Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2015 r. w O.

sprawy z odwołania T. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania T. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 08.12.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 11/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 08.12.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił T. B. prawa do emerytury.

T. B. wniósł odwołanie od tej decyzji. Stwierdził, że przez 15 lat pracował w szczególnych warunkach na stanowisku malarza.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że T. B. nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż pomimo osiągnięcia wymaganego wieku emerytalnego 60 lat i legitymowania się ponad 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie posiada wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

T. B. jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, począwszy od dnia 01.11.2000r. Renta ta jest mu przyznana na stałe.

W dniu 20.11.2014r. złożył w Oddziale ZUS wniosek o emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Po rozpoznaniu tego wniosku ZUS stwierdził, że T. B. legitymuje się łącznym stażem pracy w wymiarze 25 lat, 5 miesięcy i 26 dni. Natomiast ZUS nie uznał żadnego okresu jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

T. B. urodził się dnia (...)Zatem podstawą ubiegania się przez niego o prawo do emerytury jest art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) w zw. z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy odwołujący zgromadził 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Sąd w niniejszym postępowaniu analizował, czy zachodzą podstawy do zaliczenia odwołującemu jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach następujących okresów zatrudnienia:

a)  16.10.1972r.-31.03.1983r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) S.A. w O.;

b)  06.04.1983r.-31.03.1991r. w Spółdzielni Pracy (...) w O.;

c)  01.09.1993r.-27.06.1994r. w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w O.;

d)  01.07.1997r. do dnia 31.12.1998r. w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowo- (...) R. K..

ZUS nie zaliczył w/w okresów do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, gdyż odwołujący nie złożył świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Sąd dokonał oceny charakteru pracy odwołującego w spornych okresach na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ze spornych okresów oraz w oparciu o zeznania świadków i odwołującego.

Z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych z zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) S.A. w O. wynika, że T. B. został przyjęty dnia 16.10.1972r. jako uczestnik (...) (k.1 a.o.). Był to zamiennik odbywania zasadniczej służby wojskowej. W trakcie (...) podpisano z nim umowę o naukę zawodu od dnia 25.01.1974r. (k.3 a.o.). Dopiero po zakończeniu (...) podpisano z nim dnia 26.07.1974r. umowę o pracę, z której wynikało, że po rozwiązaniu (...) podejmie pracę jako malarz (k.4 a.o.). Od dnia 15.08.1974r. przyjęto go w związku z tym na stanowisko malarza (k.5 a.o.). W kolejnych dokumentach odwołujący jest już konsekwentnie określany przez pracodawcę jako malarz. Ze świadectwa pracy wynika, że w okresie od dnia 16.10.1972r. do dnia 31.03.1983r. pracował jako malarz (k.19 a.o.).

Z zeznań świadka S. T. (k.21v-22) wynika, że do obowiązków odwołującego w tym okresie należało malowanie przy wykończeniu budynków. T. B. malował zatem klatki schodowe, pomieszczenia mieszkalne, balustrady oraz elewacje na zewnątrz tzw. ekrany. Odwołujący w swych zeznaniach dodał, że generalnie jego praca polegała na malowaniu wewnątrz budynków, gdyż na zewnątrz malował rzadko. Wewnątrz budynków malował zarówno farbami ściennymi jak i olejnymi (k.22).

Kolejnym okresem, który wykazywał odwołujący jako pracę wykonywaną w szczególnych warunkach, był okres zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w O.. T. B. pracował tam od dnia 06.04.1983r. do dnia 31.03.1991r.

Z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wynika, że T. B. został przyjęty do pracy dnia 06.04.1983r. na stanowisko malarza i przez cały okres zatrudnienia na takim stanowisku pracował. Przy czym w okresie od dnia 25.04.1989r. do dnia 30.04.1990r. korzystał z urlopu bezpłatnego w związku z wyjazdem na budowę exportową do ZSRR. Z dokumentów dotyczących rozliczenia z tej pracy wynikało, że w ZSRR odwołujący pracował jako murarz (k.31 a.o.). Po powrocie odwołujący otrzymał angaż na stanowisko murarz-malarz (k.33 a.o.). W karcie obiegowej jest też dodatkowo określany jako „tynkarz” (k.36 a.o.). W świadectwie pracy stwierdzono, że pracował na stanowisku: malarz, murarz-tynkarz.

Z zeznań świadka E. K. (k.21v.) wynika natomiast, że w (...) odwołujący pracował jako malarz przy pracach remontowych. Wykonywali wówczas prace malarskie w różnych przedsiębiorstwach w O. i okolicach i malowali tam hale, pomieszczenia socjalne, lamperie, ściany, sufity, rurociągi, zbiorniki. Używali farb olejnych, rozpuszczalników i emulsji. Analogiczne wnioski płyną z zeznań odwołującego, który stwierdził, że niezależnie od nazewnictwa jego stanowiska – wykonywał jedynie prace malarskie, łącznie z pracą w ZSRR (k.22).

Ponadto odwołujący wskazywał w tym postępowaniu, że pracował w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w O. w okresie od dnia 01.09.1993r. do dnia 27.06.1994r. oraz w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowo- (...) R. K. w okresie od dnia 01.07.1997r. do dnia 30.03.1999r.

Ze świadectw pracy wynika, że w u w/w pracodawców odwołujący pracował jako malarz (k.8 i 10 a.r.). Z zeznań odwołującego wynika natomiast, że malował przy wykończeniu budynków.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i odwołującego co do charakteru pracy odwołującego w spornych okresach. Jednakże z ich zeznań nie można wywieść wniosku, aby była to praca wykonywana w szczególnych warunkach. Wbrew subiektywnemu przekonaniu odwołującego, jego praca malarza nie uprawniała go do emerytury po ukończeniu 60-tego roku życia.

Odwołujący wiązał swe prawo z tym, że przy malowaniu używał składników i substancji szkodliwych dla zdrowia. Tymczasem należy rozróżnić pracę wykonywaną w szkodliwych dla zdrowia warunkach z pracą wykonywaną w warunkach szczególnych. Za pracę wykonywaną w warunkach szkodliwych pracownik otrzymuje np. dodatek pieniężny, deputat w formie posiłku regeneracyjnego czy mleko. Nie zawsze praca wykonywana w warunkach szkodliwych jest jednak pracą wykonywaną w warunkach szczególnych. Wykaz stanowisk, na których praca uprawnia do przejścia na wcześniejszą emeryturę, zawarty jest w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W wykazie A, dziale V dotyczącym budownictwa nie ma wymienionego stanowiska malarza. Jedynie pod poz.6 wymieniona są prace malarskie konstrukcji na wysokości. Natomiast Zarządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 01.08.1983r. doprecyzowało, że pracą w szczególnych warunkach są prace malarskie konstrukcji na wysokości wykonywane przez malarza konstrukcji metalowych i urządzeń przemysłowych (dział v, poz.6 pkt 1). Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że odwołujący takiej pracy nie wykonywał. Wobec powyższego okoliczność, że przy niektórych pracach malarskich występowało większe stężenie szkodliwych substancji, powodujących uciążliwość przy pracach malarskich – nie uprawnia samoistnie do przyznania w oparciu o to prawa do emerytury.

Z tych względów Sąd Okręgowy oddalił odwołanie na mocy art.477 ¹⁴§1 k.p.c.