Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 5/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w II Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący

SSA Nadzieja Surowiec

Sędziowie

SSA Andrzej Czapka (spr.)

SSA Leszek Kulik

Protokolant

Agnieszka Rezanow-Stöcker

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Białymstoku – Janusza Kordulskiego

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r.

sprawy S. B.

oskarżonego z art. 59 ust.1 i 2 ustawy z 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Ostrołęce

z dnia 30 października 2013 r. sygn. akt II K 43/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. postępowanie w sprawie umarza;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. O. kwotę 885,60 zł ( w tym 165,60 zł należnego podatku VAT), tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

S. B. został oskarżony o to, że:

w bliżej nieustalonych dniach w okresie od marca 2008r. do maja 2008r. w W. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, co najmniej szesnastokrotnie udzielał małoletniemu J. K.środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości co najmniej 22 gram za kwotę 30 zł za gram narkotyku,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 30 października 2013r. w sprawie II K 43/13:

I. oskarżonego S. B. uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II. orzekł zwrot oskarżonemu dowodów rzeczowych w postaci telefonu komórkowego (...) z dwoma numerami IMEI (...) i (...) oraz karty SIM (...) nr (...) (poz. 2-3 k. 45);

III. zasądził ze Skarbu Państwa na rzecz adw. J. O. kwotę 858 zł, w tym podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu S. B. z urzędu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym;

IV. kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Wyrok powyższy w całości na niekorzyść oskarżonego S. B. zaskarżył prokurator, który na podstawie art. 427§1 i 2 kpk oraz art. 438 pkt 2 i 3 kpk zarzucił mu:

1) błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść tego orzeczenia, polegający na:

- nie poczynieniu przez Sąd ustaleń co do zaistnienia przesłanek wymierzenia kary S. B. na podstawie art. 13 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich i w istocie nie odniesieniu się do złożonego, również w oparciu o treść tego przepisu aktu oskarżenia, jego zarzutów oraz wniosków oskarżyciela publicznego,

2) obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 414§1 kpk w zw. z art. 18§1 pkt 2 i §2 Ustawy z dnia 26 października 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich poprzez wydanie wyroku uniewinniającego S. B. od popełnienia zarzucanego mu czynu karalnego – w sytuacji braku przesłanek do jego uniewinnienia, w szczególności wobec ustaleń, iż oskarżony w pierwszej połowie 2008r. odpłatnie udzielał małoletniemu J. K. środków odurzających w postaci marihuany.

W związku z tymi zarzutami prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Rozważając złożoną apelację przede wszystkim należy stwierdzić, iż sytuacja prawna oskarżonego w związku z nowelizacją „Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich” diametralnie się zmieniła.

I tak przepis art. 13 powołanej ustawy został z dniem 2 stycznia 2014r. – ustawą z dnia 30 sierpnia 2013r. (Dz.U.poz. 1165) - uchylony. W związku z tym wobec oskarżonego, który dopuścił się czynu karalnego jako nieletni, a w chwili orzekania ukończył 21 lat brak było podstaw do umieszczenia w zakładzie poprawczym (który to środek stosuje się do ukończenia przez nieletniego 21 lat – art. 94 ustawy) czy też wymierzenia mu kary (wobec uchylenia art. 13).

W tej sytuacji bezprzedmiotowe stało się rozważenie oceny przesłanek leżących u podstaw decyzji o umieszczeniu nieletniego w zakładzie poprawczym – co byłoby ewentualnym warunkiem przemawiającym za wymierzeniem mu w to miejsce kary.

W związku z tym postępowanie wobec oskarżonego S. B., zgodnie z treścią art. 17§1 pkt 11 kpk – wobec ujawnienia ujemnej przesłanki procesowej – należało umorzyć.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632 pkt 2 kpk, o wynagrodzeniu zaś obrońcy z urzędu §14 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.Br 163, poz. 1348 o z późn. zm.).

A.