Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

25 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Glazar

Protokolant:Magdalena Szlachtowicz

po rozpoznaniu 25 marca 2014 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko S. B.

o zapłatę

wobec sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty z 12.09.2013 r. Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze w sprawie I Nc 78/13, na skutek którego nakaz zapłaty stracił moc w całości

I.  zasądza od pozwanego S. B.na rzecz powoda (...) w W.kwotę 72134,53 zł. (siedemdziesiąt dwa tysiące sto trzydzieści cztery złote 53/100 grosze) z ustawowymi odsetkami od 03.09.2012 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4330,60 zł. tytułem zwrotu stosunkowo rozdzielonych kosztów procesu,

IV.  wyrokowi w pkt I co do kwoty 10.000 zł. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 1619/13

UZASADNIENIE

Pozwem w postępowaniu upominawczym z 6 września 2013 r. (...) w W.wniósł przeciw S. B.o zasądzenie na jego rzecz nakazem zapłaty kwoty 120 223,73 zł., wraz z odsetkami ustawowymi od 27 sierpnia 2012 r. i kosztami procesu.

Uzasadniając swoje roszczenie powód wskazał, że w 27 czerwca 2011 r. na trasie między P.a M. S. B.kierując pod wpływem narkotyków samochodem osobowym marki B.o numerach rejestracyjnych (...)stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w drzewo. W wyniku zderzenia pasażer samochodu P. C.odniósł poważne obrażenia ciała. Powód zwrócił uwagę, że w dniu przedmiotowego zdarzenia pozwany nie miał zawartej umowy ubezpieczenia (...)posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Łączna kwota wypłacona P. C.przez powoda w tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania wynosiła 120 223, 73 zł. (...)wskazał, że w oparciu o art. 110 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych ma obowiązek dochodzenia od pozwanego sprawcy szkody, a także osoby, która nie dopełniła obowiązku ubezpieczenia – zwrotu wypłaconego odszkodowania.

12 września 2013 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wydał wobec S. B. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym , w którym żądanie powoda uwzględnił.

Pozwany S. B. wniósł sprzeciw , w którym uznał powództwo do kwoty 10 000 zł., wniósł o rozłożenie zasądzonej należności na raty na okres 5 lat . W pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa.

Uzasadniając swoje żądania pozwany wskazał, że P. C. wiedział, że pozwany jest pod wpływem środka psychotropowego, ponieważ w dniu zdarzenia razem go zażyli. Pozwany podniósł także, że prowadził samochód na prośbę P. C.. Pozwany uległ namowom P. C., bowiem ten znajdował się w trudnym położeniu, z uwagi na problemy z pewnym mężczyzną, który żądał od niego pieniędzy. P. C. prosił pozwanego, aby ten pojechał do bankomatu, wybrał pieniądze i pożyczył je P. C., aby ten mógł spłacić dług. P. C. powoływał się na okoliczność, że nie posiada prawa jazdy ani karty do bankomatu. Pozwany powołał się na treść art. 362 k.c. oraz zasady współżycia społecznego twierdząc ,że odszkodowanie powinno być zmniejszone gdyż prowadził samochód na prośbę P. C. w celu udzielenia mu pomocy. Wniosek o rozłożenie na raty zasądzonej należności uzasadnił złym stanem zdrowia i sytuacją majątkową, w szczególności brakiem pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany był właścicielem samochodu marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Samochód B. został nabyty w czasie w czasie trwania związku małżeńskiego pozwanego.

(dowód: umowa sprzedaży samochodu z dnia 21 maja 2011 r. k. 52, zeznania świadka I. K. – e protokół rozprawy z dnia 20 lutego 2014 r. od godz. 00:22:12 do godz. 00:22:29, od godz. 00:30:57 do godz. 00:32:12)

S. B.27 czerwca 2011 r. na trasie pomiędzy P., a M.znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci (...)umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki B. (...) nr rej. (...)nieprawidłowo dokonał oceny sytuacji na drodze i poruszał się z prędkością niedostosowaną do panujących warunków drogowych, nie zachował należytej ostrożności podczas pokonywania łuku drogi w lewo poprzez zmniejszenie prędkości pojazdu, w wyniku czego doprowadził do utraty przyczepności kół do jezdni i stracił panowanie nad pojazdem, zjechał z drogi na lewo i następnie ze skarpy, gdzie uderzył w drzewo. W chwili wypadku samochód pozwanego poruszał się z prędkością 107,5 km/h w miejscu gdzie dozwolona prędkość wynosiła 90 km/h. Wskutek wypadku pasażer samochodu marki B. (...) P. C.odniósł obrażenia ciała w postaci otarć naskórka barku prawego, brzucha i podudzi, krwiaka okularowego lewostronnego, pourazowego wytrzeszczu gałki ocznej lewej, urazu czaszkowo-mózgowego skutkującego rozległym złamaniem kości podstawy czaszki, krwiakami przymózgowymi i krwawieniem do komór mózgu, odmą śródczaszkową, i oczodołową lewostronną, utrzymującym się płynotokiem z nosa oraz niedosłuchem lewostronnym, które to obrażenia stanowiły chorobę realnie zagrażającą życiu. Wyrokiem z 24 stycznia 2012 r. Sądu Rejonowego w J. pozwanemu wymierzono karę łączną dwóch lat pozbawienia wolności , a jej wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata.

W wyniku wypadku S. B.doznał wielomiejscowego złamania kości twarzoczaszki i podstawy czaszki wraz z odmą oczodołową i śródczaszkową. Od 27 czerwca 2011 r. do 12 lipca 2011 r. S. B.przebywał na (...)Oddziale (...) (...)Szpitala (...)w J., następnie od 12 lipca 2011 r. do 29 lipca 2011 r. w (...)Szpitalu (...) w B.. Pozwany leczył się psychiatrycznie i neurologicznie od wyjścia ze szpitala w B..

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w J.z 24 stycznia 2012 r. sygn. akt II K 1995/11 k. 11, wyniki komputerowej tomografii głowy pozwanego z 27 czerwca 2011 r. k. 113, karta informacyjna (...)Szpitala (...)w J.k. 79-83, karta informacyjna leczenia szpitalnego (...)Szpitala (...) w B.k. 143, opinia biegłego sądowego A. P.z zakresu kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych nr opinii (...)z 28 sierpnia 2011 r. k. 15- 34, zeznania świadka I. K.– e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 00:18:30 do godz. 00:18:48, od godz. 00:27:23 do godz. 00:30:57, świadka P. C.– e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 01:11:04 do godz. 01:12:24, świadka D. B.– e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:25:29 do godz. 00:25:49, pozwanego S. B.– e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 01:06:52 do godz. 01:08:56, od godz. 01:21:41 do godz. 01:22:19)

W dniu wypadku pozwany na prośbę P. C. pojechał razem z nim do P., aby pobrać z bankomatu 500 zł . P. C. twierdził ,ze pieniądze te musi przekazać je mężczyźnie, któremu groził pobiciem . P. C. ponaglał pozwanego, aby jak najszybciej wyjechać. P. C. nie miał prawa jazdy, wcześniej pożyczał samochód od pozwanego i jeździł tym samochodem w okolicach miejsca zamieszkania. Pozwany wiedział, że P. C. nie miał prawa jazdy. W P. jest bank, lecz P. C. nie ma konta w banku, nie ma także odłożonych oszczędności. Matka P. C. ma konto w banku w P., lecz P. C. nie ma wglądu ani karty do tego konta. Przed wypadkiem matka P. C. nie dawała mu swojej karty do bankomatu.

(dowód: zeznania świadka I. K. – e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 00:22:29 do godz. 00:23:42, od godz. 00:25:24 do godz. 00:26:29, od godz. 00:38:14 do godz. 00:39:08, od godz. 00:39:52 do godz. 00:40:52, od godz. 00:53:08 do godz. 00:54:13, świadka P. C. – e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 00:58:58 do godz. 01:00:21, od godz. 01:04:10 do godz. 01:05:14, świadka D. B. – e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:20:34 do godz. 00:21:08, od godz. 00:34:20 do godz. 00:35:10, pozwanego S. B. – e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:51:49 do godz. 00:52:22, od godz. 01:09:55 do godz. 01:11:16, od godz. 01:11:34 do godz. 01:12:07, od godz. 01:25:24 do godz. 01:26:13)

Pozwany kierując samochodem w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci (...)w stężeniu 160 ng/ml. W wyniku analizy krwi pobranej od P. C.27 czerwca 2011 r. wykazano, że w organizmie P. C.w dniu wypadku znajdowały się substancje odurzające takie jak (...), (...), (...), (...). P. C.i S. B.przyjaźnili się od ok. roku przed zdarzeniem i wspólnie zażywali narkotyki od dłuższego czasu. Narkotyki były przynoszone przez P. C.i jego brata. P. C.nie pracował przed wypadkiem. Otrzymywał pieniądze na narkotyki od dziewczyny z którą mieszkał, a która pracowała zawodowo jako fryzjerka. W dniu wypadku S. B.i P. C.zażywali razem narkotyki. Pozwany zdawał sobie sprawę, że naraża na niebezpieczeństwo innych uczestników ruchu drogowego. Obecnie pozwany nie spożywa narkotyków. Jego żona sprawdza czy zażywa on narkotyki. Relacje między pozwanym i P. C.uległy pogorszeniu po podpisaniu ugody z 16 stycznia 2012 r.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w J.z 24 stycznia 2012 r. sygn. akt II K 1995/11, Opinia (...) im. Prof. D. J. S.w K.nr Dz. E. (...)z 17 października 2011 r. z akt II K 1995/11 k. 123, 125, zeznania świadka I. K.– e protokół rozprawy z dn 20 lutego 2014 r. od godz. 00:26:29 do godz. 00:27:23, od godz. 00:32:44 do godz. 00:33:19, od godz. 00:39:22 do godz. 00:39:51, świadka D. B.– e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:24:46 do godz. 00:25:10, od godz. 00:36:05 do godz. 00:36:23, od godz. 00:40:06 do godz. 00:45:38, świadka P. C.– e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 01:12:57 do godz. 01:13:19, pozwanego S. B.– e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:51:13 do godz. 00:51:51, od godz. 00:52:23 do godz. 00:53:44, od godz. 00:55:26do godz. 00:56:04, od godz. 00:56:21do godz. 00:56:53, od godz. 00:57:24do godz. 00:58:12, od godz. 01:18:07 do godz. 01:19:07)

Pozwany w czasie wypadku nie korzystał z ochrony ubezpieczeniowej. Prowadzony przez pozwanego samochód B.nr rej. (...)dniu wypadku nie posiadał ważnych badań stanu technicznego pojazdu.

(dowód: Pismo (...)S.Az 18 października 2012 r., k. 13, Wypowiedzenie umowy (...)z 16 kwietnia 2011 r., k. 14, Opinia biegłego nr (...) (...), k. 15- 34, pismo (...) S.A.na zapytanie (...) z 28 grudnia 2012 r., k. 36, 37)

8 listopada 2011 r. P. C.wniósł o przeprowadzenie procesu likwidacji szkody spowodowanej wypadkiem z 27 czerwca 2011 r. W wyniku przeprowadzonego postępowania (...)wypłacił P. C.16 stycznia 2012 r. świadczenie w wysokości 40 223,73 zł. tytułem zwrotu kosztów leczenia i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Następnie -zawarto ugodę z 7 marca 2012 r. w której (...) zobowiązał się wypłacić P. C.łącznie kwotę 80 000 zł. ponad kwotę 40 223,73 zł. dotychczas wypłaconą tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz odszkodowania obejmującego poniesioną szkodę. Kwota 80 000 zł. została wypłacona P. C.13 marca 2012 r.

(dowód: zgłoszenie szkody na osobie z 8 listopada 2011 r. k. 38, 39, opinia sądowo-lekarska nr (...).11 z 8 sierpnia 2011 r. k. 41-42, orzeczenie lekarskie z 23 listopada 2011 r. k. 43-47, opinia pionu likwidacji szkód z 4 stycznia 2012 r. nr (...)k. 48, rachunek nr (...)z 15 września 2011 r. k. 49, faktura VAT z 16 września 2011 r. nr (...)k. 50, rachunek nr (...)z 28 października 2011 r. k. 51, arkusz likwidacyjny z 5 stycznia 2012 r. k. 52, zawiadomienie z dnia 5 stycznia 2012 r. k. 53, pismo P. C.do (...)z 23 stycznia 2012 r. k. 54-55, opinia kompleksowa (...)lekarza laryngologa z 20 listopada 2011 r. k. 56, opinia kompleksowa (...)lekarza okulisty z 28 grudnia 2011 r. k. 57, ugoda pomiędzy (...) a P. C.nr (...)z 7 marca 2012 r. k. 61, arkusz likwidacyjny z 8 marca 2012 r. k. 63, zawiadomienie z 8 marca 2012 r. k. 64)

Na kilka dni przed wydaniem wyroku w sprawie IIK 1995/11 S. B. i P. C. zawarli ugodę i pojednanie w przedmiocie zdarzenia. S. B. oświadczył wobec P. C., że wyraża ubolewanie, skruchę i przeprasza pokrzywdzonego za w/w zdarzenie. P. C. oświadczył, że przyjmuje przeprosiny, skruchę i ubolewanie S. B. oraz, że nie jest jego intencją aby oskarżony ponosił odpowiedzialność karną za zdarzenie będące przedmiotem ugody. P. C. wyraził zgodę na orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na warunkach zaproponowanych przez oskarżonego i jego obrońcę oraz zaakceptowanych przez Prokuraturę oraz w ostateczności orzekający w tej sprawie Sąd Powszechny.

(dowód: ugoda i pojednanie zawarta 16 stycznia 2012 r. z akt II K 1995/11 k. 180)

17 lipca 2012 r. (...) wezwał S. B.do zapłaty kwoty do zapłaty 120 223,73 zł.

(dowód: wezwanie do zapłaty z 17 lipca 2012 r. k. 65)

Do 2008 r. pozwany pracował jako ogrodnik w Niemczech . Potem razem z żoną przeprowadził się do Polski . Pozwany zajął się remontem domu. Obecnie pozwany nie pracuje zawodowo, jest zarejestrowany jako bezrobotny. O rentę chorobową w związku ze stanem zdrowia się nie starał. Pozwany stał się agresywny i nie pomaga w gospodarstwie domowym. Pomaga żonie w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej .Wcześniej pozwany nie miał napadów nerwowości, był bardzo pracowity. Pozwany jest utrzymywany przez swoją żonę, która pracuje, utrzymuje rodzinę i pomaga teściowej. I. K.ma biuro (...)w domu w P.. Żona pozwanego prowadzi także 2 sklepy w P., jeden (...), a drugi (...). Trzeci sklep znajduje się w S., jest to sklep (...). Z prowadzonej działalności gospodarczej żona pozwanego otrzymała w 2013 r. dochód roczny w wysokości 3 121,83 zł. przy jednoczesnych przychodach w wysokości 283 762,19 zł. Małżonkowie nie mają ustanowionej rozdzielności majątkowej. Małżeństwo mieszka w domu rodziców żony. Pozwany i jego żona są jedynymi bezpośrednimi sąsiadami P. C.. Matka pozwanego mieszka po drugiej stronie ulicy . Właścicielem tego domu jest pozwany.

Żona pozwanego nabyła auto w leasingu V. (...), który został wyprodukowany 4 lata temu. Samochód transportowy F. (...) z 1995 r. również został nabyty do prowadzenia działalności gospodarczej. Pozwany jest właścicielem domu w P.. Małżeństwo spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty w 2008 r. na kwotę 300 000 zł. Miesięczne raty kredytu wynoszą ponad 2 000 zł. Za kredyt hipoteczny został zakupiony i częściowo wyremontowany dom, gdzie mieszka matka pozwanego. Małżeństwo pomaga matce pozwanego przekazując jej 1 500 zł. miesięcznie na opał i utrzymanie domu. I. K. spłaca raty leasingowe w wysokości 250 euro miesięcznie a pieniądze na ten cel przekazują jej rodzicie . Koszty utrzymania domu są wysokie. W okresie zimowym wynoszą 4800 zł. za cały okres grzewczy. Małżonkowie nie ponoszą opłat z tytułu mieszkania w domu rodziców żony. Wszystkie opłaty związane z mieszkaniem ponoszą teściowie. Koszty paliwa do samochodu w wysokości 800 zł są wliczane w koszty działalności gospodarczej Teściowie pozwanego prowadzą działalność gospodarczą i mieszkają na stałe w Niemczech .

(dowód: zeznania świadka I. K. – e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 00:34:06 do godz. 00:37:16, od godz. 00:41:15 do godz. 00:43:28, od godz. 00:41:15 do godz. 00:41:50, od godz. 00:42:44 do godz. 00:42:49, od godz. 00:43:28 do godz. 00:45:52, od godz. 00:51:57 do godz. 00:53:08, świadka P. C. – e protokół rozprawy z 20 lutego 2014 r. od godz. 01:29:30 do godz. 01:31:30, świadka D. B. – e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 00:15:05 do godz. 00:17:30, od godz. 00:25:51 do godz. 00:27:29, od godz. 00:27:45 do godz. 00:30:01, od godz. 00:30:30 do godz. 00:31:21, od godz. 00:36:48 do godz. 00:39:35, pozwanego S. B. – e protokół rozprawy z 25 marca 2014 r. od godz. 01:02:28 do godz. 01:04:48, od godz. 01:05:21 do godz. 01:06:07, od godz. 01:08:57 do godz. 01:09:40, od godz. 01:20:26 do godz. 01:20:58, od godz. 01:22:20 do godz. 01:24:35, zeznanie S. B. o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2013 k. 200-201, zeznanie I. K. o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2013 k. 202-205)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 98 ust. 1, art. 98 ust. 1 pkt 3 lit. a i art. 98 ust. 1 a, ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z 22 maja 2003 r., do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, w granicach określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3 w/w ustawy, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem (...)posiadaczy pojazdów mechanicznych. Do zadań Funduszu należy także zaspokajanie roszczeń z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia (...) posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, w przypadku wyrządzenia szkody w związku z ruchem pojazdu mechanicznego, jeżeli zgodnie z art. 2 pkt 7a lit. c ustawy o działalności ubezpieczeniowej państwem członkowskim umiejscowienia ryzyka jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z treścią art. 98 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych Funduszbył zobowiązany do wypłaty odszkodowania ponieważ w chwili kiedy nastąpiło zdarzenie właściciel nie miał zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

Na podstawie art. 110 ust. 1 w/w ustawy z chwilą wypłaty przez Funduszodszkodowania, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a, sprawca szkody i osoba, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, są obowiązani do zwrotu Funduszowispełnionego świadczenia i poniesionych kosztów.

W związku z powyższym strona powodowa miała prawo żądać tytułem regresu od sprawcy zdarzenia zapłaty odpowiedniej sumy, jaką powód wypłacił P. C.tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za szkody poniesione przez P. C.w wypadku z 27 czerwca 2011 r. P. C.otrzymał od (...) łączną kwotę 120 223,73 zł.

Stan faktyczny ustalony w niniejszej sprawie był między stronami bezsporny. W zasadzie jedyna kwestią do rozważenia było zmniejszenie wypłaconego odszkodowania przez powoda P. C. z uwagi na przyczynienie się P. C. do powstania szkody i zastosowanie zasad współżycia społecznego do obowiązku zwrotu przez pozwanego kwoty wypłaconej z tego tytułu.

