Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 19/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2011 roku

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Krajewska

Protokolant:

Małgorzata Gębalska

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2011 roku w Lubinie

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej, (...) S.A. w S. na rzecz powódki, D. S. kwotę 35.390 zł (trzydzieści pięć tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 25 września 2010 roku do dnia zapłaty,

II.  ustala odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość za skutki dla zdrowia powódki zdarzenia z dnia 04 stycznia 2010 roku zaistniałego na terenie Galerii (...) w L.,

III.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

IV.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.972,45 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

V.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 225,86 zł tytułem brakujących kosztów sądowych,

VI.  nakazuje powódce uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 39,86 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.

S..akt IC 19/11

UZASADNIENIE

Powódka, D. S. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej, (...) S.A. w S. kwoty 10.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25 września 2010r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę oraz kwoty 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia z odsetkami ustawowymi od dnia 25 września 2010r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania według norm przypisanych oraz ustalenie odpowiedzialności pozwanej na przyszłość.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, że w dniu 4 stycznia 2010r. na terenie (...) w L. na mokrej i pokrytej topniejącym śniegiem podłodze poślizgnęła się i uległa wypadkowi, doznając urazu głowy, złamania kości promieniowej kończyny górnej prawej z przemieszczeniem i ogólnych potłuczeń. Powódce założono gips, a następnie powódka poddała się rehabilitacji która nie została zakończona. Odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki dla zdrowia powódki powyższego zdarzenia ponosiła strona pozwana na podstawie umowy ubezpieczenia z firmą (...) S.A. w P.. Strona pozwana po przeprowadzeniu likwidacji szkody przyznała powódce kwotę 2.500 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 292,25 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów do placówek medycznych. W ocenie powódki wypłacona kwota zadośćuczynienia nie była odpowiednia do doznanych przez powódkę krzywd i cierpień. Nadto, powódka poniosła koszty opieki osób trzecich świadczonych przez K. S. i H. K. (1) przez okres trzech miesięcy po trzy godziny dziennie przez każdego z nich. Powódka koszty tej opieki wyliczyła według wynagrodzenia pracownika MOPS w kwocie 15 zł/h. Powódka nadto określiła wymagalność odsetek ustawowych od dochodzonych pozwem kwot na dzień następny po dniu w którym strona pozwana powinna była wydać decyzję o przyznaniu tych należności.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) S.A. w S. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powódki, lecz zakwestionowała wysokość odszkodowania dochodzonego niniejszym pozwem jako nieadekwatnego do rozmiaru krzywdy i przekraczającego wysokość przeciętnego zadośćuczynienia. Powódka bowiem doznała 2% uszczerbku na zdrowiu, a jej leczenie było jedynie zachowawcze, polegające na unieruchomieniu kończyny w gipsie i rehabilitacji. W ocenie strony pozwanej wypłacone powódce zadośćuczynienie w kwocie 2.500 zł było adekwatne do doznanych krzywd i cierpień. Powódce nie były także należne koszty opieki osób trzecich, gdyż powódka rękę miała unieruchomioną w gipsie przez okres ponad miesiąca czasu i nie powodowało to konieczności opieki przy wykonywaniu podstawowych czynności życia codziennego. Orzecznik pozwanego zanegował potrzebę korzystania przez powódkę po wypadku z pomocy osób trzecich, co oznaczało, że roszczenie powódki w tym zakresie także nie było uzasadnione.

W piśmie procesowym z dnia 19 października 2011r. powódka rozszerzyła żądanie pozwu i wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej kwoty 33.500 zł dopłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z odsetkami ustawowymi od dnia 25 września 2010r. oraz kwoty 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia z odsetkami ustawowymi od dnia 25 września 2010r., ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania według norm przypisanych i kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł i kwoty 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 stycznia 2010r. powódka, D. S. poszła na zakupy do Galerii (...) w L.. Gdy powódka znajdowała się na pierwszej kondygnacji wewnątrz tej Galerii, nagle poślizgnęła się na mokrej, pokrytej topniejącym śniegiem posadzce. Powódka upadła uderzając głową i prawym bokiem ciała w szklaną barierkę. Powódka na chwilę straciła przez to przytomność. Gdy się ocknęła nie mogła się podnieść, czuła ból głowy, obu rąk i całej prawej części ciała. W wyniku powyższego zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy w okolicy ciemieniowej prawej oraz złamania dalszej nasady kości promieniowej w okolicy nadgarstka prawego. Z miejsca tego zdarzenia powódka została przewieziona karetką pogotowia ratunkowego do Chirurgicznej Izby Przyjęć szpitala przy ul. (...) w L., gdzie odłamy nastawiono i nałożono powódce opatrunek gipsowy dłoniowo-ramienny na okres sześciu tygodni. Przez okres sześciu tygodni w czasie noszenia gipsu powódka poddawała się okresowo kontroli lekarskiej w (...) Ośrodka (...) w L. do dnia 31 marca 2010r. Następnie powódka poddała się po ściągnięciu gipsu leczeniu fizykalnemu i ćwiczeniom nadgarstka oraz ręki prawej w okresach : od 5-26 lutego 2010r., od 8-19 marca 2010r. i od 20 grudnia 2010r. do 3 stycznia 2011r. Obecnie powódka nadal kontynuuje zabiegi rehabilitacyjne i jej leczenie nie zostało zakończone.

Powódka w wyniku powyższych obrażeń ciała doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 20% w związku z przebytym złamaniem kończyny w obrębie nadgarstka prawego. Powódka bowiem w wyniku złamania ręki ma utrwalony i nie rokujący poprawy w przyszłości znaczny przykurcz zgięciowy i wyprostny ręki prawej w stawie nadgarstkowym oraz wykazuje niepełne zgięcie palca wskazującego i palca środkowego, co skutkuje wyraźnym osłabieniem chwytu siłowego i szczypcowego oraz chwytu hakowego. Schorzenia te powodują upośledzenie zręczności ręki prawej w całości.

Powódka w wyniku powyższych obrażeń ciała odczuwała bezpośrednio po wypadku silne dolegliwości bólowe, które nadal w mniejszym stopniu także odczuwa. Powódka wykonuje samodzielnie zalecone jej przez lekarza ćwiczenia rehabilitacyjne prawej ręki.

Powódka bezpośrednio po wypadku wymagała opieki osób trzecich przy wykonywaniu zwykłych czynności życia codziennego przez okres sześciu tygodni po trzy godziny dziennie. W czynnościach tych polegających na przygotowaniu i podawaniu posiłków, ubieraniu i rozbieraniu się, robieniu zakupów, porządkach domowych, czynnościach higienicznych, przez powyższy okres czasu pomagali powódce jej syn, K. S. oraz siostra, H. K. (2).

Siostra powódki, H. K. (2) w okresie bezpośrednio po wypadku powódki, przez okres sześciu tygodni nie pracowała i utrzymywała się z uzyskiwanego świadczenia rentowego. Natomiast syn powódki, K. S. w powyższym okresie czasu także nie pracował i zrezygnował z rozpoczęcia działalności gospodarczej w związku z koniecznością opieki nad chorą powódką. W tym czasie przez to wyżej wymieniony syn powódki był na jej wyłącznym utrzymaniu, a działalność gospodarczą rozpoczął w czerwcu 2010r., gdy powódka nie wymagała już intensywnej pomocy z jego strony.

DOWODY: dokumentacja leczenia powódki k.11-17 i k. 126 akt,

opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii k.76-77 akt,

opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii k.97-99 akt,

dołączone kopie akt szkody nr szkody (...),

zeznania świadków:

- H. K. (2) k.56 akt,

- K. S. k.56-57 akt,

zeznania powódki, D. S. k.129-131 akt.

Pismem z dnia 28 lipca 2010r. skierowanym do (...) S.A. w P. odpowiedzialnego za właściwe utrzymanie terenu Galerii (...) w L. powódka zawiadomiła o wypadku jakiego doznała w dniu 4 stycznia 2010r. i wniosła o wypłacenie na jej rzecz przez w/w firmę kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwoty 11.092,25 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, w tym kwoty 292,25 zł za dojazdy na zabiegi rehabilitacyjne i wizyty lekarskie oraz kwoty 10.800 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osoby trzeciej, płatne w terminie 30 dni od otrzymania tego pisma.

Pismem z dnia 24 sierpnia 2010r. firma (...) S.A. w P. zawiadomiła pełnomocnika powódki o przekazaniu jej roszczeń odszkodowawczych w dniu 24 sierpnia 2010r. stronie pozwanej, (...) S.A. w S. w związku z zawartą umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w prowadzonej działalności gospodarczej polisą nr (...).

Pismem z dnia 25 listopada 2010r. strona pozwana, (...) S.A. w S. zawiadomiła pełnomocnika powódki o przyznaniu powódce w związku z wypadkiem z dnia 4 stycznia 2010r. kwoty łącznej 2.792,25 zł, w tym kwoty 2.500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwoty 292,25 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów do placówek medycznych. Jednocześnie poinformowano, że nie zostały uwzględnione roszczenia powódki o zwrot kosztów opieki, gdyż lekarz orzecznik potwierdził, że powódka nie wymagała opieki osób trzecich. Nadto poinformowano o możliwości dochodzenia dalszych roszczeń na drodze sądowej.

DOWODY: kopia pisma z dnia 28 lipca 2010r. k.18-23 akt,

kopia pisma z dnia 24 sierpnia 2010r. k.24 akt,

kopia pisma z dnia 25 listopada 2010r. k.26-27 akt,

dołączone kopie akt szkody nr szkody (...).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w znacznej części było zasadne i przez to w znacznej części zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie także z art.822§1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Zgodnie natomiast z §2 w/w przepisu prawa, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia.

Jak wynikało z zawartej w aktach szkody strony pozwanej, polisy nr (...), to strona pozwana była zobowiązana do wypłaty odszkodowania w przypadku szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez (...) S.A. w P. w zakresie wykonywanych czynności porządkowych na terenie C. (...) w L., w związku z ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej, obejmującym także okres w którym powódka, D. S. doznała obrażeń ciała z powodu upadku na śliskiej, nie uporządkowanej dla ruchu pieszych posadce w w/w Centrum Handlowym, którą poruszała się w dniu 4 stycznia 2010r.

W ocenie Sądu z przeprowadzonych w sprawie dowodów, a zwłaszcza zeznań powódki, D. S. oraz dokumentacji z miejsca zdarzenia zawartej w aktach szkody wynikało, że powodem upadku powódki na korytarzu w C. (...) w L. w dniu 4 stycznia 2010r. i doznanych przez to obrażeń ciała przez powódkę, było nienależyte uprzątniecie tego korytarza przez pracowników (...) S.A. w P., a przez to strona pozwana, jako ubezpieczyciel tej firmy ponosiła względem powódki odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki dla zdrowia powódki tego zdarzenia, a to doznanych przez powódkę obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, a przede wszystkim złamania dalszej nasady kości promieniowej w okolicy nadgarstka prawego.

Zgodnie z art.444§1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Zgodnie także z art.445§1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu roszczenie powódki w przedmiotowej sprawie o zasądzenie od strony pozwanej stosownego, dalszego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę będącą wynikiem zdarzenia z dnia 4 stycznia 2010r. za które odpowiedzialność odszkodowawczą ponosiła strona pozwana było w pełni uzasadnione.

Jak wynikało bowiem z dokumentów zawartych w aktach szkody strony pozwanej oraz zeznań powódki, strona pozwana przyznała powódce i wypłaciła zadośćuczynienie pieniężne w kwocie łącznej 2.500 zł za skutki dla zdrowia powódki zdarzenia z dnia 4 stycznia 2010r., która to kwota w ocenie Sądu nie była adekwatna do doznanych przez powódkę krzywd i cierpień w związku z powyższym zdarzeniem.

Powódka bowiem w wyniku poślizgnięcia się, a następnie upadku na utrzymanej w nienależytym stanie posadce korytarza C. (...)w L. przeznaczonej dla ruchu pieszych, doznała poważnego urazu i złamania ręki prawej.

W wyniku tego urazu powódka przez okres sześciu tygodni miała rękę całkowicie unieruchomioną w opatrunku gipsowym, przez wiele miesięcy nie mgła normalnie funkcjonować, musiała korzystać z pomocy siostry i syna przy wykonywaniu prostych, codziennych czynności. Powódka doznał także długotrwałych dolegliwości bólowych związanych zarówno z samym urazem ręki, jak też zabiegami rehabilitacyjnymi, które także były dla niej bolesne i uciążliwe, a nie zostały jeszcze zakończone. Powódka więc w skutek zaniedbań związanych ze stanem posadzki na której doznała urazu ręki cierpiała przez wiele miesięcy zarówno fizycznie, jak też psychicznie. Nadal powódka odczuwa skutki tego upadku w postaci dolegliwości bólowych, jak też urazu psychicznego przy samodzielnym funkcjonowaniu.

Należało mieć także przy tym na względzie, że powódka jest już osobą starszą, a upadek na korytarzu C. (...) w dniu 4 stycznia 2010r. spowodował znaczne pogorszenie się jej stanu zdrowia i nieodwracalne już skutki powodujące, że powódka nigdy już nie odzyska poprzedniej, z przed upadku sprawności fizycznej w prawej ręce.

Sąd uwzględnił na powyższe okoliczności w pełni opinię biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii dr n. med. K. C., który w swej opinii, przy uwzględnieniu obrażeń ciała jakich doznała powódka w wyniku upadku z dnia 4 stycznia 2010r. określił i ustalił 20% trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w związku z tym zdarzeniem.

Sąd miał przy tym na względzie także ustalenia powyższej opinii biegłego sądowego lekarza ortopedy w tym zakresie, że uszkodzona ręka powódki jest nadal niesprawna, po złamaniu u powódki nastąpił trwały i nie rokujący już w przyszłości poprawy znaczny przykurcz zgięciowy i wyprostny w stawie nadgarstkowym, niepełne zgięcia palca wskazującego i środkowego, co powoduje, że powódka ma prawą rękę niesprawną, gdy jest osobą praworęczną.

Dlatego też, Sąd nie podzielił stanowiska strony pozwanej zawartego w uzasadnieniu pisemnej odpowiedzi na pozew, jakoby uraz ręki prawej jakiego doznała powódka w wyniku zdarzenia z dnia 4 stycznia 2010r. nie był urazem poważnym, skoro powódka miała rękę unieruchomioną w gipsie przez sześć tygodni, a następnie nie była poddawana żadnym zabiegom operacyjnym, a jedynie zabiegom rehabilitacyjnym.

Wbrew powyższym twierdzeniom strony pozwanej Sąd na podstawie ustaleń opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii uznał, że ręka prawa powódki została poważnie uszkodzona i powódka już nigdy nie wróci do dawnej sprawności tej ręki z przed wypadku będącego przedmiotem sprawy. Powódka nigdy już nie będzie mogła normalnie przez to funkcjonować i zawsze będzie już miała problemy z wykonywaniem zwykłych czynności życia codziennego jako osoba o niesprawnej ręce prawej, jak opisano w opinii w/w biegłego.

W związku z powyższym, w ocenie Sądu wypłacone powódce zadośćuczynienie w kwocie 2.500 zł nie rekompensowało w pełni krzywd i cierpień powódki związanych ze zdarzeniem z dnia 4 stycznia 2010r. i nie było sumą adekwatną do tych krzywd w rozumieniu art.445§1 kc.

W ocenie Sądu kwotą adekwatną do doznanych krzywd z powodu wyżej wskazanego urazu ciała była kwota łączna 36.000 zł, która będzie sumą odpowiednią do doznanych przez powódkę cierpień zarówno fizycznych, jak też psychicznych związanych ze zdarzeniem z dnia 4 stycznia 2010r. Dlatego też, skoro strona pozwana wypłaciła powódce już kwotę 2.500 zł należnego zadośćuczynienia, w niniejszej sprawie należało uwzględnić roszczenie powódki o dalszą część należnego zadośćuczynienia w kwocie 33.500 zł w całości.

