Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2013r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w II Wydziale Karnym w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Piotra Urowskiego

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013r.

sprawy

1.  Ż. M. (M.) oskarżonej o popełnienie przestępstw określonych w art.59 ust.2, art.58 ust.1, art.62 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11 § 2 kk, w zw. z art.12 kk i w zw. z art.65 § 1 kk

2.  P. K. oskarżonego o popełnienie przestępstw określonych w art.59 ust.1, ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk i w zw. z art.65 § 1 kk i art.18 § 3 kk w zw. z art.59 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11 § 2 kk i art.12 kk

z powodu apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 22 listopada 2012r. w sprawie o sygn. akt II.K.51/12

1.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. prowadzącej Kancelarię Adwokacką we W. kwotę 885,60,- zł (osiemset osiemdziesiąt pięć 60/100) złotych – w tym podatek VAT i na rzecz adw. P. M. prowadzącego Kancelarię Adwokacką w (...) (jeden tysiąc dwieście pięć 40/100) złotych – w tym podatek VAT – tytułem udzielenia oskarżonym obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym,

3.  Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa zwrot przypadających od nich kosztów postępowania odwoławczego w 1/2 części od każdego z nich i zwalnia oskarżonych od opłat za II instancję.

Grzegorz Nowak Przemysław Grajzer Ewa Sikorska - Krysztafkiewicz

UZASADNIENIE

Ż. M. oskarżona była o to, że:

I. w okresie od sierpnia 2011 roku do 26 września 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 4 - krotnie udzieliła P. F. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 1 grama do 3 gram każda łącznie 8,5 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 255 zł tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

II. w okresie od sierpnia 2011 roku do października 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 14 - krotnie udzieliła J. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze o 1 gram każda łącznie 14 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 420 zł

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

III. w okresie od sierpnia 2011 roku do listopada 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 2 - krotnie udzieliła D. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje przyjmując od niego pieniądze w kwocie 20 zł za każdą porcję w łącznej sumie 40 zł

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

IV. w okresie od października 2011 roku do listopada 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 2 - krotnie udzieliła W. F. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadzie 0,5 grama każda łącznie 1 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 15 zł za każdą porcję, w łącznej sumie 30 zł

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

V. w okresie od kwietnia 2011 roku do końca czerwca 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 13 - krotnie udzieliła A. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadzie 1 grama każda łącznie 13 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 390 zł

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

VI. w okresie od marca do grudnia 2011 roku, we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 30 – krotnie udzieliła B. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram każda, łącznie 30 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 900 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

VII. w kwietniu 2011 roku we W. woj. (...), udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, w ilości 0,3 grama netto.

t/j. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

VIII. w okresie od lipca do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 4 – krotnie udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,3 do 5 grama, łącznie 5,9 grama, przyjmując za każdą porcję kwotę 10 zł do 100 zł, w łącznej sumie 130 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

IX. w okresie od lipca do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jeden raz udzieliła małoletniemu S. J. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, o wadze jednego grama, przyjmując pieniądze w kwocie 30 zł i co najmniej czterokrotnie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 4 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 120 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

X. w okresie od września 2010 roku do sierpnia 2011 roku we W. woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 30 – krotnie udzieliła małoletniemu M. R. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 30 grama, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 900 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XI. w okresie od września do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 40 – krotnie udzieliła J. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 40 grama, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 1.200 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XII. w okresie od maja do października 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 15 – krotnie udzieliła Ł. N. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 4 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 30 zł, w łącznej sumie 500 zł oraz co najmniej 10 – krotnie udzieliła substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 grama, łącznie 10 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 30 zł, w łącznej sumie 250 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XIII. w okresie od sierpnia do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 30 – krotnie udzieliła K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 20 zł do 30 zł, w łącznej sumie 700 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XIV. w lipcu 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 2 – krotnie udzieliła P. G. środka odurzającego w postaci marihuany, w ilości 2 gram o wartości 50 zł

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XV. w okresie od maja do sierpnia 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 4 – krotnie udzieliła D. P. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 4 grama, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 120 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XVI. w okresie od lutego do maja 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 15 – krotnie udzieliła D. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany w ilości 10 gram oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 30 gram, przyjmując od niego pieniądze w kwocie nie mniejszej niż 1000 zł

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XVII. w okresie od czerwca do lipca 2011 roku w W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 2 – krotnie udzieliła M. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 60 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XVIII. w okresie od kwietnia do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 8 – krotnie udzieliła M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 8 gramów, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 240 zł oraz co najmniej 12- krotnie środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 12 gramów, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 360 zł.

t/j. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XIX. w okresie lipca do sierpnia 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 10 – krotnie udzieliła M. G. (2) środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 0,3 do 0,7 gram każda za kwotę nie mniejszą niż 100 zł

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XX. w okresie kwietnia do października 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 15 – krotnie udzieliła M. B. (1) środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 0,3 gram każda przyjmując za każdą porcję kwotę 10 zł, w łącznej sumie 150 zł.

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XXI. w okresie od lipca do sierpnia 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej kilkudziesięciokrotnie udzieliła P. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze od 1 do 10 gram, łącznie nie mniej niż 80 gramów, przyjmując za każdy gram kwotę 30 zł, w łącznej kwocie 2400 zł

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

XXII. w dniu 25 listopada 2011 roku we W. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadała znaczne ilości środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany o wadze 12,139 gram

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

XXIII. w okresie od lipca do października 2011 r. we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 4-krotnie udzieliła B. K. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy podzielonej na porcje o wadze 0,5 gram każda, łącznie nie mniej niż 2 gramy, przyjmują za każde 0,5 grama kwotę 15 zł łącznie 60 zł

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

P. K. oskarżony był o to, że:

XXIV. w okresie od czerwca 2011 roku do listopada 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 45- krotnie udzielił W. J. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze najczęściej 1 gram każda, przyjmując za jedną porcję kwoty od 20 zł do 50 zł, łącznie nie mniej niż 30 gram, za łączną kwotę nie mniejszą niż1000 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXV. w okresie od czerwca 2011 roku do listopada 2011 roku we W. w woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 60 - krotnie udzielił D. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze najczęściej 1 gram każda, przyjmując od niego pieniądze w kwocie od 20 zł do 40 zł za jedną porcję, łącznie nie mniej niż 60 gram, za łączną kwotę nie mniejszą niż 1800 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXVI. w okresie od marca do grudnia 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 155 – krotnie udzielił B. S. środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje od 1 grama do 5 gram, łącznie 195 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 30 zł do 120 zł, w łącznej sumie 5.500 zł i co najmniej 20 – krotnie udzielił B. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 600 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXVII. w okresie pomiędzy lipcem a sierpniem 2011 roku we W., woj. (...), w zamiarze by Ż. M. udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci marihuany, udzielił jej pomocy w ten sposób, że odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci 5 gram marihuany za które G. K. wręczył mu uzgodniona sumę 100 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art.18§3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk

XXVIII. w okresie pomiędzy wrześniem a listopadem 2011 roku we W., woj. (...) w zamiarze by Ż. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzieliła małoletniemu S. J. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci 1 grama amfetaminy za które S. J. wręczył mu uzgodniona sumę 30 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art.18§3 kk w zw. z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk

XXIX. w okresie od lipca do października 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 6 – krotnie udzielił Ł. N. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 15 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 300 zł, w łącznej sumie 500 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXX. w okresie od września do października 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w zamiarze by Ż. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzieliła K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 3 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 gram, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję uzgodniona wcześniej kwotę od 20 zł do 30 zł, w łącznej sumie 70 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...)za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art.18§3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXXI. w okresie od marca do czerwca 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, co najmniej 3 – krotnie udzielił R. S. środka odurzającego w postaci marihuany, w ilości jednej lufki, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXXII. w okresie od kwietnia do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w zamiarze by Ż. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzieliła M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 5 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 5 gramów, przyjmując za każdą porcję uzgodnioną wcześniej kwotę 30 zł, w łącznej sumie 150 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art.18§3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXXIII. w okresie od kwietnia do listopada 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 3 – krotnie udzielił M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 3 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 90 zł i 2 – krotnie udzielił M. G. (1) środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 60 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

t/j. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XXXIV. w okresie od lipca do sierpnia 2011 roku we W., woj. (...), w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w zamiarze by Ż. M., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzieliła P. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 4 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze od 1 do 2 gramów, łącznie 5 gramów, przyjmując za każdą porcję uzgodnioną wcześniej kwotę 30 zł, w łącznej sumie 150 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 4.08.2010 roku do 24.03.2011 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 marca 2011 roku sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne

tj. o p-stwo z art.18§3 kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

*****

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze wyrokiem z dnia 22 listopada 2012r. w sprawie o sygn. akt II.K.51/12 uznał oskarżoną Ż. M. za winna tego że:

1.  w okresie od stycznia 2011 r. do dnia 14.12.2011 r. we W. i W., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, udzielała innym osobom, w tym małoletnim, środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany i substancji psychotropowej w postaci amfetaminy oraz wbrew przepisom ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii udzielała innym osobom środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, a także posiadała znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, a w szczególności:

- w okresie od sierpnia 2011 roku do 26 września 2011 roku 4 - krotnie udzieliła P. F. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 1 grama do 3 gram każda, łącznie 8,5 gram, przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 255 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do 29 października 2011 roku co najmniej 14 - krotnie udzieliła J. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze po 1 gram każda, łącznie 14 gram, przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 420 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do listopada 2011 roku co najmniej 2 - krotnie udzieliła D. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany podzielonej na porcje, przyjmując od niego pieniądze w kwocie 20 zł za każdą porcję, w łącznej sumie 40 zł,

- w okresie od października 2011 roku do listopada 2011 roku co najmniej 2 - krotnie udzieliła W. F. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadzie 0,5 grama każda, łącznie 1 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 15 zł za każdą porcję, w łącznej sumie 30 zł,

- w okresie od kwietnia 2011 roku do końca czerwca 2011 roku co najmniej 13 - krotnie udzieliła A. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadzie 1 grama każda łącznie 13 gram przyjmując od niego pieniądze w kwocie 30 zł za każdy gram, w łącznej sumie 390 zł,

- w okresie od marca do 9 grudnia 2011 roku co najmniej 30 – krotnie udzieliła B. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram każda, łącznie 30 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 900 zł,

- w kwietniu 2011 roku we W. udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, w ilości 0,3 grama netto,

- w okresie od lipca do listopada 2011 roku co najmniej 4 – krotnie udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,3 do 5 grama, łącznie 5,9 grama, przyjmując za każdą porcję kwotę 10 zł do 100 zł, w łącznej sumie 130 zł,

- w okresie od września do listopada 2011 roku jeden raz udzieliła małoletniemu S. J. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, o wadze jednego grama, przyjmując pieniądze w kwocie 30 zł i co najmniej czterokrotnie udzieliła mu substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 4 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 120 zł,

- w okresie od września 2010 roku do sierpnia 2011 roku co najmniej 30 – krotnie udzieliła małoletniemu M. R. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 30 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 900 zł,

- w okresie od września do listopada 2011 roku co najmniej 40 – krotnie udzieliła J. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 40 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 1.200 zł,

- w okresie od maja do października 2011 roku co najmniej 15 – krotnie udzieliła Ł. N. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 4 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 30 zł, w łącznej sumie 500 zł oraz co najmniej 10 – krotnie udzieliła substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 grama, łącznie 10 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 30 zł, w łącznej sumie 250 zł,

