Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2013r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Andrzej Józefowski

Protokolant Małgorzata Sypek

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą

w W.

przeciwko H. N.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt IC 646/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od pozwanej H. N. kwoty 277,10 zł w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że podstawą roszczenia jest umowa ubezpieczenia OC pojazdów komunikacyjnych, potwierdzona polisą nr (...) łączącej pozwaną z pierwotnym wierzycielem ( (...) S.A.) wraz z załącznikami oraz wyciąg z księgi rachunkowej Funduszu ((...) z siedzibą w W.) o nr (...), który to dokument stanowi dokument urzędowy na podstawie art. 194 Ustawy z dnia 27.05.2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. nr 146, póz. 1546 ze zm.) i jest tym samym dokumentem wskazanym w treści art. 485 §1 pkt. l k.p.c.

Strona powodowa podała nadto, że pozwana była związana z pierwotnym Wierzycielem umową, o której mowa powyżej. Z tytułu

przedmiotowej umowy powinna uiścić na rzecz pierwotnego wierzyciela kwotę stanowiącą wartość przedmiotu sporu, czego jednak nie uczyniła.

(...) l (...), z siedzibą w W., którego organem upoważnionym do reprezentowania jest (...) z siedzibą w W. nabyła na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 2011-07-04 wierzytelność przysługującą pierwotnemu Wierzycielowi względem pozwanej, a wynikającą wprost z tytułu łączącej strony Umowy ubezpieczenia OC.

Dochodzona w niniejszym postępowaniu wierzytelność ujawniona jest w księdze rachunkowej Funduszu, o której mowa powyżej.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 01 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny nakazał pozwanej aby zapłaciła powodowi kwotę 277,10 zł z odsetkami ustawowymi od 25 11 2011 r. oraz kwotę 90 zł tytułem kosztów procesu.

Pozwana H. N. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym , w którym zarzuciła, że dochodzona kwota została w całości zapłacona przez poprzedniego właściciela pojazdu , od którego pozwana otrzymała potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia od 27 07 2009 r. do 27 07 2010 r. Pozwana wysłała też wypowiedzenie umowy i nowej umowy z (...) nie zawierała.

Postanowieniem z dnia 17 02 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w dnia 12 01 2012 r. w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 11 02 2010 r. pozwana H. N. kupiła samochód osobowy marki B. nr rej. (...) od P. M.

( dowód : umowa kupna-sprzedaży samochodu z dnia 11 02 2010 r. k 40 akt sprawy )

Sprzedający P. M. przekazał pozwanej polisę ubezpieczenia OC dotyczącą samochodu będącego przedmiotem sprzedaży na okres od 27 07 2009 r. do 27 07 2010 r. w (...) S.A. w S. oraz dowód opłacenia składki na kwotę 554 zł . Składka została opłacona w pełnej wysokości .

( dowód : potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia i dowód opłacenia składki k 37 i k 52, zeznania pozwanej , zeznania świadka P. M. )

Sąd zważył :

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K.

( Dz.U.2013.392 j.t. ) w razie zbycia pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na nabywcę pojazdu przechodzą prawa i obowiązki zbywcy wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że nabywca wypowie ją przed upływem 30 dni od dnia nabycia pojazdu mechanicznego.

Według art. 32 powołanej ustawy posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

Strona powodowa powołała na uzasadnienie powództwa przepis art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 106, poz. 670, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 z dalszymi zmianami) .

Jednakże przepis ten nie może przesądzać o istnieniu wierzytelności. Domniemanie prawne z art. 244 § 1 k.p.c. w stosunku do wyciągu z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego odnosić się może co najwyżej do faktu nabycia przez fundusz konkretnej wierzytelności, nie obejmuje zaś samego faktu istnienia tej wierzytelności.

Trybunał Konstytucyjnego w wyroku z dnia 11 lipca 2011 r., (...). uznał, że przepis art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych jest niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 76 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w części, w jakiej nadaje moc prawną dokumentu urzędowego księgom rachunkowym i wyciągom z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta. W uzasadnieniu wydanego wyroku Trybunał wskazał między innymi, że zakwestionowana regulacja zawarta w art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych w zw. z art. 244 i 252 k.p.c. w sposób nieuzasadniony i sprzeczny z zasadami konstytucyjnymi przyznaje przywileje procesowe funduszom sekurytyzacyjnym w sporach sądowych z konsumentami.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie Sądu Najwyższego za ustalony uznać należy pogląd, zgodnie z którym zasadą ogólną jest, że wyroki Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające niezgodność ustawy z Konstytucją, przy braku szczególnych okoliczności, są skuteczne ex tunc, a więc znajdują zastosowanie do również do zdarzeń i stanów faktycznych zaistniałych przed ich wejściem w życie (zob. w szczególności wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2011 r., (...)i wskazane tam wcześniejsze orzeczenia Sądu Najwyższego).

W efekcie orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 lipca 2011 r. odnosi się również do wystawionych wcześniej wyciągów z ksiąg rachunkowych powodowego funduszu stwierdzającego zadłużenie pozwanej w stosunku do funduszu.

Strona powodowa nie udowodniła w inny sposób zadłużenia pozwanej.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka P. M. , że za cały okres ubezpieczenia zapłacił składkę OC.

W tej sytuacji powództwo podlegało oddaleniu.