Sygn. akt I C 735/13
Dnia 9 maja 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie Wydział I Cywilny
w składzie
Przewodniczący: SSO Wiesław Kasprzyk
Protokolant: prac. sąd. Marta Stankiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 r. w O.
sprawy z powództwa A. O.
przeciwko W. L. i (...) SA w W.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanych na rzecz powoda kwotę 60 001 (sześćdziesiąt tysięcy jeden ) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 maja 2014 r . tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 11 610 (jedenaście tysięcy sześćset dziesięć złotych)tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 9 grudnia 2011 r., łącznie– (...) (siedemdziesiąt jeden tysięcy sześćset jedenaście złotych ) z tym ustaleniem że :
- spełnienie świadczenia przez pozwanego W. L. w kwocie przekraczającej 30 000 zł zwalnia pozwanego (...) SA w W. w całości
- spełnianie świadczenia przez pozwanego (...) SA w W. zwalnia w takim zakresie pozwanego W. L..
2. w pozostałej części powództwo oddala
3. zasądza od pozwanych na rzecz powoda kwotę 14550 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z tym ustaleniem że zapłata tej sumy przez jednego z pozwanych zwalnia drugiego.
4. nakazuje ściągnąć od pozwanych na rzecz Skarbu Państwa ( kasa Sądu Okręgowego w Olsztynie ) kwotę 232 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa z tym ustaleniem , że ściągnięcie tej kwoty od jednego z pozwanych zwalnia drugiego.
Powód A. O. wniósł o zasądzenie od pozwanego W. L. kwoty 75 001 zł . Na powyższą sumę składa się kwota 60 001 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia wydania wyroku oraz 15 000 zł odszkodowania z tytułu kosztów związanych z utratą zarobków , kosztów leczenia i opieki z ustawowymi odsetkami od dnia 9 grudnia 2011 r. (dzień doręczenia odpisu pozwu k. 139).
Powód do kwoty 30000 zł zapłaty dochodzi także od pozwanego (...) SA który jest ubezpieczycielem pozwanego W. L..
W uzasadnieniu pozwu podano , iż w dniu 17 stycznia 2009 r. powód był uczestnikiem kuligu zorganizowanego dla pracowników poczty. W trakcie kuligu woźnica powoził kuligiem slalomem z dużą prędkością po oblodzonym podłożu. Skutkiem tego biorące udział w kuligu dzieci spadały z sanek . Dla zapewnienia bezpieczeństwa i lepszego nadzoru powód przesiadł się na ostatnie sanki. Jadąc na końcu kuligu na skutek prędkości i jazdy slalomem sanki z powodem uderzyły w skarpę zmrożonego śniegu wskutek czego powód doznał obrażeń ciała w postaci skomplikowanego złamania nogi. Uzasadniając swoje żądanie powód wskazuje , że proces leczenia trwał ponad dwa lata . Wypadek miał miejsce 17 stycznia 2009 r. a koniec rehabilitacji nastąpił w czerwcu 2011 r.
Pozwany W. L. wnosząc o oddalenie powództwa nie kwestionował , że był organizatorem kuligu jednakże w jego ocenie powód nie udowodnił wysokości roszczenia. Powód nie przedstawił dowodów na wystąpienie szkody . Ponadto , w ocenie powoda , główna przyczyną wypadku było zachowanie powoda który jako osoba towarzysząca nie zgłosił swego udziału a co najważniejsze podjął decyzję o udziale w kuligu będąc w stanie głębokiego upojenia alkoholowego.
Pozwany (...) SA wnosząc o oddalenie powództwa przyznał , że ubezpieczył powoda od odpowiedzialności cywilnej .odpowiedzialność ta ograniczona jest do kwoty 30 000 zł.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy , na skutek uchylenia poprzednio wydanego wyroku do ponownego rozpoznania , sąd ustalił , co następuje:
W dniu 17 stycznia 2009 r. powód był uczestnikiem kuligu zorganizowanego przez pracowników Poczty Polskiej. Pozwany W. L. powoził koniem i dużymi saniami do których doczepiono małe sanki. Na małych sankach siedziały zarówno dzieci jak i dorosłe osoby.
