Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st.sekr.sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania E. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 10 grudnia 2012 roku nr (...)

w sprawie E. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się E. S. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 31 sierpnia 2012r. na okres 18 miesięcy.

Sygn. akt IV U 171/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 maja 2013 roku

Decyzją z dnia 10 grudnia 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił E. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 5.12.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł E. S. , podnosząc, iż jest ona dla niego krzywdzącą oraz domagając się jej zmiany i ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie odmówiono mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. S. urodzony w dniu (...), z zawodu jest inżynierem elektronikiem, ostatnio pracował jako mistrz elektronik. Ubezpieczony zamieszkując w Austrii pobierał tam zasiłek chorobowy wypłacany do dnia 30.08.2012 r.

Dowód: - akta ZUS,

- zaświadczenia instytucji austriackich stwierdzające pobieranie zasiłku chorobowego – k. 25, 29.

W dniu 10.04.2012 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zarówno orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 27.08.2012 r., jak i orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 5.12.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy w wyniku czego ZUS wydał decyzję z dnia 10.12.2012 r. odmawiającą wnioskodawcy prawa do renty.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- ciężkie zwężenie zastawki aortalnej,

- stan po leczeniu czerniaka skóry (operacji i terapii interferonem).

Badany z ciężką stenozą zastawki aortalnej, z maksymalnym gradientem przez zastawkowym 75 mm Hg oraz łagodną niedomykalnością aortalną. W badaniu echokardiograficznym wykonanym w dniu 5.12.2012 r. opisano masywne zwapnienie płatków zastawki aortalnej, z dużym zwężeniem lewego ujścia tętniczego dającym maksymalny gradient przez zastawkowy 75 mm Hg oraz przerost lewej komory serca. Należy przy tym zaznaczyć, że maksymalny gradient przez zastawkowy powyżej 64 mm Hg uznawany jest za wskaźnik ciężkiego zwężenia zastawki aortalnej i wskazanie do zabiegu operacyjnego wymiany zastawki. Chory po operacji czerniaka złośliwego skóry pleców i po terapii interferonowej związanej z licznymi efektami ubocznymi. W czasie leczenia występowały bóle stawów, mięśni, osłabienie i gorączka.

Występujące u odwołującego schorzenia naruszają sprawność jego organizmu w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy na okres 18 miesięcy od daty wyczerpania zasiłku chorobowego.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 12.03.2013 r. – k. 12-13,

- dokumentacja medyczna – k. 10-11,

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu kardiologii oraz z zakresu chorób wewnętrznych, którzy po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonali prawidłowej diagnozy jego schorzeń. Opinia sporządzona została przez biegłych sądowych posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, jest przy tym rzetelna, kompletna i wewnętrznie spójna.

Odnosząc się do zarzutów zgłoszonych przez ZUS w piśmie z dnia 15.04.2013 r. (akta sądowe k. 26-27) do powyższej opinii biegłych sądowych należy stwierdzić, iż były one niezasadne i w żaden sposób nie podważyły wartości dowodowej opinii. Przede wszystkim nie miały one charakteru merytorycznego, a podniesiono w nich jedynie, iż w postępowaniu orzeczniczym w ZUS nie dysponowano wynikiem badania echa serca z dnia 5.12.2012 r. Powyższa okoliczność nie ma jednak znaczenia dla niniejszego postępowania, bowiem skoro zaskarżona decyzja ZUS jest datowana na dzień 10.12.2012 r. (a więc już po przedmiotowym badaniu) brak podstaw do traktowania tego badania jako nowej okoliczności w sprawie po myśli art. 477 ¹⁴ § 4 kpc.

Opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz.1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, iż odwołujący się spełnia ustawowe przesłanki do przyznania mu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami.

Z opinii biegłych z zakresu kardiologii oraz z zakresu chorób wewnętrznych wynika, że odwołujący cierpi na ciężkie zwężenie zastawki aortalnej oraz stan po leczeniu czerniaka skóry (operacji i terapii interferonem). Badany z ciężką stenozą zastawki aortalnej, z maksymalnym gradientem przez zastawkowym 75 mm Hg oraz łagodną niedomykalnością aortalną. W badaniu echokardiograficznym opisano masywne zwapnienie płatków zastawki aortalnej, z dużym zwężeniem lewego ujścia tętniczego dającym maksymalny gradient przez zastawkowy 75 mm Hg oraz przerost lewej komory serca. Chory po operacji czerniaka złośliwego skóry pleców i po terapii interferonowej związanej z licznymi efektami ubocznymi. W czasie leczenia występowały bóle stawów, mięśni, osłabienie i gorączka. Występujące u odwołującego schorzenia naruszają sprawność jego organizmu w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy na okres 18 miesięcy od daty wyczerpania zasiłku chorobowego.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującemu się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres osiemnastu miesięcy od dnia 31.08.2012 r. (czyli od momentu zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego), biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.