Sygn. akt II C 371/12
Dnia 2 października 2013r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. Wydział II Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Mariola Czech
Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Pławczyk
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2013r. w R.
sprawy z powództwa J. B. (1)
przeciwko Towarzystwu (...)
Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę i ustalenie
1) zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powódki J. B. (1) kwotę 70 000 zł (siedemdziesiąt tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 2 października 2013 r.,
2) zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powódki J. B. (1) kwotę 5 743,08 zł (pięć tysięcy siedemset czterdzieści trzy złote i osiem groszy), z ustawowymi odsetkami od dnia 12 lipca 2012 r.,
3) umarza postępowanie w przedmiocie zasądzenia kwoty 723, 80 zł,
4) w pozostałej części powództwo oddala,
5) zasądza od pozwanego na rzecz powódki koszty procesu w kwocie 8 092 zł (osiem tysięcy dziewięćdziesiąt dwa złote),
6) nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach, Ośrodka (...) w R. kwotę 3 611, 82 zł (trzy tysiące sześćset jedenaście złotych osiemdziesiąt dwa grosze) tytułem kosztów sądowych.
Na oryginale właściwe podpisy
R. dnia ……………………….……..
Kierownik Sekretariatu
M. S.
Sędzia:
Sygn. akt II C 371/12
Powódka J. B. (1) wnosiła ostatecznie o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 70 000 zł. tytułem zadośćuczynienia, z odsetkami ustawowymi od dnia 5 czerwca 2011r., zasądzenie odszkodowania w kwocie 5 743, 08 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 12 lipca 2012r., ustalenie odpowiedzialności pozwanego wobec powódki za skutki zdarzenia z dnia 14 listopada 2010r., mogące powstać w przyszłości oraz zasądzenie kosztów procesu.
W uzasadnieniu podała, że w dniu 14 listopada 2010r. w R. została potrącona przez samochód i doznała urazu wielonarządowego, obrzęku mózgu, stłuczenia krwotocznego mózgu płata skroniowego lewego, krwiaka podtwardówkowego płata skroniowego lewego, złamania kości czołowej prawej, złamania ściany bocznej i górnej prawego oczodołu, złamania szczęki
i zatoki szczękowej prawej, złamania żeber IV, V i VIII po stronie prawej, odmy opłucnej prawostronnej, złamania kości krzyżowej – trzonu i części bocznej lewostronne, złamania ramienia dolnego i górnego kości łonowej prawej, nieznacznego rozejścia spojenia łonowego oraz złamania wyrostków poprzecznych L3 i L5. Pomocy medycznej udzielono jej
w Wojewódzkim Szpitalu (...) w R., a później w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie (...) w R..
W dniu 5 maja 2011r. zgłosiła szkodę pozwanemu i w rezultacie 8 sierpnia 2012r. przyznano jej zadośćuczynienie w kwocie 65 000 zł. Powódka kwestionuje wysokość zadośćuczynienia, gdyż jest ono znacząco zaniżone w stosunku do doznanej krzywdy. Domaga się również zwrotu kosztów utraconego dochodu, tj. kwoty 3 593,48 zł która stanowi różnicę pomiędzy obniżonym wynagrodzeniem a wypłaconym zasiłkiem oraz kwoty 2 149,60 zł, o jaką obniżono dodatkowe wynagrodzenie roczne za okres zwolnienia chorobowego.
Odsetek ustawowych żąda od 5 czerwca 2011r. gdyż 5 maja 2011r. zgłosiła szkodę, a pozwany nie zajął stanowiska w sprawie w przedmiocie zadośćuczynienia. Odnośnie odszkodowania żąda odsetek od 12 lipca 2012r., tj. od dnia następnego po dniu, gdy pozwany wydał decyzję odmowną w zakresie jego zapłaty.
Żądanie ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość powódka uzasadniła tym, że istnieje możliwość ujawnienia się w przyszłości konsekwencji wypadku, których w chwili obecnej nie da się wskazać.
Pozwane Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna
w W. w odpowiedzi na pozew wnosiło o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.
Pozwany przyznał, że ubezpieczał odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu, zakwestionował jednak żądanie powódki objęte pozwem. W wyniku postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał powódce zadośćuczynienie w kwocie 65 000 zł, zrefundował zakup środków medycznych w kwocie 258,55 zł i 146,90 zł, a także zapłacił kwotę 2 730 zł tytułem opieki osób trzecich nad powódką. Dalsze żądania powódki są niezasadne, w szczególności dochodzone zadośćuczynienie jest wygórowane. Odnośnie utraconych dochodów zarzucał, że dochodzonej kwoty nie uznaje, gdyż powódka tej straty nie wykazała. Podnosił, że odsetki za zwłokę w spełnieniu świadczenia od dnia zgłoszenia szkody tj. 5 maja 2011r. są niezasadne. Z ostrożności procesowej wskazał, że w świetle orzecznictwa sądowego odsetki z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę mogą zostać przyznane dopiero od dnia wyrokowania.
Sąd ustalił:
Pozwany przyznał, że ponosi odpowiedzialność cywilną za skutki wypadku, jakiemu uległa powódka w dniu 14 listopada 2010r., kwestionował jednak żądanie objęte pozwem w całości. Sąd ustalił, że powódka została potrącona przez samochód, w wyniku czego doznała urazu wielonarządowego: obrzęku mózgu, stłuczenia krwotocznego mózgu płata skroniowego lewego, krwiaka podtwardówkowego płata skroniowego lewego, złamania kości czołowej prawej, złamania ściany bocznej i górnej prawego oczodołu, złamania szczęki i zatoki szczękowej prawej, złamania trzech żeber po stronie prawej, odmy opłucnowej prawostronnej, złamania kości krzyżowej – trzonu i części bocznej lewostronne, złamania ramienia dolnego
i górnego kości łonowej prawej, nieznacznego rozejścia spojenia łonowego i złamania wyrostków poprzecznych L3 i L5. Po wypadku została przewieziona do Wojewódzkiego Szpitala (...) w R. na Oddział Intensywnej Terapii, gdzie wdrożono wielokierunkowe postępowanie terapeutyczne i diagnostyczne. Powódka była nieprzytomna, przebywała na tym oddziale do 1 grudnia 2010r., a następnie została przyjęta na Oddział Urazowo-Ortopedyczny gdzie leczyła się do 22 grudnia 2010r. Od 16 lutego 2011r. do 10 marca 2011r. powódka leczyła się w Oddziale (...) szpitala w R., skąd została wypisana do domu, w stanie ogólnym dobrym, z zaleceniem kontynuacji wyuczonych ćwiczeń i kontroli w poradni lekarza rodzinnego. Leczyła się także stomatologicznie, gdyż zachodziła konieczność usunięcia zębów nr 11 i 21 oraz uzupełnienie protezy. Od 6 kwietnia 2011r. do 14 kwietnia 2011r. była hospitalizowana w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo
i Psychicznie (...) w R. na Oddziale Neurologicznym, gdzie przyjęto ją z powodu bólów i zawrotów głowy oraz zaburzeń pamięci. Zalecono dalsze leczenie w poradni ogólnej
i neurologicznej.
Z powodu odmy opłucnowej u powódki przeprowadzono drenaż do prawej jamy opłucnowej, ale w wyniku leczenia doszło do całkowitego wchłonięcia odmy bez widocznych powikłań.
W późniejszym okresie powódka nie wymagała już leczenie pulmonologicznego. Przeprowadzone zabiegi były bardzo bolesne, zachodziła konieczność leczenia przeciwbólowego i unieruchomienia, a dyskomfort trwał jeszcze kilkanaście dni. Ponieważ
u powódki z punktu widzenia pulmonologa nastąpił całkowity powrót do zdrowia, nie stwierdzono u niej trwałego jak i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Odnośnie obrażeń urazowych powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu z powodu uszkodzenia powłok twarzy, złamania żeber, złamania wyrostków poprzecznych, utrwalonego rozejścia spojenia łonowego, złamania gałęzi dolnej i górnej kości łonowej prawej. Do dziś u powódki utrzymują się dolegliwości w postaci bolesności kośćca twarzoczaszki, kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego oraz miednicy, które mają charakter trwały. Specjalista ortopedia i traumatolog ustalił uszczerbek na zdrowiu z tytułu uszkodzenia powłok twarzy, złamania żeber i wyrostków poprzecznych, rozejścia spojenia łonowego i złamania kości łonowej na 44%. W okresie trzech - czterech miesięcy po urazie natężenie bólu było znacznego stopnia i uniemożliwiało prawidłowe poruszanie się. Przez miesiąc powódka poruszała się na wózku inwalidzkim,
a następnie przez miesiąc używała kul łokciowych. Z punktu widzenia neurologicznego
u powódki wystąpiło porażenie i niedowłady połowicze kończyny górnej, które utrzymuje się obecnie jedynie w stopniu lekkim. Powódka nie wymaga dalszego leczenia w zakresie neurologicznym. Specjalista neurolog ustalił uszczerbek na zdrowiu z powodu nieznacznego stopnia niedowładu kończyny górnej prawej na 40%. Doznane obrażenia nie rzutują na życie osobiste i czynności zawodowe powódki, rzutują jednak na sferę korzystania z rozrywek. Powódka wróciła do pracy zawodowej w dniu 4 maja 2011r.
i w dalszym ciągu pełni funkcję dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr (...) w R..
Pracuje w pełnym wymiarze godzin. Kieruje również samochodem. W dalszym ciągu odczuwa bóle ręki, nogi i policzka, dlatego nie może grać na fortepianie, bo prawa ręka jest niesprawna. Boi się mówić, bo utraciła dwa zęby i ma protezę. Nie może jeździć na nartach
i rowerze, co było jej ulubionym zajęciem. Nie potrafi już być „duszą towarzystwa”, na imprezach zachowuje się biernie. W wyniku wypadku przebywała na zwolnieniu lekarskim,
a w związku z tym utraciła wynagrodzenie w kwocie 5 743,08 zł.
Dowody:
- dokumentacja medyczna powódki (k. od 14-73),
- zeznania świadków: A. B. i J. B. (2) (k. 140),
- zeznania powódki (k. 140-141),
- opinie biegłych D. O., W. P. i P. W. (k. 158-175),
- zaświadczenie o utraconym dochodzie (k. 203).
Sąd podzielił w pełni opinie biegłych, gdyż strony w zasadzie ich nie kwestionowały, podnosiły jedynie, że biegli podwójnie wyliczyli uszczerbek na zdrowiu.
Sąd uznał, że wyliczenie uszczerbku na zdrowiu jest mniej istotne i ma charakter pomocniczy, dlatego nie dopuścił dowodu z opinii uzupełniającej.
Oddalił również wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego psychiatry, gdyż powódka nie leczyła się u lekarza tej specjalności oraz biegli nie stwierdzili u niej cech zespołu stresu pourazowego.
Sąd oddalił wniosek pozwanego o zwrócenie się do ZUS-u w R., czy powódka otrzymała świadczenie z ubezpieczenia społecznego oraz oddalił wniosek o zwrócenie się do pracodawcy powódki, czy powódka posiada przeciwwskazania zdrowotne do pracy, gdyż powódka zaprzeczyła, by otrzymała jakiekolwiek świadczenia z ZUS-u, a fakt że wróciła do pracy jest również okolicznością bezsporną.
Sąd zważył:
Przed wypadkiem powódka była zdrową kobietą, aktywną zawodowo, chodziła po górach, jeździła na rowerze, na nartach, grała na fortepianie, udzielała się towarzysko, a w wyniku wypadku przez okres kilku tygodni była całkowicie unieruchomiona i zależna od pomocy innych osób, co wywołało u niej duży stres. Do dnia dzisiejszego nie odzyskała pełni sprawności, a mimo to, dzięki nadzwyczajnemu wysiłkowi, wróciła do pracy zawodowej
w pełnym wymiarze czasu pracy. Otrzymała od pozwanego zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 65 000 zł, ale żąda dalszej kwoty 70 000 zł, bo uzyskane zadośćuczynienie jest nieadekwatne do zakresu doznanej krzywdy.
Biorąc pod uwagę dotychczasowy tryb życia powódki, doznane obrażenia, przebieg leczenia, w tym przebyte operacje i zabiegi, konieczność dalszej rehabilitacji oraz konieczność zmiany trybu życia, sąd uznał, że żądana przez powódkę dalsza kwota 70 000 zł jest kwotą odpowiednią do rozmiaru doznanej krzywdy. Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów, jakie należy uwzględnić przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego, ale ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia, jego wysokość musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. Zdaniem sądu, stosowną kwota zadośćuczynienia dla powódki jest dalsza kwota 70 000 zł i taką kwotę sąd zasądził na podstawie art. 445 § 1 kc.
Ustawowe odsetki od tej kwoty zasądzono na podstawie art. 481 § 1 kpc od dnia wyrokowania tj. 2 października 2013r. ponieważ w tym dniu sąd ustalił rozmiar krzywdy powódki.
Na podstawie art. 444 § 1 kc, sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5 743,08 zł tytułem utraconych dochodów, a kwota ta wynika bezpośrednio z zaświadczenia wystawionego przez pracodawcę powódki.
Odsetki ustawowe od tej kwoty zasądzono od 12 lipca 2012r., tj. od dnia następnego po wydaniu przez pozwaną decyzji odmownej w zakresie zapłaty odszkodowania. Powódka przedłożyła pozwanemu w toku postępowania stosowne zaświadczenie pracodawcy ( k. 77 i 86 ).
Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie zasądzenia kwoty 723,80 zł, stanowiącej równowartość żądanych przez powódkę kosztów leczenia i dojazdów do szpitala, wobec cofnięcia powództwa i zrzeczenia się roszczenia w tym zakresie.
W pozostałej części powództwo oddalono, tj. w części dotyczącej odsetek od zadośćuczynienia od dnia 5 czerwca 2011r. do 1 października 2013r. Pełny rozmiar krzywdy powódki sąd ustalił na podstawie zebranego materiału dowodowego, w tym opinii biegłych lekarzy, dopiero w dniu wyrokowania, dlatego uznał, że pozwany pozostaje w zwłoce z dniem wydania wyroku.
Sąd oddalił również żądanie ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku, jakiemu uległa powódka w dniu 14 listopada 2010r., gdyż ustalił, że zasadnicze leczenie powódki zostało zakończone, jej stan zdrowia jest stabilny a rokowania zdrowotne są pomyślne.
O kosztach procesu sąd postanowił na zasadzie art. 98 kpc i zgodnie ze spisem kosztów, zasądził od pozwanego na rzecz powódki żądaną kwotę 8092 zł. Również w oparciu o ten przepis, sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3 611,82 zł, która stanowi wynagrodzenie biegłych, a która została już wypłacona ze środków budżetowych sądu.
Sędzia
Na oryginale właściwe podpisy
R. dnia ……………………….……..
Kierownik Sekretariatu
M. S.