Sygn. akt I C 271/14
W IMIENIU RZECZYPOSPOLIEJ POLSKIEJ
Dnia 27 marca 2014 r.
Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny:
w składzie:
Przewodniczący : SSR Adam Mitkiewicz
Protokolant: apl. adw. Łukasz Cholewski
po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2014 r. w Warszawie
na rozprawie
z powództwa W. K.
przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w W.
o zapłatę
1. Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powódki W. K. kwotę 19.139,47 (dziewiętnaście tysięcy sto trzydzieści dziewięć 47/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lutego 2014 roku do dnia zapłaty;
2. Oddala powództwo w pozostałym zakresie;
3. Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powódki W. K. kwotę (...),80 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt osiem 80/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;
4. Nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia kwotę 486,96 (czterysta osiemdziesiąt sześć 96/100) złotych tytułem zwrotu części wydatków poniesionych w związku z wydaniem opinii przez biegłego;
5. Nakazuje ściągnąć od powódki W. K. na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia kwotę 114,23 (sto czternaście 23/100) złotych tytułem zwrotu części wydatków poniesionych w związku z wydaniem opinii przez biegłego.
Sygn. akt I C 271/14
Pozwem z dnia 8 lutego 2013 roku powód W. K. wniosła przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W. o zasądzenie kwoty 20.917,96 zł. tytułem odszkodowania za naprawę pojazdu wraz z odsetkami w wysokości ustawowej płatnymi od dnia 28 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wyjaśnił, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się oprócz odszkodowania kwota odpowiadająca kosztowi prywatnej ekspertyzy w kwocie 992,50 zł. / k. 1-5/.
Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 13 marca 2013 roku w sprawie I Nc 1372/13, Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie uwzględnił dochodzone powództwo / k. 39/.
W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pełnomocnik pozwanego wyjaśnił, iż wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 8.401,37 zł. / k. 41-43/.
W piśmie procesowym z dnia 24 lutego 2014 roku powód dokonał kapitalizacji odsetek ustawowych w kwocie 2.704,92 zł. należnych od kwoty 17.620,86 zł. od dnia 28 grudnia 2012 roku do dnia 24 lutego 2014 roku ( dzień kapitalizacji) i zaliczył je na poczet roszczenia głównego dochodzonego w tym procesie. W związku z powyższym zmodyfikował powództwo, wnosząc ostatecznie o zasądzenie od pozwanego kwoty 20.325,78 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lutego 2014 roku do dnia zapłaty / k. 160-161/.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 15 listopada 2012 roku pojazd m-ki M. (...) o nr rej. (...) należący do W. K. został uszkodzony przez posiadacza pojazdu mającego wykupioną polisę ubezpieczenia OC w (...) S.A. w W.. W. K. zgłosiła szkodę w (...) S.A. w dniu 16 listopada 2012 roku / druk zgłoszenia szkody w pojeździe z ubezpieczenia OC – akta szkody/.
Decyzją z dnia 11 grudnia 2012 roku (...) S.A. w W., po rozpatrzeniu zgłoszonych roszczeń z tytułu szkody w pojeździe, przyznało W. K. odszkodowanie w kwocie 8.401,37 zł. / k. 24 akt szkody/.
W. K. poniosła wydatek związany z prywatną ekspertyzą sporządzoną przez inż. A. R. w kwocie 922,50 zł. / k. 13 – faktura VAT; k. 14-37 – prywatna ekspertyza/.
Pismem z dnia 31 stycznia 2013 roku, doręczonym w dniu 4 lutego 2013 roku, pełnomocnik powoda wezwał (...) S.A. w W. do zapłaty w terminie trzech dni od otrzymania niniejszego wezwania kwoty 20.917,96 zł. wynikającej z tytułu odszkodowania za naprawę uszkodzonego pojazdu oraz kosztu uzasadnionej ekspertyzy z powodu zaniżenia przez (...) S.A. kosztów naprawy pojazdu w kalkulacji naprawy nr (...) k. 9-12/.
Zgodnie z opinią biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych M. R., koszt naprawy uszkodzeń samochodu m-ki M. (...) o nr rej. (...) powstałych w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 15 listopada 2012 roku, z zastosowaniem średniej stawki za roboczogodzinę pracy blacharsko-lakierniczej dla warsztatów niezależnych na terenie W. oraz cen nowych oryginalnych części zamiennych obowiązujących w dniu zdarzenia drogowego w sieci dealerskiej producenta pojazdu, wyniósł kwotę 25.029,73 zł. brutto / k. 112-129 opinia biegłego sądowego M. R./.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wszechstronnej analizy akt sprawy, na które złożyły się dokumenty wskazane i opisane w treści, których autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu oraz w oparciu o opinię biegłego sądowego M. R., która została sporządzona w sposób rzetelny, kompetentny, szczegółowy i kompletny przez osobę o odpowiednich kompetencjach oraz bezstronną.
Zebrane dowody stanowiły wystarczającą podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 415 kc, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Stosowanie zaś do art. 805 § 1 kc, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z kolei w myśl art. 822 § 1 i § 4 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.
Nadto zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz.U. z 2013 r., poz. 392 t.j.) umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości (naturze) danego rodzaju stosunków.