- w okresie od sierpnia do listopada 2011 roku co najmniej 30 – krotnie udzieliła K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 20 zł do 30 zł, w łącznej sumie 700 zł,

- w lipcu 2011 roku co najmniej 2 – krotnie udzieliła P. G. środka odurzającego w postaci marihuany, w ilości 2 gram o wartości 50 zł,

- w okresie od maja do sierpnia 2011 roku co najmniej 4 – krotnie udzieliła D. P. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 4 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 120 zł,

- w okresie od stycznia do maja 2011 roku co najmniej 15 – krotnie udzieliła D. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany w ilości 10 gram oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 30 gram, przyjmując od niego pieniądze w kwocie nie mniejszej niż 800 zł,

- w okresie od czerwca do lipca 2011 roku co najmniej 2 – krotnie udzieliła M. S. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 60 zł,

- w okresie od kwietnia do czerwca 2011 roku co najmniej 8 – krotnie udzieliła M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 8 gramów, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 240 zł oraz co najmniej 12- krotnie środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 12 gramów, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 360 zł,

- w okresie lipca do sierpnia 2011 roku co najmniej 10 – krotnie udzieliła M. G. (2) środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 0,3 do 0,7 gram każda za kwotę nie mniejszą niż 100 zł,

- w okresie kwietnia do października 2011 roku co najmniej 15 – krotnie udzieliła M. B. (2) środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze od 0,3 gram każda przyjmując za każdą porcję kwotę 10 zł, w łącznej sumie 150 zł,

- w okresie od lipca do sierpnia 2011 roku co najmniej kilkudziesięciokrotnie udzieliła P. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze od 1 do 10 gram, łącznie nie mniej niż 80 gramów, przyjmując za każdy gram kwotę 30 zł, w łącznej kwocie co najmniej 1920 zł,

- w okresie od lipca do października 2011 r. co najmniej 4-krotnie udzieliła B. K. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy podzielonej na porcje o wadze 0,5 gram każda, łącznie nie mniej niż 2 gramy, przyjmują za każde 0,5 grama kwotę 15 zł łącznie 60 zł,

- w dniu 25 listopada 2011 roku posiadała znaczne ilości środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany o wadze 12,139 gram, tj. popełnienia przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 11§2 kk, art. 12 kk i art. 65§1 kk i za to na mocy art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to przy zastosowaniu art. 11§3 kk i art. 65§1 kk wymierzył jej karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

Oskarżonego P. K. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze powyższym wyrokiem uznał za winnego tego, że:

2.  w okresie od dnia 25.03.2011 r. do dnia 14.12.2011 r. we W. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, udzielał innym osobom środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany i substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, a w szczególności:

- w okresie od czerwca 2011 roku do listopada 2011 roku co najmniej 45- krotnie udzielił W. J. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze najczęściej 1 gram każda, przyjmując za jedną porcję kwoty od 20 zł do 50 zł, łącznie nie mniej niż 30 gram, za łączną kwotę nie mniejszą niż1000 zł,

- w okresie od czerwca 2011 roku do listopada 2011 roku co najmniej 60 - krotnie udzielił D. G. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje o wadze najczęściej 1 gram każda, przyjmując od niego pieniądze w kwocie od 20 zł do 40 zł za jedną porcję, łącznie nie mniej niż 60 gram, za łączną kwotę nie mniejszą niż 1800 zł,

- w okresie od 25 marca 2011 r. do 9 grudnia 2011 roku co najmniej 155 – krotnie udzielił B. S. środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje od 1 grama do 5 gram, łącznie 195 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 30 zł do 120 zł, w łącznej sumie 5.500 zł i co najmniej 20 – krotnie udzielił B. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 grama, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 600 zł,

- w okresie od lipca do października 2011 roku co najmniej 6 – krotnie udzielił Ł. N. środka odurzającego w postaci suszu konopi tzw. marihuany, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 15 gram, łącznie 20 gram, przyjmując za każdą porcję kwotę od 15 zł do 300 zł, w łącznej sumie 500 zł,

- w okresie od kwietnia do czerwca 2011 roku 3 – krotnie udzielił M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 3 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 90 zł i 2 – krotnie udzielił mu środka odurzającego w postaci marihuany, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję kwotę 30 zł, w łącznej sumie 60 zł, tj. popełnienia przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 12 kk i art. 65§1 kk i za to na mocy art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to przy zastosowaniu art. 65§1 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

3.  w okresie od kwietnia 2011 r. do listopada 2011 r. we W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru aby Ż. M. dokonała czynu zabronionego polegającego na udzielaniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej środków odurzających w postaci suszu konopi tzw. marihuany i substancji psychotropowej w postaci amfetaminy innym osobom, w tym małoletnim, udzielał jej pomocy, a w szczególności:

- pomiędzy lipcem a sierpniem 2011 roku w zamiarze by Ż. M. udzieliła G. K. środka odurzającego w postaci marihuany, udzielił jej pomocy w ten sposób, że odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci 5 gram marihuany, za które G. K. wręczył mu uzgodniona sumę 100 zł,

- w okresie pomiędzy wrześniem a listopadem 2011 roku w zamiarze by Ż. M., udzieliła małoletniemu S. J. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci 1 grama amfetaminy za które S. J. wręczył mu uzgodniona sumę 30 zł,

- w okresie od września do października 2011 roku w zamiarze by Ż. M. udzieliła K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 3 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje od 0,5 grama do 1 gram, łącznie 2 gramy, przyjmując za każdą porcję uzgodniona wcześniej kwotę od 20 zł do 30 zł, w łącznej sumie 70 zł,

- w okresie od kwietnia do czerwca 2011 roku w zamiarze by Ż. M. udzieliła M. G. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 5 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze 1 gram, łącznie 5 gramów, przyjmując za każdą porcję uzgodnioną wcześniej kwotę 30 zł, w łącznej sumie 150 zł,

- w okresie od lipca do sierpnia 2011 roku w zamiarze by Ż. M. udzieliła P. S. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, udzielił jej pomocy w ten sposób, że co najmniej 4 – krotnie odebrał od Ż. M. i przekazał wyżej wymienionemu zamówione wcześniej telefonicznie narkotyki w postaci amfetaminy, podzielonej na porcje o wadze od 1 do 2 gramów, łącznie 5 gramów, przyjmując za każdą porcję uzgodnioną wcześniej kwotę 30 zł, w łącznej sumie 150 zł, tj. popełnienia przestępstwa z art. 18§3 kk w związku z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 18§3 kk w związku z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 11§2 kk i art. 12 kk i za to na mocy art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii i przy zastosowaniu art. 11§3 kk i art. 19§1 kk wymierzył mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

4.  w okresie od dnia 25.03.2011 r. do czerwca 2011 roku we W., woj. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, co najmniej 3 – krotnie udzielił R. S. środka odurzającego w postaci marihuany, w ilości jednej lufki, tj. popełnienia przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 12 kk i za to na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 45§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonej Ż. M. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 9.725 zł (dziewięć tysięcy siedemset dwadzieścia pięć złotych),

6.  na podstawie art. 45§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego P. K. w związku ze skazaniem go za czyn przypisany mu w punkcie 2. części dyspozytywnej wyroku środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 9.550 zł (dziewięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt złotych),

Na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu P. K. karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Nadto na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonej Ż. M. w punkcie 1. wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył jej okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w dniu 25.11.2011 r., od dnia 14.12.2011 r. do dnia 12.03.2012 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, a na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. K. w punkcie 9. wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył mu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 14.12.2011 r. do dnia 27.01.2012 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

Nadto Sąd orzekł o dowodach rzeczowych, kosztach obrony z urzędu i kosztach procesu, którymi obciążył oskarżonych po połowie

*****

Apelacje od powyższego wyroku złożyli obrońcy oskarżonych.

Obrońca oskarżonej Ż. M. zarzuciła Sądowi I instancji:

a)  „…obrazę prawa materialnego

-

art.60 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy wiek oskarżonej, jej postawa procesowa i względy wychowawcze wskazywały na możliwość jego zastosowania,

-

art.65 § 1 kk polegającą na jego błędnym zastosowaniu w kwalifikacji prawnej zarzuconych oskarżonej czynów, podczas gdy z okoliczności ujawnionych w toku rozprawy nie wynikało, aby oskarżona uczyniła sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu,

b)  obrazę prawa procesowego – art.624 § 1 kpk polegającą na zwolnieniu oskarżonej z kosztów postępowania jedynie w części w sytuacji gdy nie ma ona stałego źródła dochodu, jest bezrobotną uczennicą pozostająca na utrzymaniu rodziców,

c)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, a polegający na:

-

niesłusznym potraktowaniu jako niewiarygodnych zeznań świadków, którzy odwołali lub zmienili swoje zeznania względem oskarżonej,

-

nieprawidłowym ustaleniu wysokości środka karnego w postaci przepadku równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa,

d)  rażącą niewspółmierność zastosowanej wobec oskarżonej kary, która na czas popełnienia czynów była osobą niekaraną sądownie oraz sprawca młodocianym, wobec którego sąd winien stosować przede wszystkim środki wychowawcze…”

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca oskarżonej wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

-

uniewinnienie oskarżonej od zarzutów wymienionych w punktach III (dot. D. G.), VI (dot. B. S.), VII i VIII (dot. G. K.), X (dot. M. R.) XIV (dot. P. G.), XVI (dot. D. S.) i XIX (dot. M. G. (2)) z uwagi na odwołanie zeznań obciążających oskarżoną poprzez wyżej wymienionych.

-

wymierzenie oskarżonej kary dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, przy zastosowaniu wobec oskarżonej dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary przewidzianego w art.60 § 1 kk i jednoczesnym wyeliminowaniem z kwalifikacji prawnej art.65 § 1 kk. Nadto obrońca oskarżonej wniosła o nieobciążanie oskarżonej kosztami postępowania odwoławczego.

*****

Obrońca oskarżonego P. K. zaskarżył powyższy wyrok w całości w zakresie pkt. 3, natomiast w zakresie punktów 2, 4 i 9 w części orzeczenia o karze i zarzucił Sądowi I instancji:

1)  „…błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegające na dokonaniu szeregu ustaleń stojących w sprzeczności z zebranym materiałem dowodowym skutkujących błędnym przyjęciem, iż:

a)  oskarżony P. K. udzielił pomocy oskarżonej Ż. M. w udzieleniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej środków odurzających w postaci marihuany i amfetaminy G. K. oraz S. J. podczas gdy wnikliwa analiza materiału dowodowego, w tym przede wszystkim wyjaśnień oskarżonych oraz zeznań świadków prowadzi do wniosku przeciwnego,

b)  oskarżony P. K. posiadał wiedze na temat wieku małoletniego S. J. podczas gdy wnikliwa analiza materiału dowodowego, w tym przede wszystkim wyjaśnień Ż. M. i P. K. oraz zeznań S. J., prowadzi do wniosku przeciwnego,

2)  obrazę przepisów postępowania mających wpływ na treść orzeczenia art.4 kpk, art.5 § 2 kpk oraz art.7 kpk polegająca na przyjęciu tylko dowodów obciążających oskarżonego P. K. z pominięciem dowodów dla niego korzystnych, jak i budujących nieusuwalne wątpliwości, które winny być tłumaczone na korzyść tego oskarżonego oraz dokonaniu szeregu ustaleń stanowiących co najmniej nadinterpretację materiału dowodowego na niekorzyść oskarżonego,

3)  rażącą surowość kary pozbawienia wolności orzeczonej za popełnienie czynów opisanych w punkcie 2 i 4 części dyspozytywnej wyroku i w konsekwencji kary łącznej – pkt. 9 części dyspozytywnej wyroku poprzez błędną ocenę istotnych okoliczności przedmiotowych, a także niedostateczne uwzględnienie okoliczności podmiotowych dotyczących oskarżonego…”

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca oskarżonego wniósł o:

-

zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego P. K. od popełnienia czynu opisanego w pkt.3 części dyspozytywnej wyroku dot. G. K. i S. J.,

-

zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności, a ewentualnie o

-

zmianę zaskarżonego wyroku i uznanie, iż działanie oskarżonego P. K. dot. S. J. wyczerpuje znamiona występku z art.18 § 3 kk w zw. z art.59 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a ewentualnie

-

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze.

*****

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Przed przystąpieniem do rozważenia zarzutów zawartych w złożonych środkach odwoławczych, stwierdzić należy, że uzasadnienie wyroku Sądu I instancji odpowiada wymogom art. 424 § 1 k.p.k. i pozwala Sądowi Odwoławczemu na pełną kontrolę prawidłowości zapadłego rozstrzygnięcia.

W przeprowadzonym przez Sąd I instancji postępowaniu, jak i wydanym orzeczeniu, Sąd Odwoławczy nie dostrzega żadnych uchybień procesowych uwzględnianych z urzędu i skutkujących ex officio uchyleniem albo zmianą zaskarżonego wyroku. Przede wszystkim podkreślić należy, iż Sąd I instancji w sposób prawidłowy i staranny przeprowadził postępowanie dowodowe oraz wnikliwie i wszechstronnie zbadał i rozważył wszystkie dowody i okoliczności ujawnione w toku rozprawy. Ocena materiału dowodowego przeprowadzona przez Sąd I instancji dokonana została z uwzględnieniem reguł zawartych w art. 4, 5 i 7 k.p.k., będąc tym samym oceną bezstronną oraz nienaruszającą granic swobodnej oceny, nadto zaś jest zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Sąd odwoławczy nie dopatrzył się również w procesie ustalania faktów przez Sąd I instancji, żadnych błędów faktycznych ani logicznych.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, zaskarżony wyrok znajduje oparcie w prawidłowo dokonanej ocenie materiału dowodowego, ujawnionego i zgromadzonego w postępowaniu (art. 410 k.p.k.), brak, zatem usprawiedliwionych podstaw do jego uchylenia.

W tej sytuacji poddać analizie należy jedynie zasadność zarzutów i wniosków sformułowanych w apelacjach. W ocenie Sądu Apelacyjnego złożone w sprawie apelacje okazały się niezasadne. Sąd Odwoławczy w pełni podzielił ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji.

Co do apelacji obrońcy oskarżonej Ż. M.:

Na samym wstępie stwierdzić należy, że zarzut obrazy prawa materialnego jest zasadny, gdy dotyczy przepisu zobowiązującego sąd do jego zastosowania, a sąd tego nie uczyni. Przepisy art. 53 § 1 i 2 k.k. stanowią dyrektywę sądowego wymiaru kary, a zatem nie mogą stać się podstawą zarzutu obrazy prawa materialnego. W art. 60 § 1 k.k. jak i w § 2 tego przepisu przewidziano możliwość zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary, a to oznacza, iż przepisy te nie mogą stać się podstawą zarzutu obrazy prawa materialnego, skoro nie obligują sądu do określonego postąpienia. (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2011r. w sprawie III.KK.36/11 - LEX nr 1044030)

Zastosowanie dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary wymaga wykazania, że stopień zawartości bezprawia, którego odzwierciedleniem ma być wymierzona kara, nie uzasadnia wymiaru kary nawet w wysokości równej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Analiza podniesionych przez obrońcę oskarżonej argumentów, tj. wieku oskarżonej i jej postawy procesowej, dokonana przez pryzmat charakteru popełnionych przez oskarżoną przestępstw wskazuje, iż okoliczności te nie mają charakteru wyjątkowego i nadzwyczajnego, stanowiąc wyłącznie konsekwencję zrozumienia naganności popełnionego przestępstwa i zupełnie naturalną w prawidłowo ukształtowanych relacjach społecznych postawę, polegającą na deklaracji poprawy. Wszystkim wskazanym okolicznościom, które, jak pokazuje praktyka sądowa, towarzyszą w mniejszym lub większym zakresie większości spraw karnych, nie można nadawać jednak wymiaru ekstraordynaryjnego, gdyż wyjątkowe dobrodziejstwo nadzwyczajnego złagodzenia kary zyskałoby całkowicie powszechny wymiar. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 października 2012r. w sprawie II.AKa.313/12 - Prok.i Pr.-wkł. 2013/3/25)

Według brzmienia art. 60 § 2 k.k. dla zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary wymagane jest, aby dany wypadek był szczególnie uzasadniony. Ustawodawca wskazał pewne okoliczności pozwalające ustalić znaczenie tego zwrotu. Mając na względzie treść omawianego przepisu należy stwierdzić, ze zwrot "w szczególnie uzasadnionych wypadkach" powinien być rozumiany w ten sposób, że w świetle okoliczności podmiotowych i przedmiotowych danego przestępstwa kara wymierzona w dolnej granicy ustawowego zagrożenia byłaby niewspółmiernie surowa (zob. wyr. Sn z 11 lipca 1975 r., V KR 105/75, OSNKW 1975 z. 12, poz. 158).