Sąd uwzględnił natomiast jedynie częściowo co do kwoty 1.890 zł roszczenia powódki w zakresie zasądzenia na jej rzecz od strony pozwanej kosztów leczenia w zakresie kosztów opieki osoby drugiej.

Zgodnie bowiem z wyżej wskazanym art.444§1 kc, odszkodowanie obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Jak wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 lutego 2007r. sygn.akt IICSK 474/06 cyt.: „ 1.Korzystanie z pomocy innej osoby i związane z tym koszty stanowią koszty leczenia w rozumieniu art.444§1 k.c. Legitymacja czynna w zakresie żądania zwrotu tych kosztów przysługuje poszkodowanemu niezależnie od tego, kto sprawuje opiekę nad nim (osoba bliska np. żona lub osoba inna).

2. Ewentualny rozmiar roszczenia przysługującego poszkodowanemu, jeżeli konieczna jest mu pomoc innej osoby, zależy od wysokości dochodu utraconego przez żonę rezygnującą z pracy lub działalności gospodarczej, a gdy opieka może być wykonywana przez osobę trzecią – wysokość odszkodowania z tytułu utraty zarobków przez żonę nie może przekraczać wynagrodzenia osoby mającej odpowiednie kwalifikacje do wykonywania takiej opieki.”.

Jak wynikało z powyższego orzeczenia Sądu Najwyższego powódce należne było odszkodowanie od strony pozwanej z tytułu kosztów opieki w zakresie w jakim te koszty były uzasadnione i faktycznie poniesione przez powódkę lub osoby sprawujące nad nią opiekę.

Jak wynikało z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii wydanej w przedmiotowej sprawie, powódka, po doznanym złamaniu ręki prawej z dnia 4 stycznia 2010r. przez okres sześciu tygodni gdy była unieruchomiona w opatrunku gipsowym wymagała stałej opieki i pomocy osób trzecich przy zwykłych, codziennych czynnościach przez trzy godziny dziennie.

Jak wynikało natomiast z zeznań świadków, K. S. i H. K. (2) oraz zeznań powódki, siostra i syn powódki świadczyli pomoc i opiekę powódce przez okres wielu miesięcy i to po trzy – cztery godziny dziennie.

W przedmiotowej sprawie Sąd ustalił na podstawie zgodnych w tym zakresie zeznań świadka, siostry powódki, H. K. (2), jak też zeznań samej powódki, że po wypadku jakiemu uległa powódka w dniu 4 stycznia 2010r. w/w jej siostra, H. K. (2) nie pracowała zawodowo i utrzymywała się z pobieranego świadczenia rentowego. Powódka nie poniosła więc żadnych kosztów opieki siostry, jak też H. K. (2) nie utraciła żadnego zarobku w związku ze sprawowaniem opieki nad chorą powódką.

Dlatego też, w ocenie Sądu żądanie pozwu w zakresie zasądzenia na rzecz powódki od strony pozwanej kosztów opieki świadczonej przez H. K. (2) nie było zasadne i nie zasługiwało przez to na uwzględnienie.

Do innych wniosków natomiast Sąd doszedł w zakresie żądanych kosztów opieki sprawowanej nad powódką przez jej syna, K. S., które to roszczenie częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Jak wynikało bowiem z zeznań świadka, K. S. oraz zeznań powódki, w/w syn powódki zakończył staż w grudniu 2009r. i zamierzał po zakończonym stażu w styczniu 2010r. rozpocząć pracę czego nie zrobił z uwagi na wypadek jakiemu uległa powódka w dniu 4 stycznia 2010r. i konieczność sprawowania opieki nad chorą matką. Działalność gospodarczą w zakresie branży gastronomicznej syn powódki rozpoczął przez to dopiero w czerwcu 2010r. Przez ten okres czasu od wypadku do czerwca 2010r. K. S. był na wyłącznym utrzymaniu powódki.

Przy uwzględnieniu przy tym, że określony przez biegłego sądowego okres wymaganej opieki nad powódką osoby trzeciej jaką był K. S. wynosił sześć tygodni po wypadku, a syn powódki sprawował nad nią opiekę przez trzy godziny dziennie, należne z tego tytułu koszty opieki powódce od strony pozwanej wyniosły łącznie kwotę 1.890 zł ( 42 dni opieki x 3 godziny dziennie x 15 zł wynagrodzenie pracownika MOPS). W tym zakresie powództwo co do kosztów opieki w ocenie Sądu było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie, skoro syn powódki z uwagi na świadczenie opieki na rzecz chorej matki w powyższym okresie czasu nie mógł rozpocząć zarobkowej działalności gospodarczej i pozostawał na wyłącznym utrzymaniu powódki.

W pozostałym zakresie co do kosztów opieki syna Sąd nie znalazł podstaw do ich uwzględnienia z uwagi na ustalenia opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii co do wymaganego czasookresu tej opieki.

Zgodnie także z art.189 kpc, powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

W przedmiotowej sprawie powódka, zgodnie z powyższym przepisem prawa wniosła o ustalenie odpowiedzialności odszkodowawczej strony pozwanej za skutki dla zdrowia powódki zdarzenia z dnia 4 stycznia 2010r. na przyszłość.

W ocenie Sądu powódka posiadała interes prawny w ustaleniu w/w odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej z uwagi na fakt, że jak wynikało z zeznań powódki oraz opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii, proces leczenia powódki nie został jeszcze zakończony, powódka będzie musiała poddawać się dalszej, długotrwałej rehabilitacji złamanej ręki, która nie jest sprawna, a przez to w przyszłości mogą wyniknąć dalsze, niezbędne i uzasadnione koszty leczenia powódki z tym związane, za które dalszą odpowiedzialność odszkodowawczą będzie ponosić wówczas strona pozwana.

Dlatego też, Sąd uwzględnił roszczenie powódki o ustalenie w/w odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki dla zdrowia powódki zdarzenia z dnia 4 stycznia 2010r. będącego przedmiotem sprawy.

Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I, II i III sentencji niniejszego wyroku, uwzględniając roszczenie powódki o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej dalszej części zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w kwocie 33.500 zł oraz kwoty 1.890 zł z tytułu kosztów opieki syna, łącznie kwoty 35.390 zł oraz ustalając odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość, w pozostałym zakresie co do kosztów opieki powództwo oddalając jako niezasadne z przyczyn wskazanych we wcześniejszych rozważaniach.

O należnych odsetkach ustawowych od zasądzonej kwoty 35.390 zł jak w punkcie I sentencji wyroku Sąd orzekł zgodnie z art.481§1 i §2 kc w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. nr 124 poz.1152 z 2003r.), w związku z tym, że strona pozwana otrzymała pisemne wezwanie powoda o wypłatę zadośćuczynienia w kwocie 50.000 zł w dniu 24 sierpnia 2010r., a więc pozostawała w opóźnieniu wobec powódki z wypłatą należnej kwoty zadośćuczynienia i kosztów opieki od dnia 25 września 2010r., a więc od dnia następnego po upływie 30 dni od w/w daty zgłoszenia szkody.

Orzeczenie o kosztach procesu jak w punkcie IV sentencji wyroku Sąd wydał zgodnie z art.100 kpc, stosunkowo rozdzielając te koszty między stronami, obciążając tymi kosztami powódkę w 15%, a stronę pozwaną w 85%, według udziałów w jakich strony uległy co do swych żądań.

Orzeczenie o nie uiszczonych kosztach sądowych w zakresie opinii biegłego lekarza sądowego jak w punkcie V i VI sentencji wyroku Sąd wydał w oparciu o art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2010r. nr 90 poz.594 z późn.zm.), także rozdzielając obowiązek ponoszenia tych kosztów stosunkowo między stronami w udziałach takich jak przy kosztach procesu określonych we wcześniejszym punkcie IV sentencji niniejszego wyroku.