Wskazać przy tym należy, iż pojęcie szkody obejmuje ujemne dolegliwości powstałe w wyniku czyjegoś bezprawnego działania i przy szkodzie o charakterze materialnym dotyczy przede wszystkim uszczerbku powstałego w majątku poszkodowanego. Stosowanie do dyspozycji art. 361 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Przy czym, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Jak natomiast stanowi art. 363 § 1 kc, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Z powyższego jednoznacznie wynika, że szkoda sprowadza się do ogółu dolegliwości powstałych w wyniku uszczuplenia majątku poszkodowanego.
W ocenie Sądu szkoda w majątku powoda powstała na skutek kolizji przejawia się w konieczności poniesienia przez powoda kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu m-ki M. (...). Biorąc pod uwagę wnioski końcowe opinii biegłego sądowego, koszt naprawy pojazdu powinien wynieść kwotę 25.029,73 zł. brutto. Zważywszy, iż pozwany wypłacił powodowi kwotę 8.401,37 zł., pozostałaby powodowi do wypłaty kwota 16.628,36 zł.
Stosownie do przepisu art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku; § 2 gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1. Zauważyć należy, iż z akt szkody wynika, iż powód zawiadomił pozwanego o szkodzie w dniu 16 listopada 2012 roku, oraz żądał skapitalizowania odsetek za okres od dnia 28 grudnia 2012 roku do dnia 24 lutego 2014 roku, które po wyliczeniu przez Sąd wyniosły kwotę 2.511,11 zł., roszczenie było wymagalne 16.12.2012r. powód mógł więc żądać odsetek od dnia 28 grudnia 2012r. , należało więc zasądzić od pozwanego na rzecz powoda łącznie kwotę 19.139,47 zł. ( 16.628,36 zł. + 2.511,11 zł.). W związku z powyższym dalsze odsetki ustawowe od tej kwoty Sąd zasądził na mocy art. 481§1 k.c. i art. 482§1 k.c. od dnia 25 lutego 2013 roku do dnia zapłaty.
W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne, w tym dotyczącym kosztów sporządzenia prywatnej ekspertyzy z uwagi na to, że w ocenie Sądu poniesienie tego wydatku nie było obiektywnie uzasadnione i konieczne. Niniejsza sprawa o odszkodowanie jest w ocenie Sądu sprawą typową nie wymagającą sporządzenia dodatkowej przedsądowej opinii co do ustalenia rozmiarów szkody. Dodać należy, iż zasądzenie kosztów prywatnej ekspertyzy poniesionych przez stronę nie stanowi zasady, lecz wyjątek i zależy od ustaleń konkretnego stanu faktycznego. Ocena czy poniesione koszty ekspertyzy sporządzonej na zlecenie poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym są objęte odszkodowaniem przysługującym od ubezpieczyciela z umowy odpowiedzialności cywilnej, musi być dokonana przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, a w szczególności uzależniona od ustalenia, czy zachodzi normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem, oraz czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne także w kontekście ułatwienia określenia prawidłowo konkretnego ubezpieczyciela, jak i ułatwienia zakładowi ubezpieczeń ustalenia okoliczności wypadku i rozmiarów szkody ( vide uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 roku, sygn. akt III CZP 24/04, opubl. OSNC 2005/7-8/117). W niniejszej sprawie nie zachodziła obiektywna potrzeba zasięgania ekspertyzy prywatnej, wydatek poniesiony na jej przeprowadzenie nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wywołującym szkodę
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie przepisów art. 822 § 1 i 4 k.c. w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnych i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz.U. z 2013 r., poz. 392 t.j.) w zw. z art. 415 k.c. orzekł o częściowym uwzględnieniu wytoczonego powództwa.
Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu oparto na przepisie art. 100 kpc wobec częściowego uwzględniania żądań pozwu, stosunkowo je rozdzielając. Koszty poniesione przez powoda to opłata od pozwu (1046 zł.), opłata od pełnomocnictwa (17 zł.), wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika ustalone w oparciu o § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. 2002 r., Nr 163, poz. 1348) ( 2.400 zł.) oraz poniesiony dotychczas koszt opinii pisemnej biegłego sądowego (300 zł.), co łącznie daje kwotę 3.763 zł. Koszty pozwanego stanowiły: opłatę od pełnomocnictwa (17 zł.) oraz wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika ( 2.400 zł.), łącznie 2.417 zł. W sumie koszty procesu stanowiły kwotę 6.180 zł. Strona powodowa wygrała spór sądowy w 81%, a zatem pozwany winien ponieść koszty procesu w kwocie 5.005,80 zł, poniósł je natomiast w kwocie 2.417 zł. W tej sytuacji należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.588,80 zł. jako różnicę pomiędzy kosztami należnymi a poniesionymi.
W pkt 4 i 5 wyroku Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz.U. z 2005 r., Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.) w zw. z art. 100 kpc, po uwzględnieniu stosunku wygranej stron, w ramach poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków związanych z opinią pisemną biegłego sądowego, a nie pokrytych przez strony ( 601,19 zł.).
Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
z./ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego.