Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)we W.wystąpiła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego R. K.kwoty 4 308,78 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Na uzasadnienie żądania pozwu wskazała, że w dniu 29 marca 2007 roku pozwany zawarła z (...) Bankiem Spółką Akcyjną we W. umowę bankową, na podstawie której otrzymał określoną w umowie kwotę i jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach określonych w tej umowie. Podała, że pozwany nie wywiązał się z tego zobowiązania, wobec czego niespłacona należność główna stała się natychmiast wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. Oświadczyła, że na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 27 lutego 2013 roku nabyła całość praw wynikających z przedmiotowej umowy bankowej. Wskazała, że na zadłużenie pozwanego składają się: należność główna w wysokości 2 169,18 zł i skapitalizowane odsetki w wysokości 2 139,60 zł, a dowodem na istnienie obowiązku spełnienia tego świadczenia jest wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej numer (...) z dnia 17 października 2013 roku.

Na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013 roku, pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Motywując swoje stanowisko podniósł zarzut przedawnienia i oświadczył, że nie kwestionuje wysokości dochodzonej należności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 marca 2007 roku, pozwany R. K.zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjnąwe W.umowę pożyczki gotówkowej, na mocy której otrzymał pożyczkę kwocie 3 036,28 zł na okres od dnia 29 marca 2007 roku do dnia 29 lipca 2010 roku.

Dowód: odpis umowy pożyczki gotówkowej z dnia 29 marca 2007 roku - k. 25-27.

W dniu 25 czerwca 2013 roku, (...) Bank (...) Spółka Akcyjnawe W.zawarła ze stroną powodową (...)we W.umowę sprzedaży wierzytelności, w ramach której przelano wierzytelność wynikającą z opisanej powyżej umowy pożyczki gotówkowej przeciwko pozwanemu.

Dowód: odpis umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 25 czerwca 2013 roku - k. 4-8.

Pismem z dnia 25 września 2013 roku, strona powodowa poinformowała pozwanego o przejęciu, na podstawie opisanej powyżej umowy sprzedaży wierzytelności, jego długu wynikającego z tej umowy pożyczki gotówkowej.

Dowód: odpis pisma z dnia 25 września 2013 roku - k. 9-10.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie jest zasadne i tym samym nie zasługuje na uwzględnienie.

Roszczenia majątkowe (...) Bank Spółki Akcyjnej we W. w stosunku do pozwanego wynikające z opisanej powyżej umowy pożyczki gotówkowej są roszczeniami związanymi z jej działalnością gospodarczą, a tym samym przedawniają się w terminie trzech lat. Zgodnie bowiem z przepisem art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Wedle natomiast przepisu art. 120 § 1 zd. 1 k.c., bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W niniejszej sprawie pozwany był zobowiązany spłacić pożyczkę do dnia 29 lipca 2010 roku, a tym samym z upływem tego dnia roszczenie o zwrot tej pożyczki stało się wymagalne. Oznacza to, że termin przedawnienia tego roszczenia upłynął w dniu 29 lipca 2013 roku, a strona powodowa wytoczyła powództwo o to roszczenie dopiero w październiku 2013 roku czyli po tym terminie. Zgodnie natomiast z przepisem art. 117 § 2 zd. 1 k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Z tych względów powództwo należało oddalić.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Wedle przepisu art. 98 § 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Biorąc pod uwagę, że strona powodowa w całości przegrała niniejszy proces, należało przyjąć, iż nie ma podstaw do uwzględnienia jej wniosku o zasądzenie kosztów procesu od pozwanego.

Z tych powodów, w oparciu o przytoczone przepisy, Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji.