Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SA– Krystyna Karolus – Franczyk

Sędzia SA – Regina Owczarek – Jędrasik

Sędzia SA – Anna Orłowska (spr.)

Protokolant: – st. sekr. sąd. Ewelina Czerwińska

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa B. K., U. P. i M. O.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.

o ustalenie nieistnienia uchwały, ewentualnie o stwierdzenie nieważności uchwały, ewentualnie o uchylenie uchwały

na skutek apelacji powódek

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 11 września 2013 r.

sygn. akt III C 650/12

I zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że stwierdza nieważność uchwały nr (...) Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. z dnia 24 maja 2012 roku i zasądza od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. na rzecz B. K., U. P. i M. O. kwoty po 67 zł (sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II zasądza od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. na rzecz B. K., U. P. i M. O. kwoty po 67 zł (sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI ACa 130/14

UZASADNIENIE

Powódki B. K., U. P. i M. O. wniosły o ustalenie nieistnienia ewentualnie stwierdzenia nieważności ewentualnie uchylenia uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W..

Pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. wniosła o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 11 września 2013 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo w całości oraz orzekł o kosztach procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło po dokonaniu następujących ustaleń i rozważań.

Zawiadomieniami z dnia 7 maja 2012 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. zawiadomił o zwołaniu wspólnych zebrań Grup Członkowskich (...), Grup Członkowskich (...) oraz Grup Członkowskich (...). W porządku obrad każdego z zawiadomień w pkt 4 ppkt 5 wskazano: „informacja Zarządu o realizacji inwestycji przy ul. (...)”. Na poszczególnych zebraniach Grup Członkowskich, które odbyły się 14, 15 i 16 maja 2012 r., przyjęty został porządek obrad. Na zebraniach zarząd Spółdzielni przedstawił dość szeroko informację o realizacji inwestycji przy ul. (...).

Zawiadomieniem z 10 maja 2012 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) zawiadomił o zwołaniu Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni w dniu 24 maja 2012 r. W porządku obrad w pkt 9 zamieszczono: „informacja Zarządu o realizacji inwestycji przy ul. (...), ewentualne podjęcie uchwały”. W Zebraniu Przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej (...), które odbyło się 24 maja 2012 r., wzięło udział 83 Przedstawicieli. Przyjęty został porządek obrad. Podczas tego zebrania została poddana pod głosowanie uchwała w sprawie uchylenia uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r. W głosowaniu jawnym Zebranie Przedstawicieli podjęło uchwałę nr (...) o uchyleniu powyższej uchwały, gdzie za przyjęciem uchwały głosowały 53 osoby, przeciw było 6 osób, 5 osób wstrzymało się.

W dniu 22 czerwca 2009 r. powódki B. K., U. P. i M. O. złożyły pozew przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W., początkowo wnosząc między innymi o uchylenie uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r. w sprawie wyrażenia zgody na wybudowanie budynku wielorodzinnego z częścią handlowo – usługową, garażem podziemnym, infrastrukturą wewnętrzną i zewnętrzną oraz zagospodarowaniem terenu na działce położonej w W. przy ul (...). W trakcie postępowania, toczącego się obecnie pod sygnaturą III C 1198/11 (poprzednio III C 721/09), powódki wniosły ewentualnie o stwierdzenie nieważności tej uchwały, ewentualnie o ustalenie nieistnienia uchwały. W dniu 17 maja 2010 r. wydane zostało postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia na czas postępowania przez wstrzymanie wykonania uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r.

Wyrokiem z dnia 1 października 2010 r. Sąd Okręgowy w sprawie III C 721/09 uchylił uchwały Zebrania Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni nr (...) i nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r. Na skutek apelacji pozwanej, powyższy wyrok uchylony został wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 28 września 2011 r. w sprawie VI ACa 20/11i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania. W toku postępowania Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 7 września 2012 r. uchylił zabezpieczenie powództwa udzielone postanowieniem z dnia 17 maja 2010 r., uzasadniając iż odpadła przyczyna zabezpieczenia z uwagi na podjęcie przez Zebranie Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni uchwały nr(...) o uchyleniu uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r.

W toku niniejszego postępowania powódki złożyły wniosek o zabezpieczenie poprzez wstrzymanie wykonania uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy, który to wniosek został oddalony postanowieniem z dnia 12 października 2012 r. Zażalenie powódek na powyższe postanowienie oddalone zostało w dniu 18 stycznia 2013 r. przez Sąd Apelacyjny.

Dokonując oceny roszczenia powódek Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że roszczenia zgłoszone na podstawie art. 189 k.p.c. o ustalenie nieistnienia ewentualnie stwierdzenia nieważności uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. nie zasługiwały na uwzględnienie z braku interesu prawnego w wytoczeniu przez powódki procesu o ustalenie. Sąd I instancji stwierdził, iż powódki miały prawo do wytoczenia procesu o uchylenie uchwały i na tej drodze mogły osiągnąć w pełni ochronę swych praw. Dlatego też powództwo o ustalenie nieistnienia ewentualnie o stwierdzenie nieważności uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. należało oddalić. Przedmiotowej uchwały nie można też uznać za nieistniejącą również i z tego względu, że została podjęta przez uprawniony organ statutowy Spółdzielni i w obowiązującym trybie.

Sąd Okręgowy wskazał, iż powódki złożyły pozew o uchylenie uchwały nr (...) w terminie sześciu tygodni od jej podjęcia, jednakże oceniając zgromadzony materiał dowodowy uznał, że nie zaistniały podstawy do uchylenia zaskarżonej uchwały. Podkreślił, że Zebranie Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni, które podjęło zaskarżoną uchwałę, poprzedzone było zebraniami grup członkowskich, podczas których Zarząd dość obszernie przedstawił informację o realizacji inwestycji przy ul. (...). W tej sytuacji za niezasadny Sąd I instancji uznał zarzut powódek, że członkowie byli pozbawieni możliwości wyrażenia woli w tym zakresie.

Zdaniem Sądu Okręgowego niezrozumiałe jest stanowisko powódek, które zaskarżyły uchwałę nr (...) uchylającą uchwałę nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r., skoro w sprawie III C 1198/11, powołując się na art. 42 § 2 i 3 Prawa spółdzielczego, powódki domagają się uchylenia uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r. W ocenie Sądu I instancji powódki nie wykazały w niniejszym postępowaniu, że zaskarżona uchwała narusza ich interesy czy też jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Skoro Zebranie Przedstawicieli uchyliło uchwałę nr (...), osiągnięty został cel, jakim było wyeliminowanie tej uchwały z obrotu. Na zakończenie Sąd Okręgowy stwierdził, że gdyby nawet przyjąć, jak to wywodzą powódki, że były naruszenia formalne przy podejmowaniu uchwały nr (...), to powódki winny wykazać, że takie naruszenia miały wpływ na treść podjętej uchwały.

Powódki wniosły apelację od powyższego wyroku zaskarżając go w części oddalającej powództwo o stwierdzenie nieważności lub o uchylenie uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej (...).

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciły naruszenie prawa materialnego – art. 42 § 2 Prawa spółdzielczego poprzez zastosowanie tego przepisu w brzmieniu nieaktualnym, niezastosowanie art. 8 ³ ust. 6 i 10 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz art. 41 § 1, 59 § 2 prawa spółdzielczego, naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 233§ 1 k.p.c. oraz art. 328 § 2 k.p.c.

Wskazując na powyższe zarzuty powódki wniosły o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez uwzględnienie powództwa.

Pozwana Spółdzielnia wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie, choć nie wszystkie podniesione w niej zarzuty okazały się zasadne.

Na obecnym etapie postępowania powódki domagały się jedynie stwierdzenia nieważności lub uchylenia uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni. Nie popierały zgłoszonego przed Sądem I instancji żądania ustalenia nieistnienia przedmiotowej uchwały, co wyraźnie oświadczyły na rozprawie apelacyjnej i co wynikało również z wniosków i uzasadnienia złożonej apelacji.

Przypomnieć należy, że w świetle art. 42 Prawa spółdzielczego zaskarżenie uchwał jest możliwe za pomocą trzech odrębnych środków prawnych – powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały, powództwa o uchylenie uchwały oraz powództwa o ustalenie nieistnienia uchwały, przy czym zasadność skorzystania z każdego z tych środków wymaga spełnienia odmiennych przesłanek. W przypadku żądania stwierdzenia nieważności uchwały jest to sprzeczność z ustawą (art. 42 § 2 Prawa spółdzielczego), w przypadku żądania uchylenia uchwały jest to sprzeczność z postanowieniami statutu bądź dobrymi obyczajami lub godzenie w interesy spółdzielni albo pokrzywdzenie członka spółdzielni (art. 42 § 3 Prawa spółdzielczego). Z kolei w przypadku żądania ustalenia nieistnienia uchwały na podstawie art. 42 § 9 Prawa spółdzielczego w związku z art. 189 k.p.c. wymagane jest stwierdzenie tak rażących uchybień w procesie podjęcia uchwały (nieprawidłowości w zwołaniu lub procedowaniu określonych organów), które wykluczają przyjęcie, że doszło do wyrażenia woli w danym przedmiocie przez uprawniony organ.

