Sygn. akt II AKa 152/13
Dnia 24 września 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Łodzi, II Wydział Karny, w składzie:
Przewodnicząca: |
SSA Izabela Dercz |
Sędziowie: |
SA Jacek Błaszczyk (spr.) SO del. Jarosław Leszczyński |
Protokolant: |
ref. staż. Katarzyna Dziewirska |
przy udziale K. G., Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi
po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r.
sprawy
A. B.
oskarżonego z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk; art. 59 ust. 1 w/w ustawy w zw. z art. 12 kk; art. 62 ust. 2 w/w ustawy; art. 62 ust. 1 w/w ustawy; art. 59 ust. 2 w/w ustawy; art. 59 ust. 2 w/w ustawy w zw. z art. 12 kk; art. 59 ust. 1 w/w ustawy
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb.
z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt III K 72/12
na podstawie art. 437 §1 kpk i art. 636 §1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
2. kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt II AKa 152/13
A. B. został oskarżony o to, że:
I. w okresie od grudnia 2010 r. do połowy sierpnia 2011 r. w P.woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił K. T. różnego rodzaju środków narkotycznych w tym MDPV w nieustalonej ilości, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 4000 zł., przy czym K. T. do dnia 16 lutego 2011 roku był osobą małoletnią – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
II. w okresie od stycznia 2011 r. do marca 2011 r. w S., powiat (...), woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił M. P. substancji psychotropowej w postaci MDPV w ilości łącznej nie mniejszej niż 2 gramy, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 400 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
III. w okresie od marca 2011 r. do sierpnia 2011 r. w P.woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił M. P. substancji psychotropowej w postaci MDPV w ilości łącznej nie mniejszej niż 5 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 1000 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
IV. w okresie od listopada 2010 r. do września 2011 r. w P.woj. (...) na stacji paliw (...) przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dziesięciokrotnie udzielił P. Ł. substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości łącznej nie mniejszej niż 2,5 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 500 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
V. w okresie od listopada 2010 r. do września 2011 r. w Ł.., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pięciokrotnie udzielił P. Ł. substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości łącznej nie mniejszej niż 1,25 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 500 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
VI. w dniu 30 września 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) w samochodzie m-ki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał znaczną ilość środka odurzającego o nazwie JWH-250, JWH-019 i JWH-081 o wadze łącznej 219,14 grama brutto, substancję psychotropową w postaci butylenu o wadze 1,38 grama brutto, substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 1,34 grama brutto, środek odurzający w postaci marihuany o wadze 1 grama brutto – tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
VII. w dniu 30 września 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) w pomieszczeniu Komendy Miejskiej Policji działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci butylonu w ilości łącznej 3,66 grama brutto – tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
VIII. w okresie od stycznia 2011 r. do marca 2011 r. w P.woj. (...) przy (...) w sklepie z artykułami alkoholowymi działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 5-cio krotnie udzielił D. G. psychotropowej w postaci MDPV w ilości łącznej około 1,25 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 200 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
IX. w okresie od marca 2011 r. do września 2011 r. w P.woj. (...) przy ul. (...) na stacji paliw S. działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 30-to krotnie udzielił D. G. różnego rodzaju substancji psychotropowych w tym MDPV w ilości łącznej nie mniejszej niż 5 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 1400 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
X. na przełomie lipca i sierpnia 2011 r. w S. pow. (...), woj. (...) przy (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił D. G. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości 0,25 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 40 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XI. w okresie od marca 2011 r. do lipca 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 8-mio krotnie udzielił K. W. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości łącznej około 2,5 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie łącznej nie mniejszej niż 320 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XII. w okresie od marca 2011 r. do września 2011 r. w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. M. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości 0,2 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 50 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XIII. w marcu 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 2-3-krotnie udzielił A. M. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości łącznej około 0,6 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 150 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XIV. w kwietniu 2011 r. w P. woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 2-3-krotnie udzielił A. M. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości łącznej około 0,6 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 150 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XV. w maju 2011 r. w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 2-krotnie udzielił A. M. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości łącznej około 0,4 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 100 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XVI. w okresie od lipca 2011 r. do sierpnia 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) na terenie stacji paliw (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 6-cio krotnie udzielił A. M. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości łącznej około 1,2 grama, osiągając z tego tytułu Korzyść majątkową w kwocie około 300 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XVII. w okresie od lutego 2011 r. do marca 2011 r. w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 10-15-to krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowych w tym MDPV w ilości łącznej około 4 gramów i butylonu w ilości około 2,5 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 2000 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XVIII. w okresie od kwietnia 2011 r. do końca lipca 2011 r. w miejscowości P., pow. (...), woj. (...) na terenie stacji paliw S. działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 6-cio krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowych w tym MDPV w ilości łącznej około 2 gramów i butylonu w ilości około 2 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 1100 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XIX. w okresie od sierpnia 2011 r. do września 2011 r. w P.., woj. (...) na terenie stacji paliw S., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 7-8 krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowych w tym MDPV w ilości nie mniejszej 1,4 grama i butylonu w ilości nie mniejszej niż 1,55 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 1680 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XX. w okresie od lipca 2011 r. do końca sierpnia 2011 r. w miejscowości R., pow. (...) wschodni, woj. (...) na terenie stacji paliw działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 4 krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowych w tym MDPV w ilości łącznej około 0,4 grama i butylonu w ilości około 0,4 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 240 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXI. na przełomie sierpnia 2011 r. i września 2011 r. w Ł. przy ul. (...) w sklepie (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 3-4 krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowej MDPV w ilości łącznej około 0,8 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 200 zł. tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXII. na przełomie sierpnia 2011 r. i września 2011 r. w Ł. przy ul. (...) w na terenie (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2 krotnie udzielił M. R. substancji psychotropowej MDPV w ilości łącznej 2 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 800 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXIII. na przełomie października 2010 r. i listopada 2010 r. w P.woj. (...) przy PI. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił osobie małoletniej substancji psychotropowej w postaci MDPY w ilości łącznej 0,4 grama, w ten sposób, że sprzedał D. Z. lat 15 w/w substancję, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 140 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXIIIa. na przełomie października 2010 r. i listopada 2010 r. w miejscowości R., pow. (...) wschodni na terenie stacji paliw działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił osobie małoletniej substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości około 5 gramów, w ten sposób, że sprzedał D. Z. lat 15 w/w substancję, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 700 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXIV. w okresie od początku listopada 2010 r. do 31 maja 2011 r. w miejscowości P., pow. (...), woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 3 krotnie udzielił osobie małoletniej substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości około 1,5 grama, w ten sposób, że sprzedał D. Z. lat 15 w/w substancję, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 210 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXV. w okresie od początku listopada 2010 r. do dn. 31 maja 2011 r. w Ł., przy ul. (...) przed sklepem (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił osobie małoletniej substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości około 4 gramów, w ten sposób, że sprzedał D. Z. lat 15 w/w substancję, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 560 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXVI. pod koniec czerwca 2011 roku w miejscowości R., pow. (...) wschodni, woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił osobie małoletniej substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości około 1 grama, w ten sposób, że sprzedał D. Z. lat 15 w/w substancję, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 150 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXVII. na przełomie czerwca 2011 r. i lipca 2011 r. w P. woj. (...) przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił M. W. substancji psychotropowej w postaci MDPV w ilości 0,4 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 40 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXVIII. pod koniec lipca 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej około 3 krotnie udzielił M. W. substancji psychotropowej w postaci MDPV w ilości 0,8 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 160 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXIX. w sierpniu 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2 krotnie udzielił M. W. substancji psychotropowej w postaci MDPV w ilości łącznej 0,4 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 80 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXX. na początku września 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2 krotnie udzielił M. W. substancji psychotropowej w postaci butylonu w ilości łącznej 0,5 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 80 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXXI. na przełomie listopada i grudnia 2010 r. w Ł., przy ul. (...) w sklepie (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2 krotnie udzielił A. O. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości łącznej 4 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 240 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXII. w okresie od listopada 2010 r. do czerwca 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) lub przy ul. (...) w pobliżu restauracji (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił n/n osobie o ps. (...) środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości 7,5 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 600 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXIII. w okresie od 2010 r. do czerwca 2011 r. w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił n/n osobie o imieniu T. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości około 2,5 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 400 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXIV. na przełomie maja 2011 r. i lipca 20111 r. w S., pow. (...), woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił dwóm n/n osobom środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości około 8 gram, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 240 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXV. Latem 2011 r. w Ł. w okolicy stacji kolejowej Ł. F. działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił n/n osobie o imieniu Ł. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości około 1 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 30 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
XXXVI. w okresie od marca 2011 r. do lipca 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2-3 krotnie udzielił n/n osobie o imieniu Ł. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości nie mniejszej niż 2 gramy, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 60 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXVII. na przełomie maja 2011 r. i czerwca 2011 roku w P. T. woj. (...) przy ul. (...) w pobliżu wypożyczalni (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2- krotnie udzielił n/n osobie Ł. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości 2 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 60 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXVIII. na przełomie sierpnia 2011 r. i września 2011 roku w P.woj. (...) przy ul. (...) na terenie stacji paliw (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2- krotnie udzielił n/n osobie poruszającej się samochodem osobowym m-ki M. środka odurzającego w postaci JWH-250, JWH-019 i JWH-081 w ilości 2 gramów, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 60 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XXXIX. latem 2011 r. w P.., woj. (...) przy ul. (...) na terenie stacji paliw (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 2-krotnie udzielił n/n osobie substancji psychotropowej w postaci MDPV lub butylenu w ilości nie mniejszej niż 0,4 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 100 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;
XL. na przełomie lipca i sierpnia 2011 r. w miejscowości R., pow. (...), woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił S. S. substancję psychotropową w postaci MDPV w ilości około 2,5 grama, osiągając z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie około 400 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 20 marca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III K 72/12:
1. oskarżonego A. B. w miejsce popełnienia czynów zarzucanych w punktach I, II, III, VIII, IX, X, XI, XII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX, XXI, XXIII, XXVII, XXVIII, XXIX uznał za winnego tego, że w okresie od listopada 2010 roku do września 2011 roku w P., Ł., S., P., R. woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, udzielał odpłatnie innym osobom środków psychotropowych, w tym:
w okresie od grudnia 2010 roku do połowy sierpnia 2011 roku w P. kilkakrotnie sprzedał K. T. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 2 gram, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 400 zł, przy czym K. T. do dnia 16 lutego 2011 roku był osobą małoletnią,
w okresie od stycznia 2011 roku do sierpnia 2011 roku w P. i S. kilkakrotnie sprzedał M. P. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 7 gram, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 1400 zł.,
w okresie od stycznia 2011 roku do września 2011 roku w P. i S. wielokrotnie sprzedał D. G. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 6,5 gram, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 1040 zł.,
w okresie od marca 2011 roku do lipca 2011 roku w P. kilkakrotnie sprzedał K. W. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 2 gram, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 320 zł.,
w okresie od marca 2011 roku do sierpnia 2011 roku w P. wielokrotnie sprzedał A. M. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 3,2 grama, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 800 zł.,
w okresie od lutego 2011 roku do września 2011 roku w P., P., R. i Ł. wielokrotnie sprzedał M. R. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 7,4 grama, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 2590 zł.,
w okresie od listopada 2010 roku do czerwca 2011 roku w P., R., P. i Ł. wielokrotnie sprzedał małoletniemu D. Z. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 0,4 gram, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 140 zł.,
w okresie od czerwca 2011 roku do września 2011 roku w P. kilkakrotnie sprzedał M. W. środek o nazwie F. zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV w łącznej ilości około 1 grama, z czego osiągnął korzyść majątkową w łącznej kwocie około 200 zł.,
czym wyczerpał dyspozycję art. 59 ust 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk i za to na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k., art. 33 § 2 k.k. i wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 100 stawek dziennych, każda po 20 złotych,
2 . oskarżonego w miejsce popełnienia czynów zarzucanych w punktach VI i VII uznał za winnego tego że w dniu 30 września 2011 roku w P., woj. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał:
-.