Sąd rozważył wszystkie zarzuty stron, w szczególności strony pozwanej ponieważ strona powodowa przedstawiała jedynie to, że wypłaciła zadośćuczynienie i odszkodowanie, że wezwała pozwanego do zapłaty oraz, że pozwany nie dokonał zapłaty . Do złożonego sprzeciwu od nakazu zapłaty strona powodowa się nie ustosunkowała mimo, że była do tego zobowiązana.

Pozwany podniósł zarzut, że P. C. przyczynił się do powstania szkody. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego w niniejszej sprawie , w tym z zeznań świadków i pozwanego wynika, że P. C. wiedział, że pozwany jest pod wpływem środka psychotropowego, gdyż razem go zażyli. Zatem wsiadając do samochodu z pozwanym poszkodowany miał świadomość, że pozwany jest pod wpływem narkotyków . Godził się zatem na taki stan rzeczy. Zgodnie z treścią art. 362 k.c. jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że w dniu zdarzenia pozwany z P. C.razem zażywali narkotyki, zatem obaj wiedzieli, że są pod wpływem narkotyków oraz, że nie powinni wsiadać do samochodu ani jako kierowca, ani jako pasażer. W czasie przesłuchania P. C.powiedział, że nie wyklucza możliwości, że w dniu wypadku rzeczywiście brali razem z pozwanym narkotyki. P. C.zasłaniał się niepamięcią mówił, że nie pamięta co było między momentem kiedy niósł blachę, a chwilą kiedy ocknął się w szpitalu. Sąd nie dał wiary zeznaniom P. C.w tym zakresie. Dziwnym w ocenie Sądu było to, że kiedy zapytano P. C.kto miał narkotyki, kto nimi częstował dokładnie to wiedział. P. C.wiedział też dobrze, że chodziła za nim jakaś osoba, która wcześniej wyłudzała od niego pieniądze, że dał tej osobie łańcuszek. Te okoliczności P. C.pamiętał bardzo dobrze, natomiast z okoliczności przed zdarzeniem właściwie nic nie pamiętał. Sąd nie wyklucza, że tak się mogło zdarzyć na skutek wypadku, jednakże zeznania żony pozwanego, jego matki, samego pozwanego , jak też częściowo P. C.jednoznacznie świadczą o tym, że w dniu wypadku P. C.i S. B.razem zażywali narkotyki. Byli przyjaciółmi, którzy w czasie wykonywania prac w ogrodzie również wcześniej takie środki brali. Potwierdza ten fakt również opinia (...) im. Prof. D. J. S.w K.nr Dz. E. (...)z 17 października 2011 r., sporządzona dla potrzeb postępowania karnego , w której wykazano, że 27 czerwca 2011 r. substancje odurzające były obecne nie tylko w organizmie S. B.ale także P. C.. Strona powodowa w trakcie procesu likwidacyjnego zgromadziła materiał dowodowy, lecz niewystarczający do tego aby ustalić czy również P. C.był pod wpływem narkotyków, czy razem spożywali te narkotyki. Instytut określił, że w dniu wypadku P. C.miał w organizmie kilka rodzajów narkotyków, niektórych więcej niż pozwany. W ocenie Sądu pasażer nie powinien jechać samochodem wiedząc, że kierowca brał narkotyki, tym bardziej, że sam je z nim spożywał. Zdaniem Sądu P. C.niewątpliwie przyczynił się do zdarzenia, w wyniku którego poniósł szkodę . Godził się więc z tym , że będąc razem z pozwanym pod wpływem środków psychotropowych może dojść do nieszczęśliwego zdarzenia i w konsekwencji negatywnych dla niego skutków.

Wobec tego Sąd uznał, że jego przyczynienie wynosi 40 %. Pozwany zaś w momencie hamowania jechał z prędkością ponad 107 km/h, przy ograniczeniu do 90 km/h i znajdował się pod wpływem narkotyków . A zatem jego odpowiedzialność w ocenie Sądu jest odpowiednio większa. W tym zakresie nie miał Sąd żadnych wątpliwości dysponując opinią biegłego sądowego A. P.z zakresu kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych z 28 sierpnia 2011 r. Sąd też był związany na mocy art. 11 k.p.c. ustaleniami wyroku Sądu Rejonowego w J. z 24 stycznia 2012 r. sygn. akt II K 1995/11., co do popełnienia przestępstwa i jego okoliczności. Zważyć przy tym należy , że nie ma żadnego znaczenia dla rozpoznania niniejszej sprawy cel, dla którego pozwany postanowił jechać samochodem, będąc pod wpływem narkotyków. Nie usprawiedliwia go fakt , że chciał pomóc koledze w jego trudnej sytuacji związanej z człowiekiem, który próbował wymusić od P. C.pieniądze. Gdy faktycznie taka sytuacja wystąpiła, pozwany powinien zgłosić ten fakt organom ścigania, a nie ulegać prośbom, czy namowom przyjaciela. Jego decyzja o prowadzeniu w tym dniu samochodu zagrażała bowiem innym uczestnikom ruchu drogowego. Sam pozwany, słuchany w charakterze strony przyznał , że takie zagrożenie z jego strony istniało. Wskazywał również, że gdyby był pod wpływem alkoholu, to nie prowadziłby samochodu. A zatem zdawał sobie sprawę z konsekwencji swojego zachowania i skutków, które mogą nastąpić, kiedy prowadzi samochód będąc pod wpływem środka odurzającego , czy alkoholu. Niewątpliwie zasady współżycia społecznego są regułami postępowania ludzkiego, niebędące jednocześnie regułami prawnymi, rodzą się i ugruntowują w społeczeństwie .W tej sytuacji nie będą miały zastosowania i nie mogą stanowić uzasadnienia dla obniżenia żądania powoda.

Pozwany wskazywał również, że te zasady powinny być zastosowane , gdyż on również na skutek wypadku , doznał licznych i poważnych obrażeń i stał się osobą niepełnosprawną. I w tym przypadku należy podkreślić, że powód sam , widząc , że jest pod wpływem środka odurzającego , godził się z tym , że w razie wypadku komunikacyjnego , takie obrażenia w jego stanie zdrowia mogą nastąpić. W ocenie Sądu to, że pozwany uległ namowom P. C. i pojechał z nim samochodem, będąc pod wpływem narkotyków aby pomóc P. C. nie może być wskazywane jako okoliczność łagodząca z uwagi na treść art. 425 § 2 k.c. Przepis ten stanowi, że kto uległ zakłóceniu czynności psychicznych wskutek użycia napojów odurzających albo innych podobnych środków, ten obowiązany jest do naprawienia szkody, chyba że stan zakłócenia został wywołany bez jego winy. Z w/w artykułu wypływa wniosek, że osoba która spowodowała szkodę będąc pod wpływem środków odurzających jest zobowiązana do jej naprawienia bez względu na pobudki jakimi się kierowała. Jeżeli pozwany wiedział, że jest pod wpływem narkotyków nie powinien prowadzić samochodu niezależnie od tego jakie kierowały nim pobudki . A zatem wina pozwanego jest niewątpliwa.

Pozwany nie kwestionował obrażeń jakie poniósł P. C., były to znaczne obrażenia. Zadośćuczynienie otrzymane przez P. C. stanowi ponad 90% kwoty jaką otrzymał od powoda tytułem naprawienia szkody, tj. kwotę 120.000 zł. Należy zauważyć, że zadośćuczynienie ma charakter oceny. Oceny stopnia krzywdy doznanej przez P. C. oraz skutków wypadku w jakim brał udział dokonała strona powodowa, na podstawie art.445§1 kc w zw. z art. 444§ kc. Obrażenia doznane przez P. C. realnie zagrażały życiu, a zatem przyznane zadośćuczynienie nie było wygórowane, a kwota przyznana przez stronę powodową była adekwatna do uszkodzeń ciała i cierpień jakich doznał P. C.. Na mocy również art. 444§1 kc powód przyznał P. C. wykazane koszty leczenia w wysokości 223,73 zł.

Reasumując skoro P. C. przyczynił się do szkody w 40% to pozwany z dochodzonej przez powoda kwoty 120 223,73 zł., powinien zapłacić kwotę 72 134,53 zł. W pozostałym zakresie, powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu .

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 455 kc w zw. z art.481 kc. Pozwany został wezwany do zapłaty pismem z 17 lipca 2012 r., które otrzymał 2.08.2012 r. (k.65). Miał określony termin 30 dni do zapłaty, którego nie dochował. Popadł zatem w opóźnienie 3.09.2012 r. I od tej daty należne są odsetki ustawowe,

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w punkcie I i II sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach w zakresie żądania zapłaty znajduje uzasadnienie w treści art. 100 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd uznał, że przyczynienie się P. C. w wysokości 40% oznacza, że powód wygrał sprawę w 60 %. Strona powodowa poniosła opłatę od pozwu w kwocie 6 012 zł., koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 17 zł. i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł. Łącznie koszty strony powodowej obejmują kwotę 9 629 zł. Jednakże z uwagi na to ,że powód wygrał sprawę w 60 % oznacza to, że w takiej wartości koszty przez niego poniesione muszą być zwrócone, zatem z kwoty 9 629 zł. wyliczono kwotę stanowiącą 60 % tej sumy czyli 5 777,40 zł. Pozwany poniósł koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3 600 zł. i koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Łączne koszty procesu poniesione przez pozwanego mieszczą się w kwocie 3 617 zł. Z uwagi na to, że pozwany wygrał proces w 40 % od kwoty 3 617 zł. należy odjąć 40 % co dało kwotę 1 446,80 zł. Od kwoty jaką powodowi powinien zwrócić pozwany odjęto kwotę jaką powód powinien zwrócić pozwanemu czyli od 5 777,40 zł odjęto 1 446,80 zł. W wyniku obliczeń dokonanych przez Sąd pozwany powinien zwrócić powodowi tytułem zwrotu stosunkowo rozdzielonych kosztów procesu kwotę 4 330, 60 zł.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w punkcie III wyroku.

Pozwany uznał powództwo do kwoty 10 000 zł. Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. nadał wyrokowi w tym zakresie rygor natychmiastowej wykonalności. (punkt IV wyroku.)

Sąd nie uznał za uzasadnione żądania pozwanego dotyczącego rozłożenia na 5 lat zasądzonej kwoty. Oczywiste jest, że powód pozyskuje środki od innych kierowców którzy mają ubezpieczenie (...). Pozwany nie miał zawartej takiej umowy. Powinien zatem zapłacić całą zasądzoną kwotę, gdyż tylko wtedy odczuje dolegliwość związaną ze swym nagannym postępowaniem . Sąd również nie podzielił stanowiska pozwanego ,że nie ma on na ten cen środków. Pozwany niewątpliwie jest właścicielem nieruchomości, w której mieszka jego matka. Z żoną łączy go wspólność ustawowa małżeńska, a zatem wszystkie środki pozyskiwane przez żonę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej również wchodzą w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. Z zeznań podatkowych złożonych przez pozwanego wynika, że żona pozwanego uzyskała w 2013 r. przychód z działalności gospodarczej w wysokości ok. 300 000 zł. A zatem to w jaki sposób organizuje, czy wydaje na koszty związane z działalnością nie ma żadnego znaczenia . Raty leasingowe za samochód są płacone przez jej rodziców. To oni przekazują środki na utrzymanie domu, w którym mieszka pozwany z żoną. Żona pozwanego spłaca kredyt do banku w wysokości 2 000 zł., opłaca rachunki związane z utrzymaniem domu, w którym mieszka matka pozwanego w kwocie 1500 zł. Prowadzi trzy sklepy i biuro (...).

Sąd również oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii i neurologa na okoliczność , że żądanie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, uznając, że w okolicznościach niniejszej sprawy dowód ten jest zbyteczny .Zasady współżycia społecznego bowiem , jak wskazał Sąd w wywodach niniejszego uzasadnienia, nie mają zastosowania w niniejszej sprawie,