Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Andrzej Józefowski

Protokolant Małgorzata Sypek

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. K.

przeciwko A. K., prowadzący (...) - Usługi (...) w B.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego A. K. prowadzącego (...) - Usługi (...) w B. na rzecz powódki Z. K. kwotę 3 600zł (trzy tysiące sześćset złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 7 grudnia 2012r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego A. K. prowadzącego (...) - Usługi (...) w B. na rzecz powódki Z. K. kwotę 797zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 175/13

UZASADNIENIE

Powódka Z. K. domagała się zasądzenia od pozwanego A. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) - Usługi (...) w B. kwoty 3600 zł z ustawowymi odsetkami od 7 grudnia 2012 r.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że w dniu 4 kwietnia pozwany w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pod firmą (...) zawarł z powódką ustną umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie przez pozwanego zestawu mebli kuchennych oraz ich montaż w mieszkaniu powódki.

Strony ustaliły ryczałtowe wynagrodzenie za wykonanie przez pozwanego dzieła w kwocie 6.000 zł. Dzieło miało być wykonane i zamontowane w mieszkaniu powódki do dnia 22 kwietnia 2011 r.

Ponadto pozwany w ramach łączącej strony umowy zobowiązał się do wykonania na rzecz powódki oraz montażu w jej mieszkaniu elementów dodatkowych, mianowicie drzwi do dwóch pawlaczy, drzwi do szafy, płyty imitującej kafelki pomiędzy górną i dolną szafką, jak również światełek nad szafkami kuchennymi. Pozwany wręczył powódce formularz umowy, który nie został ostatecznie przez powódkę podpisany.

Na poczet wykonania umowy (koszty zakupu materiałów na wykonanie dzieła) powódka przekazała do rąk pozwanego w dniu 11 kwietnia 2011 r. kwotę 2.000 zł., a następnie w dniu 13 kwietnia 2011 r. kwotę 1.600 zł., tj. łącznie kwotę 3,600 zł.

Pozwany nie wykonał dzieła w pierwotnie ustalonym terminie. Termin ten ulegał jednak kilkakrotnemu przesunięciu.

W toku realizacji przez pozwanego złożonego przez powódkę zamówienia doszło do nieprawidłowości związanych ze sposobem wykonania mebli. Pozwany wykonał bowiem meble na plastykowych nóżkach, a szuflady wykonał z tzw. metalboksów, podczas gdy- zdaniem powódki - meble posadowione miały być na drewnianych cokołach, a szuflady wykonane miały być z drewna.

W połowie maja 2011 r. pozwany telefonicznie poinformował powódkę o wykonaniu zamówionych mebli oraz możliwości ich montażu w mieszkaniu powódki. W trakcie rozmowy powódka zapytała czy szuflady wykonane są z drewna oraz czy meble posadowione są na drewnianych cokołach. Pozwany oświadczył, że szuflady wykonał z metalboksów a cały zestaw mebli postawiony został na plastykowych nóżkach. W związku z powyższym powódka odmówiła przyjęcia przedmiotowego zestawu mebli kuchennych.

Pismem z dnia 07 czerwca 2011 r. powódka wezwała pozwanego do zmiany sposobu wykonania dzieła oraz wykonania przedmiotu umowy zgodnie ze złożonym zamówieniem, wyznaczając w tym celu pozwanemu 14-dniowy termin, pod rygorem odstąpienia przez powódkę od łączącej strony umowy o dzieło.

Wobec bezskutecznego upływu terminu wskazanego w piśmie powódki z dnia 07 czerwca 2011 r., wyznaczonego celem zmiany sposobu wykonania dzieła oraz wykonania przedmiotu umowy zgodnie z zamówieniem, powódka pismem z dnia 25 czerwca 2011 r. złożyła oświadczenie w sprawie odstąpienia od umowy o dzieło zawartej z pozwanym w dniu 4 kwietnia 2011 r. Jednocześnie powódka wezwała pozwanego do zwrotu uiszczonej na poczet wykonania zamówionych mebli zaliczki w łącznej kwocie 3.600 zł w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania przedmiotowego pisma.

Wobec bezskutecznego upływu terminu wyznaczonego pozwanemu przez powódkę celem zwrotu uiszczonej zaliczki, w dniu 28 lipca 2011 r. skierowany został przeciwko pozwanemu A. K. do Sądu Rejonowego w Kłodzku l Wydział Cywilny pozew o zapłatę kwoty 3.600 zł w związku z odstąpieniem przez powódkę od umowy.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Sąd I instancji wyrokiem z dnia 26 marca 2012 r. oddalił powództwo powódki uznając, że nie miała ona podstaw do odstąpienia od łączącej ją z pozwanym umowy, stąd bezzasadne było jej roszczenie o zapłatę.

