Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 806/13

POSTANOWIENIE

Dnia 8 listopada 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym


Przewodniczący: SSA Anna Gawełko

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. M.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy

z dnia 5 września 2013 r., sygn. akt VI GC 276/13

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zwolnić powoda od opłaty sądowej od pozwu w całości.

UZASADNIENIE

W sprawie z powództwa B. M. przeciwko (...) Spółce z o.o. w R. o zapłatę kwoty 436.743,88 zł Sąd Okręgowy - Sąd Gospodarczy w Rzeszowie postanowieniem z dnia 5 września 2013 r. zwolnił powoda od opłaty od pozwu ponad kwotę 5.000 zł, a w pozostałym zakresie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oddalił.

Analizując w ramach art. 102 ust. 1 u.k.s.c. stan majątkowy powoda Sąd doszedł do przekonania, że przy wskazywanej przez niego wysokości zobowiązań i prowadzonych przeciwko niemu egzekucji, nie jest prawdopodobne, aby jedynym jego źródłem utrzymania było - jak podaje -wynagrodzenie za pracę na 1/4 etatu w kwocie 299 zł netto i emerytura żony w kwocie 950 zł netto. Ponadto Sąd miał na uwadze, że powód prowadził działalność gospodarczą, z której w ub. roku osiągnął przychód w wysokości 211.032,79 zł, z którego zdaniem Sądu powinien był poczynić oszczędności na pokrycie chociażby części kosztów sądowych. Z uwagi na fakt zaprzestania tej działalności Sąd udzielił powodowi częściowego zwolnienia od opłaty sądowej od pozwu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód domagał się jego zmiany i zwolnienia go od opłaty sądowej od pozwu w całości. Wskazując na naruszenie art. 102 § 1 u.k.s.c. twierdził, że znajduje się na granicy bankructwa i nie jest w stanie ponieść należnej opłaty nawet w części.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Z treści wniosku, oświadczenia i dołączonych do niego dokumentów oraz dokumentów dołączonych do zażalenia wynika, że końcem marca br. powód zaprzestał prowadzenia działalności, z której w ubiegłym roku poniósł stratę w wysokości 263.006,48 zł (k.176). Powód zaprzestał spłat kredytów, banki wypowiedziały jemu i żonie umowy kredytowe, w tym załączoną do zażalenia umowę kredytu hipotecznego (k.194) oraz umowę pożyczki (k.193). Co najmniej od początku roku nie płaci należności wobec spółdzielni mieszkaniowej (k. 195,196). Toczą się przeciwko niemu egzekucje komornicze na łączną kwotę ok. 575.000 zł, w ramach których zajęto jego wierzytelności, towar, rachunki bankowe, a także emeryturę żony.

Przy stałych dochodach gospodarstwa domowego w wysokości 1.249 zł netto miesięcznie sytuacja finansowa powoda jest bardzo trudna i wbrew ocenie Sądu Okręgowego trudno przyjąć, że jest on w stanie ponieść jakąkolwiek część opłaty sądowej od pozwu. Nie jest wystarczającym argumentem do przyjęcia odmiennego stanowiska fakt osiągnięcia w ubiegłym roku przychodu z działalności gospodarczej, zważywszy że ostateczny wynik tej działalności zamknął się wysoką stratę i powód zaprzestał jej prowadzenia.

Powyższe uzasadniało zmianę zaskarżonego postanowienia w sposób opisany w sentencji, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.