Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2013r. w Płocku

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z/s w W.

przeciwko J. S.

o zapłatę

1)  zasądza od J. S. na rzecz Towarzystwa (...) S.A. z/s w W. 164.388,49 zł (sto sześćdziesiąt cztery tysiące trzysta osiemdziesiąt osiem złotych czterdzieści dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 30.05.2013r. do dnia zapłaty,

2)  nie obciąża J. S. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu Towarzystwu (...) S.A. z/s w W..

I C 1573/13 UZASADNIENIE

Towarzystwo (...) S.A. w W. wystąpiło przeciwko J. S. o zapłatę kwoty 164.388,49 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 30 maja 2013r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu tytułem zwrotu odszkodowania wypłaconego poszkodowanej wypadkiem drogowym, spowodowanym przez pozwanego w stanie po użyciu alkoholu.

J. S. uznał powództwo; podał, iż nie ma pieniędzy na zapłacenie kwoty dochodzonej pozwem.

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Rejonowy w Mławie wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2005r. w sprawie II K 321/05 uznał J. S. winnym tego, że w dniu 15 stycznia 2005r. kierował samochodem w stanie nietrzeźwości ( 1,43 promila alkoholu) oraz tego, że w tym dniu umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem w stanie nietrzeźwości ( 1,43 promila) rozwinął nadmierną i niebezpieczną prędkość na oszronionej jezdni, przez co stracił panowanie nad pojazdem, zjeżdżając na przeciwny pas ruchu oraz chodnik i uderzając w słupek przystanku autobusowego i drzewo, w wyniku czego pasażerka, M. S. doznała wielonarządowego urazu ze złamaniem czaszki, stłuczenia mózgu, złamania żeber, złamania łopatki z krwiakiem opłucnej z odmą opłucną i za to skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności i zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 lat. Wyrok jest prawomocny ( v. k. 13-14 wyrok Sądu Rejonowego w Mławie z dnia 26 kwietnia 2005r. w sprawie II K 321/05).

Sprawca wypadku ubezpieczony był w powodowym zakładzie ubezpieczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych ( okoliczność niesporna).

Poszkodowana w wypadku, M. S. zgłosiła szkodę do powoda w 2005r., ubezpieczyciel odmówił wypłaty, powołując się na okoliczność, iż wsiadła do samochodu, kierowanego przez osobę nietrzeźwą ( v. k. 28-33 korespondencja między M. S. a zakładem ubezpieczeń).

Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2011r. w sprawie XXIV C 646/08 Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził od Towarzystwa (...) S.A.w W.na rzecz M. K.( poprzednio S.) zadośćuczynienie w kwocie 150.000 zł, odszkodowanie w kwocie 14.388,50 zł i rentę w wysokości 75 zł miesięcznie, ponadto ustalił na przyszłość odpowiedzialność ubezpieczyciela za ewentualne dalsze skutki wypadku. W uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził, iż w wyniku wypadku poszkodowana doznała wstrząsu pourazowego, urazu wielonarządowego, stłuczenia mózgu i pnia mózgu, krwotoku wewnętrznego, licznych krwiaków pozaotrzewnowych, złamania kości podstawy czaszki, złamania prawej łopatki, złamania 11 żeber z krwawieniem do opłucnej i odmą, zespołu ARDS, złamania trzonu kości kulszowej, guza kulszowego, stłuczenia nerek i ogólnego stłuczenia całego ciała. Sąd przyjął, iż poszkodowana przyczyniła się do powstania szkody, jako że jechała samochodem, prowadzonym przez osobę nietrzeźwą i wiedziała lub mogła wiedzieć, że osoba te jest nietrzeźwa; z tej przyczyny obniżono poszkodowanej o 25 % należne jej świadczenia z tytułu zadośćuczynienia, odszkodowania i renty (v. k. 18-27 wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2011r. w sprawie XXIV C 646/08).

W związku z treścią powyższego wyroku zakład ubezpieczeń wypłacił poszkodowanej zasądzone kwoty wraz z odsetkami ustawowymi : kwotę 109.592,34 zł w dniu 2 marca 2012r., kwotę 79.899,79 zł w dniu 7 marca 2012r. i kwotę 54.796,15 zł w dniu 11 września 2012r. ( v. k. 10 i 10v polecenie przelewu).

Pismem z 16 maja 2013r. powód wezwał pozwanego do zwrotu do dnia 29 maja 2013r. kwoty 164.388,49 zł wypłaconej M. K.. J. S. odebrał pismo w dniu 20 maja 2013r. ( v. k. 11, 12). Nie zapłacił żądanej kwoty, poinformował powoda o swojej sytuacji finansowej ( okoliczność niesporna).

J. S. jest żonaty, ma dziecko w wieku 11 lat. Jego żona nie pracuje. Pozwany nie posiada żadnego majątku, mieszka wraz z rodziną w mieszkaniu rodziców ( okoliczność niesporna). Pracuje w firmie (...) w M. jako mechanik i zarabia 1.181,38 zł netto ( v. k. 41 zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach ).

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów w postaci : wyroku Sądu Rejonowego w Mławie z dnia 26 kwietnia 2005r. w sprawie II K 321/05 ( k. 13-14), wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2011r. w sprawie XXIV C 646/08 ( k. 18-27), poleceń przelewu z 2 marca 2012r. z 7 marca 2012r. z 11 września 2012r. ( k. 10, 10v), pisma powoda z 16 maja 2013r. ( k. 12), potwierdzenia odbioru przez pozwanego pisma z 16 maja 2013r. ( k. 11), korespondencji pomiędzy M. S. a powodem odnośnie likwidacji szkody ( k. 28-33), zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach( k. 41).

Sąd zważył, co następuje:

Art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych stanowił w dacie wyrządzenia szkody, iż Zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący:

1)wyrządził szkodę umyślnie lub w stanie po użyciu alkoholu albo pod wpływem środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii;

2)wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa;

3)nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa;

4)zbiegł z miejsca zdarzenia.

W sprawie niniejszej niesporne jest, iż pozwany wyrządził szkodę w stanie po użyciu alkoholu; prowadził bowiem pojazd mechaniczny, mając 1,43 promila alkoholu we krwi i w takim stanie spowodował wypadek, w którym pasażerka doznała licznych obrażeń ciała. Niesporne jest także, że zakład ubezpieczeń, jako ubezpieczyciel pozwanego z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, wypłacił poszkodowanej w tym wypadku świadczenia z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia w kwocie ustalonej przez sąd cywilny. Pozwany nie kwestionował wysokości tych świadczeń.

Wszystkie te okoliczności uzasadniają powstanie po stronie powoda regresu w stosunku do pozwanego w zakresie wypłaconych kwot. Trudna sytuacja majątkowa J. S. nie zwalnia go z obowiązku zwrotu wypłaconych świadczeń. Sąd nie znalazł także podstaw do uznania, że dochodzenie przedmiotowych należności od pozwanego można uznać za nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 kc. Prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwym uznać należy bowiem za szczególnie naganne korzystanie z pojazdu mechanicznego, sprowadzające poważne niebezpieczeństwo nie tylko dla kierowcy, ale także dla innych uczestników ruchu drogowego.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 455 kc w zw. z art. 481 kc. Termin spełnienia świadczenia oznaczony został na dzień 29 maja 2013r.; na ten bowiem dzień wierzyciel wezwał dłużnika do spełnienia świadczenia. Odsetki ustawowe zasądzono od dnia następnego po wskazanej dacie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc, uznając, iż rozpoznawanej sprawie zachodzi wyjątkowy przypadek, uzasadniający nie obciążanie pozwanego kosztami procesu. Znajduje się on w ciężkiej sytuacji majątkowej, ma na utrzymaniu niepracującą żonę i 11 letnie dziecko, a zasądzona kwota świadczeń regresowych stanowi dla niego olbrzymie obciążenie, jeśli porównać je do uzyskiwanych dochodów. Ściąganie tych należności z wynagrodzenia pozwanego będzie trwać wiele lat. W ocenie sądu konsekwencje finansowe spowodowania przez pozwanego wypadku poniesie w dużej mierze jego żona i dziecko, na utrzymanie których pozostanie mniejsza kwota i z uwagi na tę okoliczność odstąpiono od obciążenia pozwanego kosztami procesu.