Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 744/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Poryzała

Protokolant: Katarzyna Budzik

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa M. Ś.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę 10 100 zł i ustalenie

I zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. Ś. kwotę 10 100 (dziesięć tysięcy sto) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 11 listopada 2010 r.;

II ustala, że strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. w W. ponosić będzie odpowiedzialność względem powoda M. Ś. za dalsze, mogące się ujawnić w przyszłości, skutki wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r.;

III zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2 704,18 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV nakazuje stronie pozwanej - Towarzystwu (...) S.A. w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sąd Rejonowy w Kłodzku kwotę 1 014,60 zł tytułem kosztów sądowych, od obowiązku uiszczenia których powód był zwolniony.

Sygn. akt I C 744/11

UZASADNIENIE

Powód - M. Ś. - wniósł o zasądzenie od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 10 100 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 listopada 2010 r. i ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r. oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie

2 400 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w dniu 11 grudnia 2006 r. w miejscowości K., kierujący pojazdem marki B. M. G., nie zachował należytych środków ostrożności i doprowadził do zderzenia z pojazdem marki H. (...), który nie mając możliwości zatrzymania pojazdu uderzył w pojazd marki B.. W wyniku powyższego zderzenia powód doznał poważnych obrażeń ciała.

Wskazał, iż zgłosił szkodę stronie pozwanej i decyzją z dnia 10 listopada 2010 r. została mu przyznana kwota 7 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, przy czym przyznana kwota została pomniejszona o wartość przyczynienia, którą strona pozwana ustaliła na 30 %. Powodowi wypłacono zatem kwotę 4 900 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód podał również, że potrącenie 30 % tytułem przyczynienia się powoda do wypadku jest bezzasadne, co potwierdza wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 19 lipca 2010 r., którym Sąd uniewinnił powoda od zarzucanego mu czynu. W związku z powyższym nie może być mowy o przyczynieniu się powoda do zaistnienia przedmiotowego wypadku.

W wyniku powyższego zdarzenia powód doznał obrażeń w postaci złamania kości nosa. Z powodu urazów został przewieziony do SP ZOZ w K., gdzie poddany został również zabiegowi repozycji nosa, a w dniu 17 kwietnia 2010 r. u powoda wykonano septoplastykę.

Podał, że wypadek wpłynął negatywnie również na jego stan psychiczny. W wyniku wypadku cierpiał na długotrwałe bóle głowy, które utrudniały mu wykonywanie czynności życia codziennego. Do chwili obecnej odczuwa lęk przed jazdą samochodem, obawia się o zdrowie i życie, tak swoje, jak i najbliższych.

Na wartość przedmiotu sporu składa się żądanie dopłaty kwoty 10 100 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę , co stanowić będzie adekwatne zadośćuczynienie przy uwzględnieniu charakteru obrażeń, rozmiaru cierpień i trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2 417 zł z opłatą od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu podała, iż powództwo jest bezzasadne, bowiem powód na skutek wypadku doznał stłuczenia głowy i złamania kości nosowej i z tego tytułu pozwana przyznała powodowi kwotę 7 000 zł tytułem zadośćuczynienia, a przy wypłacie uwzględniła okoliczność niezapięcia przez powoda pasów bezpieczeństwa i wypłaciła kwotę pomniejszoną o 30 % z tytułu przyczynienia się do powstania szkody.

Strona pozwana wskazała, że z przedłożonej dokumentacji wynika, iż powód wymagał hospitalizacji przez 3 dni po wypadku oraz przeszedł zabieg repozycji kości nosa, a następnie operację przegrody nosowej. Kwota 7 000 zł - w przekonaniu strony pozwanej - jest sumą odpowiednią i kompensuje doznaną krzywdę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 grudnia 2006 r. w miejscowości K., powód M. Ś. uczestniczył w wypadku drogowym - jako kierujący samochodem marki H. (...), nr rej (...). Do powyższego zdarzenia doszło, gdy kierujący pojazdem marki B., nr rej. (...), stracił panowanie nad pojazdem, wpadł w niekontrolowany poślizg, wskutek czego jego pojazd zatrzymał się skośnie do osi jezdni, po czym jadący wyżej opisanym pojazdem marki H. (...) - z prędkością 50 km/h - od strony K. powód, mimo hamowania, uderzył lewą stroną swego samochodu w powyższy pojazd marki B., nie mając możliwości ominięcia go.

Dowód: - uzasadnienie wyroku SR w Kłodzku z 19.07.2010 r. - w aktach sprawy

o sygn.(...), k.556

- przesłuchanie powoda, k. 82 - 83

Bezpośrednio po zdarzeniu powód został przewieziony przez pogotowie ratunkowe do SP ZOZ w K., gdzie przebywał do 13 grudnia 2006 r. Natychmiast po powyższym wypadku powód odczuwał mdłości oraz bóle głowy i nosa, w związku z czym lekarz zalecił mu środki przeciwbólowe, które powód przyjmował.

W czasie powyższego pobytu powoda w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym SP ZOZ w K. wykonano badanie rtg czaszki oraz TK głowy, w efekcie czego stwierdzono u powoda spłycenie lordozy szyjnej oraz złamanie kości nosowej i zalecono powodowi konsultację laryngologiczną, leżenie przez okres dwóch tygodni i unikanie wysiłku fizycznego przez sześć tygodni i środki przeciwbólowe w razie nasilenia bólu.

W okresie od dnia 19 grudnia 2006 r. do 22 grudnia 2006 r. powód przebywał w Oddziale Otolaryngologicznym (...) Centrum Medycznego w P., gdzie przeprowadzono u powoda repozycję kości nosa (w znieczuleniu miejscowym), przy czym przez dwa dni utrzymano stabilizację wewnątrznosową w osłonie antybiotykowej i zalecono powodowi dalszą kontrolę laryngologiczną oraz zgłoszenie się do operacji przegrody nosa w trybie planowym.

Z uwagi na utrzymujące się bóle głowy okolicy czołowej powód w dniu 10 stycznia 2007 r. był konsultowany przez neurologa, który zgodnie z wcześniejszym zaleceniem utrzymał zakaz dźwigania przez okres sześciu tygodni.

W dniu 16 kwietnia 2007 r. powód został przyjęty do Oddziału Otolaryngologicznego (...) Centrum Medycznego w P., ponieważ odczuwał utrudnienia oddychania przez nos. W dniu 17 kwietnia 2007 r. w powyższym szpitalu wykonano u powoda septoplastykę (w znieczuleniu ogólnym), po czym 20 kwietnia 2007 r. powód opuścił szpital z zaleceniem kontroli laryngologicznej.

Dowód: - kserokopia karty informacyjnej z 13.12.2006 r.

- kserokopia karty informacyjnej z 22.12.2006 r.

- kserokopia informacji dla lekarza kierującego z 10.01.2007 r.

- kserokopia karty informacyjnej z 20.04.2007 r.

znajdujące się w aktach szkody nr (...)

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Kłodzku z dnia 19 lipca 2010 r., sygn. akt (...), M. Ś.został uniewinniony od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 177 § 1 k.k., a polegającego na tym, że w dniu 11 grudnia 2006 r. w miejscowości K., nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierował samochodem osobowym marki H. (...), nr rej. (...), z nadmierną prędkością uniemożliwiającą panowanie nad pojazdem i nie zdołał zatrzymać się ani ominąć stojącego w poprzek jezdni samochodu marki B., nr rej. (...) (...) , w konsekwencji czego wjechał w ten pojazd, powodując obrażenia ciała u pasażerów samochodu, którym kierował, tj. M. Z.oraz S. K., które naruszyły czynności ich organizmów na okres powyżej dni siedmiu.

Dowód: - wyrok SR w Kłodzku z 19.07.2010 r. - w aktach sprawy o sygn. (...), k.552

W wyniku wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r. powód doznał urazu głowy i nosa z otwartym złamaniem kości nosa i jej przemieszczeniem. Złamanie kości nosa w wyniku powyższego wypadku skutkuje nadal uszkodzeniem funkcji nosa w postaci zaburzenia oddychania (bez zaburzeń powonienia i bez znamion oszpecenia).