w samochodzie marki O. (...) o nr rej. (...) znaczną ilość środka o nazwie M. o łącznej wadze 97,18 grama netto zawierającego substancje odurzające o nazwach JWH-250, JWH-019, JWH-081; substancję psychotropową w postaci amfetaminy w łącznej ilości 0,42 grama netto; środek o nazwie M. o łącznej wadze 0,44 grama netto stanowiący środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz środek o nazwie (...) o łącznej wadze 0,22 grama netto zawierający substancję psychotropową o nazwie MDPV,
w swojej odzieży środek o nazwie (...) o łącznej wadze 0,47 grama netto zawierający substancję psychotropową o nazwie butylon,
czym wyczerpał dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 z późn . zm . ) i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 z późn . zm . ) wymierz ył mu karę 1 roku pozbawienia wolności,
3. na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat.
4. na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił wobec oskarżonego na okres próby 5 lat,
5 . na podstawie art. 63 §1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 30 września 2011 r . do dnia 22 grudnia 2011 r . , przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy dwóm dziennym stawkom grzywny i uznał grzywnę za wykonaną w całości,
6. na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzekł od oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 6890 złotych,
7 . na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 z późn . zm . ) orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i nakazuje zniszczenie dowodów rzeczowych z pozycji: 1,2, 3,4, 7, 10, 11, 13,
8 . zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 700 tytułem opłaty i zwalnia go od ponoszenia wydatków w tym zakresie, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,
9. oskarżonego uniewinnił od popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach IV, V, XIII, XXII, XXIIIa, XXIV, XXV, XXVI, XXX, XXXI, XXXII, XXXIII, XXXIV, XXXV, XXXVI, XXXVII, XXXVIII, XXXIX, XL i w tym zakresie koszty sądowe przejął na rachunek Skarbu Państwa.
Apelacj ę od tego rozstrzygnięcia wniósł oskarżyciel publiczny, który zarzucił wyrokowi:
-.
obrazę przepisów prawa materialnego polegającą na bezpodstawnym zastosowaniu przy wymiarze kary nadzwyczajnego jej złagodzenia w trybie art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k. pomimo iż A. B. częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, w toku postępowania sądowego zmieniał treść swoich wyjaśnień, ich treść nie była wszechstronna i wyczerpująca pomimo wcześniejszych deklaracji współdziałania z organami ścigania, na podstawie całości zgromadzonego materiału dowodowego stwierdzono, iż zajmował się sprzedażą zarówno środków odurzających jak i innych środków psychoaktywnych tzw. „dopalaczy" przez okres co najmniej półtora roku,
błąd w ustaleniach faktycznych będący wynikiem obrazy przepisów prawa procesowego: art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. polegający na wybiórczej dowolnej ocenie materiału dowodowego, zaniechaniu uwzględnienia przy wyrokowaniu przeprowadzonych w sprawie dowodów, co skutkowało uniewinnieniem A. B. od popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach IV, V, XIII, XXII, XXIIIa, XXIV, XXV, XXVI, XXX, XXXI, XXXII, XXXIII, XXXIV, XXXV, XXXVI, XXXVII, XXXVIII, XXXIX oraz XL, podczas gdy prawidłowa analiza całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego daje podstawy do przyjęcia, iż A. B. dopuścił się popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów.
Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazaniu sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Apelacja jest niezasadna i to w stopniu oczywistym, gdyż stanowi wyłącznie polemikę z trafnym wyrokiem i jego pisemnymi motywami. Sąd Okręgowy przeprowadził wyczerpujące postępowanie dowodowe i wyciągnął z niego trafne wnioski. Odnosi się to do wszystkich dowodów przeprowadzonych, bądź ujawnionych w toku przewodu sądowego, a zwłaszcza do oceny złożonych wyjaśnień przez oskarżonego i zeznań świadków w toku całego procesu. Dotyczy to przede wszystkim tych osób, którym oskarżony przekazywał substancje psychoaktywne wskazane w stanie faktycznym przyjętym przez Sąd Okręgowy. Istotnie, zasadnicze znaczenie w sprawie miały wyjaśnienia złożone przez oskarżonego A. B.. Zostały one poddane gruntownej i rzetelnej analizie przez sąd a quo i w żadnym razie nie potwierdził się zarzut o błędach w procedowaniu pierwszoinstancyjnym. Pisemne motywy zaskarżonego rozstrzygnięcia są obszerne i w sposób logiczny przedstawione zostało stanowisko organu procesowego. Spełniają one wszystkie wymogi ustawowe wskazane w przepisie art. 424 k.p.k.
Wbrew twierdzeniom autora środka odwoławczego nie doszło do obrazy prawa materialnego. Sąd Okręgowy zasadnie uznał, że w stosunku do oskarżonego ziściły się przesłanki do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary (pkt. 1 orzeczenia). Została taka decyzja prawidłowo umotywowana i zasługuje na pełną akceptację w toku kontroli instancyjnej (uzasadnienie – s. 33 - 34). Argumentacja zawarta w apelacji (s. 11 - 13) i w tym zakresie nie przekonuje w świetle rozważnych i w pełni poprawnych wniosków sądu a quo.
Nie było także konieczności orzekać wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności - tym bardziej, że w toku postępowania A. B. był tymczasowo aresztowany przez okres prawie trzech miesięcy i niewątpliwie określoną dolegliwość w związku z tym poniósł. Sąd przedstawił przy tym kompletny katalog okoliczności łagodzących i obciążających decydujących o wymiarze kary. W związku z ilością przypisanych oskarżonemu czynów jednostkowych, można stwierdzić, że wyrok jest łagodny, ale nie można, zdaniem sądu ad quem, przyjąć, że jest to rozstrzygniecie rażąco łagodne, którego w ogóle nie można zaaprobować. Brak jest podstaw do uznania, że ziściły się przesłanki do zaostrzenia konsekwencji prawnych za proceder jakim „trudnił” się A. B.. Nie można też zapominać, że oskarżony został uniewinniony od popełnienia aż dziewiętnastu czynów przestępczych, z ogólnej liczby czterdziestu jeden, jakie mu zarzucono. W tym zasadniczym, z punktu widzenia także treści wywiedzionego zwykłego środka zaskarżenia, zakresie sąd bardzo szczegółowo i poprawnie przedstawił tok rozumowania i słusznie uznano, że co do czynów wskazanych w ostatnim punkcie wydanego rozstrzygnięcia materiał dowodowy jest zdecydowanie zbyt „ubogi”, aby mogło dojść do wydania wyroku skazującego. Podkreślono w szczególności, że w świetle zebranego materiału dowodowego de facto przypisanie tych przestępstw oparte byłoby wyłącznie na domniemaniach faktycznych, co jest prawnie niedopuszczalne. Podobnie nie można sugerować się podobieństwem nazw danych substancji przy wnioskowaniu o ich składzie chemicznym (uzasadnienie – s. 19 co do zarzutów IV oraz V z a/o). Zasadnie odwołano się też do zasady in dubio pro reo i tego, że w okresach wskazanych w zarzutach oskarżony określonym osobom (np. S. S. – zarzut XL z a/o) sprzedawał także środki nie zawierające żadnych związków objętych zakazami z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r. Również kwestia środka o nazwie (...) została trafnie przedstawiona i jasno wynika to z lektury stron 25 - 26 pisemnych motywów wyroku. Podkreślono m. in., że: „Z akt sprawy trudno także wywnioskować na jakiej podstawie