Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia A. T.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 10 maja

2013 r., sygn. akt I Co 546/13

w sprawie ze skargi A. T. na czynności Komornika Sądowego przy

Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. w sprawie

egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Giełdy (...)

S.A. w W. z udziałem dłużnika R. T., sygn. akt Km

372/12

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 maja 2013 r. Sąd Rejonowy, na podstawie art. 767 ³kpc, odrzucił skargę A. T. na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S., gdyż nie usunęła ona w terminie wszystkich braków formalnych wniesionego środka zaskarżenia - mimo wezwania do wskazania adresów stron postępowania w trzech egzemplarzach, złożyła tylko jedno pismo zawierające takie oznaczenie, co uniemożliwiało nadanie skardze dalszego biegu. Sąd nie stwierdził przy tym, aby zaistniały podstawy do podjęcia z urzędu czynności w oparciu o przepis art. 759 § 2 kpc.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, A. T. podniosła, że w rozpoznawanej sprawie brak było uzasadnienia do żądania aż trzech egzemplarzy pisma zawierającego adres dłużnika i wierzyciela. Zgodnie z art. 126 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc w pismach procesowych kierowanych do sądu, strona wnosząca pismo obowiązana jest do wskazania przede wszystkim imienia i nazwiska lub nazwy stron postępowania oraz ich adresu. W postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia skargi na czynności komornika stronami postępowania są skarżący oraz organ egzekucyjny, których dane skarżąca wskazała poprawnie, natomiast postępowanie to toczy się wyłącznie przy udziale wierzyciela i dłużnika – stron postępowania egzekucyjnego. Oznaczenie nazw oraz adresów pozostałych osób uczestniczących ma tym samym znaczenie wyłącznie dla Sądu, gdyż umożliwia mu to dokonywanie doręczeń w toku postępowania. Ponadto, w myśl reguły, że Sąd sprawuje nadzór judykacyjny nad czynnościami Komornika Sądowego, Sąd ten miał możliwość podjęcia informacji na temat adresów stron postępowania egzekucyjnego bezpośrednio z akt tego postępowania, zwłaszcza że skarżąca wskazała w skardze sygnaturę tych akt.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z treścią art. 767 § 3 kpc skarga na czynności komornika powinna czynić zadość wymaganiom pisma procesowego oraz określać zaskarżoną czynność lub czynność, której zaniechano, jak również wniosek o zmianę, uchylenie lub dokonanie czynności wraz z uzasadnieniem. Braki w powyższym zakresie podlegają uzupełnieniu w terminie wskazanym przez Sąd, zaś skutkiem ich nieusunięcia jest odrzucenie skargi (art. 767 ³kpc). Z akt sprawy wynika, że skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych wniesionego środka zaskarżenia w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia skargi przez oznaczenie miejsca (adresu) zamieszkania dłużnika oraz siedziby (adresu) wierzyciela – w trzech egzemplarzach, a nadto dołączenie dwóch odpisów skargi i po dwa odpisy każdego załącznika do skargi. W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżąca wskazała adresy wierzyciela i dłużnika (choć tylko w jednym egzemplarzu) oraz załączyła brakujące odpisy skargi i jej załączników, w takiej zaś sytuacji brak było podstaw do odrzucenia przedmiotowej skargi. Jakkolwiek zgodnie z art. 126 § 1 pkt 1 kpc oznaczenie stron
(a w postępowaniu egzekucyjnym - wszystkich uczestników tego postępowania,
tj. wierzycieli i dłużników) jest konieczne dla nadania pismu procesowemu dalszego biegu, to jednak w rozpoznawanej sprawie wezwanie Sądu do uzupełnienia braków skargi przez wskazanie adresów wierzyciela i dłużnika należało uznać za zbędne. Jak słusznie bowiem wskazała skarżąca, dysponując wskazaną przez nią sygnaturą akt komorniczych, Sąd Rejonowy mógł bez przeszkód dane te ustalić. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że w wykonaniu zarządzenia wzywającego skarżącą do usunięcia braków formalnych, w tym do wskazania adresów stron, złożone zostało pismo procesowe, zawierające żądane informacje, czym skarżąca wywiązała się z nałożonego na nią obowiązku. Określony w art. 128 kpc obowiązek dołączania odpisów pism i ich załączników dotyczy bowiem tych pism, co do których przewidziany jest obowiązek doręczenia ich uczestniczącym w sprawie podmiotom. Ratio legis tego przepisu polega na umożliwieniu osobom biorącym udział sprawie zaznajomienia się z materiałem procesowym oraz przygotowanie się do udziału w postępowaniu. Natomiast do innych pism przepis ten nie znajduje zastosowania. Wnoszone do sądu pisma należy zatem podzielić na pisma procesowe mające znaczenie dla innych niż strona wnosząca osób uczestniczących w postępowaniu (np. pozew, odpowiedź na pozew, środki zaskarżenia, wnioski dowodowe, wnioski
o odroczenie rozprawy) oraz na pisma, które takiego znaczenia nie mają lub dotyczą tylko niektórych uczestników postępowania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia
10 stycznia 1980 r., II CR 443/79, OSNC 1980/10/186, postanowienie Sądu Najwyższego z 24 kwietnia 1980 r., IV CZ 23/80, OSNC 1980/11/216, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2005 r., III CZP 65/05, OSNC 2006/3/50). Pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. A. T.wskazała adresy dłużnika
i wierzyciela. Należy podzielić pogląd skarżącej, że pismo to ma znaczenie wyłącznie dla sądu, bowiem umożliwia mu prawidłowe dokonywanie doręczeń w toku postępowania. Nie podlega ono doręczeniu pozostałym podmiotom. Nie jest bowiem od niego uzależnione podjęcie obrony przez innych uczestników postępowania, nie dotyczy ono gromadzenia materiału procesowego, ani nie wpływa na tok postępowania. Pismo to jest składane wyłącznie w interesie wnoszącego, zaś jego treść nie wpływa na sytuację procesową innych podmiotów występujących
w sprawie. Złożenie takiego pisma bez odpisów nie uniemożliwia doręczenia osobom uprawnionym skargi na czynności egzekucyjne, która jest właściwym pismem w sprawie. Wobec powyższego nie ma podstaw by uznać, że nie jest możliwe nadanie sprawie biegu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2006 r.,
V CZ 103/06).

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc
w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w postanowieniu.