Na skutek powyższego wypadku powód doznał stałego uszczerbku na zdrowiu - związanego z urazem nosa - w wysokości 10 %.

Upośledzenie drożności nosa po stronie lewej z powodu skrzywienia przegrody nosa nadal występuje u powoda. Drożność nosa jest wystarczająca do spoczynkowego oddychania , natomiast stanowi utrudnienie w trakcie wzmożonego wysiłku fizycznego, np. biegu oraz w trakcie snu, powoduje konieczność dodatkowego oddychania ustami, co stwarza okoliczności sprzyjające infekcjom górnych dróg oddechowych i może uniemożliwiać uprawianie sportu, który powód przed wypadkiem uprawiał - piłki nożnej.

Poprawę drożności nosa można ewentualnie uzyskać w wyniku reoperacji (kolejnej operacji) przegrody nosa.

Dowód: - opinia biegłego z zakresu otolaryngologii i foniatrii, M. Ł., k. 100 - 103

Obrażenia ciała doznane przez powoda w wyniku wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r. mogły powstać zarówno w sytuacji, gdyby powód w chwili wypadku miał zapięte pasy bezpieczeństwa, jak i wówczas - gdyby w chwili wypadku nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa. Pasy bezpieczeństwa nie chronią przed powstaniem obrażeń ciała. Ich rolą jest zabezpieczenie przed rozległością obrażeń i zmniejszenie stopnia ciężkości doznawanych obrażeń. Zależnie od wielkości sił zderzeniowych i rodzaju pasa bezpieczeństwa może on powodować powstanie obrażeń ciała. Zapięte pasy bezpieczeństwa nie mogły uchronić powoda przed doznaniem jakichkolwiek obrażeń ciała w wyniku powyższego wypadku.

Dowód: - opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej, J. M., k. 127 - 130

Powód nadal odczuwa niewielkie bóle głowy, zwłaszcza - gdy wykonuje prace fizyczne, a nadto ma problemy z oddychaniem przez nos.

Przed wypadkiem powód uprawiał sport - piłkę nożną w Klubie (...), z czego po wypadku musiał zrezygnować z uwagi na powyższe problemy z oddychaniem.

Dowód: - przesłuchanie powoda, k. 82 - 83

Strona pozwana odpowiada za szkodę, której doznał powód w następstwie wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r.

(bezsporne)

W piśmie z datą 3 sierpnia 2010 r. powód zgłosił stronie pozwanej szkodę, domagając się kwoty 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną wskutek powyższego wypadku.

Dowód: - pismo z datą 3 sierpnia 2010 r., znajdujące się

w aktach szkody nr (...)

W piśmie z datą 10 listopada 2010 r. strona pozwana poinformowała powoda, iż przyznała mu kwotę 7 000 zł tytułem zadośćuczynienia, stwierdzając, iż do wypłaty pozostaje kwota 4 900 zł z uwagi na stopień przyczynienia się powoda do powstania szkody, a mianowicie 30 %, bowiem powód w chwili powyższego wypadku nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa.

Dowód: - pismo z datą 10 listopada 2010 r., znajdujące się

w aktach szkody nr (...)

Przed wniesieniem pozwu powód otrzymał od strony pozwanej kwotę 4 900 zł tytułem zadośćuczynienia.

(bezsporne)

Sąd zważył:

Mając na względzie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał, iż powództwo jest w całości zasadne.

Zgodnie z treścią art.444§1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. W wypadkach przewidzianych w artykule powyższym (art.444§1 k.c.) sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 k.c.).

Celem zadośćuczynienia jest naprawienie szkody niemajątkowej - krzywdy. Krzywdą określa się cierpienia fizyczne i psychiczne. Do cierpień fizycznych zalicza się przede wszystkim ból i podobne do niego dolegliwości. Cierpieniem psychicznym będą ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia. Celem zadośćuczynienia pieniężnego jest złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych - dlatego zadośćuczynienie obejmuje wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które wystąpią w przyszłości, zaś w orzecznictwie przyjęto, że zadośćuczynienie winno mieć charakter całościowy i obejmować zarówno cierpienia fizyczne i psychiczne już doznane, czas ich trwania, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości, a więc prognozy na przyszłość (wyrok SN z dnia 18 maja 2004 r., (...), LEX nr 584206).

Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową, zasadą jest indywidualizacja okoliczności określających rozmiar krzywdy, przy uwzględnieniu konkretnego przypadku w którym doszło do uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Wysokość zadośćuczynienia musi mieć charakter kompensacyjny, a więc przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość.

Mając na względzie całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, iż nie ulega wątpliwości, że strona pozwana odpowiada za szkodę, której doznał powód w następstwie wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r., co sama przyznała w odpowiedzi na pozew. Nie sposób jednak zgodzić się ze stanowiskiem strony pozwanej, zgodnie z którym wypłaconą powodowi - przed wniesieniem pozwu - kwotę

4 900 zł tytułem zadośćuczynienia należy uznać za odpowiednią, a nadto - że powód przyczynił się do powstania szkody - w 30 % - bowiem w chwili powyższego wypadku nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa.

Zdaniem Sądu, treść zebranych w sprawie dowodów, a przede wszystkim opinii biegłych z zakresu laryngologii i medycyny sądowej, uzasadnia przyjęcie, że między powyższym zdarzeniem a szkodą, której doznał powód, zachodzi normalny związek przyczynowy.

W ocenie Sądu, powód nie przyczynił się do powstania szkody ani zwiększenia jej rozmiarów.

Z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej, J. M. (k. 127 - 130 akt), jednoznacznie wynika, że obrażenia ciała doznane przez powoda w wyniku wypadku z dnia 11 grudnia 2006 r. mogły powstać zarówno w sytuacji, gdyby powód w chwili wypadku miał zapięte pasy bezpieczeństwa, jak i wówczas - gdyby w chwili wypadku nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa. Pasy bezpieczeństwa nie chronią przed powstaniem obrażeń ciała. Ich rolą jest zabezpieczenie przed rozległością obrażeń i zmniejszenie stopnia ciężkości doznawanych obrażeń. Zależnie od wielkości sił zderzeniowych i rodzaju pasa bezpieczeństwa może on powodować powstanie obrażeń ciała. Zapięte pasy bezpieczeństwa nie mogły uchronić powoda przed doznaniem jakichkolwiek obrażeń ciała w wyniku powyższego wypadku.

W efekcie postępowania dowodowego, a w szczególności w oparciu o opinię biegłego z zakresu laryngologii, Sąd uznał, iż rozmiar i stopień nasilenia cierpień fizycznych i psychicznych, jakie powód odczuwał w związku z obrażeniami ciała, których doznał wskutek powyższego wypadku, a także to, że w ich wyniku doznał stałego uszczerbku na zdrowiu, uzasadnia przyznanie powodowi dodatkowo (a więc ponad już wypłaconą mu przez stronę pozwaną kwotę 4 900 zł) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę kwoty

10 100 zł (po uwzględnieniu opinii biegłych, którzy wydali opinię w odniesieniu do powoda, Sąd uznał, iż uszczerbek na zdrowiu, którego doznał powód wynosi 10 %). W ocenie Sądu, opinie wydane przez biegłych w przedmiotowej sprawie są logiczne i przekonywujące.

Zdaniem Sądu, kwota powyższa, zasądzona na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia, będzie dla niego odpowiednią kompensatą za doznaną przez niego krzywdę, zwłaszcza zważywszy na to, że wskutek opisanego wyżej wypadku powód odczuwał bóle (w związku z czym zażywał środki przeciwbólowe), miał trudności z oddychaniem przez nos, przeszedł dwa zabiegi operacyjne, a mimo tego upośledzenie drożności nosa po stronie lewej z powodu skrzywienia przegrody nosa nadal występuje u powoda, nadal też powód odczuwa bóle głowy i ma zaburzenia oddychania przez nos. W wyniku powyższego wypadku powód zmuszony był zatem kontynuować leczenie, a także poddać się licznym badaniom i dwóm zabiegom operacyjnym, co niewątpliwie utrudniało mu normalne funkcjonowanie i wiązało się z dolegliwościami oraz koniecznością istotnego ograniczenia aktywności życiowej. Dodatkową dolegliwością była dla niego konieczność rezygnacji z uprawiania sportu - piłki nożnej - z uwagi na powyższe problemy z oddychaniem.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał że kwota 10 100 zł (a więc ponad już wypłaconą powodowi przez stronę pozwaną kwotę 4 900 zł) stanowi należytą kompensatę za krzywdę doznaną przez powoda w wyniku wypadku z 11 grudnia 2006 r., przedstawia ekonomicznie odczuwalną wartość i nie jest nadmierna, lecz utrzymana w rozsądnych granicach.

Jak wynika z opinii biegłego z zakresu laryngologii, M. Ł., upośledzenie drożności nosa po stronie lewej z powodu skrzywienia przegrody nosa nadal występuje u powoda. Drożność nosa jest wystarczająca do spoczynkowego oddychania , natomiast stanowi utrudnienie w trakcie wzmożonego wysiłku fizycznego, np. biegu oraz w trakcie snu, powoduje konieczność dodatkowego oddychania ustami, co stwarza okoliczności sprzyjające infekcjom górnych dróg oddechowych, zaś poprawę drożności nosa można ewentualnie uzyskać w wyniku reoperacji (kolejnej operacji) przegrody nosa, w związku z czym Sąd orzekł, jak w punkcie II sentencji, przyjmując - że skutki powyższego wypadku mogą u powoda ujawnić się również w przyszłości..

W ocenie Sądu, zasadnym jest też żądanie odsetek ustawowych od kwoty 10 100 zł zasądzonej na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia od 11 listopada 2010 r., bowiem w piśmie z datą 3 sierpnia 2010 r. powód zgłosił stronie pozwanej szkodę, domagając się kwoty 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną wskutek powyższego wypadku, natomiast w piśmie z datą 10 listopada 2010 r. strona pozwana poinformowała powoda, iż przyznała mu kwotę 7 000 zł tytułem zadośćuczynienia, stwierdzając, iż do wypłaty pozostaje kwota 4 900 zł z uwagi na stopień przyczynienia się powoda do powstania szkody, a mianowicie 30 %, a zatem w dniu 10 listopada 2010 r. znana była stronie pozwanej treść żądania powoda, tj. żądania kwoty 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia, zgłoszonego w piśmie z datą 3 sierpnia 2010 r., przy czym termin trzydziestodniowy przewidziany w ustawie, a obowiązujący stronę pozwaną, upłynął przed 10 listopada 2010 r.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98§1 i §3 k.p.c. Koszty poniesione przez powoda obejmują koszty zastępstwa procesowego, przy czym za uzasadnione Sąd uznał żądanie kwoty 2 400zł - stosownie do §2 ust.1 i 2, § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Koszty poniesione przez powoda obejmują również opłatę od pełnomocnictwa - 17 zł i koszty dojazdu pełnomocnika powoda do siedziby sądu na rozprawy, przy czym sposób ich wyliczenia w kwocie 287,18 zł - stosownie do spisu kosztów złożonego przez niego przed zamknięciem rozprawy - nie budzi wątpliwości Sądu.

Rozstrzygnięcie zamieszczone w punkcie IV sentencji Sąd oparł o przepis art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) i art. 98§1 i §3 k.p.c. Kwota 1014,60 zł obejmuje opłatę od pozwu - 505 zł i 509,60 zł tytułem wydatków na wynagrodzenie biegłego, od których powód został zwolniony postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 10 lutego 2012 r. (k.58 akt).