oskarżyciel ustalił, że był to właśnie środek o takim składzie chemicznym (tj. w postaci JWH-250, JWH-019, JWH-081- przypis SA). W toku śledztwa nie ustalono danych innych kupujących, wobec czego nie zostali oni przesłuchani na okoliczność zakupu M. od oskarżonego. Wszystkie wymienione wyżej zarzuty zostały skonstruowane wyłącznie w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, przy czym oskarżony nie wiedział jaki jest skład chemiczny tego środka” (uzasadnienie – s. 25-27 co do zarzutów XXXI, XXXII, XXXIII, XXXIV, XXXVI, XXXVII, XXXVIII z a/o). Istotnie, nie można z pewnością przyjąć, że susz sprzedawany osobom opisanym w w/w punktach aktu oskarżenia zawierał zakazane prawem antynarkotykowym skład. Odniesiono się przy tym do tego suszu, który zabezpieczono przy A. B. i jego chemicznej zawartości - wskazując, że nie można wykluczyć, że skoro znalezione u oskarżonego środki zawierały różne składy chemiczne to może w środku sprzedawanym tym osobom był jeszcze zupełnie inny skład i to właśnie niezabroniony ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii. Zasadnie uznano, że w zakresie czynu XXX z a/o nie można wykluczyć, że środek (...) stanowił jedynie tzw. dopalacz, którego nie dotyczył zakaz płynący z ustawy o przeciwdziałaniu narkomani i nie można go było „zrównywać” automatycznie z środkiem (...). Nota bene środka tego („F. F.) nie zabezpieczono w toku postępowania (uzasadnienie – s. 22 - 26 co do czynów XXIIIa, XXIV, XXV oraz XXVI). Za dowolne uznać trzeba stwierdzenie skarżącego, że bez względu na to, co zakupywali świadkowie od oskarżonego, środki te zawierały substancje odurzające lub psychotropowe wymienione w załącznikach do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. To są niezrozumiałe założenia a priori, godzące w elementarne zasady procesowe i nic tutaj nie zmienia - przykładowo - odwołanie się do samego „życiowego doświadczenia”, gdyż wtedy można byłoby usprawiedliwiać praktycznie każde oskarżenie. W apelacji skarżący uznał, że są poszlaki na przypisanie oskarżonemu przestępstw od popełnienia których został uniewinniony (apelacja – s. 14). Takiej konstatacji sąd odwoławczy zupełnie nie podziela. Jak wskazano dowody, we wskazanym wyżej zakresie nie potwierdzają zarzutów z aktu oskarżenia i ostatecznie stanowiska przedstawionego w zwykłym środku odwoławczym. Odwoływanie się do szerokiej działalności oskarżonego i specyfiki „struktury handlu narkotykowego” zdecydowanie nie wystarcza do podzielenia stanowiska oskarżyciela publicznego. Przypisano oskarżonemu jedynie te czyny, co do których zebrane dowody pozwoliły dokonać ich prawidłowej oraz pełnej rekonstrukcji i w konsekwencji pewnego przypisania A. B. ich sprawstwa.
Istota domniemania niewinności sprowadza się do tego, że oskarżony jest w procesie karnym niewinny, a „przeciwne” musi mu być udowodnione, przy czym związana ściśle z domniemaniem niewinności zasada in dubio pro reo w art. 5 § 2 k.p.k. nakazuje rozstrzygnąć nie dające się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego. Oznacza to, że udowodnienie winy oskarżonemu musi być: całkowite, pewne i wolne od wątpliwości (wyrok Sądu Najwyższego z 24 lutego 1999 r., sygn. V KKN 362/97, Prokuratura i Prawo-dodatek orzecznictwo Nr 7-8/1999, poz. 10).
Zdaniem Sądu Apelacyjnego skazanie oskarżonego, w kierunku postulowanym w apelacji, oczywiście po ewentualnym wydaniu tzw. orzeczenia następczego w postaci uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego procedowania sądowi właściwemu rzeczowo i miejscowo, w świetle treści zgromadzonych dowodów, których uzupełnienia potwierdzającego tezy oskarżenia trudno oczekiwać, nie byłoby: ani całkowite, ani pewne, ani wolne od wątpliwości.
Kierując się powyższym orzeczono jak w sentencji.
Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa.