Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale./.

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 października 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IXU 1934/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.10.2014r.organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. K. ( K. ) prawa

do emerytury m.in. na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku

z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

gdy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 8 lat,

7 miesiące i 26 dni.

Organ rentowy wskazał, iż jako takiej pracy nie uwzględnił okresu zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 15.05.1980r. do dnia 30.04.1990r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, bo świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach

wystawione zostało przez podmiot nieuprawniony, gdy P. U. –. P. H. „. (...)Sp. z o.o. nie jest następcą prawnym zlikwidowanego P. „. T. –. R. ”. Nadto w przedłożonej dokumentacji brak jest informacji o zajmowanym stanowisku wykazanym w świadectwie wykonywania pracy

w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy powyższego okresu zatrudnienia, kiedy to faktycznie pracował jako kierowca samochodu ciężarowego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony B. K. urodził się w dniu (...)

W dniu 08.08.2014r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji

z dnia 09.10.2014r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 26 lat, 4 miesięcy i 2 dni, w tym 8 lat, 7 miesięcy i 26 dni pracy wykonywanej

w warunkach szczególnych.

W okresie od dnia 15.05.1980r. do dnia 30.04.1990r. ubezpieczony był zatrudniony

wP. „. T. –. R. ”. na stanowisku kierowcy.

Przedsiębiorstwo to wykonywało usługi transportowe na rzecz głównie zakładów budowlanych na terenie (...).

Ubezpieczony w podanym powyżej okresie spornym faktycznie generalnie stale

i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, a mianowicie jeździł samochodami marki:Z. S.,T., K. którym przewoził różnego rodzaju materiały budowlane: żwir, piasek, płyty betonowe itd.,

a także ziemię. Przedsiębiorstwo to dysponowało również mniejszymi samochodami dostawczymi poniżej 3,5 tony takimi jak: N. i Ż., przy czym ubezpieczony samochodami tymi zasadniczo nie jeździł, tylko sporadycznie, raz do roku zdarzało się, iż samochód taki prowadził.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie: G. M., E. D. i F. M..

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w okresie spornym, zeznań świadków G. M., E. D. i F. M. oraz zeznań ubezpieczonego – protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 19.02.2015r. min. 00:11:52 – 00:30:25.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013r.,

Nr 1440 ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie spornego zatrudnienia

w P. „. T. –. R. ”. od dnia 15.05.1980r. do dnia 30.04.1990r. faktycznie generalnie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów

z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. )

Wykazie A, Dziale VIII, poz.2, to jest „ pracę kierowcy samochodu ciężarowego

o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (… )”.

Takiemu przyjęciu nie przeczy fakt, że ubezpieczony czasami prowadził samochód

o mniejszym tonażu niż 3,5 tony, a to Żuka lub Nysę, gdy zdarzało się to tylko sporadycznie, przeciętnie raz do roku.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego Sąd oparł się na powołanej uprzednio dokumentacji zawartej

w aktach organu rentowego i aktach osobowych dotyczących spornego zatrudnienia ubezpieczonego, a także na zeznaniach świadków G. M., E. D.

i F. M., którzy pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornym i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego wówczas pracy, stąd niewątpliwie mieli też bezpośrednie informacje na temat pracy świadczonej przez ubezpieczonego. W tej sytuacji Sąd uznał zeznania te za wiarygodne, gdy były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące, zasadniczo ze sobą zgodne. Sąd oparł się także na zeznaniach ubezpieczonego,

gdy korespondowały one z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji i z zeznaniami świadków i stąd uznał zarówno te zeznania jak i dokumentację również za wiarygodne, dodatkowo jako nie kwestionowane przez organ rentowy.

Sąd uznał powyższe zeznania za wiarygodne również wobec braku dowodów

na okoliczność przeciwną i w sytuacji znanej Sądowi z urzędu, a potwierdzonej zeznaniami ww. osób specyfiki działalności wymienionego wcześniej Przedsiębiorstwa – prowadzenia transportu materiałów budowlanych.

Przy zaliczeniu spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego podanego na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy.

W takiej sytuacji, gdy ostatecznie bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu 30.07.2014r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku

z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach… i stąd przyznał

to świadczenie od dnia 01.08.2014r., to jest od miesiąca zgłoszenia wniosku, zgodnie

z art.129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach….

W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi na wstępie rozważań uregulowaniami prawnymi, Sąd z mocy art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia