Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku I. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie renty

na skutek odwołania I. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 24 czerwca 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VU 2656/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 24 czerwca 2014 r., znak (...) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. ponownie ustalił dla wnioskodawczyni I. B. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe i dodatek pielęgnacyjny na stałe. Renta przysługiwała w najniższej wysokości i wynosiła od 01 marca 2014 r. - 844, 45 zł., dodatek pielęgnacyjny wynosił 206, 76 zł. – łącznie do wypłaty było 935,21 zł. miesięcznie.

W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawczyni wskazała, iż we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. domagała się podwyższenia świadczenia, a organ rentowy w zaskarżonej decyzji nie uwzględnił żądania skarżącej. I. B. domagała się przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia na podstawie najwyższych zarobków z innego okresu niż obecnie przyjęty do wyliczenia świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując w całości treść zaskarżonej decyzji i argumenty w niej przedstawione. Dodatkowo organ rentowy wskazał, iż wniosek ubezpieczonej zawarty w odwołaniu z dnia 18 lipca 2014 r. został rozpatrzony decyzją z dnia 11 sierpnia 2014 r. o odmowie przeliczenia świadczenia, ponieważ dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty obliczony z uwzględnieniem wynagrodzeń uzyskanych w okresach wskazanych w art. 111 pkt 1,2,3 ustawy emerytalnej w tym kwot minimalnego wynagrodzenia pracowników za okresy zatrudnienia, które nie zostały udokumentowane, jest niższy od poprzednio obliczonego, co powoduje brak podstaw do przeliczenia podstawy wymiaru pobieranej renty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

I. B., urodzona (...), posiada staż ogólny 17 lat, 4 miesiące i 10 dni

okresów składkowych. Decyzją z dnia 31 stycznia 1978 r. przyznano wnioskodawczyni rentę inwalidzką z tytułu zaliczenia do III grupy inwalidów od dnia 02 lutego 1978 r.. Podstawę wymiaru renty stanowiła kwota 2383,66 zł., tj. przeciętny zarobek z ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia w okresie od 01 sierpnia 1976 r. do 31 lipca 1977 r..Od 01 lipca 2005 r. ubezpieczona posiada prawo do emerytury, wypłacana jest jednak renta jako świadczenie korzystniejsze.

( bezsporne )

We wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. I. B. wniosła o zaliczenie jej do I grupy inwalidztwa oraz o przeliczenie i waloryzację świadczenia rentowego. Organ rentowy decyzją z dnia 24 czerwca 2014 r., znak (...) po rozpatrzeniu powyższego wniosku ponownie ustalił dla wnioskodawczyni rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe i dodatek pielęgnacyjny na stałe. Renta przysługiwała w najniższej wysokości i wynosiła od 01 marca 2014 r. - 844, 45 zł., dodatek pielęgnacyjny wynosił 206, 76 zł. – łącznie do wypłaty było 935,21 zł. miesięcznie. Podstawę wymiaru renty – 383,82 ustalono w oparciu o wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 53,52 % wyliczony z l roku kalendarzowego, tj. od 01 sierpnia 1976r. do 31 lipca 1977r. na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 11 stycznia 1978r. wystawionego przez Spółdzielnię Pracy (...) w L. (tom I, str.10). Świadczenie zostało podniesione do kwoty minimalnego świadczenia przewidzianego dla renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, które od 01 marca 2014r. wynosiło: 844,45 zł..Do wyliczenia wskaźnika podstawy wymiaru przyjęto wynagrodzenia udokumentowane:

1961 - 2.838,98 + 4.400 - 7.238,98 (tom I str. 377- legitymacja)

1962 - 350 (tom I str. 377 - legitymacja)

1964 - 12.071,95 (tom I str.377 - legitymacja)

1965 - 12.125,08 (tom I str. 377 - legitymacja)

1966 - 11.898,98 (tom I str. 377 - legitymacja)

1967 - 11.905,60 (tom I str. 377 - legitymacja)

1968 - 13.911,67 (tom I str. 377 - legitymacja)

1976 - 10.087 (tom I str. 10 - zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 11 stycznia 1978r.)

1977 - 18.517 (tom I str. 10 - zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 11 stycznia 1978r.);

Wynagrodzenia nieudokumentowane:

Minimalne wynagrodzenie przyjęto za okresy:

12.05.1959 - 08.08.1959 ((...) Zakłady (...)) w kwocie 1.578 zł.;

16.08.1959 - 31.03.1960 ((...)Zakład (...) w M.) w kwocie 2.710 zł za rok 1959 i w kwocie 1.800 zł. za rok 1960;

10.11.1960 - 24.11.1960 (Przedsiębiorstwo (...) w P.) w kwocie 300 zł.;

19.07.1962 - 31.12.1963 (Spółdzielnia Pracy(...)w L.) w kwocie 3.794 zł. za rok 1962 i w kwocie 8.850 zł. za rok 1963;

01.01.1969 - 31.07.1976 (Spółdzielnia Pracy(...) w L.) w kwocie 10.200 zł. za rok 1969 i w kwotach za lata:

1970-10.350 zł.

1971-12.000 zł.

1972-12.000 zł.

1973-12.000 zł.

1974-13.000 zł.

1975-14.400 zł.

1976-8.400 zł.

01.08.1977 - 01.02.1978 (Spółdzielnia Pracy (...) w L.) w kwotach:

1977- 7.000 zł.

1978- 1.450 zł..

W odwołaniu od powyższej decyzji z dnia 18 lipca 2014 r. skarżąca wniosła o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia na podstawie najwyższych zarobków z innego okresu niż przyjęty obecnie do wyliczenia świadczenia. Wniosek powyższy został rozpatrzony decyzją z dnia 11 sierpnia 2014 r. o odmowie przeliczenia świadczenia, ponieważ dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty obliczony z uwzględnieniem wynagrodzeń uzyskanych w okresach wskazanych w art. 111 pkt 1,2,3 ustawy emerytalnej w tym kwot minimalnego wynagrodzenia pracowników za okresy zatrudnienia, które nie zostały udokumentowane, jest niższy od poprzednio obliczonego, co powoduje brak podstaw do przeliczenia podstawy wymiaru pobieranej renty.

Wskaźnik, ustalony z l roku, tj. od 01 sierpnia 1976r. do 31 lipca 1977r. wynosi 53,52%;

wskaźnik z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie renty, tj. z okresu od 01 stycznia 1963r. do 31 grudnia 1972r. - wynosi 46,68 %; wskaźnik z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu tj. z lat od 1959 do 1978 wynosi 37,30%.

Dowód: akta ubezpieczeniowe- wniosek z 28 kwietnia 2014 r., k. 30; decyzja ZUS z dnia 24 czerwca 2014 r., k. 34; wniosek z dnia 18 lipca 2014r., k.43; decyzja z dnia 11 sierpnia 2014 r., k. 44; pismo ZUS z dnia 06 października 2014r. o sposobie wyliczenia wwpw zawartego w powyższych decyzjach, k. 49

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie było nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U.2013.1440 j.t. ) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Podstawę wymiaru renty w zaskarżonej decyzji – 383,82zł ustalono w oparciu o wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 53,52 % wyliczony z l roku kalendarzowego, tj. od 01 sierpnia 1976r. do 31 lipca 1977r. na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 11 stycznia 1978r. wystawionego przez Spółdzielnię Pracy(...) w L. (tom I, str.10). Świadczenie zostało podniesione do kwoty minimalnego świadczenia przewidzianego dla renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, które od 01 marca 2014r. wynosiło: 844,45 zł.

Do wyliczenia wskaźnika podstawy wymiaru organ rentowy prawidłowo przyjął wynagrodzenia udokumentowane wpisami w legitymacji ubezpieczeniowej za lata: 1961, 1962,1964-1968 oraz w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 11 stycznia 1978r. – w wysokościach wskazanych w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia .

Po przeanalizowaniu akt sprawy sąd uznał również za prawidłowe przyjęcie przez ZUS w zaskarżonej decyzji - do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury wnioskodawczyni za okresy zatrudnienia , za które nieudokumentowane zostało wynagrodzenie – wynagrodzenie minimalne za okresy zatrudnienia

- 12.05.1959r. - 08.08.1959r. w(...) Zakładach(...),

- 16.08.1959r. - 31.03.1960r. w (...) Zakładzie (...) w M.,

- 10.11.1960r. - 24.11.1960r. w Przedsiębiorstwie (...) w P.,

- 19.07.1962r. - 31.12.1963r. w Spółdzielni Pracy (...) w L. ,

- za rok 1962

- za rok 1963;

- 01.01.1969r. - 31.07.1976r. w Spółdzielni Pracy (...) w L.,

- za lata 1969 – 1976 ,

- 01.08.1977r. - 01.02.1978r. w Spółdzielni Pracy (...)w L.

w kwotach wskazanych w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia .

Rozpoznając spór między stronami w zakresie sposobu wyliczenia najkorzystniejszego WWPW emerytury - przy zastosowaniu zasad przeliczenia emerytury z art. 111 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy emerytalnej - sąd uznał , iż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 53,52 % wyliczony z l roku kalendarzowego, tj. od 01 sierpnia 1976r. do 31 lipca 1977r. na podstawie wskazanego w uzasadnieniu zaświadczenia zakładu pracy z dnia 11 stycznia 1978r. - jest najkorzystniejszy. Porównując bowiem WWPW z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie renty, tj. z okresu od 01 stycznia 1963r. do 31 grudnia 1972r. – wskaźnik ten wynosi 46,68 %; zaś WWPW z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu tj. z lat od 1959 do 1978r. - wyniósł 37,30%.

Ponowne obliczenie emerytury na podstawie cytowanego artykułu jest możliwe jedynie w przypadku, jeżeli obliczone w oparciu o pkt 1,2 i 3 wskaźniki wysokości podstawy wymiaru okażą się wyższe od wskaźnika poprzednio obliczonego, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał, iż organ rentowy prawidłowo wyliczył najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru - wynoszący 53,52 % , a w konsekwencji wysokość emerytury wnioskodawczyni I. B..

W konsekwencji - na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kodeksu postępowania cywilnego – sąd oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wymienionych w niniejszym uzasadnieniu.