Pozwany W. L. powoził kuligiem z niebezpieczną prędkością oraz slalomem co spotykało się ze sprzeciwem uczestników kuligu. Na skutek takiego powożenia z niektórych sanek spadały dzieci. W tej sytuacji powód usiadł na ostatnich sankach ze względów bezpieczeństwa ,chcąc mieć nadzór nad siedzącymi z przodu dziećmi.
D..
Zeznania śwd . G. N. k. 175-176, D. B. K. k. 177, R. P. k. 177-178, W. K. k. 178. zeznania powoda k. 248.
Powód nie reagując na wezwania uczestników kuligu nadal prowadził kulig z dużą prędkością . W pewnym momencie sanki z powodem uderzyły w zmarzniętą krawędź koleiny śniegu . Powód uderzył nogą w zmarzniętą koleinę na skutek czego doznał skomplikowanego złamania nogi. W szpitalu rozpoznano złamanie kości piszczelowej z przemieszczeniem oraz złamanie nasady bliższej kości strzałkowej. Zastosowano leczenie operacyjne – otwarta repozycja i stabilizacja metodą Z. + A-O . Powód hospitalizowany był do 22 stycznia 2009 r a następnie leczył się w gabinecie prywatnym.
Na skutek wypadku powód doznał 20 % trwałego uszczerbku na zdrowiu. W związku z urazem powód doznał cierpień fizycznych znacznego stopnia.
dow
Opinia biegłego k. 220 – 221
Na skutek wypadku powód od dnia 17 stycznia 2009 r. do dnia 29 czerwca 2009 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim.
dow.
zwolnienia lekarskie k. 33-35
Powód jest pracownikiem Żeglugi (...) . Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił powodowi za okres od 17 stycznia do 29 czerwca 2009 r. zasiłek chorobowy w wysokości 20 386 zł 20 gr .
D..
Informacja ZUS k. 180.
W związku z wypadkiem powód utracił wynagrodzenie , za okres 17 stycznia 29 czerwca 2009 r. w kwocie 12 499 zł 01 gr , z czego dochodzi sumy 7800 zł. Koszty leczenia wyniosły 2100 zł , koszty paliwa związanego z przejazdami na leczenie wyniosły 330 zł 04 gr, koszt wizyt u lekarza to suma 480 zł . Łączna suma poniesionych wydatków i utraconego wynagrodzenia wyniosła 11 610 zł.
D..
Informacja k. 181, k. 20, 22,26.
Sąd zważył , co następuje:
Żądanie powoda co do zadośćuczynienia jest uzasadnione w całości , z kolei żądanie odszkodowania do sumy 11 610 zł.
Na wstępie sąd stwierdza , że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie budzi żadnych wątpliwości , iż powód był uczestnikiem kuligu w dniu 17 stycznia 2009 r. zorganizowanym przez powoda. Bezsprzecznie wynika to zarówno z konsekwentnych twierdzeń samego powoda jak i z zeznań przesłuchanych świadków G. N. (2) , R. P. (2) i D. K. (1). Także sam powód zdaje się nie kwestionować tej okoliczności. Bez znaczenia jest także fakt , ze powód nie zgłosił pozwanemu W. L. swojej obecności na kuligu gdyż nie był pracownikiem poczty. Dla kwestii odpowiedzialności powoda nie jest to istotna okoliczność.
Prawną podstawą żądania zadośćuczynienia jest przepis art. 444 par. 1 kc i 445 par. 1 kc. Zgodnie z jego treścią w wypadkach przewidzianych w art. 444 sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednia sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznana krzywdę.
Z kolei przepis art. 444 par. 1 kc stanowi , iż w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.
Dla bytu odpowiedzialności powoda niezbędnym jest też ustalenie winy powoda .
Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w postaci przywołanych wyżej świadków i twierdzeń powoda , w ocenie sądu , prowadzi do wniosku , że powód jako organizator oraz jako powożący kuligiem na skutek lekkomyślności doprowadził do uszkodzenia ciała powoda.
