Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant: Małgorzata Wąchała

po rozpoznaniu w dniu 14.03.2014 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa S. M.

przeciwko W. B.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I. pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, oraz wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 22.10.2007 r., I ACa 950/07, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności na rzecz W. B. jako następcy prawnego dotychczasowego wierzyciela postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.12.2011 r., I Co 420/11, w części, tj. co do kwoty 40 450 zł (czterdzieści tysięcy czterysta pięćdziesiąt złotych);

II. oddala dalej idące powództwo;

III. zasądza od powódki na rzecz pozwanego 2 582, 54 zł kosztów procesu;

IV. zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu 2 022, 88 zł nieopłaconych kosztów sądowych, od których powódka została zwolniona;

V. obciąża Skarb Państwa niepokrytymi kosztami sądowymi w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Powódka S. M. wystąpiła przeciwko pozwanemu W. B., w którym wniosła o pozbawienie w części – co do kwoty 141 450 zł – wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 22.10.2007 r., I ACa 950/07, zasądzającego na rzecz pozwanego 377 865 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06.06.2007 r., oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu.

Powódka podała, że pismem z dnia 22.10.2007 r. Komornik Sądowy T. K. zawiadomił ją o wszczęciu egzekucji. Wraz z zawiadomieniem komornik dokonał zajęcia nieruchomości przy ul. (...) we W.. Postępowanie egzekucyjne było zawieszane wielokrotnie na wniosek dłużnika i w tym czasie powódka spłaciła swoje zobowiązanie łącznie na kwotę 141 450 zł.

Umową cesji z dnia 17.11.2011 r. dotychczasowy wierzyciel A. I. przelał wierzytelność na rzecz W. B., a postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 06.12.2001 r., I C 420/11, została nadana klauzula wykonalności na rzecz nabywcy z wyroków będących podstawą egzekucji. W umowie zbywca oświadczył, że wierzytelności objęte cesją nie zostały w jakikolwiek sposób zaspokojone, co, jak wynika z załączonych do pozwu pokwitowań na kwotę 141 450 zł, jest nieprawdziwe.

Powódka bezskutecznie wzywała poprzedniego wierzyciela o ograniczenie egzekucji o zapłaconą kwotę.

W odpowiedzi na pozew pozwany W. B. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu.

Podał, że zawarł z A. I. w dniu 17.11.2011 r. umowę sprzedaży wierzytelności przysługujących zbywcy względem dłużniczki S. M., na które składają się:

- 377 865 zł należności głównej oraz odsetek ustawowych od dnia 06.06.2007 r.,

- 16 044 zł z tytułu kosztów procesu za I instancję zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05,

- 5 400 zł z tytułu kosztów procesu zasądzonych wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07.

W treści umowy zbywca wierzytelności oświadczył, iż wierzytelności objęte cesją nie zostały w żaden sposób zaspokojone.

Oświadczył, że zaprzecza prawdziwości dokumnetów prywatnych dołączonych od pozwu mających świadczyć o dokonaniu częściowej spłaty długu. Podniósł, że nie był stroną ani też świadkiem zwrotu jakichkolwiek kwot od S. M., nie jest w stanie zweryfikować, czy w istocie doszło do częściowej zapłaty długu.

Pozwany zażądał od A. I. wyjaśnień, który oświadczył, że podpis na pokwitowaniu z dnia 02.04.2011 r. jest sfałszowany, a podpis na pokwitowaniu z dnia 31.03.2011 r. pochodzi od niego, niemniej jednak przyjął on tego dnia od powódki jedynie 12 000 zł, a wręczył jej kartkę z podpisem in blanco, będąc przekonany, że powódka wpisze tam prawidłową kwotę. Jednocześnie A. I. poinformował pozwanego, że w sierpniu 2011 r. złożył w KP W. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez S. M. polegającego na sporządzeniu wcześniej wymienionego pokwitowania, przy czym wówczas nie wiedział, że widnieje na nim jego sfałszowany podpis. A. I. poinformował pozwanego, że świadkiem przekazania był A. W.. Wg wersji A. I. w postępowaniu przygotowawczym nie przeprowadzono dowodu z opinii biegłego z zakresu pismoznawstwa, a postępowanie zostało zakończone umorzeniem.