Powódka od przedmiotowego wyroku wniosła w dniu 19 kwietnia 2012 r. apelację do Sądu Okręgowego w Świdnicy. Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...) Sąd II instancji - przyjmując ustalenia Sądu Rejonowego za własne - oddalił apelację powódki, uznając ją za nie zasadną.

Wskutek prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiotowej sprawie, pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. pełnomocnik pozwanego wezwał powódkę do zapłaty na rachunek bankowy Kancelarii Radcy Prawnego P. M. łącznie 4.303,79 zł., według przedstawionego wyliczenia:

kwota 3.000 zł - tytułem pozostałej należności za wykonane przez pozwanego A. K. meble kuchenne wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 27 czerwca 2012 r., w kwocie 386,79 zł.;

kwota 917 zł tytułem zasądzonych kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie powódka pismem z dnia 9 lipca 2012 r. wskazała na bezzasadność roszczenia pozwanego A. K.związanego z zapłatą na jego rzecz kwoty 3.000 zł oraz odsetek ustawowych w kwocie 386,79 zł. Strony ustaliły bowiem ryczałtowe wynagrodzenie za wykonanie zestawu mebli kuchennych w kwocie 6.000 zł., które na żadnym etapie wykonania przez pozwanego umowy nie zostało przez strony zmienione.

Co więcej pozwany swego zobowiązania nie wykonał, gdyż meble nie zostały powódce oddane i zamontowane w jej mieszkaniu, jak wynikało to z umowy. Ponadto powódka podniosła, że do pisma z dnia 27 czerwca 2012 r. nie zostało dołączone stosowne pełnomocnictwo, które potwierdzałoby jego ogólny zakres z art. 91 k.p.c., w tym możliwość odbioru przez pełnomocnika kosztów procesu oraz dalej idących należności a związanych z pozostałym do zapłaty wynagrodzeniem pozwanego. Należy bowiem podkreślić, iż postępowanie toczyło się za obowiązywania art. 89 k.p.c. sprzed zmiany, która weszła w życie z dniem 03 maja 2012 r., nakładającej na pełnomocnika strony postępowania załączenie odpisu stosownego pełnomocnictwa również dla strony przeciwnej. Dlatego też powódka nie była w stanie stwierdzić podstaw umocowania pełnomocnika pozwanegoA. K..

Pismem z dnia 16 lipca 2012 r. pozwany wezwał do uzgodnienia terminu przekazania zamówionego zestawu mebli kuchennych, jednakże po uprzednim dokonaniu przez powódkę Z. K. zapłaty reszty należności na rzecz pozwanego A. K..

W odpowiedzi na powyższe pismo powódka pismem z dnia 23 lipca 2012 r. wezwała pozwanego do wydania i montażu zestawu mebli kuchennych w terminie 3 dni od otrzymania przedmiotowego pisma przez porwanego, co miało miejsce - zgodnie z datą i podpisem zamieszczonym na zwrotnym potwierdzeniu odbioru listu- w dniu 31 lipca 2012 r.

Ponadto powódka wskazała pozwanemu, iż w ramach łączącej strony umowy i ustalonego pierwotnie wynagrodzenia, zobowiązał się do wykonania na rzecz powódki elementów dodatkowych, mianowicie: drzwi do dwóch pawlaczy, drzwi do szafy, jak również płyty imitującej kafelki pomiędzy górna i dolną szafka kuchenną oraz światełek nad szafkami (co wchodziło w zakres wykonania zestawu mebli kuchennych), a ponadto zamontowania tychże elementów w mieszkaniu powódki. Okoliczność tę potwierdził sam pozwany w trakcie przesłuchania w charakterze strony, mającego miejsce w dniu 26 marca 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Kłodzku, w sprawie o sygnaturze akt (...)upr.

W odpowiedzi na powyższe pismo pozwany w piśmie z dnia 06 sierpnia 2012 r. wskazał na możliwość montażu 09 sierpnia lub też 10 sierpnia 2012 r. , pozostawiając dokładne ustalenie terminu porozumieniu stron.

W dniu 7 sierpnia 2012 r. strony telefonicznie ustaliły na dzień 08 sierpnia 2012 r. spotkanie w miejscu prowadzenia przez pozwanego działalności gospodarczej, gdzie też przechowywane były przez pozwanego zamówione meble kuchenne. Powódka bowiem przed montażem mebli chciała dokonać ich oględzin. Pozwany w dniu spotkania był wobec powódki oraz towarzyszącej jej córki A. K. (2), nieuprzejmy, uniemożliwił im obejrzenie mebli kuchennych oraz dodatkowych elementów, do których wykonania się zobowiązał. W związku z naganną postawą pozwanego, który zakończył spotkanie w dniu 08 sierpnia 2012 r. nie wysłuchując powódki, uniemożliwiając jej obejrzenie zestawu mebli, jak również nie ustalając z powódką terminu montażu mebli, ponownie nie doszło do ich montażu z przyczyn leżących po stronie pozwanego.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. powódka zaproponowała ostateczny termin montażu mebli kuchennych na dzień 15 września 2012 r. , wskazując jednocześnie, że stosownej zapłaty dokona w chwili montażu przez pozwanego mebli kuchennych oraz elementów dodatkowych w mieszkaniu powódki.

