Sygn. akt I ACz 979/13
Dnia 19 czerwca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu – Wydział I Cywilny
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSA Marek Górecki (spr.)
SSA Piotr Górecki
SSA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga
po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa W. Z., M. Z., P. Ł., D. Ł.
przeciwko T. W. i E. W.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu
Ośrodka Zamiejscowego w Lesznie z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt XIII C 648/12
postanawia:
oddalić zażalenie.
Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga Marek Górecki Piotr Górecki
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy udzielił zabezpieczenia roszczenia powodów solidarnych W. Z. i M. Z. oraz powodów solidarnych P. Ł. i D. Ł. przeciwko pozwanym T. W. i E. W., ustanawiając zarówno dla małżonków Z., jak i małżonków Ł. hipotekę przymusową do kwoty 20.064,56 zł na nieruchomości obowiązanych położonej w B. Górnym oraz udzielił zabezpieczenia roszczeń powodów przeciwko T. W., ustanawiając zarówno dla małżonków Z., jak i małżonków Ł. hipotekę przymusową do kwoty 128.846,24 zł na tej samej nieruchomości.
W zażaleniu na to postanowienie pozwani wnieśli o jego uchylenie i oddalenie wniosku powodów o udzielenie zabezpieczenia. Skarżący zarzucili: obrazę art. 731 1 § 1 i 2 kpc poprzez udzielenie zabezpieczenia mimo braku uprawdopodobnienia roszczenia i interesu prawnego wnioskodawców, naruszenie art. 738 kpc poprzez dokonanie ustaleń oczywiście sprzecznych z materiałem zebranym w sprawie oraz pominięcie okoliczności mających podstawowe znaczenie dla treści orzeczenia, obrazę przepisu art. 130 3 § 2 kpc, niewłaściwość rzeczową Sądu Okręgowego w zakresie żądania skierowanego przeciwko pozwanej E. W. oraz niedopuszczalne udzielenie zabezpieczenia dla roszczeń przyszłych.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Bezzasadnie skarżący zarzucili, że nie ziściły się w okolicznościach sprawy przesłanki udzielenia zabezpieczenia z art. 730 1 § 1 kpc jakimi są: wiarygodność roszczenia i interes prawny w uzyskaniu takiej ochrony prawnej.
Powodowie, wysuwając roszczenia odszkodowawcze z różnych tytułów (nienależyte wykonanie umów sprzedaży nieruchomości, umów o organizację procesu budowlanego i umowy o wykonanie robót budowlanych) i w różnej konfiguracji osobowej (przeciwko obu pozwanym lub tylko przeciwko pozwanemu) uwiarygodnili za pomocą dowodu z opinii biegłego sądowego, fakt doznania szkody wskutek wadliwego wykonania zakupionego od pozwanych budynku.
Mylnie wywodzą skarżący, że szkoda polegająca na wadliwym wykonaniu obiektu budowlanego nie może się wyrażać wartością nakładów niezbędnych dla doprowadzenia nieruchomości do stanu właściwego, a tylko różnicą pomiędzy wartością budynku bez wad a wartością budynku z wadami. W sytuacji kiedy nakłady naprawcze na nieruchomość nie zostały jeszcze poniesione, nie sposób dokonać wyceny nieruchomości w stanie bez wad, zatem jedynym miernikiem szkody pojmowanej jako różnica między wartością budynku bez wad a wartością budynku z wadami może być wartość nakładów niezbędnych do poniesienia. W analizowanej sytuacji nie sposób przyjmować, że szkoda rzeczywista nie została przez powodów jeszcze poniesiona, skoro wartość ich majątku jest mniejsza aniżeli by była, gdyby pozwani właściwie wykonali swoje zobowiązanie. Błędnie też skarżący wywodzą, że powodowie, w części w jakiej roszczą sobie kompensaty kosztów jeszcze nieponiesionych, domagają się zabezpieczenia roszczenia przyszłego. Obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje bowiem z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić.
Powodowie uprawdopodobnili też, że łączyły ich z pozwanymi lub tylko z pozwanym stosunki prawne, które mogą być podstawą wysuwania roszczeń odszkodowawczych (umowa sprzedaży - w przypadku obojga pozwanych, umowa o organizację procesu budowlanego i umowa o roboty budowlane – w przypadku pozwanego).
Szczegółowe badanie przesłanek poszczególnych roszczeń wymaga przeprowadzenia kompletnego postępowania dowodowego i przekracza ramy postępowania zabezpieczającego.
Uprawdopodobniony też został interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, który w myśl art. 730 1 § 2 kpc wyraża się w tym, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub znacznie utrudni wykonanie orzeczenia w sprawie. Skarżący negując, by nieruchomość obciążona hipotekami na rzecz powodów stanowiła ich jedyny wartościowy majątek, nie uwiarygodnili w żaden sposób twierdzenia o posiadaniu jeszcze dwóch innych nieruchomości. W szczególności nie przedstawili odpisów z ksiąg wieczystych, czy choćby tylko ich numerów, co pozwoliłoby na weryfikację, czy takowy majątek posiadają oraz czy ze względu na ewentualne obciążenia czy zajęcia komornicze powodowie mogą uzyskać z niego zaspokojenie.
Nieskuteczny okazał się zarzut dotyczący niewłaściwości rzeczowej Sądu Okręgowego, czy braków fiskalnych związanych z rozszerzeniem powództwa, bowiem badanie tych kwestii wykracza poza przedmiot postępowania zabezpieczającego.
W tym stanie rzeczy zażalenie należało oddalić, a to na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.
Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga Marek Górecki Piotr Górecki