Sygn. akt I C 1141/13
Dnia 31 stycznia 2014 r.
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny:
w składzie:
Przewodniczący : SSO w SR Iwona Kizerwetter-Kramarz
Protokolant: Joanna Bobińska
po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. w Warszawie
na rozprawie sprawy
z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.
przeciwko G. P.
o zapłatę
oddala powództwo.
Sygn. akt I C 1141/13
Pozwem z dnia 21 grudnia 2012 roku powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł przeciwko pozwanemu G. P. o zapłatę kwot:
- 260 zł tytułem należności głównej wynikającej z niespłacenia czesnego w terminie płatności, tj. 5 kwietnia 2008 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 156,40 zł tytułem skapitalizowanej kwoty odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 260 zł, za okres od dnia 6 kwietnia 2008 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,
- 280 zł tytułem należności głównej wynikającej z nieopłacenia czesnego w terminie płatności 05 maja 2008 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 165,78 zł tytułem skapitalizowanej kwoty odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 280 zł wyliczonych za okres od dnia 06 maja 2008 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 280 zł tytułem należności głównej wynikającej z nieopłacenia czesnego w terminie płatności, tj. 05 czerwca 2008 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 163,05 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 280 zł z okres od dnia 06 czerwca 2008 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 280 zł tytułem należności głównej wynikającej z nieopłacenia czesnego w terminie płatności, tj. 05 lipca 2008 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty
- 160,40 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 280 zł z okres od dnia 06 lipca 2008 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 280 zł tytułem należności głównej wynikającej z nieopłacenia czesnego w terminie płatności, tj. 05 sierpnia 2008 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
- 157,67 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 280 zł z okres od dnia 06 sierpnia 2008 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. ( pozew z załącznikami – k. 2 – 6, 17 – 49 )
Nakazem zapłaty z dnia 15 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględnił dochodzone roszczenie w całości wraz z kosztami procesu. ( nakaz zapłaty – k. 7 – 8 )
W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany M. P. zaskarżył ww. nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu. Ponadto na rozprawie w dniu 17 stycznia 2014 r. pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. ( sprzeciw – k. 10, protokół – k. 57 )
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 1 października 2004 roku M. P. zawarł kontrakt z Wyższa Szkołą (...) w W., na mocy którego Szkoła zobowiązała się do zapewnienia studentowi miejsca na kierunku europeistyka, zaś Student zobowiązywał się m.in. do zapłaty czesnego za każdy rok studiów. ( umowa – k. 41 – 41v )
W dniu 30 września 2008 r. M. P. został skreślony z listy studentów. ( decyzja – k. 49 )
Według stanu na dzień 24 kwietnia 2012 roku M. P. zalegał z zapłatą czesnego w kwotach: 260 za okres (...) z terminem płatności do 05-04-2008 r. i po 200 zł płatnych odpowiednio do 05-05-2008, 05-06-2008 r., 05-07-2008 r., 05-08-2008 r. ( pismo – k. 43 )
W dniu 15 czerwca 2012 roku Wyższa Szkoła (...) z siedzibą w W. sprzedała (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. powyższe wierzytelności pieniężne w celu ich windykacji. ( umowa z załącznikiem – k. 44 – 46 )
Wezwaniem z dnia 18 czerwca 2011 roku powód poinformował M. P. o zawartej umowie cesji i wezwał go do zapłaty łącznej kwoty 2.091,05 zł w terminie 21 dni od daty nadania wezwania. ( wezwanie – k. 47 )
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie analizy akt sprawy, na które złożyły się dokumenty wskazane i opisane w treści, nie kwestionowane przez żadną ze stron.
Zebrane dowody stanowiły wystarczającą podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata ( art. 118 k.c.).
Zgodnie z przepisem art. 751 pkt 2 k.c. z upływem lat dwóch przedawniają się: roszczenia z tytułu utrzymania, pielęgnowania, wychowania lub nauki, jeżeli przysługują osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami albo osobom utrzymującym zakłady na ten cel przeznaczone.
Przepis art. 751 k.c. jest przepisem szczególnym wobec art. 118 k.c. Wprowadza on dla wskazanych w nim roszczeń z umowy zlecenia oraz umów o świadczenie usług, nieuregulowanych innymi przepisami, krótszy - dwuletni termin przedawnienia. W pozostałym zakresie roszczenia z umowy zlecenia, a także z umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami (art. 750 k.c.), podlegają przedawnieniu z upływem terminów wskazanych w art. 118 k.c. Szczególny - dwuletni termin przedawnienia określony w art. 751 k.c., dotyczy wszelkich wskazanych w nim roszczeń, również tych, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Mając na względzie powyższe Sąd doszedł do przekonania, iż roszczenie powoda (nabywcy wierzytelności z tytułu czesnego) uległo przedawnieniu z upływem dwóch lat licząc daty płatności poszczególnych kwot, tj. odpowiednio w kwietniu, lipcu, sierpni 2010 roku. Zauważyć należy, że roszczenia te uległy przedawnieniu nawet wg zasad ogólnych tj. art. 118 k.c. przewidującego trzyletni okres przedawnienia dla roszczeń okresowych.
Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w dniu 21 grudnia 2012 r. a więc po upływie okresu przedawnienia.
Wskazać należy, iż termin przedawnienia może ulec przerwaniu. Zgodnie bowiem z art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje i przez wszczęcie mediacji.
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, że bieg przedawnienia roszczenia został przerwany. Strona powodowa nie wskazała - zgodnie z ciężarem dowodu – czy została podjęta przeciwko pozwanemu czynność w postępowaniu sądowym, czy w postępowaniu egzekucyjnym ( zwanym potocznie komorniczym), która to czynność spowodowałaby przerwanie biegu terminu przedawnienia.
Z uwagi więc na skutecznie podniesiony zarzut przedawnienia Sąd oddalił powództwo.
Z uwagi na fakt, że pozwany nie dał Sądowi podstaw do uznania, że zaistniały po jego stronie jakiekolwiek koszty procesu, Sąd nie orzekał w wyroku w tym zakresie.
Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
Zarządzenie:
odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.