Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Monika Kośka

Sędziowie: SSO Beata Piwko

SSO Teresa Strojnowska (spr.)

Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2014 r. sprawy

z wniosku J. K.

z udziałem A. K.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. akt VII Ns 778/10

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie w punktach I (pierwszym) i II (drugim)
i umorzyć postępowanie; orzec że wnioskodawczyni i uczestnik ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt II Ca 1082/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 listopada 2013 r. sygn. akt VII Ns 778/10 w sprawie z wniosku J. K. z udziałem A. K. o podział majątku wspólnego, Sąd Rejonowy w Kielcach ustalił, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków J. K. i A. K. wchodzi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w K. przy ul. (...) wraz z wkładem budowlanym i prawo to w drodze podziału majątku wspólnego przyznał na rzecz A. K. (pkt I), zasądził od A. K. na rzecz J. K. tytułem spłaty kwotę 64.700 zł płatną w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności (pkt II), ustalił wartość przedmiotu podziału majątku wspólnego na kwotę 129.400 zł (pkt III) oraz orzekł o nieuiszczonych kosztach sądowych (pkt IV) i kosztach postępowania (pkt V).

Sąd Rejonowy ustalił, że małżeństwo J. K. i A. K. zawarte w dniu 11 września 1976r. zostało rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 7 grudnia 2004r. w sprawie I C 2675/04.

W 1991r. małżonkowie nabyli spadek po dziadkach uczestnika J. W. i F. W., w skład którego wchodziło spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w K. przy ul. (...), które następnie wspólnie zbyli w dniu 6 lutego 1992 r. za kwotę 60.000.000 (przed denominacją). W dniu 16 lipca 1992r. strony otrzymały przydział spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, położonego w K. przy ul. (...). Wkład budowlany wymagany do otrzymania przydziału na lokal stanowił 20% kosztów budowy t.j. 5613,41 zł (po denominacji). Na powyższą kwotę złożyły się wpłaty: kwota 1332,31 zł z tytułu likwidacji książeczki mieszkaniowej (...) nr (...), należącej do uczestnika z dnia 14 lipca 1992r. oraz kwota 4667,69 zł (po denominacji) pochodząca ze sprzedaży odziedziczonego przez strony mieszkania przy ul. (...). W dniu 5 listopada 2002r. małżonkowie K. nabyli za cenę 48.000 zł spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w K. przy ul. (...), które następnie aktem notarialnym z dnia 21 lipca 2004r. darowali swojej córce A. Ć.. W dniu 18 listopada 2002r. małżonkowie sprzedali własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w K. przy ul. (...) wraz z wkładem budowlanym i w dniu 20 listopada 2002r. nabyli za cenę 40.000 zł spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w K. przy ul. (...) o pow.31,30 m ² wraz z wkładem budowlanym, przy czym nabycie nastąpiło do majątku objętego wspólnością małżeńską.

Wartość przedmiotowego prawa według stanu na datę ustania wspólności ustawowej małżeńskiej, a cen aktualnych Sąd na podstawie art.684 k.p.c. w zw. z art.46 k.r.o., w oparciu o opinię biegłej E. K., ustalił na kwotę 129.400 zł. Sąd wskazał, że nie zostało wykazane, aby przedmiotem wspólnego majątku stron były jeszcze inne składniki, istniejące na datę ustania wspólności i datę orzekania. Przy obliczaniu należnej wnioskodawczyni spłaty Sąd uwzględnił zatem jedynie wartość tego lokalu, wskazując, że małżonkowie mają udziały w nim w połowie, czyli w kwotach po 64.700 zł i tę kwotę tytułem spłaty zasądził na rzecz wnioskodawczyni, z racji, że prawo do lokalu przyznał na zgodny wniosek stron uczestnikowi.

Apelację od tego postanowienia wniósł uczestnik zaskarżając je w całości. Zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a polegający na przyjęciu, że:

- nie podlega rozliczeniu kwota 1.332,31 złotych pochodząca z likwidacji książeczki (...) uczestnika, a wpłacona na poczet wkładu budowlanego związanego z prawem do lokalu K. przy ul.(...), jedynie z tego powodu, że strony oświadczyły, że prawo do lokalu wchodzi do majątku wspólnego, w sytuacji gdy przepisy prawa warunkowały wejście tego prawa do majątku wspólnego stron bez względu na to skąd pochodziły środki na wkład;

– nie podlega rozliczeniu pochodząca z majątku osobistego uczestnika kwota stanowiąca cenę nabycia lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ulicy (...), mimo iż uczestnik na zakup tego lokalu przeznaczył środki ze sprzedaży nieruchomości spadkowej po swoich rodzicach, a miało to miejsce gdy strony nie były już razem od roku.

Powołał się też na nowe fakty i dowody, a mianowicie okoliczność: iż ustalona w opinii biegłej kwota przyjęta za wartość prawa do lokalu i stanowiąca podstawę rozliczeń pomiędzy stronami była realna na styczeń 2012 roku , ale nie jest realna na dziś, gdyż lokal ten można sprzedać za kwotę nie wyższą niż 98.000 złotych, biorąc pod uwagę spadek popytu na lokale, związany z kryzysem; iż uczestnik nie jest zainteresowany otrzymaniem w drodze podziału majątku przedmiotowego lokalu, przy przyjęciu zasadności rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym postanowieniu i w takiej sytuacji, to on chciałby otrzymać spłatę od wnioskodawczyni w wysokości ustalonej przez Sąd;

- naruszenie przepisu art.320 k.p.c. w zw. z art.13 § 2 k.p.c. przez nie zastosowanie tego przepisu, mimo oświadczenia uczestnika, że nie jest w stanie spłacić wnioskodawczyni, nie ma żadnych oszczędności, ani majątku, który spożytkował na zakup lokali mieszkalnych, a teraz ma spłacać wnioskodawczynię kwotą stanowiącą połowę wartości lokalu.

W oparciu o powyższe zarzuty wniósł o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kielcach pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia przez dokonanie rozliczeń stron z uwzględnieniem zarzutów apelacyjnych.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 23 kwietnia 2014 r. strony zawarły ugodę na mocy której oświadczyły, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczone nr (...), położone w K. przy ul. (...) wraz z wkładem budowlanym otrzymuje A. K. ze spłatą na rzecz J. K. w kwocie 50.000 zł, która to kwota w dniu 29 marca 2014r. została już przez A. K. przekazana J. K., co potwierdził pełnomocnik wnioskodawczyni. Strony również zgodnie oświadczyły, że niniejszą ugodą zaspokoiły wszelkie roszczenia wynikłe z podziału majątku dorobkowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią przepisu art. 917 k.c. przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

W przypadku toczącego się postepowania przez sądem podstawowym celem ugody jest definitywne zakończenie sporu. Strony osiągają porozumienie w spornej sprawie, a tym samym wydanie wyroku sądowego staje się zbędne.

Zawarcie ugody przez strony należy do tzw. czynności dyspozytywnych stron, które same kształtują jej treść, a rola Sądu sprowadza się jedynie do oceny zgodności zawartej ugody z kryteriami z art. 203 § 4 k.p.c. w zw. z art. 223 k.p.c.

Ugoda zawarta w sprawie niniejszej pomiędzy wnioskodawczynią J. K. a uczestnikiem A. K., czyni zadość wymogom określonym w wymienionych przepisach kodeksu postępowania cywilnego.

Została spisana zgodnie z wymogami art. 223 § 1 k.p.c., tj. osnowa ugody została wciągnięta do protokołu i opatrzona podpisami stron. Treść ugody dokładnie określiła sposób podziału majątku dorobkowego i zobowiązanie uczestnika do spłaty na rzecz wnioskodawczyni kwoty 50.000 zł, jak również wnioskodawczyni potwierdziła, że kwotę tę już od uczestnika otrzymała w dniu 29 marca 2014 r. i że ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia związane z podziałem majątku wspólnego stron.

Spełnione zostały także przesłanki wynikające z art. 223 § 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 4 k.p.c. Sąd Okręgowy przy zawieraniu ugody przez strony zbadał, czy zawarcie ugody o takiej treści było dopuszczalne, a więc czy dokonanie tej czynności nie było sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego oraz czy nie zmierzało do obejścia prawa. Na mocy przedmiotowej ugody uczestnik otrzymał składnik majątkowy w postaci własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, zaś wnioskodawczyni spłatę w wartości zbliżonej do tej, jaka jej wynika z tytułu ½ udziału w prawie własności tego lokalu. Według zgodnych oświadczeń jest to jedyny składnik majątku wspólnego, zgłoszony do podziału.

Wobec stwierdzenia, że ugoda sądowa zawarta przez strony wywołuje w pełni skutki prawne i jest prawnie dopuszczalna, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie i postępowanie umorzył. W sprawie bowiem zachodzi podstawa do umorzenia postępowania wskazana w treści przepisu art. 355 § 1 k.p.c., zgodnie z którym sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Zawarcie pomiędzy stronami ugody regulującej przedmiotem sporu, uczyniło wydanie orzeczenia w tym zakresie zbędnym.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art.520§1 k.p.c.

SSO T. Strojnowska SSO M. Kośka SSO B. Piwko

ZARZĄDZENIE

(...)