Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2013 roku

sprawy A. M.

oskarżonej z art. 233 § 1 k.k., 234 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 18 grudnia 2012 roku, sygnatura akt II K 680/11

I. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. J. z Kancelarii Adwokackiej w W. 516,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygnatura akt IV Ka 145/13

UZASDNIENIE:

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, w sprawie o sygn. akt II K 680/11, uznał A. M. za winną tego, że:

I.  w dniu 1 sierpnia 2010r. oraz w dniu 22 października 2010 r. w W., woj. (...), w Komisariacie II Policji, będąc prawidłowo uprzedzona o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania przed organem powołanym do ścigania w spawach o przestępstwo, składając zeznania mające służyć jako dowód w postępowaniu przygotowawczym 2 Ds. 929/11 (wcześniej 2 Ds. 22270/10) zeznała nieprawdę a zarazem fałszywie oskarżyła B. D.o popełnienie czynów zabronionych, polegających na podrobieniu podpisu A. M.na umowie przystąpienia w charakterze konmsultanta A. (...)oraz na doprowadzeniu A. M.do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 761,83 złotych poprzez wprowadzenie jej w błąd, co do zamiaru dalszej sprzedaży zamówionych z tej firmy towarów i doprowadzeniu z tego tytułu dochodów, tj. o popełnienie przestępstw stypizowanych w art.270§1 k.k. i art.286§1 k.k. to jest popełnienie czynu z art.233§1 k.k., art.234 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. i za to wymierzył jej na podstawie art. 233 §1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

II.  w okresie od dnia 9 czerwca 2010r. do dnia 22 czerwca 2010 r. w W., woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc konsultantem (...) Sp. z o.o. w W., poprzez złożenie za pośrednictwem innych osób 2 zamówień na kosmetyki przeznaczone do zbycia na rzecz pozyskanych klientów, za pomocą wprowadzenia w2 błąd pracownika tej spółki, co do zamiaru rozliczane się z pieniędzy uzyskiwanych za sprzedaż towaru, doprowadziła firmę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzeniap mieniem w kwocie 761,83 zł. czym działała na szkodę wskazanej firmy to jest popełnienia czynu z art.286§1 k.k. w zw. z art.12 k.k. i za to na podstawie art. 286§1 k.k. wymierzył jej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Następnie tenże Sąd na podstawie art. 85 k.k. .i art. 86§1 k.k. połączył wymierzonej kary jednostkowe i orzekł karę łączną roku pozbawienia wolności, zaś wykonanie tej kary warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata, zaliczając na poczet tej kary okres tymczasowego aresztowania od 6.02.2012r. do 7.02.2012r.

Nadto na podstawie art. 73§2 k.k. oddał oskarżoną w okresie próby pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72§2 k.k. zobowiązał ją do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. w W. kwoty 761,83 zł w terminie 10 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Zwolnił zaś oskarżoną od obowiązku poniesienia kosztów sądowych , wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Z wyrokiem tym nie pogodziła się oskarżona, która za pośrednictwem swego obrońcy zaskarżyła orzeczenie na swoją korzyść w pkt I w części uznającej winę oskarżonej polegającą na doprowadzeniu siebie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 761,83 zł poprzez wprowadzenie siebie w błąd co do zamiaru dalszej sprzedaży zamówionych z firmy (...) towarów oraz w pkt II w całości, zarzucając:

I.  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a w szczególności przep. art. 5§2 i 7 k.p.k., wyrażającą się w uznaniu przez Sąd, że dowody zebrane w sprawie bez wątpliwości wskazują na sprawstwo oskarżonej przy pominięciu jej odmiennych wyjaśnień oraz zeznań świadków M. T., J. M., E. M., T. S., K. S.i M. K., z których wynika iż oskarżona nie prowadziła praktycznie żadnej działalności z powodu braku klientów, nie utrzymywała w tajemnicy faktu podpisania umowy ze św. D., nie zamawiała żadnych kosmetyków z firmy (...)i nie odbierała ich od św. D., ani K., a nadto, że wbrew ustaleniom Sądu, w 2010r. możliwe było choć niedozwolone, zamawianie przez liderkę kosmetyków na konto konsultantki, także bez jej wiedzy i żadnej kontroli z jej strony,

II.  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przep. art. 4 i 410 k.p.k., wyrażającą się w oparciu orzeczenia o winie oskarżonej wyłącznie na zeznaniach św. B. D., nie popartych dostatecznie innymi dowodami w sprawie, w szczególności wyjaśnieniami oskarżonej i pozostałymi zebranymi w sprawie dowodami z zeznań świadków oraz niepełnej informacji z firmy (...),

III.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, wyrażający się w przyjęciu, że oskarżona popełniła zarzucane jej w akcie oskarżenia czyny.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniosła o:

⚫.

⚫

zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonej od drugiej części stawianego jej zarzutu w pkt I oraz od zarzutu w pkt II w całości, ewentualnie o

⚫

uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd odwoławczy zważył co następuje:

Apelacja jest trafna w tym zakresie, w jakim obrona wskazuje, iż sprawa nie została dostatecznie wyjaśniona, co powoduje, iż na uwzględnienie zasługuje wniosek alternatywny o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Jak wynika bowiem z dowodów, które zgromadził sąd meriti – których jednakże nie poddał wnikliwej ocenie – B. D.ewidentnie zamawiała kosmetyki na konto „swoich konsultantek”, a przynajmniej jednej – M. T., a jej zeznania co do sposobu rozliczenia tej transakcji są – delikatnie rzecz ujmując – nader nieprzekonywujące.

Wynika to choćby z porównania jej słów z datami, kiedy podejmowane były poszczególne czynności. I tak:

⚫

zamówienie na nazwisko M. T.zostało złożone 26.05.2010r. (k. 94 i 216) i tego dnia wystawiona została faktura, odbiór przesyłki wysłanej na adres ul. (...)w B.potwierdziła „osoba trzecia”

⚫

pierwsze ponaglenie do zapłaty wystawione zostało 24.06.2010r. (k. 96), drugie – 08.07.2010r. (k. 97), zaś zapłata kwoty 184,65 zł nastąpiła 12.07.2010r. z konta A. D. (k. 94 i 216, 217)

⚫

M. K.zeznała, że w związku z zakwestionowaniem przez M. T.zamówienia prowadzone były rozmowy z B. D., która „początkowo wypierała się potem przyznała, że to było jej zamówienie” (k. 232);

⚫

natomiast nawet przed Sądem Rejonowym B. D.twierdziła, iż M. T.zamówiła kosmetyki o wartości 40 złotych i dlatego za nią zapłaciła i „ dołożyła więcej pieniędzy za zmówienie dla swoich klientek i jak T.nie odebrała tych kosmetyków, a jej udało się je sprzedać, to zapłaciła za całość faktury” (k. 223).

Kiedy zatem porówna się chronologię poszczególnych zdarzeń dotyczących M. T., jak również i to, że firma (...)dochodziła od niej zapłaty za całe zamówienie, to słowa B. D.są oczywiście niewiarygodne.

Okoliczność ta winna była obligować sąd orzekający do szczególnie wnikliwego zweryfikowania słów tego świadka co do złożenia każdego zamówienia na nazwisko A. M..

Nie ulega bowiem wątpliwości to, że prócz dwóch zamówień, które zostały zrealizowane, na konto oskarżonej złożona zostały jeszcze dwa zamówienia, które realizowane nie były.

Gdy zatem uwzględni się to, że zamówienie M. T.zrealizowano w ciągu jednego dnia (tego samego dnia wpłynęło i wystawiono fakturę), zasadnym wydaje się ustalenie w jakich okolicznościach B. D.dowiedziała się o złożeniu zamówień z dnia 14.06.2010r. (k. 13), skoro – jak sama przyznała to ona je anulowała (k. 247 – 248) - ponadto właśnie tego dnia ktoś dokonał zmiany danych (nr telefonów) na koncie A. M.(k. 253a).

Poza uwagą sądu pozostało także i to, że oba zamówienia datowane na dzień 14.06.2010r. miały być zrealizowane na adres: ul. (...)parter 58 (k. 17 i 18 – 20). Skoro zatem oskarżona miałaby samodzielnie złożyć oba zamówienia, to nielogicznie brzmią słowa B. D., iż A. M.ukrywała fakt podpisania umowy z firmą (...)i prowadzenia działalności w charakterze konsultantki. Świadek sama sobie zaprzeczyła także w tym momencie, kiedy stwierdziła, że „tam jest zamówienie na adres(...), bo A.mnie prosiła, żebym dała tam dostarczenie przesyłki, a ona to później odrzuciła” (k. 248).

W tej sytuacji zasadnym byłoby podjęcie kroków w celu ustalenia danych komputera z którego dokonano wszystkich 3 zamówień, bowiem ze słów B. D.można domniemywać, że to ona sama złożyła owe zamówienia z 14.06.2010r., choć następnie miała je także sama odrzucić („trzecie zamówienia sama odrzuciła, bo A.nie miała uregulowanych należności” - k. 247).

Konieczne jest zatem uzyskanie informacji dot. czasu realizacji zamówienia (do momentu jego złożenia drogą elektroniczną), ustalenie jakie zmiany w stosunku do pierwotnych danych zostały zarejestrowane na koncie A. M.14.06.2010r. oraz z czyjego komputera osoba składająca zamówienia korzystała. Następnie konieczne będzie ponowne przesłuchanie nie tylko oskarżonej, ale i B. D.oraz M. K.oraz ewentualnie K. K.na okoliczność realizacji poszczególnych zamówień.

W tym też zakresie Sąd Rejonowy winien będzie, przy ponownym rozpoznaniu sprawy, uzupełnić postępowanie dowodowe i w zależności od wyników tego postępowania rozważenia będzie wymagała także korekta opisu czynu z pkt I aktu oskarżenia.

Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że umowę z firmą (...)oskarżona zawarła i tu oskarżenia B. D.o podrobione jej podpisu było oczywiście fałszywe (co realizuje znamiona występku z art. 234 k.k.), to istotnie druga część opisu tego czynu – w sytuacji, gdyby materiał dowodowy potwierdził, iż zamówienia złożyła sama A. M.i to ona odebrała kosmetyki - winna być przeredagowana. Opis w dotychczasowym brzmieniu jest nie tylko nielogiczny, ale i nie oddaje istoty działań, które miałyby być przedsięwzięte.

Z tych też względów uchylony został cały wyrok i sprawę przekazano Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu do ponownego rozpoznania.

Ponieważ oskarżona w toku postępowania odwoławczego korzystała z pomocy obrońcy z urzędu, a obrona nie została opłacona, sąd odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy wynagrodzenie, którego wysokość ustalono zgodnie z brzmieniem §14 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliowości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U Nr 163, poz. 1348 ze zm.)