Zasadnie zarzuca apelacja, iż przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku rozważania w zakresie roszczeń powódek o ustalenie nieistnienia ewentualnie stwierdzenia nieważności przedmiotowej uchwały, wskazują na procedowanie przez Sąd I instancji w oparciu o nieaktualne przepisy. Wyrażone przez Sąd Okręgowy oceny i wnioski prawne zakończone konkluzją, że „roszczenia powódek zgłoszone na podstawie art. 189 k.p.c. o ustalenie nieistnienia ewentualnie stwierdzenia nieważności uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. nie zasługiwały na uwzględnienie, a to z powodu braku interesu prawnego w wytoczeniu przez powódki procesu o ustalenie, ponieważ powódki, w ich sytuacji miały prawo do wytoczenia procesu o uchylenie uchwały i na tej drodze mogły osiągnąć w pełni ochronę swych praw”, o ile mogły być uzasadnione na gruncie art. 42 § 2 Prawa spółdzielczego w brzmieniu sprzed nowelizacji w 2005 r., to nie przystają do obecnego stanu prawnego.

Podkreślić należy, iż prezentując stanowisko o możliwości osiągnięcia przez powódki ochrony ich praw w drodze procesu o uchylenie uchwały, Sąd Okręgowy odwołał się do poglądu, który był aktualny przed wejściem w życie ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw, zmieniającej z dniem 22 lipca 2005 r. art. 42 Prawa spółdzielczego, między innymi poprzez nadanie jego paragrafowi drugiemu następującej treści: „Uchwała sprzeczna z ustawą jest nieważna”. Przed dokonaną zmianą, art. 42 § 2 i 3 Prawa spółdzielczego przewidywał możliwość zaskarżenia uchwały do sądu w drodze powództwa o jej uchylenie zarówno z powodu jej niezgodności z prawem, jak i sprzeczności z postanowieniami statutu. Uchwała niezgodna z prawem była zatem dotknięta sankcją w postaci jej nieważności względnej, aczkolwiek orzecznictwo opowiadało się ponadto za możliwością wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały na ogólnych zasadach, wynikających z art. 58 k.c.

Z przywołanego przez Sąd I instancji wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2009 r. (LEX nr 677988), zgodnego z linią orzeczniczą innych sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, wyraźnie wynika, iż odnosił się on do stanu prawnego obowiązującego do 22 lipca 2005 r., kiedy to powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni mogło zostać wniesione nie tylko w wypadku sprzeczności uchwały ze statutem bądź dobrymi obyczajami albo też jej godzenia w interesy spółdzielni, ale również w wypadku sprzeczności uchwały z przepisami prawa. Zatem nawet w wypadku sprzeczności uchwały z bezwzględnie obowiązującymi przepisami, uwzględnienie powództwa wniesionego na podstawie art. 42 Prawa spółdzielczego w ówczesnym brzmieniu oznaczało konieczność wydania wyroku uchylającego uchwałę, a nie stwierdzającego jej nieważność. Nawet wówczas jednak, co umknęło uwadze Sądu I instancji, powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia członków nie wyłączało możliwości ustalenia nieważności uchwały na podstawie art. 189 k.p.c.