Przy rozważaniu stosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary należy wziąć pod uwagę stopień społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa wynikający nie tylko z jego rodzaju, w związku z którym wysokość kary jest determinowana granicami zagrożenia danego typu przestępstwa, ale także - sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 listopada 2012 r. w sprawie II.AKa.203/12 - LEX nr 1236881)

Fakultatywne nadzwyczajne złagodzenie kary z art. 60 § 2 k.k. dotyczy tych szczególnie uzasadnionych wypadków kiedy najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby surowa w stopniu niewspółmiernym. Z pewnością chodzi więc o sytuacje wyjątkowe, nietypowe, nadzwyczajne. Niecodzienność tych okoliczności musi być przy tym relacjonowana do dolnego progu ustawowego zagrożenia za dane przestępstwo i prowadzić do wniosku, że nawet taka kara byłaby niesprawiedliwa z powodu surowości. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 19 września 2012 r. II.AKa.249/12 - LEX nr 1223515)

Artykuł 60 § 2 k.k. wymaga do nadzwyczajnego złagodzenia kary wyjątkowości, nieprzeciętności i nadzwyczajności przypadków. Nie mogą to być zwyczajnie uzasadnione przypadki. Aby zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary należy zawsze stwierdzić, że stopień zawartości bezprawia, którego odzwierciedleniem ma być wymierzona kara, nie uzasadnia wymiaru kary nawet w wysokości równej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Wynik tego bilansu musi jednoznacznie wskazywać na przewagę okoliczności łagodzących, co w odniesieniu do dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za dane przestępstwo prowadzić musi do uznania jej za zbyt surową. Innymi słowy, przeprowadzona w kontekście pozostałych dyrektyw wymiaru kary analiza prowadzi do wniosku, że celowym jest wymierzyć karę nadzwyczajnie złagodzoną, aby w ten sposób zapewnić spełnienie celów kary. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie II AKa 13/12 - LEX nr 1120034, KZS 2012/5/60)

Uwzględniając powyżej zacytowane orzeczenia Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych nie sposób pominąć faktów, że oskarżonej przypisano popełnienie w warunkach czynu ciągłego 21 zachowań, w tym kwalifikowanych z art.59 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii tj. stanowiących zbrodnię i popełnionych na przestrzeni roku, a wymierzono jej karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności tj. zbliżoną do dolnej granicy ustawowego zagrożenia. W okolicznościach niniejszej sprawy nie sposób uznać, że przypadek oskarżonej jest tym szczególnie uzasadnionym wypadkiem, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa. W ocenie Sądu Apelacyjnego po za młodym wiekiem oskarżonej i częściowym przyznaniem się do winy jak słusznie przyjął to Sąd I instancji nie ma okoliczności łagodzących, a tym bardziej trudno uznać je za tak szczególnie, by stanowiły uzasadnienie zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary. Okoliczności obciążające znacznie przewyższają okoliczności łagodzące. Sąd I instancji rozważał zasadność zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary i uznał, że uprzednia karalność oskarżonej w powiązaniu z negatywną opinią z miejsca zamieszkania i faktycznym brakiem skruchy świadczą o jej zdemoralizowaniu. W ocenie Sądu Apelacyjnego nie zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec oskarżonej Ż. M. było uzasadnione. Oskarżonej przypisano popełnienie przestępstw w okresie od stycznia 2011 r. do dnia 14.12.2011 r., a wyrokiem Sądu Rejonowego we Wschowie z dnia 28.09.2011 w sprawie o sygn. akt II.K.38/11 oskarżona skazano za popełnienie przestępstwa określonego w art.283 kk w zw. z art.280 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 4. Mimo to oskarżona nie zaprzestała „działalności narkotykowej”, a prowadziła ja dalej do 14 grudnia 2011r.

W ocenie Sądu Apelacyjnego nie ma też mowy o obrazie art.65 § 1 kk. Sprawca czyni sobie z przestępstwa stałe źródło dochodu, gdy dopuszcza się go wielokrotnie i z pewną regularnością, a takie zachowania stanowią dla niego sposób na uzyskiwanie dochodu, przy czym nie musi to być ani jedyne, ani główne jego źródło. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2012 r. II AKa 79/12 - LEX nr 1220218)

Nie sposób też uznać za uzasadniony, sformułowany przez obrońcę oskarżonej zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, a polegający na niesłusznym potraktowaniu jako niewiarygodnych zeznań świadków, którzy odwołali lub zmienili swoje zeznania względem oskarżonej.

Odwołanie podczas przesłuchania na rozprawie zeznań złożonych przez świadków w stadium postępowania przygotowawczego, przyznających fakty obciążające oskarżonych nie może automatycznie powodować wyeliminowania ich z materiału dowodowego, bez wniknięcia w konkretne okoliczności zawarte w tych zeznaniach. W takiej sytuacji obowiązkiem sądu meriti jest zajęcie stanowiska, dokonując swobodnej ich oceny, to jest zgodnie z dyrektywami wynikającymi z art. 7 k.p.k., którą ze sprzecznych wersji uznaje za wiarygodną, a decyzja w tej kwestii powinna być oparta na rozważeniu konkretnych okoliczności danej sprawy. Tak też uczynił Sąd I instancji i w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazał dlaczego uznał za wiarygodne zeznania świadków te złożone w postępowaniu przygotowawczym. Uznanie za wiarygodne zeznań złożonych w postępowaniu przygotowawczym przez świadków czyni także bezzasadnym zarzut apelacji odnoszący się do wyliczenia równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa.

W ocenie Sądu Apelacyjnego bezzasadny jest także zarzut obrazy prawa procesowego – art.624 § 1 kpk. W postępowaniu karnym zasada jest, że to skazany ponosi koszty procesu. W ocenie Sądu Apelacyjnego w przypadku oskarżonej nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby zwolnienie oskarżonej z ponoszenia kosztów procesu.

