 2013 r. pozwany nie stawił się.
To zaś skutkowało tym, że jego wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron, ze względu na treść art. 299 k.p.c. i 302 § 1 k.p.c., został oddalony.
W rezultacie trzeba było stwierdzić, że Z. M. nie przedłożył żadnego dowodu w sprawie na poparcie swoich twierdzeń. I to wbrew treści tak art. 6 k.c. który stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Jak również wbrew treści art. 232 k.p.c. zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Toteż jedynie należało wskazać, że pozwany nie wykazał, że dzieło miało wady. A tylko ta okoliczność mogłaby uzasadniać obniżenie wynagrodzenia lub wręcz odstąpienie od umowy – art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176 z późń. zm.) w zw. z art. 627 1 k.c.
Takim dowodem mogłoby być chociażby wykazanie, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego ze względu na brak stosownych uprawnień wykonawcy projektu.
Jednak jak już wspomniano pozwany nie przedłożył żadnego dowodu w sprawie.
Również brak było podstaw do uwzględnienia zarzutu pozwanego, że wynagrodzenie było zawyżone.
Ze wskazanej już umowy o dzieło wynikało bowiem, że Z. M. zaakceptował wynagrodzenie powoda, zapłacił jego cześć i pozostała mu do zapłaty kwota 1.500 zł.
W tej sytuacji, biorąc pod uwagę że w związku z tym zarzutem pozwany nie przytoczył żadnych okoliczności faktycznych i nie wskazał jakichkolwiek dowodów, twierdzenia Z. M. o zawyżeniu tegoż wynagrodzenia należało uznać za gołosłowne.
I z tych też względów została zasądzona od pozwanego na rzecz powoda kwota 1.500 zł.
O odsetkach tutejszy Sąd orzekł stosownie do treści art. 481 § 1 i 2 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona należą się odsetki ustawowe.
W niniejszej sprawie odsetki zostały zasądzone po upływie terminu płatności wynikającego z umowy o dzieło z dnia 10 stycznia 2012 r.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie
W przypadku powoda na te koszty złożyło się 30 zł uiszczonej opłaty sądowej od pozwu.