Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: Daria Paliwoda

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy (...) K.– Ośrodkowi (...) w K.

przeciwko Gminie P.– (...)w P.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 1.200 zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(...)

Powodowa Gmina Miejska K.- (...)w K.reprezentowana przez radcę prawnego J. M.wniosła przeciwko pozwanej Gminie P.- (...)w P., ul. (...), (...)-(...) P.pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym wnosząc o zasądzenie nakazem zapłaty od pozwanego na rzecz powoda:

1. kwoty 6 069,56 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 576,61 zł od dnia 24 lipca 2013 r. do dnia zapłaty,

- do kwoty 3 459,66 zł od dnia 18 września 2013 r. do dnia zapłaty,

od kwoty 880,07 zł od dnia 12 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 567,61 zł od dnia l stycznia 2014 r. do dnia zapłaty

2. zasądzenie od pozwanej Gminy na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1200,00 zł,

Na wypadek wniesienia sprzeciwu powódka wniosła o:

1. zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 6 069,56 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 576,61 zł od dnia 24 lipca 2013 r. do dnia zapłaty,

- do kwoty 3 459,66 zł od dnia 18 września 2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 880,07 zł od dnia 12 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 567,61 zł od dnia l stycznia 2014 r. do dnia zapłaty

2. zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1200,00 zł,

3. przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność powoda.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że jak wynika z akt sprawyD. M.w dniu 13 lutego 2013 r. wystąpił z wnioskiem do powoda - Gminy Miejskiej K.- (...)w K.o udzielenie pomocy w formie zasiłku stałego oraz opłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne od lutego 2013 r. Wniosek swój uzasadnił tym, że przebywa w K.w mieszkaniu swojej matki Pani I. M. ul. (...). Jego pobyt w K.ma charakter czasowy, spowodowany stanem zdrowia - złamaniem nogi w wyniku nieszczęśliwego wypadku a w związku z tym wystąpiły problemy z poruszaniem się. U matki mieszka „grzecznościowo" na czas powrotu do zdrowia, nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego. Jest bezrobotnym bez prawa do zasiłku. Posiada orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności do I 2015 r. Jest zameldowany na pobyt stały w P. ul. (...), gdzie, od 2005 r. tj. od rozwodu, nie zamieszkuje po wskazanym adresem.

Nie zerwał jednak kontaktów z P., ponieważ od 2005 r. oczekiwał na przyznanie mieszkania socjalnego od Gminy P., jak wynika z kwestionariusza rodzinnego wywiadu środowiskowego z dnia 13.02.2013r.oraz oświadczenia Pana D. M.z dnia 13 lutego 2013 r. Po rozwodzie Pan D. M.zamieszkiwał na terenie Gminy P.czasowo u znajomych i okazjonalnie wynajmując mieszkanie ponieważ oczekiwał na przyznanie mieszkania socjalnego od Gminy P.. Ze względu na brak pracy zaczął wyjeżdżać za granicę gdzie podejmował różne prace zarobkowe. Jednorazowy pobyt trwał nawet kilka miesięcy. Przyjeżdżał do Polski co jakiś czas, zawsze odwiedzał matkę, podejmował próby porozumienia się z dziećmi, które mieszkały i mieszkają w P., odwiedzał znajomych, załatwiał swoje sprawy urzędowe. Cały czas monitował sprawę przyznania mieszkania socjalnego w P., które ostatecznie otrzymał w grudniu 2013 r. W P.pozostawił swoje meble, odzież, książki i wiele rzeczy codziennego użytku, które przeznaczone było do zagospodarowania się po przyznaniu mieszkania przez Gminę P.. W K., u swojej matki Pani I. M.nie zamieszkiwał. Zatrzymywał się tam pomiędzy wyjazdami do pracy za granicę. Także, gdy wyjeżdżał za granicę do korespondencji podawał adres w K., ul. (...)- adres matki. Pani I. M., oświadczyła, że podjęła się tego zadania, gdyż była synowa niszczyła wszelką korespondencję kierowaną do Pana D. M.na adres stałego zameldowania w P.. Pan D. M., nigdy w K.nie zamieszkał z zamiarem stałego pobytu.

Strona powodowa podniosła, że na dzień składania pozwu Pan D. M.zamieszkuje w P.w mieszkaniu socjalnym przydzielonym przez Gminę P..

Pan D. M.objęty został pomocą socjalna udzielaną przez (...)w K.w formie zasiłku stałego od II 2013 r. do I 2015 r.. Wcześniej nigdy nie korzystał z pomocy socjalnej Ośrodka, co wynika z Decyzji nr (...)- przyznanie zasiłku stałego od 1.02.2013 do 31.01.2015 r. W dniu 4 marca 2013 r. Powód wystąpił do pozwanego z wnioskiem o refundację udzielonej pomocy za miesiąc luty 2013 r. ( zasiłku stałego w kwocie 529,00 zł i składki zdrowotnej w kwocie 47,61 zł) D. M.zgodnie z art. 101 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej ( tj. Dz. U z 2013 r. póz. 182 ) załączając notę księgową na kwotę 576,21 zł Pismem z dnia 11 marca 2013 r. pozwany odmówił refundacji udzielonej pomocy Panu D. M.wskazując, że D. M.w P., gdzie jest zameldowany na pobyt stały, nie mieszka od wielu lat, nigdy nie korzystał z pomocy udzielanej przez pozwanego i że nie zameldowany mieszka w K., co wskazuje, że nie jest osoba bezdomną. Pismem z dnia 28 marca 2013 r. powód ponownie wystąpił o refundacje uzasadniając swoje stanowisko.Wyjaśnienie stanowiska powoda jednak nie przekonało pozwanego, który w piśmie z dnia 3 kwietnia 2013 r. nadal odmawiał refundacji udzielonej pomocy Panu D. M.za miesiąc luty 2013 r. Ze względu na jednoznaczne stanowisko pozwanego, co do braku przesłanek do refundacji udzielonej pomocy powód podjął postępowanie wyjaśniające, w wyniku, którego ustalił na podstawie oświadczenia złożonego przez D. M., że nie czuje się związany z K., przebywa w K.czasowo, gdyż oczekuje na przydział mieszkania w P..

O stanowisku tym powód poinformował pozwanego pismem z dnia 8 maja 2013 r., który ponownie odmówił zrefundowania pomocy udzielonej Panu D. M.w piśmie z dnia 14 czerwca 2013 r. r. Następnie powód w dniu 3 września 2013 r. wezwał pozwanego o refundację wypłaconej pomocy za okres od marca 2013 r. do sierpnia 2013 r. w kwocie 3 452,66 zł załączając notę księgową. W dniu 16 września 2013 r. Pan D. M.otrzymał, w związku z udziałem w kursie zawodowym w ramach projektu systemowego (...)stypendium szkolne w kwocie 263,60 zł, co miało bezpośredni wpływ na wysokość udzielanej pomocy i było podstawą wydania decyzji nr (...)zmieniającą decyzję o przyznaniu zasiłku stałego w zakresie jego wysokości na kwotę 278,40 miesięcznie od dnia l października 2013 r. do 31 stycznia 2015 r. jednak w dniu 25 listopada 2013 r. decyzją nr (...), Decyzja nr (...)i decyzja nr (...)została zmieniona w zakresie ustalenia wysokości zasiłku stałego, który został ustalony od miesiąca listopada 2013 r. do 31stycznia 2015 r. na kwotę 529,00zł. , Ostatecznie w dniu 7 stycznia 2014 r. została wydana decyzja nr (...)uchylająca decyzję z dnia 18 lutego 2013 r. nr (...) (...)i odmawiająca przyznania świadczeń od dnia l stycznia 2014 r. ze względu na zmianę miejsca pobytu i zamieszkanie w P., gdzie Pan D. M.otrzymał mieszkanie socjalne. Przez okres od II 2013 do XII 2013 r. udzielono Panu D. M.pomocy socjalnej na kwotę 6069,56 zł. W dniu 17 września 2014 r. wezwano powoda ostatecznym wezwaniem do zapłaty kwoty wypłaconych świadczeń załączając noty księgowe i na to wezwanie pozwany pismem z dnia 30 września 2014 r, odmówił refundacji, wskazując, że nie jest zobowiązany do jej dokonywania.

Strona powodowa wskazała, ze zgodnie z art. 25 k.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Ustalenie tego zamiaru powinno być oparte o kryteria zobiektywizowane. O zamieszkaniu w jakiejś miejscowości można mówić wówczas, gdy występujące okoliczności pozwalają przeciętnemu obserwatorowi na wyciągnięcie wniosków, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem działalności danej dorosłej osoby fizycznej. Na miejsce zamieszkania składają się dwa zasadnicze elementy: faktyczne przebywanie i zamiar stałego pobytu. Dla ustalenia miejsca zamieszkania niezbędny jest nie tylko fakt, że osoba stale przebywa w danej miejscowości, ale także, że temu przebywaniu towarzyszy określony stan świadomości - zamiar stałego pobytu tj. traktowanie określonej miejscowości jako centrum spraw życiowych danej osoby. Zgodnie z art. 28 k.c. można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Nie oznacza ono dokładnego adresu, chodzi tu wyłącznie o miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Przepisy nie utożsamiają miejsca zameldowania i zamieszkania a o przyznaniu świadczenia z pomocy społecznej przesądza miejsce zamieszkania (faktycznego przebywania), a nie zameldowania, co ustawodawca podkreśla w kolejnych przepisach. Zgodnie z art. 101 ust. l ustawy o pomocy społecznej właściwość miejscową gminy, w której prowadzi się postępowanie w sprawie przyznania pomocy, ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. W przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie, w sprawach niecierpiących zwłoki (...) właściwa miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie. (ust. 3 art. 101 ustawy o pomocy społecznej