Mimo tego, że A. I. stwierdził, że tylko dwa z przedstawionych przez powódkę pokwitowań są sfałszowane, pozwany podtrzymał swój zarzut z art. 253 kpc wobec wszystkich pokwitowań. Jest to uzasadnione wysoce ograniczonym poziomem zaufania pozwanego wobec A. I., który wprowadził go w błąd zapewniając przy zawarciu umowy cesji, że S. M. w żadnym stopniu nie zaspokoiła jego wierzytelności.

Z informacji uzyskanych od A. I. wynika, że S. M. zeznając w postępowaniu karnym stwierdziła w postępowaniu karnym, że było ją stać na spłatę w wysokości 129 500 zł, albowiem wówczas wzięła kredyt w (...)Banku w kwocie 18 000 zł oraz miała oszczędności w (...) Banku SA. Według jej byłego konkubenta A. I. powódka od dłuższego czasu jest w trudnej sytuacji finansowej, a przynajmniej w takiej, która nie pozwoliłaby jej na to, aby w przeciągu 3 miesięcy wiosną 2011 r. spłacić świadka do kwoty 129 500 zł.

Pismem z dnia 18.01.2013 r. pozwany wystąpił o przypozwanie A. I..

Postanowieniem z dnia 01.03.2013 r. sąd zawiadomił A. I. o toczącym się procesie i wezwał go do udziału w sprawie.

W zakreślonym terminie A. I. nie złożył oświadczenia o przystąpieniu do procesu.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

Wyrokiem z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zasądził od pozwanej S. M. na rzecz powoda A. I. 377 865 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06.06.2007 r. do dnia zapłaty; oddalił dalej idące powództwo; zasądził od pozwanej na rzecz powoda 16 044 zł kosztów procesu; nakazał pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu 20 276 zł nieopłaconego wpisu.

Wyrokiem z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego i zasądził od pozwanej na rzecz powoda 5 400 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Dnia 22.10.2007 r. Sąd Apelacyjny nadał temu wyrokowi klauzulę wykonalności na rzecz A. I..

/ dowód: odpisy wyroków – k. 188; tytuł wykonawczy w aktach KM 2220/07 /

Dnia 22.10.2007 r. A. I. wystąpił z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej T. K.. Komornik prowadził to postępowanie w sprawie III KM 2220/07.

Do 2011 r. A. I. nie uzyskał żadnych kwot na zaspokojenie przysługującej mu wierzytelności.

Należność przypadająca wierzycielowi wynosiła ok. 630 000 zł. A. I. i S. M. przystąpili do ugodowego rozwiązania. S. M. planowała sprzedaż nieruchomości we własnym zakresie i obiecała, że zapłaci należność do sierpnia 2011 r., o ile wierzyciel wycofa wniosek egzekucyjny.

A. I. i S. M. pozostawali niegdyś w związku partnerskim, ale ich relacja ustała.

Zasądzone należności związane były z rozliczeniem budowy domu powódki przy ul. (...).

/ dowód: akta sprawy KM 2222/07; zeznania świadka A. I. – k. 298 /

Wyrokiem z dnia 10.11.2009 r., I C 241/09, Sąd Okręgowy we Wrocławiu uznał za bezskuteczną w stosunku do powoda A. I. umowę darowizny udziału wynoszącego 1/10 w prawie użytkowania wieczystego działki nr (...) oraz we własności domu mieszkalnego położonego na tej działce położonych przy ul. (...) we W. zawartą dnia 29.07.2004 r. pomiędzy S. M. a pozwaną K. Z. (1) jako darczyńcą.

Wyrokiem z dnia 23.04.2010 r., I ACa 330/10, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację pozwanej od wyroku SO z dnia 10.11.2009 r.

/ dowód: odpisy wyroków w aktach KM 2222/07 /

W dniu 19.02.2011 r. A. I. i S. M. zawarli ugodę, na

podstawie której:

- A. I. zobowiązał się do wycofania egzekucji komorniczej z nieruchomości położonej przy ul. (...) we W.,

- S. M. zobowiązała się do sprzedaży tej nieruchomości i przekazania po jej sprzedaży 500 000 zł; sprzedaż miała nastąpić do 31.08.2011 r. z możliwością przedłużenia tego terminu.

/ dowód: ugoda z dnia 19.02.2011 r. – k. 27; zeznania świadka A. I. – k.

298 /

Zgodnie z zawartym porozumieniem w dniu 21.02.2011 r A. I. wniósł o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie egzekucyjne zostało zawieszone postanowieniem z dnia 21.02.2011 r.

/ dowód: akta sprawy KM 2222/07 /

W wykonaniu ugody powódka przekazywała A. I. nieregularnie różne kwoty. Wierzyciel podpisywał pokwitowania z reguły in blanco. Spotykali się w różnych miejscach na mieście, na ulicy, w kawiarni, itp.

A. I. pokwitował powódce zapłatę następujących kwot:

- w dniu 21.02.2011 r. – 4 000 zł,

- w dniu 25.03.2011 r. – 1 500 zł,

- w dniu 27.06.2011 r. – 2 000 zł,

- w dniu 30.06.2011 r. – 2 000 zł,

- w dniu 05.07.2011 r. – 500 zł,

- w dniu 08.07.2011 r. – 1 500 zł,

- w dniu 15.07.2011 r. – 1 000 zł,

- w dniu 18.07.2011 r. – 800 zł

- w dniu 26.07.2011 r. – 350 zł,

- w dniu 16.08.2011 r. – 1 500 zł,

- w dniu 23.08.2011 r. – 400 zł,

- w dniu 29.08.2011 r. – 1 100 zł,

- w dniu 02.09.2011 r. – 500 zł,

Dwukrotnie powódka przekazała A. I. większe kwoty w gotówce, tj.:

- w dniu 31.03.2011 r. – 12 000 zł,

- w dniu 02.04.2011 r. – 10 500 zł.

Przy przekazaniu kwoty 10 500 zł obecny był znajomy A. I. A. W., który znał również powódkę. Powódka przekazała wierzycielowi pieniądze w kopercie i podała do podpisania dokument.

A. I. wystawiał powódce pokwitowania podpisane in blanco, mając do niej zaufanie i zakładając, iż powódka wypełni je zgodnie ze stanem faktycznym.

Nie otrzymał od powódki kwot wskazanych w pokwitowaniach oznaczonych datami 31.03.2011 r. na kwotę 62 000 zł oraz 02.04.2011 r. na kwotę 60 500 zł.

Ponadto powódka przelała na rachunek bankowy A. I. następujące kwoty:

- w dniu 01.03.2011 r. – 300 zł,

- dnia 19.08.2011 r. – 500 zł,

Zatem łącznie powódka przekazała A. I. na poczet zobowiazania objętego tytułem wykonawczym oraz zawartą dnia 19.02.2011 r. ugodą 40 450 zł.

/ dowód: pokwitowania – k. 10-12, 14-21, 24; potwierdzenie przelewu – k. 13, 25; zeznania

świadka A. W. – k. 293 oraz k. 7-8 akt Ds. 3349/11; zeznania

świadka A. I. – k. 298 /

Dnia 05.05.2011 r. A. I. wystąpił o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego. Postępowanie zostało podjęte postanowieniem z dnia 10.05.2011 r.

Dnia 15.07.2011 r. A. I. ponownie wystąpił o zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

Postępowanie egzekucyjne zostało ponownie zawieszone postanowieniem z dnia 19.07.2011 r.

Dnia 26.10.2011 r. A. I. wystąpił o podjęcie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie zostało podjęte postanowieniem z dnia 03.11.2011 r.

/ dowód: akta sprawy KM 2222/07 /

Dnia 17.11.2011 r. A. I. jako cedent oraz W. B. jako

cesjonariusz zawarli umowę sprzedaży wierzytelności w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Przedmiotem tej umowy była wierzytelność cedenta, jaka przysługiwała mu od S. M. - § 1:

- w oparciu o prawomocny wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05:

- w kwocie 377 865 zł tytułem należności głównej z ustawowymi odsetkami od dnia 06.06.2007 r. do dnia zapłaty,

- w kwocie 16 044 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

- w oparciu o wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07, w kwocie 5 400 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Cedent oświadczył, że opisane w § 1 wierzytelności nie zostały w jakikolwiek sposób zaspokojone - § 2.

Cedent sprzedał, a cesjonariusz kupił wszystkie opisane w § 1 wierzytelności należności od S. M. - § 3.

Tytułem ceny sprzedaży cesjonariusz zobowiązał się zapłacić cedentowi kwotę 500 000 zł - § 4.

Cedent oświadczył, że na podstawie jego wniosku Komornik Sądowy T. K. prowadzi przeciwko S. M. postępowanie egzekucyjne KM 2220/07; egzekucja skierowana jest do nieruchomości przy ul. (...) we W.; przenosi na cesjonariusza prawa wynikające z wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10.11.2009 r., I C 241/09 uwzględniającego skargę pauliańską przeciwko K. Z. (1); wystąpił do komornika o wyznaczenie pierwszej licytacji nieruchomości; do KW wpisana jest hipoteka umowna kaucyjna w wysokości 250 000 zł na rzecz (...) sp. z o.o. zabezpieczająca ewentualne wierzytelności wobec S. M., a postępowanie z powództwa tej spółki przeciwko S. M. zostało umorzone postanowieniem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 04.11.2002 r., XIV GC 839/01 - § 5.

Strony ustaliły, że cesjonariusz wystąpi do Sądu Okręgowego we Wrocławiu o nadanie na jego rzecz klauzuli wykonalności na obu wymienionych w § 1 wyrokach, a następnie wstąpi w miejsce cedenta do toczącego się postępowania egzekucyjnego - § 6.

/ dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 17.11.2011 r. – k. 109-112 /

Dnia 17.11.2011 r. A. I. oraz W. B. zawarli w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi porozumienie, w którym:

- A. I. oświadczył, że na podstawie jego wniosku Komornik Sądowy T. K. prowadzi przeciwko S. M. postępowanie egzekucyjne III KM 2220/07; egzekucja skierowana jest do nieruchomości przy ul. (...) we W.;

- A. I. oświadczył, że jego uprawnienie do prowadzenia egzekucji z 1/10 udziału należącego do K. Z. (1) wynika ze skargi pauliańskiej osądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 10.11.2009 r., I C 241/09;

- strony zgodnie oświadczyły, że w związku z zawartą przez nie umową cesji wierzytelności z dnia 17.11.2011 r., która umożliwi W. B. wstąpienie do postępowania egzekucyjnego III KM 2220/07 w charakterze wierzyciela egzekwującego, A. I. przenosi na W. B. uprawnienia wynikające ze wskazanego wyżej wyroku dające możliwość dalszego prowadzenia egzekucji do 1/10 udziały w nieruchomości należącego do K. Z. (1).

/ dowód: porozumienie z dnia 17.11.2011 r. – k. 192-194 /

Postanowieniem z dnia 06.12.2011 r., I Co 420/11, Sąd Okręgowy we Wrocławiu nadał tytułowi egzekucyjnemu obejmującemu wyrok Sądu Okręgowego z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, oraz wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07, klauzulę wykonalności na rzecz wierzyciela W. B. jako następcy prawnego A. I..

Tytuł wykonawczy został wydany wierzycielowi W. B. dnia 22.12.2011 r.

/ dowód: kopia tytułu wykonawczego – k. 196; tytuł wykonawczy w aktach KM 2220/07 /

A. I. zdawkowo informował pozwanego W. B., iż otrzymał od powódki 40 500 zł, mówił, że to jego prywatna sprawa. Dla W. B. nie było to istotne.

/ dowód: zeznania świadka A. I. – k. 298 /

Pismem z dnia 15.12.2011 r. pełnomocnik powódki w związku z wyznaczonym terminem licytacji nieruchomości skierowała do A. I. wezwanie do ograniczenia wysokości egzekwowanego zobowiązania o kwotę 141 450 zł, wskazując, że powódka uregulowała tę kwotę i posiada stosowne pokwitowania.

/ dowód: pismo z dnia 15.12.2011 r. – k. 5 /

Dnia 30.12.2011 r. W. B. wstąpił jako wierzyciel do postępowania

egzekucyjnego KM 2222/07.

Na licytacji dnia 12.01.2012 r. W. B. jako jedyny licytant zaoferował cenę w kwotach 563 100 zł oraz 68 175 zł.

Postanowieniem z dnia 02.03.2012 r., I Co 2501/07, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej przysądził W. B. własność nieruchomości przy ul. (...).

Komornik ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na 96 866, 31 zł.

Według planu podziału wierzytelność W. B. wynosiła na dzień 20.07.2012 r. 642 387, 55 zł + 12 zł, należność wierzyciela hipotecznego (...) sp. z o.o. w S. – 250 000 zł. Po odliczeniu kosztów postępowaniea egzekucyjnego oraz zabezpieczenia wierzyciela hipotecznego do wypłaty W. B. zostało przewidziane 285 309, 32 zł.

/ dowód: akta sprawy KM 2222/07 /

Na skutek zawiadomienia A. I. Komisariat Policji W. prowadził dochodzenie w sprawie doprowadzenia A. I. przez S. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 100 000 zł, tj. o czym z art. 286 § 1 kk.

Dochodzenie 1 Ds. 3449/11 zostało umorzone postanowieniem z dnia 22.12.2011 r. na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk wobec braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestęostwa.

/ dowód: akta sprawy 1 Ds. 3449/11 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 1 kpc dłużnik może żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło lub nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zakmnięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Powódka była zobowiązana wobec A. I. do spełnienia świadczenia pieniężnego zasądzonego wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07. Pomimo prowadzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 2222/01 roszczenie objęte tytułem wykonawczym nie zostało zaspokojone. W dniu 19.02.2011 r. wierzyciel A. I. i dłużniczka S. M. zawarli ugodę, w której oznaczyli zobowiązanie powódki na 500 000 zł i wskazali, że powódka spłaci należność ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości przy ul. (...), co do której wierzyciel miał wycofać wniosek o prowadzenie z niej egzekucji.

Następnie powódka przekazywała A. I. sumy pieniężne w różnej wysokości do sierpnia 2011 r.

Powódka jako podstawę faktyczną zgłoszonego żądania wskazała właśnie spłatę dokonaną w gotówce na rzecz pierwotnego wierzyciela A. I., podnosząc, iż przekazała mu łącznie 141 450 zł.

Zarzut spełnienia świadczenia bezpośrednio do rąk wierzyciela po powstaniu tytułu egzekucyjnego czy po nadaniu mu klauzuli wykonalności jest jedną z zasadniczych okoliczności mogących stanowić podstawę do pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności. Zapłata na rzecz wierzyciela oznacza bowiem wygaśnięcie albo choćby zmniejszenie wysokości zobowiązania dłużnika, które zostało przez dłużnika wykonane. Dłużnik w takiej sytuacji ma niewątpliwy interes i potrzebę w doprowadzeniu do pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w celu obrony przed prowadzeniem postępowania egzekucyjnego i przymusową realizacją zobowiązania, które już wykonał.

Pozwany W. B. stał się wierzycielem powódki na mocy umowy sprzedaży wierzytelności, jaką zawarł z A. I. dnia 17.11.2011 r. Następnie uzyskał nadanie wyrokom Sądu Okręgowego i Apelacyjnego klauzuli wykonalności na jego rzecz w trybie art. 788 § 1 kpc. Mógł zatem prowadzić i prowadzi egzekucję zobowiązania objętego tytułem wykonawczym. Tymczasem w umowie sprzedaży wierzytelności A. I. wskazał, że przysługuje mu wierzytelność wobec powódki w kwotach wynikających z wyroków sąd obu instancji. Umowa ta nie zawiera żadnego odwołania ani do ugody zawartej przez zbywcę wierzytelności z powódką ani też do wpłat dokonywanych przez powódkę bezpośrednio do rąk wierzyciela. Tymczasem zarówno zawarcie ugody, jak i dokonywanie wpłat gotówką spowodowało w części zmianę a w części wygaśnięcie zobowiązania powódki wynikającego z tytułu wykonawczego obejmującego wyroki sądów obu instancji.

