Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 5 czerwca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Tomasz Sproch
Protokolant:	st.sekr.sądowy Marzenna Ornaf

po rozpoznaniu w dniu 22.05.2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. w J.

przeciwko Fundacji (...) w J. i J. S.

o zapłatę kwoty 36.420,60 zł

I.  zasądza od pozwanego J. S. zobowiązanego solidarnie z Fundacją (...) na rzecz powoda kwotę 17.934,85 zł ( siedemnaście tysięcy dziewięćset trzydzieści cztery złote osiemdziesiąt pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 2.123,92 zł od dnia 23.03.2012r. do dnia zapłaty,

- 3.682,83 zł od dnia 21.04.2012r. do dnia zapłaty

-12.128,07 zł od dnia 21.04.2012r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w zakresie kwoty 4.485,70 zł

III.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

IV.  zasądza od pozwanego J. S. zobowiązanego solidarnie z Fundacją (...) kwotę 3.641,30 zł tytułem kosztów postępowania po ich stosunkowym rozdzieleniu.

Sygn. akt V GC 332/12

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. w J. w pozwie z dnia 21.06.2012 r. domagał się solidarnego zasądzenia od pozwanych Fundacji (...) w J. oraz J. S. kwoty 36.420,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i dat szczegółowo wskazanych w pozwie oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał m.in., że w dniu 15.07.2002 r. zwarł z pozwanym J. S. – właścicielem nieruchomości położonej w J. przy ul. (...) - umowę na kompleksowe dostarczanie ciepła do całego wskazanego budynku, pomimo tego, że w budynku znajdował się szereg lokali użytkowych. W związku z zaległościami J. S. umowa została wypowiedziana w dniu 28.06.2011 r. za sześciomiesięcznym terminem wypowiedzenia. W związku ze zgłaszaną przez pozwaną Fundację chęcią zawarcia umowy na dostarczenia ciepła powód zawarł z pozwanymi w dniu 16.11.2011 r. umowę przejęcia długu, na podstawie której Fundacja przejęła długi J. S.. Załącznikiem do umowy przejęcia długu była umowa na kompleksowa dostarczania ciepła zawarta przez powoda z pozwaną Fundacją, przy czym za koszty dostawy ciepła solidarną odpowiedzialności mieli ponosić obydwoje pozwani. Powód wskazywał także, iż pozwana Fundacja nie wywiązywała się ze swoich zobowiązań, uniemożliwiała wstrzymanie dostaw ciepła. Łączne zadłużenia pozwanych zamyka się kwotą dochodzoną pozwem.

Pozwani nie wnieśli skutecznie odpowiedzi na pozew.

Na rozprawie w dniu 15.03.2013 r. powód ograniczył powództwo do kwoty 22.420,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia 21.12.2012 r..

Pozwany J. S. reprezentowany przez pełnomocnika na rozprawie oświadczył, że nie uznaje powództwa w zakresie należności objętych dwoma fakturami (nr (...) na kwotę 8.168,61 zł oraz nr (...) na kwotę 12.128,07 zł). Nie kwestionował żądania objętego pozostałymi fakturami. W przypadku jednej faktury (nr (...)) pełnomocnik pozwanego zarzucił, iż obejmuje ona należności z tytułu opłat stałych za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec oraz kolejne, a rozwiązanie umowy miało miejsce z dniem 31.03.2012 r.. W przypadku natomiast drugiej faktury (nr (...)) pozwany podnosił, że opiewa ona na kwotę niewspółmiernie dużą w porównaniu do ustalonych kwot. Nie kwestionując ilość GJ zaprzeczał on cenom jednostkowym poszczególnych składników opłaty za dostarczanie ciepła na poziomie 147,40 zł oraz 45,25 zł. Pełnomocnik pozwanego J. S. powoływał się także na uzgodnienie przez powoda oraz pozwaną Fundację obniżenia należności z faktury (...) o kwotę 8.000,00 zł

Na rozprawie wydany został wyrok zaoczny przeciwko pozwanej Fundacji, w którym uwzględniono w całości żądania podtrzymywane przez powoda.

Powód ustosunkowując się do twierdzeń pełnomocnika pozwanego zgłoszonych na rozprawie w piśmie procesowym z dnia 29.03.2013 r. sprecyzował, że ostatecznie wnosi o zasądzenia od pozwanego J. S. kwoty 22.240, 60 zł na którą składają się należności z trzech faktur:

- (...) (pozostała do zapłaty kwota 2.123,92 zł),

- (...) (na kwotę 8.168,61 zł),

- (...) (na kwotę 12.128,07 zł).

Powód domagał się także zasądzenia ustawowych odsetek od kwot:

- 2.123,92 zł od dnia 22.03.2012 r. do dnia zapłaty,

- 8.168,61 zł od dnia 21.04.2012 r. do dnia zapłaty,

- 12.128,07 zł do dnia 21.04.2012 r. zapłaty.

Powód zaprzeczył, aby miały miejsce ustalenia z Fundacją, na które powoływał się drugi z pozwanych. W przypadku należności objętych fakturą nr (...) wskazywał, że obejmują one koszt pobranego ciepła wraz z opłatą zmienną. Wyliczenia dokonano według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło. Powód podnosił, że Fundacja pobierała bezprawnie (bez umowy) ciepło i uniemożliwiała dostęp do węzła cieplnego zlokalizowanego w budynku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15.07.2002 r. powód działający wówczas pod firmą Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w J. zawarł z pozwanym J. S. umowę sprzedaży ciepła, które miało być dostarczane do budynku przy ul. (...) w J..

Dowód: umowa sprzedaży ciepła wraz z załącznikami k. 19 – 21.

Pozwany J. S. posiadał zaległości w opłatach za dostarczone ciepło. W związku z tym powód wypowiedział mu umowę pismem z dnia 28.06.2011 r., ze skutkiem na dzień 31.12.2011 r..

Dowód: odpisy nakazów zapłaty k. 25, 26,

pismo powoda z dnia 11.04.2011 r. k. 27,

pismo powoda z dnia 28.06.2011 r. k. 28.

W trakcie okresu wypowiedzenia umowy chęć zawarcia umowy o dostarczanie ciepła zgłosiła pozwana Fundacja (...) w J.. Początkowo chciała ona, aby ciepło było dostarczane do części budynku, na co powód nie zgodził się z uwagi na brak możliwości technicznych. Ostatecznie pozwana Fundacja wystąpiła z wnioskiem o zawarcie umowy dostarczania ciepła do całego budynku przedkładając umowę najmu zawartą z pozwanym J. S. w dniu 15.03.2011 r. obejmującą wynajem całego budynku. Zadeklarowała ona także pokrycie zaległych należności.

Dowód: umowa najmu z dnia 03.01.2011 r. k.22,

pismo pozwanej Fundacji z dnia 17.01.2011 r. k. 23,

umowa najmu z dnia 15.03.2011 r. k. 24,

zeznania świadka B. W. k. 119.

W dniu 16.11.2011 r. powód zawarł z pozwanymi umowę przejęcia długu. Na jej podstawie pozwana Fundacja przejęła dług pozwanego J. S. w kwocie 19.244,86 zł z tytułu umowy z dnia 15.07.2002 r.. Pozwany J. S. zgodził się na przejecie długu. Strony ustaliły, że dług zostanie spłacony w trzech ratach. Powód zobowiązał się w umowie przejęcia długu do zawarcia z pozwaną Fundacją umowy na kompleksowe dostarczanie ciepła. Strony ustaliły także, iż pozwani będą ponosić solidarną odpowiedzialność względem powoda za koszty dostawy ciepła i usług z tym związanych na zasadach określonych w umowie na kompleksowe dostarczanie ciepła, przy czym w pierwszej kolejności zobowiązanym do zapłaty będzie pozwana Fundacja, a w przypadku braku płatności pozwany J. S..

Dowód: umowa przejęcia długu k. 29, 30.

Tego samego dnia powód zawarł z pozwaną Fundacją umowę kompleksową dostarczania ciepła szczegółowo regulującą zasady dostarczania ciepła oraz naliczania z tego tytułu opłat.

Dowód: umowa kompleksowa dostarczania ciepła wraz z załącznikami k 31 – 35.

Pozwana Fundacja nie wywiązywała się terminowo ze spłaty II i III raty zadłużenia objętego umową przejęcia długu oraz bieżących zobowiązań z tytułu dostarczania ciepła na podstawie umowy kompleksowej dostarczania ciepła z dnia 16.11.2011 r., w związku z czym powód podejmował próby wstrzymania dostaw ciepła. Przedstawiciel pozwanej Fundacji uniemożliwiał wstrzymanie dostaw ciepła uniemożliwiając dostęp pracownikom powoda do węzła ciepłowniczego zlokalizowanego w budynku.

Dowód: pismo pozwanej Fundacji z dnia 21.12.2011 r. k. 36,

potwierdzenie transakcji k. 37,

pismo powoda z dnia 29.12.2011 r. k. 38,

protokół z dnia 03.01.2012 r. k. 39,

pismo powoda z dnia 02.02.2012 r. k. 45,

protokóły wstrzymania dostawy ciepła k. 49, 55

pismo powoda z dnia 27.02.2012 r. k. 50,

wezwanie do zapłaty k. 56.

Pozwana fundacja zgłaszała powodowi swoje roszczenia odszkodowawcze powołując się na straty spowodowane odmową zawarcia umowy dostarczania ciepła. Pozwany kwestionowała roszczenia zgłaszane przez Fundację.

Dowód: pismo pozwanej Fundacji z dnia 02.01.2012 r. k. 40,

pismo powoda z dnia 18.01.2012 r. wraz z potwierdzeniem odbioru przesyłki k. 42, 43,

pismo pozwanej Fundacji z dnia 24.01.2012 r. k. 44,

pismo pozwanej Fundacji z dnia 27.03.2012 r. k. 113, 114.

Część należności wskazanych w umowie przejęcia długu z dnia 16.11.2011 r. została wyegzekwowana od pozwanego J. S. w postępowaniu egzekucyjnym.

Dowód: pismo pozwanej Fundacji z dnia 22.02.2012 r. k. 48,

potwierdzenia operacji k. 51 – 53.

Umowa kompleksowa dostarczania ciepła zawarta w dniu 16.11.2011 r. została rozwiązana ze skutkiem na dzień 30.03.2012 r..

Dowód: zeznania świadka B. W. k. 119

W dniu 07.03.2012 r. powód wystawił pozwanej Fundacji fakturę Vat nr (...) na kwotę 5.689,97 z, płatną do dnia 21.03.2012 r. z tytułu zamówionej mocy cieplnej, opłat przesyłowych (stałej i zmiennej) oraz energię cieplną za okres od dnia 31.01.2012 r. do dnia 29.02.2012 r..

Dowód: faktura vat nr (...) k. 61.

Bezsporne w sprawie było, że ze wskazanej faktury do zapłaty pozostała kwota 2.123,92 zł.

W dniu 06.04.2012 r. powód wystawił pozwanej Fundacji fakturę Vat nr (...) na kwotę 8.168,61 zł, płatną do dnia 20.04.2012 r. z tytułu zamówionej mocy cieplnej, opłat przesyłowych (stałej i zmiennej) oraz energię cieplną za okres od dnia 29.02.2012 r. do 30.03.2012 r. oraz z tytułu zamówionej mocy cieplnej oraz opłaty stałej za usługi przesyłowe za następnych 9 miesięcy.

Należności za zamówioną mocy cieplną, opłaty przesyłowe (stałą i zmienną) oraz energię cieplną za okres od dnia 29.02.2012 r. do 30.03.2012 r. objęte wskazaną faktura (poz. 1-4) wynoszą 3.682,83 zł.

Dowód: faktura Vat nr (...) k. 69.

W dniu 07.05.2012 r. powód wystawił pozwanej Fundacji fakturę Vat nr (...) na kwotę 12.128,07 zł, płatną do dnia 21.05.2012 r. z tytułu dostarczonej energii cieplnej oraz opłaty zmiennej za usługi przesyłowe w okresie od dnia 30.03.2012 r. do 30.04.2012 r.. Stawka za GJ dostarczonej energii cieplnej oraz stawka opłaty przesyłowej były pięciokrotnie wyższe od wcześniej stosowanych.

Dowód: faktura Vat nr (...) k. 69,

faktura Vat nr (...) k. 70.

Pozwana Fundacja, w imieniu której działał L. T. prowadziła z powodem reprezentowanym przez W. M. rozmowy dotyczące obniżenia zobowiązań objętych fakturą (...) nr (...).

Dowód: zeznania świadka L. T. k. 120.

Rozmowy nie zakończyły się zgodnymi, wiążącymi uzgodnieniem w zakresie zobowiązań stron.

Dowód: przesłuchanie W. M..

Sąd zważył, co następuje:

Podtrzymywane powództwo wobec pozwanego J. S. jedynie w części zasługiwało na uwzględnienie.

Powód swoje roszczenie wobec J. S. wywodził w pierwszej kolejności z umowy przejęcia długu, w której pozwany w § 4 pkt 4 zobowiązał się do ponoszenia solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania pozwanej Fundacji wynikające z umowy kompleksowej dostarczania ciepła. Zgodnie z art. 369 k.c. zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej. W przedmiotowej sprawie pozwany J. S. zobowiązał się do solidarnego ponoszenia odpowiedzialności z Fundacją. W umowie przejęcia długu zastrzeżono, że zobowiązanym w pierwszej kolejności będzie Fundacja. Zapis ten, zdaniem Sądu nie miał jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na to, że powód pozwał także Fundację. Pozwany J. S. mógłby podnosić ewentualny zarzut, gdyby powód skierował swoje żądania do niego z pominięciem Fundacji.

Obowiązek zapłaty przez Fundację należności za dostarczone ciepło oraz usługi związane z dostarczaniem ciepła wynika z umowy kompleksowej dostarczania ciepła. W związku z zapisami umowy przejęcia długu odpowiedzialność za te zobowiązania, na zasadach wynikających z umowy, ponosi także J. S..

Pozwany J. S. nie kwestionował innych należności, niż objęte fakturami Vat nr (...). Nie kwestionował on więc podstaw wystawienia faktury Vat nr (...). Z tej faktury, jak wskazywał powód do zapłaty pozostała kwota 2.123,92 zł.

Pozwany J. S. nie wnosił zarzutów co do ilości pobranego ciepła wskazanego w przedmiotowych fakturach.

Za zasadny uznać należy zarzut dotyczący wysokości kwoty z faktury (...). Faktura ta obejmuje w pozycjach 5 – 22 miesięczne opłaty z tytułu zamówionej mocy cieplnej oraz stałej opłaty za usługi przesyłowe. Są to opłaty za dziewięć miesięcy. Powód nie uzasadniał bliżej żądania zapłaty tych należności. Z zeznań świadka B. W. o wynika, iż opłaty te zostały naliczone na podstawie § 11 umowy i są opłatami stałymi naliczonymi do końca roku. W § 11 ust. 1 umowy przewidziano wypowiedzenie umowy za okresem wypowiedzenia wynoszącym 6 miesięcy oraz uprawienie powoda do wystawienia w ostatnim miesięcy wypowiedzenia faktury za pozostałe miesięczne raty opłaty rocznej za zamówioną moc cieplną i opłaty stałej za usługi przesyłowe. Powód w niniejszej sprawie nie przedłożył jednak dowodu, w którego wynikałoby, że dokonał on wypowiedzenia umowy zawartej w dniu 16.11.2011 r.. W pozwie na takie wypowiedzenie nawet się nie powołał. Co więcej przeprowadzone w sprawie dowody zaprzeczają wypowiedzeniu umowy z okresem wypowiedzenia wynoszącym 6 miesięcy. Świadek B. W. zeznała, iż umowa z Fundacją (...) została rozwiązana ze skutkiem na dzień 30.03.2012 r.. Powód w fakturze nr (...) zastosował podwyższone stawki za dostarczenie ciepła oraz opłatę przesyłową. W toku procesu wskazywał, że podwyższenie stawki wynikało z nielegalnego (bezumownego) pobierania energii cieplnej. Jeżeli w okresie od 31.03.2012 r. do 30.04.2012 r. (za jaki naliczono opłaty) biegłby okres wypowiedzenia umowy, to nadal wiązałaby ona strony i nie można byłby mówić o pobieraniu ciepła bez umowy.

Powód nie był więc uprawniony do naliczania opłat wskazanych w pozycjach 5 – 22 faktury nr (...)). Z faktury tej pozwany J. S. obowiązany był do zapłaty kwoty 3682,83 zł (pozycje 1 -4 faktury)

Uznając, że do doszło do rozwiązania umowy ze skutkiem na dzień 30.03.2012 r. Sąd miał na uwadze zeznania świadka B. W. oraz zachowanie powoda po tej dacie wynikające z treści faktury Vat nr (...). Sąd miał także na względzie, iż pełnomocnik pozwanego J. S. na rozprawie w dniu 15.03.2013 r. (k. 118v) powoływał się na rozwiązanie umowy z dniem 31.03.2012 r..

Konsekwencją ustalenia, że do rozwiązania umowy doszło w dniu 30.03.2012 r. było uznanie, że powód na podstawie art. § 1 pkt 1 i § 7 pkt 1 umowy oraz przepisu § 46 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. z 2010 r. nr 194, poz. 1291) uprawniony był do naliczenia w fakturze vat nr (...) podwyższonej pięciokrotnie opłaty za dostarczone ciepło oraz opłaty zmiennej za usługi przesyłowe. Zgodnie z § 46 ust. 1 rozporządzenia w przypadku gdy ciepło jest pobierane bez zawarcia umowy sprzedaży ciepła lub umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji ciepła albo umowy kompleksowej, przedsiębiorstwo energetyczne obciąża nielegalnie pobierającego ciepło opłatami w wysokości wynikającej z pięciokrotności cen za zamówioną moc cieplną i ciepło oraz stawek opłat stałych i zmiennych za usługi przesyłowe. Skoro umowa została rozwiązana w dniu 30.03.2012 r. to pobieranie ciepła po tej dacie było pobieraniem ciepła bez zawartej umowy.

Poprowadzone w sprawie dowody nie pozwalają ustalić , że zobowiązanie pozwanych wygasło na skutek potrącenia dokonanego przez pozwaną Fundację lub na skutek porozumienia pomiędzy Fundacją, a powodem. Porozumienia na jakie w swoich zeznaniach powoływał się L. T. nie potwierdzają, czy też chociażby nie uprawdopodabniają żadne inne dowody przeprowadzone w sprawie. Zeznania uznać należy więc za gołosłowne. W sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów pozwalających na ustaleniem, że Fundacji przysługiwała wierzytelność, którą mogłaby ona skutecznie potrącić z wierzytelnościami powoda dochodzonymi pozwem. Takimi dowodami z pewnością nie może być sama korespondencja pomiędzy stronami.

Od pozwanego J. S. należało więc zasądzić kwotę 17.934,85 zł (2.123,95 zł + 3.682,83 zł + 12.128,07 zł).

Żądanie zasądzenia ustawowych odsetek co do zasady znajduje podstawę w przepisie art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W przypadku kwot objętych fakturami Vat nr (...) (2.123,92 zł) i (...) (3.682,83 zł) odsetki, zgodnie z żądaniem powoda, zasądzono uwzględniając terminy zapłaty wskazane w fakturach. Taki był także zamiar Sądu w przypadku kwoty 12.128,07 zł objętej fakturą nr (...), od której odsetki winny być zasądzone od dnia 22.05.2012 r.. Na skutek oczywistej omyłki w wyroku odsetki zasądzono od dnia 21.04.2012 r..

Powództwo jako nieuzasadnione co do kwoty 4.485,70 zł podlegało oddaleniu.

W zakresie w jakim powód cofnął pozew postępowanie należał umorzyć na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

Rozstrzygniecie o kosztach procesu co do zasady zostało wydane na podstawie art. 100 zd. 1, zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Pozwany J. S. wygrał sprawę w zakresie w jakim oddalono powództwo (4.485,70 zł) oraz w zakresie żądania kwoty 643,59 zł w jakim powód cofnął pozew wskazując, że brak było podstaw do jej żądania. W związku z tym, że cofnięcie pozwu w pozostałym zakresie było konsekwencją zaspokojenia roszczeń powoda toku procesu w tej części pozwanych uznać należy za przegrywających sprawę. Pozwany wygrał więc sprawę w około 14,1 % Powód poniósł koszty w kwocie 4.239,00 zł (2.400 zł wynagrodzenie pełnomocnika, 1.822,00 zł opłata od pozwu, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa), a wygrał sprawę w około 85,9%. Pozwany J. S. winien więc ponieść koszty w kwocie 3.641,30 zł.

Przyjęta wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego jest zgodna z § 6 pkt 5 w zw. z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1349 ze zm.).