Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 18 czerwca 2013r.

Sąd Rejonowy w Oleśnicy, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Barbara Polak

Protokolant Marta Góra

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013r. w Oleśnicy sprawy

Przy udziale stron:

powód D. T.

pozwany Towarzystwo (...) S.A. z/s w W.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z/s w W. na rzecz powoda D. T. kwotę 51.000,00 zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi co do kwot:

- od kwoty 20.000,00zł od dnia 14.07.2011r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 31.000,00zł od dnia 15.09.2011r. do dnia zapłaty;

II. ustala, że strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z/s w W. ponosić będzie odpowiedzialność za skutki wypadku komunikacyjnego
z dnia 16.04.2011r., które mogą objawić się u powoda w przyszłości;

III.zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.617,00zł tytułem kosztów procesu;

IV.nakazuje stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy
w Oleśnicy) kwotę 3.906,64zł tytułem opłaty sądowej od ponoszenia której powód był zwolniony oraz wynagrodzenia biegłych wypłaconego ze środków budżetowych.

Z.

- kal 21 dni

18.06.2013r.

Sygn. akt I C 516/12

UZASADNIENIE

Powód D. T. wniósł pozew o zapłatę kwoty 14.000,00zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 14.07.2011r. przeciwko Towarzystwu (...) S.A. Dodatkowo domagał się ustalenia, że pozwany ponosi odpowiedzialność za przyszłe skutki wypadku.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż w dniu 16.04.2011r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym uczestniczył powód. Sprawcą wypadku był kierujący samochodem marki R.o nr rej. (...), który nie udzielił pierwszeństwa przejazdu w wyniku czego doszło do zderzenia bocznego z pojazdem marki Mazda, którego pasażerem był powód.

W wyniku wypadku powód doznał bardzo poważnych obrażeń, w tym rozległych urazów kręgosłupa. Już następnego dnia po wypadku tj. 17.04.2011r., powód udał się do Centrum Medycyny Ratunkowej we W., gdzie stwierdzono u niego uraz kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego. Zalecono powodowi konsultacje u ortopedy i dalsza diagnostykę, która podjął w (...) przy ul. (...) we W.. Powód w dniu 04.05.2011r. skonsultował się z ortopedą, a następnie skierowano go do neurologa. Neurolog potwierdził uraz odcinków kręgosłupa C i T4, skręcenie kręgosłupa szyjnego,
a celem sprecyzowania diagnozy w dniu 23.05.2011r. zlecił powodowi wykonanie rezonansu magnetycznego odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także dalsze przyjmowanie środków przeciwbólowych. Rezonans magnetyczny wykonano powodowi w dniu 29.07.2011r.
w Wojewódzkim Szpitalu (...) we W. przy ul. (...).

Po zabiegu operacyjnym dolegliwości powoda nie ustały. Po szeregu konsultacji neurochirurgicznych stwierdzono, że u powoda nadal występuje skrzywienie kręgosłupa boczne i znaczne ograniczenie ruchomości i zginania odcinka lędźwiowego, a także zwiększone napięcie mięśni przykręgosłupowych. Stwierdzono więc, że powód nie może przeciążać kręgosłupa – w sposób statyczny i dynamiczny. Zalecono leczenie specjalistycznymi plastrami – według wyuczonego schematu- a także intensywne leczenie rehabilitacyjne, w szczególności zabiegi miorelaksacyjne.

Po zastosowanej rehabilitacji nie zaobserwowano jednak poprawy. Powód został więc zakwalifikowany do leczenia sanatoryjnego w ramach prewencji rentowej ZUS – na turnus od dnia 28.11.2011r.

Pismem z dnia 07.02.2013r. powód rozszerzył powództwo do kwoty 51.000,00zł.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew domagała się oddalenia roszczenia.

W uzasadnieniu podała, iż przyznaje, że łączyła ją z właścicielem pojazdu marki renault Clio o nr rej. (...)obowiązkowa umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pozwana potwierdza również, że przyjęła zgłoszenie szkody i na jego podstawie przeprowadziła postępowanie likwidacyjne, w wyniku którego decyzją z dnia 03.08.2011r. przyznała powodowi kwotę 4.000,00zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, ból i cierpienie oraz 64,24zł z tytułu poniesionych przez niego kosztów leczenia. Następnie decyzją z dnia 29.09.2011r. pozwana przyznała powodowi kwotę 5.000,00zł tytułem zadośćuczynienia oraz 215,10zł z tytułu zwrotu kosztów leczenia. Decyzją z dnia 03.11.2011r. pozwana wypłaciła powodowi kwotę 4.000,00zł tytułem zadośćuczynienia. Dalej decyzją z dnia 12.01.2011r. pozwana przyznała kwotę 300,00zł tytułem zwrotu kosztów leczenia. Ponadto na mocy decyzji z dnia 10.02.2011r. pozwana wypłaciła powodowi kwotę 933,07zł z tytułu utraconych dochodów. Łączna kwota przyznanego powodowi zadośćuczynienia wyniosła 13.000,00zł.

Mając na uwadze powyższe, strona pozwana ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględniła wszystkie okoliczności wpływające na rozmiar doznanej przez powoda krzywdy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16.04.2011r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym uczestniczył powód. Sprawcą wypadku był kierujący samochodem marki Renault o nr rej. (...), który nie udzielił pierwszeństwa przejazdu w wyniku czego doszło do zderzenia bocznego z pojazdem marki Mazda, którego pasażerem był powód. Sprawca w dacie wypadku posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej zawarte z (...) S.A.tj. z pozwanym – nr polisy – (...).

W wyniku wypadku powód doznał poważnych obrażeń, w tym rozległych urazów kręgosłupa. Następnego dnia po wypadku tj. 17.04.2011r., powód udał się do Centrum Medycyny Ratunkowej we W., gdzie stwierdzono u niego uraz kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego. Zalecono powodowi konsultacje u ortopedy i dalsza diagnostykę, która podjął w (...) przy ul. (...) we W.. Powód w dniu 04.05.2011r. skonsultował się z ortopedą, a następnie skierowano go do neurologa. Neurolog potwierdził uraz odcinków kręgosłupa C i T4, skręcenie kręgosłupa szyjnego,
a celem sprecyzowania diagnozy w dniu 23.05.2011r. zlecił powodowi wykonanie rezonansu magnetycznego odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także dalsze przyjmowanie środków przeciwbólowych. Rezonans magnetyczny wykonano powodowi w dniu 29.07.2011r.
w Wojewódzkim Szpitalu (...) we W. przy ul. (...).

Mimo podjętego leczenia, a wcześniej stosowania kołnierza ortopedycznego – stan zdrowia powoda nei poprawiał się. Dolegliwości znacznie się nasiliły i pojawiło się szereg nowych objawów – będących konsekwencją urazu doznanego w wyniku wypadku. Wystąpiły u powoda silne bóle odcinka szyjnego kręgosłupa, a także zaburzenia zwieraczy o charakterze nie trzymania moczu. Narastający ból obu kończyn dolnych powód odczuwał od dnia wypadku. Dodatkowo zaobserwował również osłabienie siły obu nóg. W związku z powyższym, objęto powoda leczeniem specjalistycznym, celem konsultacji neurologicznej i kwalifikacji powoda do zabiegu operacyjnego. W dniu 10.08.2011r. powód w trybie pilnym został skierowany do Kliniki (...) we W..

Na oddziale szpitalnym powód przebywał w dniach 12-17.08.2011r. Rozpoznano u niego zespół stożka rdzeniowego i pourazową wypuklinę jądra miażdżystego (...). Zabieg operacyjny przeprowadzono w dniu 12.08.2011r. Wykonano fenestrację lewostronną i (...). Powód po zabiegu wskazywał silne bóle okolicy operowanej, które leczono zachowawczo. Ostatecznie utrzymano szwy skórne i wypisano powoda z zaleceniami kontroli rany i usunięcia szwów w dniu 22.08.2011r. Zalecono wykonanie po 6 tygodniach badania RTG i kontrolę neurochirurgicznej, a także przepisano środki przeciwbólowe.

dowód: dokumentacja medyczna k.13-49

akta szkody

Powód ma 24 lata i nadal odczuwa bóle kręgosłupa, ma trudności w chodzeniu i siedzeniu, nie może wykonywać czynności codziennych. Życie rodzinne powoda uległo całkowitej zmianie, nie jest w stanie nawet podnieść dziecka. Z powodu wypadku utracił prace i nie otrzymał nowej „szefa kuchni” z uwagi na ograniczenia ruchowe.

dowód: zeznania świadka J. T. k.123

zeznania świadka M. C. k. 122

zeznania powoda k.124

W sprawie została opracowana opinia zespołu biegłych lekarzy sadowych neurochirurga i chirurga ortopedy z dnia 06.12.2012r. według opinii biegłych wypadek komunikacyjny z dnia 16.04.2011r. w wyniku którego powód doznał urazu głowy oraz kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego, skutkuje do chwili obecnej – zespołem nerwicowym pourazowym i silnymi dolegliwościami bólowymi praktycznie całego kręgosłupa, ze znacznie ograniczoną ruchomością bierną i czynną, z objawami uszkodzenia ogona końskiego ( z dyskusją neurogenną zwieraczy). Leczenie operacyjne z dnia 12.08.2011r. nie rozwiązało problemu, a ze względu na podejrzenie niestabilności na poziomie (...)-L1 z utrzymującymi się nadal objawami uszkodzenia ogona końskiego (z zespołem bólowym, dysfunkcją neurogenną zwieraczy i impotencją) są aktualnie wskazania (badany został zakwalifikowany) do ponownego leczenia operacyjnego- stabilizacji piersiowo- lędźwiowej. Rokowanie co do powrotu do zdrowia i pełnej sprawności jest niepewne. Badany wymaga opieki specjalistycznej –neurologicznej, neurochirurgicznej, ortopedycznej i rehabilitacyjnej (z leczeniem sanatoryjnym).

W sumie biegli ustalili wysokość uszczerbku na zdrowiu na 27%.

dowód: opinia k.142

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości, także w części dotyczącej rozszerzenia żądania.

Bezspornym w sprawie było, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność
w granicach odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 16.04.2011r., a podstawą jej odpowiedzialności jest art. 436 § 1 k.c. Powód domagał się zapłaty przez stronę pozwaną na jego rzecz dalszego zadośćuczynienia w myśl art. 445 k.c.

W orzecznictwie ugruntował się aprobowany przez piśmiennictwo pogląd opowiadający się za kompensacyjnym charakterem przewidzianego w art. 445 § 1 k.c. zadośćuczynienia pieniężnego, tj. uznający je za sposób naprawienia szkody niemajątkowej, wyrażającej się krzywdą w postaci cierpień fizycznych i psychicznych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 1968r., I PR 175/68, OSNCP 1969, nr 2, poz. 37, oraz uchwałę pełnego składu Izby cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1973r, III CZP 37/73, OSNCP 1974, nr 9, poz. 145). O rozmiarze należnego zadośćuczynienia pieniężnego powinien zadecydować rozmiar doznanej krzywdy, tj. stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania, wiek osoby pokrzywdzonej, nieodwracalność następstw wypadku i inne podobne okoliczności. Niewymierny w pełni charakter tych okoliczności sprawia, że Sąd przy ustalaniu rozmiaru krzywdy i tym samym wysokości zadośćuczynienia ma pewną swobodę. Podkreśla się jednak, że ocena Sądu w tym zakresie powinna opierać się na całokształcie okoliczności sprawy. Dlatego też konfrontacja danego przypadku z innymi może dać jedynie orientacyjne wskazówki, co do poziomu odpowiedniego zadośćuczynienia. Kierowanie się przy ustalaniu sumy zadośćuczynienia sumami zasądzanymi z tego tytułu w innych sprawach może tylko zapobiec powstawaniu rażących dysproporcji w podobnych sprawach. Trzeba też pamiętać, że w każdej sprawie występują szczególne, właściwe tylko dla niej okoliczności faktyczne. Zaś natężenie doznanych krzywd zależy od indywidualnych cech poszkodowanego.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym dokumentacja medyczna, opinia biegłych a w szczególności opinie biegłego z zakresu neurochirurgii, chirurgii urazowo - ortopedycznej, jak też zeznania samego powoda
pozwalały na uznanie, że rozmiar cierpień powoda w następstwie zdarzenia z dnia 16.04.2011r. nie został w całości uwzględniony.

Opracowane w sprawie opinie przez biegłych lekarzy sądowych -z zakresu chirurgii urazowej M. J. i neurochirurga H. A. jednoznacznie pozwoliły na ustalenie istnienia związku przyczynowo -skutkowego pomiędzy wypadkiem komunikacyjnym, jakiemu uległ powód i doznanymi w jego wyniku urazami fizycznymi i psychicznymi. Biegli zdiagnozowali u powoda przepuklinę pourazową (...)-L1 z zespołem ogona końskiego, leczona operacyjnie (12.08.2012r.)
z podejrzeniem niestabilności (...)-L1 i wskazaniami do leczenia operacyjnego (stabilizacji piersiowo-lędźwiowej)- z utrzymującym się nadal zespołem ogona końskiego (z dysfunkcją zwieraczy)- 15% (poz. 90.a., 94.b.) trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy pourazowy typu lumbalgii z rwą kulszową lewostronną – 5% (poz. 94.c.) długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Wypadek komunikacyjny z dnia 16.04.2011r. w wyniku którego powód doznał urazu głowy oraz kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego, skutkuje do chwili obecnej – zespołem nerwicowym pourazowym i silnymi dolegliwościami bólowymi praktycznie całego kręgosłupa, ze znacznie ograniczoną ruchomością bierną i czynną, z objawami uszkodzenia ogona końskiego (z dysfunkcją neurogenną zwieraczy). Leczenie operacyjne z dnia 12.08.2011r. nie rozwiązało problemu, a ze względu na podejrzenie niestabilności na poziomie (...)-L1 z utrzymującymi się nadal objawami uszkodzenia ogona końskiego
(z zespołem bólowym, dysfunkcją neurogenną zwieraczy i impotencją) są aktualnie wskazania (badany został zakwalifikowany) do ponownego leczenia operacyjnego – stabilizacji piersiowo-lędźwiowej. Rokowanie co do powrotu do zdrowia i pełnej sprawności jest niepewne. Badany wymaga opieki specjalistycznej – neurologicznej, neurochirurgicznej, ortopedycznej i rehabilitacyjnej (z leczeniem sanatoryjnym).

Dokonując oceny zasadności żądania pozwu w części dotyczącej zadośćuczynienia, zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie wskazywał, iż skutkiem zdarzenia były cierpienia fizyczne i psychiczne powoda, który odniósł szereg obrażeń. Powód do chwili obecnej odczuwa skutki wypadku i urazów z nim związanych. Nie może normalnie funkcjonować , wykonywać ciężkich prac, do czynności życia codziennego potrzebuje pomocy osób trzecich. Powód nadal zażywa leki , chodzi do lekarza , na rehabilitację, ma uraz do jazdy samochodem.

Kolejnym istotnym elementem dla końcowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, jest dotychczasowy stan zdrowia powoda oraz tryb życia jaki prowadził. Powód jest młodym człowiekiem, lubił grać w piłkę i uprawiać sporty, gotować, miał zostać szefem kuchni. Tymczasem wypadek spowodował konieczność długotrwałej rehabilitacji i trwające do dziś problemy zdrowotne. Ten stan rzeczy przyczynił się do obniżenia ogólnej sprawności fizycznej powoda oraz prowadzenie oszczędzającego trybu życia. Podzielić w tym zakresie należy pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 1997r. (II CKN 273/97, nie publ.), iż zdrowie jest dobrem szczególnie cennym, a przyjmowanie niskich kwot zadośćuczynienia w przypadku ciężkich uszkodzeń ciała prowadzi do niepożądanej deprecjacji tego dobra. Reasumując stwierdzić należy, że wskutek wypadku powód utracił dobre zdrowie, doznał znacznego ograniczenia możliwości prowadzenia aktywnego trybu życia a skutki wypadku odczuwa do dnia dzisiejszego. Powód jest osobą młodą i musiał zrezygnować z trybu życia jaki prowadził. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, intensywność cierpień z powodu kalectwa jest większa u człowieka młodego, skazanego na rezygnację z radości życia, jaką daje zdrowie i możność osobistego rozwoju (vide SN w orzeczeniach z dnia 19 października 1961., OSPiKA 1962, poz. 155, z dnia 4 czerwca 1968r., OSNCP 1969, poz. 37).

Sąd uznał, że biegli w opinii swej szczegółowo uzasadnili swoje stanowiska a opinia nie budziła wątpliwości pod względem fachowości, bezstronności oraz zgodności jej treści
z zasadami logicznego myślenia i wiedzy powszechnej.

W związku z ostatecznym ustaleniem uszczerbku przez biegłych z zakresu chirurgii sądowej i ortopedii oraz neurochirurga na 27% łącznie należało przyjąć, że wypłacone dotąd zadośćuczynienie było zaniżone. Zdaniem Sądu, przy uwzględnieniu rozmiaru obrażeń doznanych przez powoda, jego wieku, długotrwałości leczenia, krzywd związanych z towarzyszącym bólem, niemożnością prowadzenia dotychczasowego trybu życia i cierpieniami fizycznymi Sąd przyjął, iż kwota 51.000,00 zł jako dopłata do dotychczas spełnionego przez pozwanego świadczenia jest adekwatna w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. do poniesionego przez niego deliktu. Żądanie ustawowych odsetek uzasadnione było treścią art. 481 § 1 kc .

Sad ustalił także, że strona pozwana ponosić będzie odpowiedzialności za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 16.04.2011r., które mogą objawić się u powoda. Podstawą takich ustaleń Sądu była opinia biegłych neurochirurga i chirurga ortopedę, którzy w swojej opinii wskazali, że rokowania co do powrotu do zdrowia i pełnej sprawności są niepewne.

O kosztach orzeczono w oparciu o treść art. 98 k.p.c.

Z./

1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem dor. pełn. pozwanego.

2. kal 14 dni.

05.07.2013r.