Słusznie podnoszą powódki, że w świetle aktualnego brzmienia art. 42 Prawa spółdzielczego, przy istnieniu przesłanek naruszenia ustawy wykluczone jest skuteczne wnoszenie pozwu o uchylenie uchwały, bowiem dla uchwały sprzecznej z ustawą właściwe jest tylko wniesienie pozwu o ustalenie (art. 42 § 2 Prawa spółdzielczego w zw. z art. 189 k.p.c.). Podzielając argumentację powódek dodać jeszcze należy, iż uchylenia uchwały można się domagać tylko w przypadku nieważności względnej. Zatem w przypadku zbiegu podstaw z art. 42 § 2 i 3 Prawa spółdzielczego pierwszeństwo ma nieważność bezwzględna będąca wynikiem sprzeczności uchwały z ustawą. Oznacza to, że sprzeczność uchwały ze statutem może stanowić podstawę uchylenia uchwały tylko wówczas, gdy nie jest ona równocześnie sprzeczna z ustawą (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 września 2012 r., I ACa 784/12, LEX nr 1223212). Uchwała sprzeczna z prawem jest nieważna z mocy prawa, co może być tylko przedmiotem ustalenia, przy spełnieniu przesłanki istnienia interesu prawnego w tym ustaleniu. Tym samym bezprzedmiotowe byłoby żądnie uchylenia uchwały w sytuacji, gdy narusza ona jednocześnie przepisy statutu i ustawy. W tym miejscu zaznaczyć należy, iż na rozprawie apelacyjnej powódki oświadczyły, że w pierwszym rzędzie wnoszą o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.

U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legł wadliwy pogląd o braku interesu prawnego powódek we wniesieniu powództwa o ustalenie, ponieważ mogły wycofać z obrotu przedmiotową uchwałę w drodze powództwa o jej uchylenie. Zdaniem skarżących powyższe skutkowało nieusprawiedliwionym nierozpoznaniem merytorycznym sprawy w zakresie pozwu o stwierdzenie nieważności uchwały. Uznając, że powódki nie mają interesu prawnego we wniesieniu powództwa o ustalenie, Sąd Okręgowy istotnie nie odniósł się do podnoszonych w toku procesu zarzutów wskazujących na nieważność przedmiotowej uchwały i w tym zakresie nie poczynił stosownych ustaleń. Nie oznacza to jednak konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku, bowiem w ramach obecnie obowiązującego modelu apelacji rola sądu odwoławczego nie ogranicza się tylko do kontroli prawidłowości wydanego przez sąd I instancji rozstrzygnięcia, lecz polega również na ponownym badaniu całej sprawy i rozważeniu wyników postępowania przed tym sądem. Sąd Apelacyjny jako instancja nie tylko kontrolna, lecz także merytoryczna, jest nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do rozważenia na nowo całego zebranego w sprawie materiału i dokonania jego własnej oceny prawnej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego powódki w toku procesu wykazały interes prawny w domaganiu się ustalenia (stwierdzenia) nieważności przedmiotowej uchwały. W orzecznictwie ugruntowany został pogląd, zgodnie z którym każdy członek spółdzielni mieszkaniowej ma interes prawny we wniesieniu powództwa o stwierdzenie niezgodności z prawem uchwały walnego zgromadzenia (zebrania przedstawicieli). Źródłem interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. jest stosunek członkostwa w spółdzielni, z którego wynika między innymi uprawnienie do udziału w walnym zgromadzeniu. Jeżeli członek spółdzielni ma prawo zaskarżyć uchwałę, wytaczając powództwo o jej uchylenie, to oczywisty staje się jego interes prawny we wniesieniu powództwa ustalającego, mającego taki sam cel unicestwienia uchwały sprzecznej z prawem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2013 r., I CSK 382/12, LEX nr 1318295 i powołane tam orzecznictwo). Skoro zatem z praw członkowskich powódek wynika upoważnienie do podważenia uchwały w drodze powództwa o jej uchylenie, to nie sposób negować interesu prawnego powódek we wniesieniu powództwa o ustalenie nieważności przedmiotowej uchwały.

Uzasadniając dochodzone roszczenie powódki podnosiły, iż zaskarżona uchwała podjęta została z naruszeniem obowiązujących przepisów ustawy prawo spółdzielcze i ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jak również z naruszeniem procedur przewidzianych w statucie i regulaminach, ponadto narusza dobre obyczaje i jest krzywdząca dla członków spółdzielni. Wskazały, że uchwała nie była przedstawiona na Wspólnych Zebraniach Grup Członkowskich poprzedzających Zebranie Przedstawicieli, co uniemożliwiło zgłoszenie opinii i wniosków w sprawie uchwały. Ponadto powódki zarzuciły, że kwestionowana uchwała nie była ujęta ani w zawiadomieniu o Zebraniu Przedstawicieli, ani w porządku obrad tego Zebrania.

Zasadność ostatniego z podniesionych zarzutów skutkować musiała zmianą zaskarżonego wyroku i stwierdzeniem nieważności uchwały nr (...) z dnia 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zawiadomień o zwołaniu Wspólnych Zebrań Grup Członkowskich (...), (...) i (...) wynika, że w porządku obrad przewidziana została informacja Zarządu o realizacji inwestycji przy ul. (...). Z załączonych do akt protokołów z przebiegu ww. zebrań wynika, że informacja taka została przedstawiona. Brak jest natomiast jakiejkolwiek wzmianki, że Zebranie Przedstawicieli będzie procedowało nad uchwałą w sprawie wycofania z obrotu prawnego uchwały nr (...) z dnia 17 czerwca 2009 r., co uwiarygodnia twierdzenia powódek, że sprawa podjęcia zaskarżonej uchwały nie została przedstawiona na Wspólnych Zebraniach Grup Członkowskich.

W świetle treści zawiadomienia o zwołaniu na dzień 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni oraz treści protokołu odzwierciedlającego przebieg tego Zebrania, uzasadniony jest zarzut powódek, że podjęcie zaskarżonej uchwały nastąpiło z naruszeniem art. 41§1 Prawa spółdzielczego, jak również art. 8 ³ ust. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowiącego, że walne zgromadzenie może podejmować uchwały jedynie w sprawach objętych porządkiem obrad podanym do wiadomości członków w terminach i w sposób określony w ustawie.

Bezspornym jest, że w porządku obrad zwołanego na 24 maja 2012 r. Zebrania Przedstawicieli przewidziana została „Informacja Zarządu w sprawie realizacji inwestycji przy ul. (...) – ewentualne podjęcie uchwały”. Poza sporem jest również, iż projekt zaskarżonej uchwały złożony został przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej dopiero podczas Zebrania Przedstawicieli (k.127). Pozwana Spółdzielnia nie zaprzeczyła podnoszonej przez powódki okoliczności, że o projekcie ww. uchwały nie powiadomiono w sposób przewidziany w art. 8 ³ ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Trafnie argumentują powódki, odwołując się do literatury przedmiotu, iż porządek obrad walnego zgromadzenia – odpowiednio zebrania przedstawicieli – powinien być sporządzony w taki sposób, by wynikało z niego jasno dla każdego członka, jakie kwestie będą rozpatrywane, że porządek ów winien w taki sposób wymieniać sprawy, co do których będą się toczyły obrady, aby każda osoba uprawniona do uczestnictwa w tym zgromadzeniu mogła ocenić, czy są to sprawy na tyle ważne, że trzeba przygotować się do obrad nad nimi i wziąć udział w obradach. W kontekście zacytowanego wyżej punktu porządku obrad Zebrania Przedstawicieli nie sposób odmówić słuszności twierdzeniom skarżących, że takie sformułowanie wskazywało na ewentualne podjęcie uchwały w sprawie przyjęcia bądź odrzucenia informacji Zarządu dotyczącej realizacji inwestycji, nie uprawniało natomiast do podjęcia uchwały uchylającej uchwałę wyrażającą zgodę na budowę, bowiem ta kwestia nie była objęta porządkiem obrad.

Walne Zgromadzenie (w niniejszym przypadku Zebranie Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni) może obradować i podejmować uchwały tylko w sprawach, które zostały objęte porządkiem obrad, o którym przed terminem Zebrania zostali powiadomieni jego członkowie. Oznacza to, że w trakcie Zebrania porządek obrad nie może być rozszerzany i uzupełniany. W konsekwencji podjęcie uchwały w sprawie, której nie przewidywał porządek obrad stanowi naruszenie bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 8 ³ ust. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Powyższe uzasadnia roszczenie o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.

Przypomnieć jeszcze należy, iż w przypadku zbiegu podstaw z art. 42 § 2 i 3 Prawa spółdzielczego pierwszeństwo ma nieważność bezwzględna będąca wynikiem sprzeczności uchwały z ustawą. W tej sytuacji bezprzedmiotowe staje się odnoszenie do zarzutów apelacji wskazujących na istnienie podstaw do uchylenia zaskarżonej uchwały.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i stwierdził nieważność przedmiotowej uchwały.

Kosztami postępowania apelacyjnego na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. obciążono pozwaną Spółdzielnię, jako stronę przegrywającą spór w tej instancji.