Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. w Lublinie na rozprawie

sprawy z powództwa G. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zadośćuczynienie i odszkodowanie

na skutek apelacji obu stron od wyroku Sądu Okręgowego w Radomiu

z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I C 1347/10

I.  z apelacji powódki zmienia częściowo zaskarżony wyrok w punkcie VI i VII
w ten sposób, że nakazane do pobrania od powódki nieuiszczone koszty sądowe przejmuje na rachunek Skarbu Państwa oraz nie obciąża powódki kosztami procesu na rzecz strony pozwanej;

II.  oddala apelację powódki w pozostałej części i pozwanego w całości;

III.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania apelacyjnego.

I ACa 804/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014r. Sąd Okręgowy w Radomiu zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powódki G. M.:

- zadośćuczynienie w kwocie 50.000zł z ustawowymi odsetkami od daty wyroku,;

- odszkodowanie w kwocie 6.443,63zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 lutego 2011r;

- w pozostałym zakresie powództwo oddalił;

- orzekł o kosztach procesu.

Wyrok Sądu Okręgowego został oparty na następujących ustaleniach:

W dniu 10 listopada 2008r. powódka została potrącona przez samochód na oznakowanym przejściu dla pieszych przez które prawidłowo przechodziła. Na skutek wypadku powódka doznała ogólnego potłuczenia, złamania podgłówkowego kości strzałkowej prawej, złamania żeber VI i XII lewych, krwiaka okolicy małżowiny usznej i kąta żuchwy po stronie prawej, krwiaka okularowego oczodołu prawego.

W dacie wypadku powódka miała 83 lata. Jak na swój wiek była osobą bardzo aktywną. Po wypadku przebywała w szpitalu na różnych oddziałach do 21 stycznia 2009r. z przerwami. Potem pozostawała w domu długotrwale unieruchomiona w łóżku, wymagała cewnikowania pęcherza moczowego, poddana była profilaktyce przeciwodleżynowej i przeciwodparzeniowej. Jako skutek pośredni wypadku u powódki wystąpił naciek zapalny jelita grubego.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy uznał, iż odpowiednią kwotę zadośćuczynienia za doznaną przez powódkę krzywdę stanowi 50.000zł (art. 445 § 1 kc) .

Żądanie zasądzenia odszkodowania na podstawie art. 444 § 1 kc Sąd Okręgowy uznał za zasadne do kwoty 6.443,63zł na którą składa się koszt zakupu leków i sprzętu ortopedycznego oraz koszt opieki w kwocie 3.600zł ( 4 miesiące, przez 4,5godziny dziennie po 10 zł za godzinę).

Odsetki od zadośćuczynienia Sąd Okręgowy zasądził zgodnie z żądaniem powódki od daty wyroku zaś od odszkodowania od dnia następnego po upływie 30 dni od daty doręczenia pozwanemu odpisu pozwu.

Od tego wyroku obie strony złożyły apelacje.

Powódka zaskarżyła wyrok w części orzekającej o odsetkach i kosztach procesu zarzucając naruszenie:

- art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 328 § 2 kpc przez błędne ustalenie, że pozwany uchybił terminowi zapłaty od 25 lutego 2011r. oraz art. 481 § 1 kc przez jego zastosowanie do wadliwie ustalonego stanu faktycznego;

- art. 102 kpc poprzez jego niezastosowanie i rozdzielenie kosztów procesu.

Wskazując na powyższe powódka wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie odsetek od zadośćuczynienia i odszkodowania od dnia 1 maja 2009r. oraz uchylenie punku VI wyroku obciążającego ją zwrotem wydatków oraz punktu VII zasądzającego od nie na rzecz pozwanego koszty procesu.

Pozwany zaskarżył wyrok w zakresie zadośćuczynienia i odszkodowania zarzucając naruszenie:

- art. 11 kpc przez ustalenie wbrew treści wyroku skazującego sprawcę wypadku, że dolegliwości związane z przebytym zapaleniem jelit są wynikiem wypadku z dnia 10 listopada 2008r.;

- art. 361 kc przez przyjęcie, że zapalenie jelit pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z wypadkiem;

- art. 445 kc przez przyznanie na rzecz powódki kwoty zadośćuczynienia, która jest rażąco zawyżona;

- art. 278 kpc oraz art. 6 kz przez zasądzenie na rzecz powódki kosztów opieki chociaż rozmiar tej opieki nie został wykazany.

Wskazując na powyższe pozwany wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w zakresie zadośćuczynienia ponad kwotę 18.000zł oraz odszkodowania w kwocie 3.564zł ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest niezasadna.

Zgodnie z art. 11 kpc ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. W sprawie (...)Sąd Rejonowy w R.uznał za winnego R. P. tego, że wjechał na oznakowane przejście dla pieszych doprowadzając do potrącenia m.in. powódki, która doznała obrażeń ciała w postaci potłuczenia ogólnego, złamania podgłówkowego kości strzałkowej prawej, złamania żeber VI i XII lewych, krwiaka okolicy małżowiny usznej i kąta żuchwy po stronie prawej, krwiaka okularowego oczodołu prawego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres przekraczający dni siedem. Opis doznanych przez powódkę obrażeń, wbrew stanowiska pozwanego, nie wiąże sądu cywilnego. Obrażenia jakich doznała ofiara wypadku nie należą do znamion przestępstwa i nie mają znaczenia dla kwalifikacji czynu. Dla sądu karnego w związku z kwalifikacją czynu istotne jest tylko to, czy czyn spowodował naruszenie czynności narządów ciała na okres przekraczający 7 dni, czy poniżej 7 dni.

Sąd karny nie zajmował się zresztą szczegółowo obrażeniami doznanymi przez powódkę czego dowodem jest pozostawienie powództwa cywilnego bez rozpoznania. Sąd cywilny był zatem uprawniony do poczynienia we własnym zakresie ustaleń w tym przedmiocie i zgodnie z opinią biegłego przyjął, iż powikłanie w postaci zapalenia jelita grubego stanowiło następstwo wypadku jakiemu powódka uległa w dniu 10 listopada 2008r.

Należy również uznać, iż przyjęte przez Sąd Okręgowy, jako odpowiednie do doznanej przez powódkę krzywdy, zadośćuczynienie w kwocie 50.000zł nie może być uznane za rażąco zawyżone. W ocenie Sądu Apelacyjnego jest to kwota umiarkowana i nie ma podstaw do jej obniżenia. Sąd Apelacyjny podziela całą argumentację Sądu Okręgowego zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i przyjmuje ją za swoją.

Brak jest również podstaw do obniżenia zasądzonego na rzecz powódki odszkodowania. Apelacja kwestionuje koszty opieki. Jest natomiast faktem niekwestionowanym, iż powódka była długotrwale unieruchomiona. Jak zatem wskazuje doświadczenie życiowe potrzebna była jej w tym czasie pomocy osób trzecich i nie wymaga to szczególnego dowodzenia. Sąd Okręgowy zasądził koszty opieki za 4 miesiące w wymiarze 4,5 godziny dziennie przyjmując stawkę 10 zł za godzinę. W ocenie Sądu Apelacyjnego brak jest podstaw do kwestionowania tego stanowiska tym bardziej, że apelacja pozwanego nie zawiera zrzutów co do wymiaru opieki, czy stawki godzinowej, a jedynie kwestionuje sama potrzebę jej sprawowania.

Apelacja powódki w części dotyczącej odsetek jest niezasadna.

Powódka domagała się w pozwie zasądzenia odsetek od zadośćuczynienia od daty wyroku. W toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji nigdy tego żądania nie zmieniła. Sąd Okręgowy nie mógł zatem, stosownie do art. 321 kpc, zasądzić odsetek ponad żądanie.

Odsetek od odszkodowania powódka domagała się w pozwie od dnia jego wniesienia. Żądanie to nie mogło być uwzględnione.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.) pozwany obowiązany był wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od daty zgłoszenia szkody

Powódka nie zgłaszała pozwanemu przed sporem szkody. Podnoszona w apelacji okoliczność, iż sprawca wypadku w postępowaniu karnym złożył oświadczenie o złożeniu pisma do ubezpieczyciela z wnioskiem o wzięcie udziału w procesie nie jest równoznaczna ze zgłoszeniem roszczeń przez powódkę w stosunku do ubezpieczyciela

W tej sytuacji Sąd Okręgowy prawidłowo przyjął, iż odsetki od odszkodowania należą się powódce od dnia następnego po upływie 30 dni od daty doręczenia pozwanemu odpisu pozwu.

Apelacja jest natomiast zasadna w części dotyczącej kosztów procesu.

Zarówno wiek powódki, jej sytuacja majątkowa jak i charakter sprawy uzasadniały zastosowanie art. 102 kpc. Dlatego też rozstrzygniecie w tym zakresie zostało zmienione i Sąd Apelacyjny nie obciążył powódki kosztami sądowymi i kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Z tych względów i na podstawie art. 386 § 1 kpc, art. 385 kpc i 108 § 1 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.