W odpowiedzi na powyższe pismo pozwany pismem z dnia 03 września 2012 r. wskazał wyłącznie, że po 25 października 2012 r. przebywać będzie na urlopie wypoczynkowym, nie zanegował jednak wyznaczonego przez powódkę w piśmie z dnia 21 sierpnia 2012 r. terminu montażu mebli, mimo wyraźnego odesłania do ww. pisma powódki już na samym wstępie.

Z powyższego powódka zasadnie wnioskowała, że do ustalonego przez nią w piśmie z dnia 21 sierpnia 2012 r. terminu montażu, tj. 15 września 2012 r., rzeczywiście dojdzie.

Oczekiwała wiec na pozwanego w tymże dniu w swoim domu, jednak bezskutecznie. Pozwany nie skontaktował się z powódką, co więcej nie reagował na podejmowane przez nią próby telefonicznego skontaktowania się z nim, tj. nie odbierał telefonów oraz nie oddzwaniał.

Powódka licząc na kontakt ze strony pozwanego po upływie urlopu wypoczynkowego, dopiero pismem z dnia 16 listopada 2012 r. wyznaczyła pozwanemu 3-dniowy termin celem montażu zamówionych mebli kuchennych oraz wymienionych wcześniej elementów dodatkowych w mieszkaniu powódki, zastrzegając, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego pozwanemu terminu odstąpi ona od łączącej ją z pozwanym A. K.umowy.

Wobec dalszego braku kontaktu ze strony pozwanego powódka pismem z dnia 05 grudnia 2012r. odstąpiła od umowy od zawartej z pozwanym ustnej umowy o dzieło.

W odpowiedzi na powyższe pozwany po raz kolejny pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. wezwał powódkę do zapłaty pozostałej należności za wykonanie mebli. Na wezwanie to powódka skierowała do pozwanego stosowne pismo z dnia 20 grudnia 2012 r., w którym to piśmie powódka po raz kolejny wskazała na brak podstaw dla żądania przez pozwanego zapłaty kwoty 2.900 zł. Podniosła również, że zgodnie z regulacja zawartą w art. 642 Kodeksu cywilnego zapłata wynagrodzenia na rzecz przyjmującego zamówienie następuje w chwili oddania dzieła, stąd z uwagi na uchylenie się przez pozwanego od ciążącego na nim dotychczas obowiązku wykonania umowy, mianowicie montażu mebli kuchennych w mieszkaniu powódki wraz z elementami dodatkowymi, powódka nie była w stanie zmusić pozwanego do uczynienia zadość jego obowiązkowi. Konieczne stało się wiec odstąpienie od umowy.

Z uwagi na stan wynikły wskutek odstąpienia przez powódkę od łączącej ją z porwanym ustnej umowy o dzieło zawartej w dniu 4 kwietnia 2012 r., powódka pismem z dnia 28 grudnia 2012 r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 3.600 zł tytułem uiszczonej przez powódkę zaliczki na wykonanie przez pozwanego mebli kuchennych wraz z dodatkowymi elementami - w terminie 7 dni od dnia otrzymania przedmiotowego wezwania, na rachunek bankowy Kancelarii Radcy Prawnego M. i Prawnicy, zgodnie z dyspozycją wynikającą z załączonego do wezwania pełnomocnictwa. Wezwanie pozostawione zostało jednak bez odpowiedzi.

Powódka wskazała, że z brzmienia art. 642 S 1 k.c. wynika, że zagadnienie terminu wypłaty wynagrodzenia przyjmującemu zamówienie, istotne z perspektywy istoty umowy o dzieło, jako umowy odpłatnej, powinno być, co do zasady, rozstrzygnięte w tej umowie. Jeżeli umowa o dzieło nie przewiduje terminu wypłaty wynagrodzenia, zastosowanie znajduje przepis art. 642 k.c., z którego regulacji wprost wynika, że przyjmującemu zamówienie wynagrodzenie należy się w chwili oddania dzieła. Dopiero bowiem z chwilą oddania dzieła kończy się stosunek prawny oparty na umowie o dzieło. Świadczenia z umowy o dzieło, jako umowy wzajemnej ( w tym oddanie dzieła przez przyjmującego zamówienie, odebranie dzieła przez zamawiającego i zapłata umówionego wynagrodzenia), powinny być w zasadzie spełnione jednocześnie, co skorelowane jest również z brzmieniem art. 488 k.c. (tak: K. Kotakowski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. 11,2006, s. 198).

Należy - według powódki - podkreślić, że w przedmiotowej sprawie do oddania dzieła nie doszło, mimo jej starań o ustalenie stosownego terminu montażu mebli kuchennych wraz z elementami dodatkowymi przez pozwanego. Pozwany nie dążył do oddana dzieła powódce, wywodząc z łączącego ich stosunku prawnego wyłącznie obowiązek zapłaty przez powódkę. Powódka jednak po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 czerwca 2012 r.( (...)), nie uchylała się od odbioru dzieła i zapłaty na rzecz powoda umówionego wynagrodzenia. Pozwany jednak do dnia dzisiejszego, prócz gołosłownych twierdzeń o możliwości oddania dzieła, nie podjął żadnych działań ku temu zmierzających. Nie pojawił się w dniu ustalonym celem montażu mebli w mieszkaniu powódki, tj. 15 września 2012 r., zignorował próby nawiązania kontaktu telefonicznego przez powódkę w tym dniu, choć w żadnym z pism nie zakwestionował wskazanego przez powódkę terminu. Powódka do dnia dzisiejszego nie otrzymała zamówionego przez nią zestawu mebli kuchennych, mimo podejmowanych przez nią starań o jego oddanie i montaż w mieszkaniu powódki. Powódka nie uchyla się od zapłaty na rzecz pozwanego umówionego wynagrodzenia, które nota bene na chwile obecną w przeważającej części zostało spełnione, do dnia dzisiejszego powódka uiściła bowiem na rzecz pozwanego kwotę 3.600 zł, co jest okolicznością bezsporną. Na chwilę obecną powódka jest więc w zasadzie podwójnie poszkodowaną stroną przedmiotowej umowy o dzieło, skoro na poczet wykonania mebli wpłaciła niemal 1/3 umówionego wynagrodzenia, a nadto nie ma możliwości zmuszenia pozwanego do oddania dzieła, na żadnym bowiem etapie wymiany przez strony pism przedsądowych pozwany nie był faktycznie skłonny oddać dzieła. Na marginesie należy wskazać, ze powódka meble kuchenne zamówiła w kwietniu 2011 r. i po niemal dwóch latach nadal nie może z nich korzystać.

Pozwany warunkował oddanie dzieła powódce, jej uprzednią wpłatą na rachunek bankowy kwoty 2.900 zł, czego powódka nie może zaakceptować. Po pierwsze, strony umówiły się na ryczałtowe wynagrodzenie w kwocie 6.000 zł, powódka zaś na poczet wykonania przedmiotowej umowy wpłaciła do rąk pozwanego w dwóch ratach kwotę 3.600 zł. Pozwany jednak domaga się kwoty 2.900 zł, nie dokumentując wzrostu wydatków. Po drugie, mając na względzie treść art. 642 k.c. oraz skutki z niego wynikające należy wskazać, że zapłata wynagrodzenia nastąpić powinna co najmniej jednocześnie z oddaniem dzieł, a w przypadku gdy wynagrodzenie ma być płacone w formie bezgotówkowej (do czego dąży pozwany), oddanie powinno nastąpić wcześniej, natomiast zapłata niezwłocznie po tym fakcie (tak też K. Zagrobelny (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2006, s. 1058).

Na marginesie należy wskazać, że pozwany wielokrotnie powoływał się na wiążący charakter stosowanego przez niego formularza umowy, który wręczył powódce. Jednakże i ten blankiet w swym punkcie 2 stanowi, że "całkowita płatność 20 meble dokonywana jest po zamontowaniu zestawu przy jednoczesnej możliwości obejrzenia i sprawdzenia mebli". Stąd i ta okoliczność wskazywać może na stanowisko samego pozwanego co do momentu powstania roszczenia o zapłatę wynagrodzenia na jego rzecz.

Wobec bezskuteczności podejmowanych przez powódkę prób prawidłowego odbioru dzieła jak również uchylania się przez powoda od obowiązku jego wydania, powódka odstąpiła od zawartej z pozwanym w dniu 4 kwietnia 2011 r. ustnej umowy o dzieło.

Skutkiem odstąpienie od umowy jest zniweczenie jej ex tunc i zwrot wszystkiego, co w jej wykonaniu zostało świadczone. Bezspornym jest, że powódka uiściła do rąk pozwanego kwotę 3.600 zł jako część umówionego wynagrodzenia. Bezspornym jest również, że do dnia dzisiejszego pozwany nie oddał dzieła powódce, uchylając się od wykonania swego obowiązku umownego. Odstąpienie o odstąpieniu jest jednoczesnym oświadczeniem woli o charakterze prawno - kształtującym i jak zostało wykazane rodzi obowiązek zwrotu wszystkiego, co w jej wykonaniu zostało dotychczas świadczone. Stroną, która w przedmiotowym stosunku prawnym cokolwiek świadczyła jest wyłącznie powódka. Stąd roszczenie o zwrot wpłaconej kwoty znajduje uzasadnienie w złożonym oświadczeniu o odstawieniu od umowy.

Pozwany A. K.prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w B. wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że roszczenia powódki zostały prawomocnie osądzone orzeczeniami Sądów: Rejonowego w K. i Okręgowego w Ś..

Według pozwanego powołała dowody, które zostały już przeprowadzone, a powołuje je w celu wykazania okoliczności i twierdzeń odmiennych od przyjętych w postępowaniach sądowych toczących się pomiędzy tymi samymi stronami o to samo roszczenie.

Zgodnie z art. 199 § l pkt 2 k.p.c. Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie nędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona.

Niezależnie od powyższego, pozwany podejmował starania w kierunku zakończenia sporu i zamontowania zestawu zamówionych mebli.

W następstwie zachowania powódki, przejawiającego się groźbami zniszczenia dzieła, wobec obawy, że powódka nie zapłaci za wykonane meble, pozwany domagał się zapłaty reszty kwoty stanowiącej cenę przed zamontowaniem mebli w mieszkaniu powódki.

Zamawiający nie może odmówić zapłaty wynagrodzenia mimo niewykonania dzieła jeżeli przyjmujący zamówienie był gotów je wykonać, lecz doznał przeszkody z przyczyn dotyczących zamawiającego zd. 1. art. 639 k.c.).

W dniu 08 sierpnia 2012 roku, w warsztacie pozwanego, na życzenie powódki, odbyło się spotkanie stron, w celu oględzin wykonanego przez pozwanego zestawu mebli. Podczas spotkania powódka zachowywała się co najmniej niestosownie. Wyzywała pozwanego, oskarżała go o oszustwo, próbowała uderzyć go. Z zachowania powódki pozwany wywnioskował, że nie jest ona zainteresowana jak najszybszym zamontowaniem mebli.

Opisane okoliczności potwierdzają, że powódka nie współdziała przy wykonaniu zobowiązania, w rozumieniu ogólnych reguł wykonywania zobowiązań (art. 354 § 2 w związku z § 1 k.c. ).

W trakcie wykonywania dzieła pozwany dokonał przeróbek zestawu mebli, zgodnie w poleceniami powódki. Poniósł z tego tytułu dodatkowe koszty i wydatki, których będzie [domagał się w odrębnym procesie (§ I art. 630 k.c. ) .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 4 kwietnia 2011 roku strony zawarły ustną umowę na wykonanie zestawu mebli kuchennych, które miały być gotowe przed Świętami Wielkanocnymi 2011r.

Strony uzgodniły koszt wykonania mebli na kwotę 6000 zł. W dniu 6 kwietnia 2011 roku powódka przekazała pozwanemu kwotę 2000 zł na zakup materiałów na wykonanie mebli.

W dniu 13 kwietnia 2011r. powódka przekazała pozwanemu kwotę 1600 zł na zakup materiałów na wykonanie mebli. Pozwany nie wykonał mebli w uzgodnionym terminie i strony ustaliły następny termin, jako ostateczny, na koniec kwietnia 2011 roku. Ponieważ pozwany nie zdążył wykonać mebli przed l maja 2011 roku strony uzgodniły, że pozwany nadal będzie wykonywał meble, bez określenia terminu ich wykonania, a po ich wykonaniu zawiadomi o tym powódkę.

Powódka zgłosiła zastrzeżenia, że meble stoją na regulowanych nóżkach a nie na cokołach, w czasie gdy meble były już wykonane. Na żądanie powódki dokonania zmiany pozwany oświadczył, że nie ma technicznych możliwości zmiany nóżek, nie wykon mebli na cokołach, zaś nóżki w meblach zostaną osłonięte. Ponadto, w jednej z szafek, pozwany zamontował wewnątrz metalową suszarkę.

W połowie maja 2011 roku pozwany poinformował telefonicznie powódkę, że meble kuchenne są gotowe do montażu w mieszkaniu powódki i przyjeżdża zamontować meble. Na oświadczenie pozwanego, że w meblach szuflady są nadal metalowe i zamontowane są nóżki, powódka odmówiła odbioru mebli.

Pismem z dnia 31.05.2011r powódka wezwała pozwanego do realizacji zamówienia w terminie 7 dni, zaś pismem z dnia 7.06.20l1r wezwała pozwanego do zmiany sposobu wykonania dzieła w terminie 14 dni. Pismem z dnia 15.06.201 Ir powódka podtrzymała swoje stanowisko w przedmiocie wezwania do zmiany sposobu wykonania dzieła, a następnie pismem z dnia 25.06.2011 r. powódka zerwała umowę na wykonanie dzieła oraz zażądała zwrotu zaliczki i zlewozmywaka kuchennego w terminie 7 dni od daty doręczenia pisma.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku Wydział I Cywilny z dnia 26 marca 2012 r. oddalono powództwo Z. K. przeciwko pozwanemu o zapłatę kwoty 3600 zł. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd podał, że skoro powódka ostatecznie wyraziła zgodę na wykonanie dzieła przez pozwanego, nie uzgadniając terminu jego wykonania, mimo upływu terminów umówionych wcześniej, a polecając pozwanemu by meble nadal wykonywał, nie może ona skorzystać z uprawnienia, do odstąpienia od umowy na podstawie przepisu art. 635 kc. Brak przesłanek do skutecznego odstąpienia od umowy przez powódkę na podstawie przepisu art. 636§1 kc, który stanowi, że "jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonywania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin a po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie. Na powódce, zgodnie z przepisem art. 6 kc, spoczywał ciężar udowodnienia faktu, że pozwany jako przyjmujący zamówienie wykonywał dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową. Powódka wprawdzie przekazała pozwanemu szkice- projekt mebli , ale z samego szkicu już wynika, iż jest on bardzo ogólny, zaś powódka zaznaczyła tylko cześć wymiarów mebli, natomiast dopiero pozwany dokonał pomiarów w sposób szczegółowy z zaznaczeniem wszystkich niezbędnych wymiarów mebli. Powódka odmówiła podpisania formularza umowy wypełnionego przez pozwanego a tym samym, przy braku szczegółów, co do wykonania mebli, umowy ustnej, powódka pozbawiła się możliwości wykazania postanowień umownych istotnych dla dochodzenia swoich roszczeń.

( dowód : kopia wyroku sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 26 marca 2012 r. z uzasadnieniem k 13 - 17 akt sprawy )

Pismem z dnia 23 lipca 2012 r. pełnomocnik powódki wezwał pozwanego do niezwłocznego- nie później niż w terminie 3 dni - wydania oraz zamontowania zestawu mebli kuchennych w miejscu zamieszkania powódki i wykonania drzwi do pawlaczy, drzwi do szafy, płyty imitującej kafelki pomiędzy górną i dolną szafką kuchenną, światełek nad szafkami. Pełnomocnik powódki stwierdził , że bezskuteczny upływ terminu spowoduje popadnięcie pozwanego w zwłokę i podstawę do skutecznego odstąpienie od umowy przez powódkę

( dowód : pismo do pozwanego z dnia 23 07 2012 r. k 34 )

Kolejnym pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. pełnomocnik powódki wskazał pozwanemu ostateczny termin przekazania zamówionego zestawu mebli na dzień 15 września 2012 r. W odpowiedzi pozwany powiadomił powódkę, że wykonał zestaw mebli, ale uzależnia realizację zobowiązania od zapłaty za dzieło.

( dowód : pismo pełnomocnika powódki z dnia 21 08 2012 r. k 42, pismo pozwanego k 43 )

Pismem z dnia 16 listopada 2012 r. pełnomocnik powódki wezwał pozwanego ostatecznie do montażu zamówionego zestawu mebli i elementów dodatkowych (drzwi do pawlaczy, drzwi do szafy, płyty imitującej kafelki pomiędzy górną i dolną szafką kuchenną, światełek nad szafkami ) w terminie 3 dni z zagrożeniem odstąpienia od umowy.

Po bezskutecznym upływie tego terminu pismem z dnia 5 12 2012 r. pełnomocnik powódki oświadczył, że odstępuje od umowy o dzieło

( dowód : pisma pełnomocnika powódki k 43 i 45 )

Sąd zważył :

Prawomocnym postanowieniem z dnia 27 czerwca 2013 r. Sąd na podstawie art. 222 k.p.c. oddalił zarzut pozwanego, którego uwzględnienie prowadziłoby do odrzucenia pozwu.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do zastosowania art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. Chociaż bowiem zachodzi tożsamość stron, nie ma mowy o tożsamości roszczenia powódki. Tożsamość roszczenia w rozumieniu art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. zachodzi tylko wówczas, gdy identyczne są nie tylko przedmiot, ale i podstawa sporu (postanowienie SN z dnia 9 czerwca 1971 r., (...), OSNCP 1971, nr 12, poz. 226). W uzasadnieniu wyroku z dnia 14 grudnia 1963 r.,(...), z glosą W. Broniewicza, PiP 1965, z. 8-9, s. 395 i n., Sąd Najwyższy stwierdził, że o tym, czy w nowym procesie chodzi o tę samą, czy też o inną podstawę faktyczną sporu, decyduje stan faktyczny, jaki istniał w chwili zamknięcia rozprawy w poprzednim procesie.

Roszczenie powódki wypływa z nowych okoliczności faktycznych, które miały miejsce po wydaniu wyroku z dnia 26 03 2012 r. w sprawie o sygn.(...)Oparte jest też na innej podstawie prawnej.

Zgodnie z art. 635 k.c. jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła.

W wypadku kiedy termin wykonania dzieła nie wynika ani z umowy o dzieło, ani z właściwości dzieła, zastosowanie w tym zakresie mają zasady ogólne dotyczące wykonania zobowiązania (w tym w szczególności art. 455 k.c.); zob. W. Czachórski, Zobowiązania, 2007, s. 465; Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania , 2008, s. 169.

Przepis art. 455 k.c. przewiduje, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony, ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Odstąpienie od umowy na podstawie art. 635 k.c.nie wymaga traktowania zaniechania wykonania w ustalonym terminie czynności przyjmującego zamówienie jako zwłoki (tak też słusznie wyrok SA w Katowicach z 23 kwietnia 2008 r., (...) OSA 2008, z. 3, poz. 2).

Zamawiający może odstąpić od umowy o dzieło nawet w wypadku, gdy przyjmującemu zamówienie nie można postawić zarzutu naruszenia należytej staranności wymaganej w stosunkach danego rodzaju.

Ponadto zamawiający nie musi wyznaczać drugiej stronie odpowiedniego terminu do wykonania koniecznych czynności, z zastrzeżeniem, że po jego bezskutecznym upływie będzie mógł od umowy odstąpić (zob. S. Buczkowski (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 440; K. Zagrobelny (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2006, s. 1051).

Wykonanie prawa odstąpienia od umowy następuje przez złożenie przyjmującemu zamówienie jednostronnego oświadczenia woli, którego skuteczność jest uzależniona od dojścia do adresata w taki sposób, że mógł się on zapoznać z jego treścią (art. 61 k.c.). W związku z odstąpieniem powstaje nowy stan prawny między stronami, ponieważ od momentu jego dokonania umowa wzajemna przestaje wiązać strony. Prawną konsekwencją odstąpienia jest wygaśnięcie umowy od momentu jej zawarcia (ex tunc), w tym zarówno zobowiązania głównego, jak i zobowiązań akcesoryjnych (np. zobowiązania do zapłaty kar umownych; tak SA w Poznaniu w wyroku z 27 lutego 2001 r., (...), Pr. Gosp. 2002, nr 6, s. 54). W wyniku odstąpienia strony nie są już obustronnie wobec siebie zobowiązane do świadczeń przewidzianych w umowie, a to, co ewentualnie świadczyły już wcześniej, podlega zwrotowi.

Wynikające z art. 635 k.c. prawo natychmiastowego odstąpienia od umowy w razie samego tylko opóźnienia przysługuje zamawiającemu również a fortiori, gdy przedmiot umowy nie został ukończony w terminie, bez potrzeby badania wystąpienia zwłoki i wyznaczenia dodatkowego terminu.

Odstąpienie od umowy o dzieło bez wyznaczania dodatkowego terminu jest dopuszczalne również wtedy, gdy przyjmujący zamówienie nie wykonał dzieła w umówionym terminie; taka bowiem sytuacja stanowi - w zestawieniu z hipotezą art. 635 k.c. - "coś więcej" niż tylko opóźnienie w wykonywaniu dzieła, uzasadniające negatywną prognozę co do jego ukończenia w czasie umówionym. Stosownie do art. 635 k.c. zamawiający może bez wyznaczania terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła, jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, aby zdołał je ukończyć w czasie umówionym. W oparciu o argumentację a minori ad maius należy przyjąć, iż odstąpienie od umowy bez wyznaczania dodatkowego terminu jest dopuszczalne również wtedy, gdy przyjmujący zamówienie nie wykonał dzieła w umówionym terminie; taka bowiem sytuacja stanowi - w zestawieniu z hipotezą art. 635 k.c. - "coś więcej" niż tylko opóźnienie w wykonywaniu dzieła, uzasadniające negatywną prognozę co do jego ukończenia w czasie umówionym.

Nie ulega wątpliwości, że w dniu 4 kwietnia 2011 r. pozwany w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pod firmą (...) zawarł z powódką ustną umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie przez pozwanego zestawu mebli kuchennych oraz ich montaż w mieszkaniu powódki.

Strony ustaliły ryczałtowe wynagrodzenie za wykonanie przez pozwanego dzieła w kwocie 6.000 zł. Dzieło miało być wykonane i zamontowane w mieszkaniu powódki do dnia 22 kwietnia 2011 r.

Ponadto pozwany w ramach łączącej strony umowy zobowiązał się do wykonania na rzecz powódki oraz montażu w jej mieszkaniu elementów dodatkowych, mianowicie drzwi do dwóch pawlaczy, drzwi do szafy, płyty imitującej kafelki pomiędzy górną i dolną szafką, jak również światełek nad szafkami kuchennymi. Na poczet wykonania umowy (koszty zakupu materiałów na wykonanie dzieła) powódka przekazała do rąk pozwanego w dniu 11 kwietnia 2011 r. kwotę 2.000 zł., a następnie w dniu 13 kwietnia 2011 r. kwotę 1.600 zł., tj. łącznie kwotę 3,600 zł.

Powódka po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 czerwca 2012 r.( (...)), nie uchylała się od odbioru dzieła i zapłaty na rzecz powoda umówionego wynagrodzenia. Pozwany mimo wielokrotnego wyznaczania mu terminu do wykonania dzieła nie wykonał go - nie dokonał umówionego montażu mebli i elementów dodatkowych. Nie pojawił się w dniu ustalonym celem montażu mebli w mieszkaniu powódki, tj. 15 września 2012 r., zignorował próby nawiązania kontaktu telefonicznego przez powódkę w tym dniu. Powódka do dnia dzisiejszego nie otrzymała zamówionego przez nią zestawu mebli kuchennych, mimo podejmowanych przez nią starań o jego oddanie i montaż w mieszkaniu powódki.

Wobec bezskuteczności podejmowanych przez powódkę prób prawidłowego odbioru dzieła jak również uchylania się przez pozwanego od obowiązku jego wydania, powódka skutecznie na podstawie art. 635 k.c. odstąpiła od zawartej z pozwanym w dniu 4 kwietnia 2011 r. ustnej umowy o dzieło.

Skutkiem odstąpienie od umowy jest zniweczenie jej ex tunc i zwrot wszystkiego, co w jej wykonaniu zostało świadczone - przede wszystkim kwoty 3600 zł.

Odstąpienie o odstąpieniu jest jednoczesnym oświadczeniem woli o charakterze prawno - kształtującym i rodzi obowiązek zwrotu wszystkiego, co w jej wykonaniu zostało dotychczas świadczone.

Reasumując , zgodnie z art. 635 k.c. jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła. Warunek ten jest spełniony tym bardziej, gdy przyjmujący zamówienie nie ukończył dzieła w umówionym terminie (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 1999.12.08, (...), opublik. (...) - "Odstąpienie od umowy o dzieło bez wyznaczania dodatkowego terminu jest dopuszczalne również wtedy, gdy przyjmujący zamówienie nie wykonał dzieła w umówionym terminie; taka bowiem sytuacja stanowi - w zestawieniu z hipotezą art. 635 k.c. - "coś więcej" niż tylko opóźnienie w wykonywaniu dzieła, uzasadniające negatywną prognozę co do jego ukończenia w czasie umówionym."). Norma zawarta w art. 635 k.c. ma charakter szczególny w stosunku do ogólnych uregulowań kodeksu cywilnego związanych z rozwiązywaniem umów, w szczególności zawartych w art. 487-497 k.c. (por. wyrok SN z 1996.12.19, (...), opublik. (...) "Przepisy dotyczące umów o dzieło zawierają szczególne (a więc mające pierwszeństwo przed powołanymi wyżej) unormowania dotyczące odstąpienia."). Kodeks cywilny nie ogranicza uprawnienia do odstąpienia od umowy na podstawie art. 635 k.c. żadnym dodatkowym warunkiem, w szczególności inaczej niż przy art. 636 k.c. nie nakazuje wyznaczyć przyjmującemu zamówienie dodatkowego terminu.

Powódka skorzystała z tego uprawnienia i pismem z dnia 5 grudnia 2012 r. odstąpiła od umowy. Odstąpienie od umowy jest uprawnieniem o charakterze prawnokształtującym skutkującym wygaśnięciem stosunku prawnego od momentu zawarcia umowy (ex tunc) (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 2001.02.27, (...), opublik. (...)).

Pozwany nie miał prawa żądać od powódki zapłaty za dzieło , którego nie wykonał. Mając na względzie treść art. 642 kc oraz skutki z niego wynikające należy wskazać, że zaplata wynagrodzenia nastąpić powinna co najmniej jednocześnie z oddaniem dzieł, a w przypadku gdy wynagrodzenie ma być płacone w formie bezgotówkowej (do czego dąży pozwany), oddanie powinno nastąpić wcześniej, natomiast zapłata niezwłocznie po tym fakcie (tak też K. Zagrobelny (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2006, s. 1058).

Zeznania świadków R. S. i A. K. (2) nie wniosły istotnych elementów do rozpoznania sprawy, chociaż zasługują na wiarę jako znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Dlatego też Sąd powództwo uwzględnił , orzekając o kosztach procesu według art. 98 k.p.c.