Dokonanie przez powódkę wpłat do rąk pierwotnego wierzyciela jeszcze przed zawarciem przez niego z pozwanym W. B. umowy przeniesienia wierzytelności oznacza, że zobowiązanie powódki uległo zmniejszeniu także w stosunku do pozwanego jako następcy prawnego osoby pierwotnie uprawnionej. Pomniejsza bowiem kwoty należne mu od powódki wskazane w wyrokach Sądu Okręgowego i Sądu Apelacyjnego.

Powódka dołączyła do pozwu pokwitowania, jakie wystawiał jej A. I., odbierając kolejno przekazywane mu kwoty. Według powódki łączna kwota przekazana wierzycielowi wyniosła 141 450 zł. Pozwany zakwestionował ten fakt, a także prawdziwość pokwitowań przedstawionych przez powódkę. Powołał się przy tym na informacje pochodzące od samego A. I.. W szczególności dotyczyło to dwóch pokwitowań opiewających na poważne kwoty 62 000 zł i 60 500 zł.

Zgodnie z art. 253 kpc, jeżeli strona zaprzecza prawdziwości dokumentu prywatnego albo twierdzi, że zawarte w nim oświadczenie osoby, która je podpisała, od niej nie pochodzi, obowiązana jest okoliczności te udowodnić; jeżeli jednak spór dotyczy dokumentu prywatnego pochodzącego od innej osoby niż strona zaprzeczająca, prawdziwość dokumentu powinna udowodnić strona, która chce z niego skorzystać. Wobec zaprzeczenia przez pozwanego pokwitowaniom przedłożonym przez powódkę, to na niej spoczywał ciężar wykazania, że faktycznie przekazała A. I. środki pieniężne w podanej w pozwie wysokości. Powódka poza przedłożeniem pokwitowań zapłaty oraz potwierdzeń przelewu nie przedstawiła innych dowodów. Pomimo zobowiązania przez sąd powódka nie złożyła umowy kredytu lub pożyczki, o jakich zeznała w sprawie 1 Ds. 3449/11. Nie złożyła także historii rachunku bankowego albo innego dokumentu, który wskazywałby, że posiadała znaczne środki finansowe. Powódka nie wykazała zatem, że dysponowała środkami pieniężnymi w takiej wysokości, która pozwoliłaby jej na zapłatę w ciągu kilku miesięcy 141 450 zł.

Powyższe braki w inicjatywie dowodowej powódki nie oznaczają jednakże, iż jej twierdzenia nie zostały potwierdzone w całości, a powództwo nie mogłoby zostać uwzględnione w całości.

Otóż dowodu na częściowe wykonanie przez powódkę zobowiązania dostarczył w istocie sam pozwany wnosząc o przesłuchanie w charakterze świadka swojego poprzednika prawnego A. I.. Świadek ten potwierdził, że otrzymywał od powódki nieregularne wpłaty drobnych kwot, po 300, 500 zł, niekiedy 1 000 – 1 500 zł. Świadek potwierdził wystawianie powódce pokwitowań. Zaprzeczył jedynie, aby otrzymał od powódki kwoty 62 000 zł i 60 500 zł. Wskazał, że wystawił powódce pokwitowania in blanco, licząc na jej rzetelność i uznając, że wpisze ona prawidłowe kwoty. Świadek A. I. zeznał, że faktycznie dwukrotnie otrzymał od powódki poważniejsze kwoty, ale wynosiły one jedynie 12 000 zł i 10 500 zł. Przy przekazaniu tej drugiej kwoty obecny był także świadek A. W.. Powódka zatem zwiększyła bezpodstawnie wysokość wpłat, jakie miały zostać dokonane i potwierdzone dwukrotnie o 50 000 zł. Wobec niewykazania przez powódkę dysponowania takimi środkami zasadnicze wątpliwości wywołuje przekazanie 100 000 zł. Gdyby bowiem powódka dysponowała takimi środkami, z pewnością zaspokojenie wierzyciela byłoby wcześniej możliwe.

Natomiast w świetle zeznań świadka A. I. i przedłożenia pokwitowań nie budzi wątpliwości, iż powódka przekazała mu jako wierzycielowi w okresie od lutego do września 2011 r. 41 500 zł. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań świadka I., który wprawdzie był niegdyś partnerem życiowym powódki, ale ich związek ustał, a jako wierzyciel powódki A. I. nie byłby zainteresowany przedstawianiem faktów w korzystniejszy dla niej sposób w stosunku do faktycznego biegu rzeczy. Również wobec swojego kontrahenta W. B. świadek mógłby być zobowiązany do rozliczenia uwzględniającego otrzymane wpłaty, których nie omówił przy zawieraniu umowy przelewu wierzytelności. Pozwany wnosił zresztą o przypozwanie tego świadka, który mógłby wstąpić do procesu w charakterze interwenienta ubocznego właśnie po stronie pozwanego, a nie powódki jako zainteresowany rozstrzygnięciem sporu na korzyść pozwanego. Tym samym zeznania świadka I. musiały zostać uznane za obiektywne i rzetelne, a przez to wiarygodne. Pozwany ani jego pełnomocnik nie wzięli zresztą udziału w przesłuchaniu świadka.

Nie zostały zatem potwierdzone zarzuty zgłoszone przez pozwanego w stosunku do faktu otrzymania przez A. I. od powódki kwot potwierdzanych pokwitowaniami załączonymi do pozwu z wyjątkiem skutecznego zaprzeczenia przekazaniu przez powódkę kwot 62 000 zł i 60 500 zł.

Biorąc pod uwagę treść przedstawionego sądowi materiału dowodowego należało ustalić, że powódka uiściła na rzecz pierwotnego wierzyciela A. I. sumę 41 500 zł. Wykonanie zobowiązania w relacji między tymi osobami jako stronami stosunku prawnego odnosi skutek także względem pozwanego jako następcy prawnego wierzyciela pierwotnego, który również swoje roszczenie wobec powódki wywodzi z treści tytułu wykonawczego kwestionowanego przez powódkę.

To zaś oznacza, że powództwo opozycyjne powódki okazała się przynajmniej częściowo usprawiedliwione.

Można zresztą dodać, że na podstawie akt spraw I C 1061/13 i I Co 248/13 sąd powziął wiadomość, że została zawarta powrotna umowa cesji pomiędzy W. B. a A. I. oraz między A. I. a jego siostrą L. S., która uzyskała nadanie klauzuli wykonalności na swoją rzecz. Okoliczności te mogłyby uzasadniać jeszcze dalej idące roszczenie. Ponieważ jednak żadna ze stron nie stawiała się na rozprawę, sąd nie mógł zwrócić im na te fakty uwagi.

Sąd pozbawił zatem wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.06.2007 r., I C 1203/05, oraz wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 17.10.2007 r., I ACa 950/07, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności na rzecz W. B. jako następcy prawnego dotychczasowego wierzyciela postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06.12.2011 r., I Co 420/11, w części, tj. co do kwoty 40 450 zł, i oddalił dalej idące powództwo jako nieusprawiedliwione wynikami przeprowadzonego postępowania dowodowego.

Wobec częściowego uwzględnienia żądania pozwu o kosztach procesu należało orzec zgodnie z wyrażoną w art. 100 kpc zasadą ich stosunkowego rozdzielenia.

Powódka wygrała sprawę w 28, 60 %, pozwany zaś w 71, 40 %. Powódka została zwolniona z kosztów sądowych i nie korzystała z zastępstwa procesowego, zatem nie poniosła kosztów procesu. Koszty pozwanego objęły wynagrodzenie pełnomocnika ustalone zgodnie z § 6.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – 3 600 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, tj. 3 617 zł, z czego 71, 40 % wynosi 2 582, 54 zł.

Brakująca opłata od pozwu (wynosząca 7 073 zł) zgodnie z art. 113. 1 uksc obciąża pozwanego w 28, 60 %, tj. w kwocie 2 022, 88 zł, natomiast w pozostałej części zgodnie z art. 113.4 uksc obciąża Skarb Państwa.

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.