Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 227/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Witold Żyluk

Sędziowie: SO Robert Rzeczkowski

del. do SO SR Klaudia Ł.

Protokolant Katarzyna Gill

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej Michała Krzemianowskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 roku

sprawy P. S.

oskarżonego o czyn z art. 222 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k. w zw.
z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Lęborku VII Zamiejscowy Wydział Karny
z siedzibą w B.

z dnia 7 lutego 2013 roku w sprawie VII K 2/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  uzupełnia kwalifikację prawną zarzuconego oskarżonemu, a opisanego w części wstępnej czynu o art. 64 § 1 k.k. przyjmując, iż zarzucono mu popełnienie przestępstwa z art. 222 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

b)  ustala, iż przypisany oskarżonemu czyn wypełnia znamiona
art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 158 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.
w zw. z art. 64 § 1 k.k., a jako podstawę wymiaru kary przyjmuje
art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k.;

2.  w pozostałej części utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

3.  zwalnia oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze.

VI Ka 227/13

UZASADNIENIE

P. S. został oskarżony o to, że w dniu 25 stycznia 2006r. w B., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym sprawcą, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem Sadu Okręgowego w Słupsku z 19.05.2003r. w sprawie II K 111/02 za czyn z art.197 § 3 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, po odbyciu jej w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy w okresie od 11.08.2002r. do 31.03.2005r., w ciągu 5 lat po jej odbyciu, poprzez zadawanie uderzeń pięściami w głowę i górne partie ciała oraz kopanie po całym ciele, wziął udział w pobiciu funkcjonariusza Policji R. K. w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, przez co naraził pokrzywdzonego na doznanie obrażeń ciała z art.157 § 1 k.k.., to jest o przestępstwo z art.222 § 1 k.k. i art.158 §k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. i art.64 § 1 k.k..

Po rozpoznaniu sprawy VII K 2/13 Sąd Rejonowy w Lęborku Wydział Zamiejscowy w B. sporządzając część wstępną wyroku z dnia 7 lutego 2013r., po opisie powyższego czynu określił, że oskarżonemu zarzucono popełnienie przestępstwa z art.222 § 1 k.k. i art.158 §k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k., po czym uznał go za winnego zarzucanego mu czynu z art.222 § 1 k.k. i art.158 §k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. i za to, na mocy art.222 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 3 k.k. skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art.63 § 1 k.k. zaliczył na jej poczet okres tymczasowego aresztowania od 26 stycznia 2006r. do 16 lutego 2006r., a nadto zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelację wniósł Prokurator.

Zarzucił mu:

⚫

obrazę przepisu prawa materialnego – art. 11 § 3 k.k. polegającą na jego niewłaściwym zastosowaniu w części dyspozytywnej wyroku i wymierzenie kary na mocy art.222 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 3 k.k. zamiast na podstawie art.158 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 3 k.k.,

⚫

obrazę przepisów postępowania, konkretnie art.413 § 2 pkt.1 k.p.k., która miała wpływ na treść wyroku polegającą na niezastosowaniu i niedookreśleniu w części wstępnej orzeczenia kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonemu czynu poprzez niewskazanie w niej art.64 § 1 k.k. mimo ujęcia związanych z tym przesłanek w opisie zarzucanego P. S. przestępstwa.

Reasumując wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez prawidłowe wskazanie, iż oskarżony dopuścił się występku z art.222 § 1 k.k. i art.158 § k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k., a nadto wymierzenie mu kary na podstawie art.158 § 1 k.k. w z. z art. 11 § 3 k.k..

Sąd zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Analiza aktu oskarżenia wskazuje na to, iż oskarżonemu P. S. zarzucono popełnienie przestępstwa z art.222 § 1 k.k. i art.158 § k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k., co powinno znaleźć prawidłowe odzwierciedlenie w części wstępnej wyroku, jak i kwalifikacji prawnej przypisanego wyżej wymienionemu czynu.

Ponadto art. 11 § 3 k.k. stanowi, że w wypadku określonym w § 2 Sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą. Z uwagi na dolną granicę zagrożenia przepisem surowszym jest w tym wypadku niewątpliwie art.158 § 1 k.k..

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  uzupełnił kwalifikację prawną zarzucanego oskarżonemu, a opisanego w części wstępnej czynu o art.64 § 1 k.k. przyjmując, iż zarzucono mu popełnienie przestępstwa z art.222 § 1 k.k. i art.158 § k.k. przy zast. art.11 § 2 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k.,

b)  ustalił, iż przypisany oskarżonemu czyn wypełnia znamiona art.222 § 1 k.k. i art.158 § k.k. przy zast. art.11 § 2 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k., a jako podstawę wymiaru kary przyjął art.158 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 3 k.k..

W pozostałej części utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

O kosztach orzeczono na mocy art.624 § 1 k.p.k. w zw. z art.634 k.p.k..

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13