Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Toruniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Westphal

Ławnicy: ---

Protokolant: sekr. sąd. Marlena Ossowska

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013r. w Toruniu

sprawy z powództwa: B. T.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda B. T. kwotę 206.706,67 zł (dwieście sześć tysięcy siedemset sześć 67/100) z ustawowymi odsetkami od następujących kwot i dat:

a.  203.090,00 zł (dwieście trzy tysiące dziewięćdziesiąt) od 19 lutego 2013 roku,

b.  3.616,67 zł (trzy tysiące sześćset szesnaście 67/100) od 11 kwietnia 2013 roku,

- do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 17.553,00 zł (siedemnaście tysięcy pięćset pięćdziesiąt trzy) z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 912 / 13

UZASADNIENIE

Powód B. T. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. . Domagał się w nim zasądzenia kwoty 206.706,67 zł. z ustawowymi odsetkami od kwot: 203.090,00 zł. od dnia 19 lutego 2013r. i 3.616,67 zł. od dnia 11 kwietnia 2013r. – do dnia zapłaty .

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości i skierowanie stron do mediacji [ k. 75 – 77 ] .

Sąd ustalił , co następuje :

Powód nabył wyemitowane przez pozwanego obligacje na okaziciela serii (...) w ilości 200 sztuk o wartości nominalnej 1.000,00 zł. każda , czyli o łącznej wartości 200.000,00 zł. Były to obligacje roczne , ze stałym oprocentowaniem wynoszącym 12% w stosunku rocznym . Termin ich wykupu przypadał na 18 lutego 2013r. Pozwany nie dokonał ich wykupu . Poza tym , nie zapłacił powodowi kuponu odsetkowego za okres od 3 stycznia 2013r. do dnia 18 lutego 2013r. w wysokości 3.090,00 zł.

okoliczności niesporne ,

Sąd zważył , co następuje:

Okoliczności sprawy były między stronami niesporne . Wprawdzie pozwany w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa , ale nie kwestionował okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz prawidłowości kwoty dochodzonego roszczenia . Zasadne jest też stanowisko powoda ,że korespondencja prowadzona między stronami pozwala na przyjęcie że pozwany uznał dług w sposób dorozumiany . Nie kwestionował bowiem swojej odpowiedzialności oraz wysokości roszczenia [ pisma dołączone do pozwu na k. 7 – 11 ] .

Na rozprawie w dniu 27 czerwca 2013r. pozwany także nie kwestionował swojej odpowiedzialności oraz wysokości dochodzonej kwoty . Nie było to jednak uznanie roszczenia w rozumieniu art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. , gdyż stanowisko pozwanego nie zawierało zgody na bezwarunkowe wydanie wyroku Wnosił on bowiem o skierowanie stron do mediacji, której celem byłoby określenie terminów i zasad zapłaty na rzecz powoda . Powód był temu przeciwny. Sąd oddalił ten wniosek . Podkreślić bowiem należy ,że podstawową cechą mediacji jest jej dobrowolność – art. 183 1 § 1 k.p.c. Jeżeli więc strona oświadcza ,że nie chce skorzystać z mediacji to ma do tego prawo . Ma też prawo domagać się , aby sąd rozstrzygnął sprawę i wydał wyrok .

Mając powyższe na uwadze sąd uwzględnił powództwo w całości na podstawie art. 921 ze zn. 6 k.c. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Od pozwanego zasądzono : wynagrodzenie adwokackie - 7.200,00 zł., opłatę od pozwu – 10.336,00 zł., opłatę skarbową od pełnomocnictwa - 17,00 zł. – łącznie 17.553,00 zł.