Przesłuchani przed sadem uczestnicy kuligu ( G. N., D. K. oraz R. P. (2)) zgodnie zeznali , że powód powoził kuligiem z nadmierną prędkością i slalomem w wyniku czego z sanek spadały dzieci. Mimo zwracanych przez świadków uwag , że powozi niebezpiecznie pozwany nie reagował. To spowodowało , że powód przesiadł się na ostanie sanki aby obserwować jadące dzieci. W efekcie zbyt szybka i slalomowa jazda stała się przyczyną zderzenia nogi powoda ze zmrożonym śniegiem . Biegły w opinii jednoznacznie stwierdził ze ten typ obrażeń mógł powstać w okolicznościach wskazanych przez powoda.
W konsekwencji , zdaniem sądu, wina powoda została zebranymi dowodami udowodniona. To powód prowadząc kulig z niebezpieczną , nadmierna szybkością doprowadził do złamania kończyny dolnej powoda.
Sąd w całości dał wiarę zeznaniom tych świadków bowiem są one co do tych kwestii całkowicie zgodne i zbieżne z zeznaniami powoda. Zdaniem sądu świadkowie ci nie mieli tez żadnego interesu w obciążaniu powoda.
Sąd nie uwzględnił jednocześnie dowodów przedstawionych przez pozwanego W. L. w postaci zdjęć i płyty ,dotyczą one bowiem innych imprez niż ta na której doszło do zdarzenia. Pozwany nie wykazał także aby powód był w stanie upojenia alkoholowego. Na ta okoliczność nie przedstawiono żadnego dowodu. Zatem problem przyczynienia się powoda do powstałej szkody w tym postępowaniu nie istnieje.
Zasadne jest więc żądanie zadośćuczynienia. Uwzględniając natomiast fakt znacznych cierpień fizycznych i psychicznych o czym w opinii wspomina biegły, 20 procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu, bardzo długi okres leczenia oraz rehabilitacji , żądana suma zadośćuczynienia jest odpowiednia.
Powód dochodzi także w tym procesie odszkodowania za poniesione koszty leczenia opieki i utraty zarobków. Powód wycenił je na poziomie 15 000 zł.
W ocenie sądu powód przedstawionymi dokumentami w postaci informacji ZUS oraz wyliczenia dokonanego przez śwd. W. T. wykazał iż poniósł szkodę w postaci utraty zarobków. Powód przez okres od 17 stycznia do 29 czerwca 2009 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. W związku z tym otrzymywał zasiłek chorobowy który jest niższy kwotowo niż wynagrodzenie które otrzymałby gdyby uczęszczał do pracy. Powód udowodnił także poniesione koszty leczenia wizyt prywatnych do lekarza , koszty paliwa (k. 20, 22,25, 180-181, 26). Sąd te wydatki akceptuje w całości . Nie budzi żadnych wątpliwości , ze pozostają one w związku z wypadkiem powoda.
Zdaniem sądu nie zasługuje na uwzględnienie żądanie zwrotu kosztów opieki . Nie przedstawiono bowiem żadnych dowodów które wskazywałyby czy opieka ta faktycznie miała miejsce , ewentualnie w takim zakresie w jakim wskazuje powód. Oprócz twierdzenia samego powoda sąd nie dysponuje żadnymi dowodami które pozwoliłyby zweryfikować jego twierdzenia.
W zakresie zatem kwoty 3390 zł powództwo należało oddalić
W konsekwencji sąd zasądził w całości żądaną sumę zadośćuczynienia zaś odszkodowania w kwocie 11 610 zł ( 15000 zł – 3390 zł ). Także terminy od których powód żądał odsetek nie budzą wątpliwości sądu.
W procesie tym stroną pozwaną był także zakład ubezpieczeń . podstawa jego odpowiedzialności jest przepis art. 805 par. 1 kc. Poza sporem jest , iż pozwany W. L. ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego (...) SA do kwoty 30 000 zł. Oznacza to że spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego W. L. ponad kwotę 30000 zł zwalnia z tego obowiązku (...) SA. Z kolei spełnienie świadczenia przez (...) SA zwalnia w takim zakresie pozwanego W. L..
Podstawą orzeczenia sądu o kosztach procesu jest przepis art. 98 kpc. bowiem powód uległ jedynie co do niewielkiej części swego żądania. Obliczając wysokość kosztów sąd uwzględnił także koszty postępowania apelacyjnego.
Sędzia
Wiesław Kasprzyk