Podstawą prawną domagania się zwrotu wydatków przez pozwaną jest art. 101 ust. 7 w związku z ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. W myśl tego przepisu, gmina właściwa ze względu na miejsce zamieszkania (...) jest obowiązana do zwrotu wydatków gminie, która przyznała świadczenie w miejscu pobytu, a w przypadku Pana D. M.należy stwierdzić, że "centrum jego działalności życiowej" zawsze była P.gdyż tam skupiały się i jest tak nadal, wszystkie czynności życiowe. Pan D. M., jak sam oświadcza, z P.nigdy się nie wyprowadził. W stałym miejscu zameldowania zostały jego meble, rzeczy osobiste i inne, które są potrzebne do normalnego życia. Opuścił swoje mieszkanie przy ul. (...)w P., bo ze względu na skonfliktowanie z byłą żona nie mógł tam mieszkać. Dlatego też, w oczekiwaniu na przydział mieszkania socjalnego w P., sposobem na życia było wyjeżdżanie do pracy za granicę i przyjeżdżanie do kraju co jakiś czas. Wówczas to, zawsze przyjeżdżał do P.gdyż to był i jest jego ośrodek osobistych i majątkowych interesów. Dodatkowym elementem takiej interpretacji jest okoliczność, że gdyby Pan D. M.nie uległ wypadkowi, w wyniku, którego złamał nogę i z tego powodu stał się osobą czasowo niezdolną do pracy, prawdopodobnie nigdy nie zwróciłby się o pomoc socjalną. Nadto, fakt, że od stycznia 2014 r. otrzymał mieszkanie socjalne w P.i w chwili obecnej tam mieszka jest argumentem, że K.było tylko miejscem pobytu dla Pana D. M. na czas choroby i rekonwalescencji. PaniD. M.nie jest osobą bezdomną i zastosowanie przepisu art. 101 ust. l i ust. 7 ustawy o pomocy społecznej w wykazanych okolicznościach znajduje uzasadnienie prawne, albowiem sytuacja Pana D. M.uzasadniała udzielenie pomocy socjalnej w przypadku kiedy złamał nogę i nie mógł zarabiać na swoje utrzymanie a w tych okolicznościach tylko pobyt u swojej matki I. M.dawał gwarancje prawidłowego leczenia, co powodowało, że należało udzielić pomocy bez zbędnej zwłoki w miejscu jego pobytu, a tym miejscem pobytu w czasie wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych i uzasadniających przyznanie pomocy była Gmina Miejska K., powódka w tej sprawie.

W dniu 22 grudnia 2014 roku wydany został nakaz zapłaty uwzględniający powództwo.

We wniesionym w terminie sprzeciwie od nakazu zapłaty, strona pozwana podniosła, ze strona powodowa uzasadniając swoje roszczenie wskazała, że w oparciu o przepis art. 28 kc można mieć to jedno miejsce zamieszkania oraz że roszczenie o zapłatę uzasadnione jest art. 101 ust. 7 w zw. z 13 ustawy o pomocy społecznej.

Podniosła nadto, ze strona powodowa zapomina o argumentacji pozwanej prezentowanej w piśmie z dnia 30.09,2014 r. (...) (...) będącej odpowiedzią na ostateczne wezwanie do zapłaty i dołączone jednocześnie przez powódkę. Wynika z niego jasno, że D. M.w okresie objętym pozwem zamieszkiwał w K.. W P.posiadał wyłącznie zameldowanie przy ul. (...)pod którym nie zamieszkiwał od 2005 r. po wydanym wyroku rozwodowym. Wobec powyższego w oparciu o przepis o art. 25 k.c. należy uznać, że miejscem zamieszkania D. M.jest jedynie miasto K.albowiem w okresie objętym pozwem przebywał w nim z zamiarem stałego pobytu, tj. od lutego 2013 r. do grudnia 2013 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. M.objęty został pomocą socjalną udzielaną przez (...)w K.w formie zasiłku stałego od II 2013 r. do I 2015 r.. Wcześniej nigdy nie korzystał z pomocy socjalnej Ośrodka, był ubezpieczony w Powiatowym Urzędzie Pracy w K., ale z uwagi na brak gotowości podjęcia zatrudnienia i niepełnosprawność utracił status osoby bezrobotnej. Udzielenie pomocy socjalnej wynikało z ustalenia, że D. M.nie zamieszkuje w P. Z., gdzie jest zameldowany, ale zamieszkuje od 2005 roku w K.wraz z matką I. M., jest niepełnosprawny, złamał kończynę dolną i nie ma dochodów.

Dowód: Decyzja nr (...) - przyznanie zasiłku stałego od 1.02.2013 do 31.01.2015 r. K 18 – Kwestionariusz rodzinnego wywiadu środowiskowego k 8-15

W dniu 4 marca 2013 r. powód wystąpił do pozwanego z wnioskiem o refundację udzielonej pomocy za miesiąc luty 2013 r. ( zasiłku stałego w kwocie 529,00 zł i składki zdrowotnej w kwocie 47,61 zł) D. M.zgodnie z art. 101 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej ( tj. Dz. U z 2013 r. póz. 182 ) załączając notę księgową na kwotę 576,21 zł

Dowód: wniosek o refundacje wraz z notą księgową z dnia 4 marca 2013 r. K- 19, 20

Pismem z dnia 11 marca 2013 r. pozwany odmówił refundacji udzielonej pomocy Panu D. M.wskazując, żeD. M.nie mieszka od wielu lat w P., gdzie jest zameldowany na pobyt stały, nigdy nie korzystał z pomocy udzielanej przez pozwanego i nie zameldowany mieszka w K., co wskazuje, że nie jest osoba bezdomną, a to miejsce zamieszkania nie zameldowania jest elementem indywidualizującym osobę fizyczną, wskazując na jej związek faktyczny z określona miejscowością.

Dowód: - pismo pozwanego z dnia 11 marca 2013 r. K- 27

Pismem z dnia 28 marca 2013 r. powód ponownie wystąpił o refundacje podtrzymując i wyjaśniając swoje stanowisko. Wyjaśnienie stanowiska powoda nie przekonało pozwanego, który w piśmie z dnia 3 kwietnia 2013 r. nadal odmawiał refundacji udzielonej pomocy za miesiąc luty 2013 r.

W dniu 3 września 2013 r. powód wezwał pozwanego o refundację wypłaconej pomocy D. M.z okres od marca 2013 r. do sierpnia 2013 r. - 3 452,66 zł załączając notę księgową.

Dowód: Pismo z dnia 28 marca 2013 r. K-22, pismo pozwanego z dnia 3 kwietnia 2013 r. K- 24, 29, wezwanie z dnia 3 września 2013 r. wraz z notą księgową, K- 32, 33

W dniu 16 września 2013 r. D. M.otrzymał, w związku z udziałem w kursie zawodowym w ramach projektu systemowego „Bądź aktywnym uwierz w siebie" stypendium szkolne w kwocie 263,60 zł, co miało bezpośredni wpływ na wysokość udzielanej pomocy i było podstawą wydania decyzji nr (...)zmieniającą decyzję o przyznaniu zasiłku stałego w zakresie jego wysokości na kwotę 278,40 miesięcznie od dnia l października 2013 r. do 31 stycznia 2015 r.

Jednak w dniu 25 listopada 2013 r. decyzją nr (...), Decyzja nr DS./(...)i decyzja nr (...)została zmieniona w zakresie ustalenia wysokości zasiłku stałego, który został ustalony od miesiąca listopada 2013 r. do 31stycznia 2015 r. na kwotę 529,00 zł

Dowód: Decyzja nr(...) z dnia 16 października 2013 r. K- 34, decyzja nr (...)

3 stycznia 2014 roku D. M.zawiadomił (...)w K., że z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania wyraża zgodę na uchylenie decyzji na zasiłek stały oraz zawiadomił, ze od stycznia 2014 roku przeprowadza się do P., gdzie otrzymał mieszkanie socjalne. 7 stycznia 2014 r. wydana została przez stronę powodową decyzja nr (...)uchylająca decyzję z dnia 18 lutego 2013 r. nr (...)i odmawiająca przyznania świadczeń od dnia l stycznia 2014 r. ze względu na zmianę miejsca zamieszkania. W uzasadnieniu decyzji (...)w K.wskazał, że wobec zmiany miejsca zamieszkaniaD. M.z K.na P.ustały przesłanki dalszego wypłacania przez Ośrodek w K.zasiłku stałego.

Dowód: Oświadczenie Pana D. M.z dnia 3 stycznia 2014 r decyzja nr (...),

Przez okres od II 2013 do XII 2013 r. strona powodowa udzieliła D.M. pomocy socjalnej na kwotę 6069,56 zł. W dniu 17 września 2014 r. wezwała stronę pozwaną ostatecznym wezwaniem do zapłaty kwoty wypłaconych świadczeń załączając noty księgowe. Pismem z dnia 30 września 2014 r, strona pozwana odmówiła refundacji, wskazując, że nie jest zobowiązana do jej dokonywania.

Dowód: wezwanie do zapłaty K- 39, noty K- 40-41, pismo K- 44

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Nie jest w sprawie sporna wysokość pomocy udzielonej D. M.przez (...)w K., ani fakt jej udzielenia w okresie objętym pozwem.

Strony prowadziły spór o właściwość organu gminy i obowiązek refundacji udzielonej pomocy społecznej.

Na temat właściwości organu gminy wypowiadało się orzecznictwo dokonując wykładni przepisów Ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r./ u.p.s./ i przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących pojęcia miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. . 101. 1. u.p.s. Właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. 3. W przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie, w sprawach niecierpiących zwłoki (..)właściwa miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie.

W postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2013 LEX nr 1402782 r .I OW 134/13 Sąd ten wskazał: Przepisami określającymi właściwość miejscową gmin w sprawach z zakresu pomocy społecznej są przepisy art. 101 u.p.s. W myśl art. 101 ust. 1 tej ustawy właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.

Jeżeli chodzi o pojęcie "miejsce zamieszkania", to ponieważ powyższa ustawa nie zawiera własnej definicji, należy posłużyć się definicją zamieszczoną w art. 25 k.c. Zatem miejscem stałego pobytu w rozumieniu art. 25 k.c. jest to, w którym koncentrują się czynności życiowe danej osoby. W sprawie tej Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż sytuacja osobista mężczyzny, cierpiącego na liczne schorzenia i wymagającego specjalistycznej opieki uzasadnia przyjęcie szczególnej właściwości, określonej w art. 101 ust. 3 u.p.s. Przepis ten przewiduje właściwość gminy miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie. Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organem właściwym do wydania decyzji w tej sprawie jest organ gminy, na terenie której przebywa.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2014 r. I OW 63/14 wskazuje, że o zamiarze stałego pobytu można mówić wówczas, gdy występują okoliczności pozwalające przeciętnemu obserwatorowi na wyciągnięcie wniosku, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem działalności danej dorosłej osoby fizycznej./ LEX nr 1494744 /. Sad ten wskazał, że stwierdzenie zamiaru stałego pobytu nie wymaga złożenia oświadczenia woli (nie jest czynnością prawną), a podlega ocenie na podstawie całokształtu okoliczności sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 lutego 2009 r., sygn. akt I OW 164/08 (publ. jw.) wskazał, iż wystarczy, że zamiar taki wynika z zachowania danej osoby polegającego na ześrodkowaniu swojej aktywności życiowej w określonej miejscowości. Jednocześnie zauważyć należy, że bez znaczenia w sprawie jest kwestia zameldowania, będąca kategorią prawa administracyjnego, lecz nieprzesądzająca o miejscu zamieszkania w rozumieniu prawa cywilnego. Samo zameldowanie jest czynnością materialno-techniczną o charakterze deklaratoryjnym i służy celom ewidencyjnym potwierdzającym fakt pobytu w danym lokalu.

W konsekwencji analizy wskazanych orzeczeń i powołanych w nich przepisów, przyjąć należy, że miejscem zamieszkania D. M.w rozumieniu art. 25 kodeksu cywilnego, na dzień składania wniosku o przyznanie pomocy i podejmowania decyzji o przyznaniu pomocy oraz w datach jej wypłaty, było K., gdzie faktycznie od kilku lat / od 2005 roku/ D. M.zamieszkiwał wraz z matką I. M., nie osiągając żadnych dochodów, będąc w stanie po złamaniu kończyny dolnej i będąc osoba niepełnosprawną.

Trzeba też dodać, że taka właściwość (...)w K.jako organu Gminy wynika z przepisu art. 101 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, gdyż pomoc udzielana była z powodu nagłej potrzeby / złamanie nogi/ i uzasadniała jej udzielenie przez (...)w K., mieście w którym przebywał i zamieszkiwał D. M..

O kosztach orzeczono po mysli art. 98 k.p.c.