Sygn. akt II AKa 231/14
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 grudnia 2014 r.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie, II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Grzegorz Chojnowski |
Sędziowie: |
SA Andrzej Olszewski (spr.) SO del. do SA Małgorzata Jankowska |
Protokolant: |
sekr. sądowy Karolina Pajewska |
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej del. do Prokuratury Apelacyjnej Andrzeja Paździórki
po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014 r. sprawy
P. S. (1)
z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp.
z dnia 29 sierpnia 2014 r., sygn. akt II K 109/14
I. zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację obrońcy skazanego za oczywiście bezzasadną;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. A. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu 60/100) złotych z VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.
Sygn. akt II AKa 231/14
Wyrokiem łącznym z dnia 29 sierpnia 2014 roku, Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. orzekł wobec P. S. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.
Powyższy wyroku zaskarżył obrońca skazanego zarzucając rażącą niewspółmierność orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuję:
Apelacja okazała się bezzasadna, i to w stopniu oczywistym.
Wskazanym powyżej wyrokiem łącznym, skazanemu połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w dwóch innych wyrokach jednostkowych. Gdyby odbywał je po kolei, łącznie miałby do odbycia karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W niniejszej sprawie zachodziły warunki do wydania wyroku łącznego, a orzekając o karze łącznej, sąd rozstrzygający mógł ją wymierzyć w granicach od jednego roku do 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. A zatem orzeczona kara łączna 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności jest karą orzeczoną w dolnej granicy ww. przedziału, a nadto uwzględnia rodzaj popełnionych przez P. S. przestępstw i aktualną opinię o skazanym. Treść przytoczonej opinii o skazanym, jak i społeczne poczucie sprawiedliwości sprzeciwiało się dalszemu łagodzeniu orzeczonej kary łącznej.
Dlatego wniesioną apelację uznano za oczywiście bezzasadną.
Ponieważ skazany nie posiada żadnego majątku ani dochodów, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolniony go od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.