Sygn. akt I ACz 2042/12
Dnia 14 stycznia 2013 roku
Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSA Józef Wąsik
Sędziowie: SA Teresa Rak
SA Władysław Pawlak
po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2013 roku w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) SA w K.
przeciwko Gminie Miejskiej K.
o zapłatę
na skutek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie
z dnia 11 września 2012 roku, sygn. akt IX GC 399/10
postanawia
oddalić zażalenie.
Sygn. akt I ACz 2042/12
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krakowie przyznał biegłemu T. B. kwotę 4.668,91 zł tytułem wynagrodzenia za sporządzenie pisemnej opinii w sprawie.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że biegły wykonał opinię terminowo, rzetelnie i zgodnie z odezwą i przedłożył fakturę Vat na kwotę 4.668,91 zł. Sąd zaznaczył, że rachunek został sprawdzony pod względem merytorycznym i rachunkowym a przyznane wynagrodzenie uwzględnia kwalifikacje biegłego, potrzebny do wydania opinii nakład pracy i poświęcony czas. W związku z tym Sąd I przyznał biegłemu wynagrodzenie na podstawie art. 288 k.p.c. oraz art. 89 i art. 90 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Zażalenie na powyższe postanowienie Sądu Okręgowego złożyła strona pozwana wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie od strony powodowej na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. Strona pozwana zarzuciła naruszenie art. 288 k.p.c. poprzez przyjęcie, że biegłemu należy się wynagrodzenie pomimo, że nie złożył wyjaśnień uzupełniających do opinii ani nie był słuchany w tym celu na posiedzeniu sądowym.
W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że biegły nie wykonał opinii zgodnie z odezwą Sądu. Równocześnie przedstawiała zarzuty do sporządzonej opinii. Strona pozwana podkreśliła, że na obecnym etapie postępowania tj. przed złożeniem przez biegłego opinii uzupełniającej oraz wyjaśnień na złożone przez nią zarzuty Sąd I instancji nie powinien ustalać wynagrodzenia biegłego.
Sąd Apelacyjny ustalił, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do zapisu art. 288 k.p.c. biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę. Natomiast zgodnie z art. 89 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii (ust.1), a wysokość wynagrodzenia za wykonaną pracę ustala się, uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków, o których mowa w ust. 1 - na podstawie złożonego rachunku (ust. 2).
Wbrew zatem twierdzeniu strony pozwanej Sąd I instancji, po przedłożeniu przez biegłego, który sporządził opinię w sprawie, rachunku, sprawdzonego przez Oddział Fina sowy Sądu Okręgowego, jak również po dokonanej ocenie, iż biegły wykonał opinię terminowo, rzetelnie i zgodnie z odezwą, był uprawniony przyznać mu wynagrodzenie z uwzględnieniem kryteriów przywołanych w art. 89 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Należy zauważyć, że § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 roku w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym wskazuje, że należności biegłych ustala się i przyznaje na podstawie przedstawionych rachunków i innych dokumentów sprawdzonych przez głównego księgowego sądu wypłacającego należność lub przez innego pracownika wyznaczonego przez prezesa sądu.
Zarzuty przedłożone przez żalącego względem sporządzonej w sprawie opinii nie wpływają na ocenę prawidłowości wydanego przez Sąd I instancji postanowienia przyznającego biegłemu wynagrodzenie. Przyznanie bowiem wynagrodzenia biegłemu za wykonaną na zlecenie sądu pracę, nie jest uzależnione od uznania sporządzonej przez niego opinii za prawidłową, a jedynie od samego skorzystania z jego usług (por. postanowienie SN z dnia 24 maja 1973 r., II CZ 64/73, LEX nr 7260).
Ewentualne złożenie przez biegłego opinii uzupełniającej, czy też odpowiedzi na zrzuty stron będzie stanowić podstawę do oceny dokonywanej przez Sąd Okręgowy tych czynności także w świetle kryteriów przywołanych w art. 89 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Wobec powyższego Sąd Apelacyjny w Krakowie działając na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił złożone przez stronę pozwaną zażalenie.