Sąd Apelacyjny podzielił też wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okoliczności, jakie Sąd I instancji miał na względzie przy wymiarze kary. W ocenie Sądu Apelacyjnego, dolegliwość wymierzonej oskarżonej kary nie przekracza stopnia winy, jest współmierna w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych jej czynów i spełnia zadania społecznego oddziaływania kary i cele szczególno-prewencyjne. Jest wynikiem oceny okoliczności przedmiotowych i podmiotowych czynów oraz danych osobopoznawczych oskarżonej i jako spełniająca wymogi zakreślone dyrektywami przepisu art. 53 kk, uznana być musi za karę prawidłowo wyważoną. W żadnym razie co do kary wymierzonej oskarżonej nie sposób podnosić zarzut wymierzenia jej kary rażąco niewspółmiernie surowej, gdy zważy się – co już sygnalizowano powyżej – kara ta oscyluje w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

O rażącej niewspółmierności kary w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk nie można mówić w sytuacji, gdy Sąd – tak jak w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy – wymierzając karę uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami i wskaźnikami wymiaru. O rażącej niewspółmierności kary nie można mówić także wówczas, gdy – tak jak było w przedmiotowej sprawie – granice swobodnego uznania sędziowskiego, stanowiącego ustawową /art. 53 § 1 kk/ zasadę sądowego wymiaru, nie zostały przekroczone. Trzeba pamiętać, że rażąca niewspółmierność kary, o jakiej mowa w art. 438 pkt. 4 kpk może zajść tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć wpływ na wymiar kary, można by przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną w I instancji, a karą, która byłaby prawidłowa w świetle dyrektyw art. 53 kk. W przedmiotowej sprawie taka okoliczność nie zachodzi. O rażącej niewspółmierności kary w rozumieniu art. 438 pkt. 4 kpk nie można zatem mówić w sytuacji, gdy Sąd wymierzając karę oskarżonej, uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi dyrektywami i wskaźnikami jej wymiaru. Innymi słowy nie można mówić o rażącej niewspółmierności kary wówczas, gdy granice swobodnego uznania sędziowskiego, będącego zasadą sądowego wymiaru kary, nie zostały przekroczone. W przedmiotowej sprawie nie można mówić zaś o przekroczeniu swobodnego uznania sędziowskiego, ani o nieuwzględnieniu okoliczności wiążących się z ustawowymi dyrektywami. Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zaś w zasadzie podnieść wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa jak i osobowości sprawcy, stając się w społecznym odczuciu karą niesprawiedliwą.

*****

Co do apelacji obrońcy oskarżonego P. K. .

Sąd Okręgowy swoje ustalenia oparł w dużej mierze na wyjaśnieniach oskarżonych – tych złożonych w postępowaniu przygotowawczym, a także zeznaniach świadków – w przypadku oskarżonego P. K. – świadków G. K. i S. J. i to także zeznań złożonych przez tych świadków w postępowaniu przygotowawczym. Ocena tych wyjaśnień i zeznań, jako logicznych i spójnych, ale przede wszystkim korespondujących ze sobą wzajemnie, nie została w ocenie Sądu Apelacyjnego podważona w apelacji obrońcy oskarżonego P. K.. Jak już wyżej wspomniano odwołanie podczas przesłuchania na rozprawie zeznań złożonych przez świadków w stadium postępowania przygotowawczego, przyznających fakty obciążające oskarżonych nie może automatycznie powodować wyeliminowania ich z materiału dowodowego, bez wniknięcia w konkretne okoliczności zawarte w tych zeznaniach. W takiej sytuacji obowiązkiem sądu meriti jest zajęcie stanowiska, dokonując swobodnej ich oceny, to jest zgodnie z dyrektywami wynikającymi z art. 7 k.p.k., którą ze sprzecznych wersji uznaje za wiarygodną, a decyzja w tej kwestii powinna być oparta na rozważeniu konkretnych okoliczności danej sprawy. Tak też uczynił Sąd I instancji i w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazał dlaczego uznał za wiarygodne zeznania świadków m.in. G. K. i S. J. - te złożone w postępowaniu przygotowawczym.

Na samym wstępie uwag odnoszonych do zarzutu sformułowanego w pkt.2) apelacji stwierdzić należy, że waga dyrektyw o charakterze ogólnym, w tym zasady obiektywizmu, określonej w art. 4 k.p.k., czy zasady prawdy materialnej, określonej w art. 2 § 2 k.p.k., nie przesądza o tym, że zarzut obrazy, czy to art. 4 k.p.k., czy art. 2 § 2 k.p.k. może sam przez się stanowić podstawę apelacji. Przestrzeganie naczelnych zasad procesu karnego gwarantowane jest w przepisach szczegółowych i dopiero wskazanie naruszenia tych konkretnych, szczegółowych przepisów może uzasadniać zarzut apelacyjny, zażaleniowy lub kasacyjny. (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5.10.2010 w sprawie o sygn. akt III.K.370/09 - OSNwSK 2010/1/1878) Naruszenia tych konkretnych przepisów obrońca oskarżonego P. K. nie wskazał.

Nietrafne jest także podnoszenie przez obrońcę w apelacji zarzutu naruszenia reguły dowodowej in dubio pro reo. Sąd pierwszej instancji nie uzewnętrznił przecież w uzasadnieniu wydanego orzeczenia niedających się usunąć wątpliwości, co do jakiegokolwiek elementu stanu faktycznego. Co istotne, nie było obiektywnych racji, aby tego rodzaju wątpliwości w tej sprawie prezentować. To zaś, że wątpliwości co do rzeczywistego stanu faktycznego zgłasza obrońca oskarżonego nie może jeszcze stanowić podstawy konstruowania skutecznego zarzutu z art. 5 § 2 k.p.k.

Samo zaprezentowanie odmiennej wersji przez oskarżonego, czy jego obrońcę - nie tworzy jeszcze stanu o jakim mowa w dyspozycji art. 5 § 2 k.p.k. Nie dochodzi do naruszenia dyrektywy zawartej w art. 5 § 2 k.p.k. wtedy, gdy wprawdzie istnieją dwie grupy przeciwstawnych sobie dowodów, ale ustalając przebieg wydarzeń sąd orzekający oprze się na dowodach, które wspierają przyjęty stan faktyczny z jednoczesnym przedstawieniem argumentacji przemawiającej za takim wyborem i wskazaniem dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym.(por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19.04.2011 w sprawie o sygn. akt III.KK.93/11 - Biul.PK 2011/10/31.

Materiał zgromadzony w postępowaniu przygotowawczym służyć ma weryfikacji oświadczeń złożonych w postępowaniu przed sądem, gdy dochodzi do wyraźnych sprzeczności między tymi oświadczeniami; weryfikacja ta winna uwzględniać całokształt materiału dowodowego (zob. w. SN z 5 maja 1995 r., II KRN 178/94, OSNPP 9/1995, poz. 9). Sąd może wówczas dać wiarę wyjaśnieniom czy zeznaniom złożonym w postępowaniu przygotowawczym, a odmówić złożonym przed sądem lub postąpić odwrotnie, byle tylko należycie, logicznie i przekonująco uzasadnił swe stanowisko (w. SN z 18 grudnia 1975 r., Rw 679/75, Gaz.Praw. 7/1976). Wyjaśnienia - zeznania złożone w śledztwie, a następnie odwołane lub zmienione, stanowią bowiem dowód w sprawie, który tak jak każdy inny dowód podlega swobodnej, ale nie dowolnej, ocenie sądu. Dowód taki należy oceniać w konfrontacji z innymi dowodami zgodnie z zasadami logicznego rozumowania, a fakt odwołania lub zmiany oświadczenia nie wskazuje sam przez się na jego nieprawdziwość. Sąd powinien tu uwzględniać także podane powody zmiany lub odwołania oświadczenia dowodowego i jeżeli nie uznaje ich za przekonujące - uzasadnić swoje stanowisko (w. SN z 2 października 1972 r., III KR 114/72, OSNKW 2-3/1973, poz. 36). O wartości dowodowej zeznań lub wyjaśnień nie decyduje zatem to, w jakim stadium postępowania zostały one złożone, lecz ich treść w konfrontacji z innymi dowodami (w. SN z 20 maja 1978 r., V KR 78/78, OSNKW 12/1978, poz. 147). Oceniając zeznania świadków G. K. i S. J. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze kierował się powyższymi zasadami.

Sąd Apelacyjny podzielił też wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okoliczności, jakie Sąd I instancji miał na względzie przy wymiarze kary oskarżonemu P. K.. W ocenie Sądu Apelacyjnego, dolegliwość wymierzonej oskarżonemu kary nie przekracza stopnia winy, jest współmierna w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów i spełnia zadania społecznego oddziaływania kary i cele szczególno - prewencyjne. Jest wynikiem oceny okoliczności przedmiotowych i podmiotowych czynów oraz danych osobopoznawczych oskarżonego i jako spełniająca wymogi zakreślone dyrektywami przepisu art. 53 kk, uznana być musi za karę prawidłowo wyważoną. W żadnym razie co do kary wymierzonej oskarżonemu nie sposób podnosić zarzut wymierzenia mu kary rażąco niewspółmiernie surowej, gdy zważy się, że kara ta oscyluje w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

O rażącej niewspółmierności kary w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk nie można mówić w sytuacji, gdy Sąd – tak jak w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy – wymierzając karę uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami i wskaźnikami wymiaru. O rażącej niewspółmierności kary nie można mówić także wówczas, gdy – tak jak było w przedmiotowej sprawie – granice swobodnego uznania sędziowskiego, stanowiącego ustawową /art. 53 § 1 kk/ zasadę sądowego wymiaru, nie zostały przekroczone. Trzeba pamiętać, że rażąca niewspółmierność kary, o jakiej mowa w art. 438 pkt. 4 kpk może zajść tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć wpływ na wymiar kary, można by przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną w I instancji, a karą, która byłaby prawidłowa w świetle dyrektyw art. 53 kk. W przedmiotowej sprawie taka okoliczność nie zachodzi. O rażącej niewspółmierności kary w rozumieniu art. 438 pkt. 4 kpk nie można zatem mówić w sytuacji, gdy Sąd wymierzając karę oskarżonemu, uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi dyrektywami i wskaźnikami jej wymiaru. Innymi słowy nie można mówić o rażącej niewspółmierności kary wówczas, gdy granice swobodnego uznania sędziowskiego, będącego zasadą sądowego wymiaru kary, nie zostały przekroczone W przedmiotowej sprawie nie można mówić zaś o przekroczeniu swobodnego uznania sędziowskiego, ani o nieuwzględnieniu okoliczności wiążących się z ustawowymi dyrektywami.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zaś w zasadzie podnieść wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa jak i osobowości sprawcy, stając się w społecznym odczuciu karą niesprawiedliwą.

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze Sąd orzekł na podstawie art.636 § 1 kpk w zw. z art.633 kpk i art.634 kpk. Uwzględniając w szczególności wysokość zasądzonych od oskarżonych kwot tytułem środków karnych Sąd zwolnił oskarżonych od ponoszenia opłaty za II instancję.

Grzegorz Nowak Przemysław Grajzer Ewa Sikorska – Krysztafkiewicz