Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ryszard Małachowski

Protokolant: Aneta Maziarek

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Andrzeja Paździórko

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013 r.

sprawy P. W.

oskarżonego z art. 178 § 1 kk w zw. z art. 178 a § 4 kk w zb. z art. 244 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

z dnia 10 grudnia 2012 r. sygn. akt IV K 1106/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przypisany oskarżonemu czyn kwalifikuje z art. 178 a § 4 kk i ten przepis wskazuje jako podstawę prawną wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty należnych Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 382 / 13

UZASADNIENIE

P. W. został oskarżony o to, że w dniu 14 sierpnia 2012r., w S., przy ulicy (...), będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 21 kwietnia 2011r,. sygn. akt IV K 592 / 10 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum z dnia 12 września 2011r., sygn. akt IV K 483 / 11, za czyn z art. 178a § 1 kk, którymi to wyrokami orzeczono zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych, w tym ostatnim z nich do dnia 20 września 2014r., znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającemu stężeniu 1,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. prowadził pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, to jest o czyn z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 178a § 4 kk w zb. z art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 10 grudnia 2012r., sygn. akt IV K 1106 / 12, P. W. został uznany za winnego tego, że w dniu 14 sierpnia 2012r., w S., na odcinku między ulicami (...) a J., znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającym stężeniu 1,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, wbrew obowiązującemu go w dniu zdarzenia a orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 12 września 2011r. wydanym w sprawie IV K 483 / 11 w sprawie o czyn z art. 178a § 1 kk zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym oraz będąc uprzednio skazanym także za czyn z art. 178a § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin -Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 21 kwietnia 2011r. wydanym w sprawie IV K 592/10.

Przypisany oskarżonemu P. W. czyn został zakwalifikowany jako występek z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 178a § 4 kk w zb. z art. 244 kk. Jako podstawę wymiaru kary przyjęto art. 178a § 4 kk i orzeczono wobec oskarżonego karę jednego roku pozbawienia wolności. Na poczet tej kary zaliczono mu okres zatrzymania w dniach 14 - 15 sierpnia 2012r. Ponadto zastosowano wobec P. W. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat i zobowiązano go do uiszczenia świadczenia pieniężnego w kwocie 1500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Zasądzono od niego także koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa, w tym 180 zł opłaty.

Apelację od tego orzeczenia, na korzyść oskarżonego, wywiódł Prokurator Prokuratury Rejonowej Szczecin- Śródmieście w Szczecinie, zarzucając mu obrazę przepisów prawa materialnego, to jest art. 244 kk poprzez jego niesłuszne zastosowanie w przyjętej przez Sąd kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu. W złożonym środku odwoławczym wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu przepisu art. 244 kk.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora okazała się zasadna.

Sąd meriti prawidłowo przeprowadził postępowanie jurysdykcyjne. W sposób wyczerpujący zebrał dowody, następnie dokonał ich trafnej analizy, czyniąc na tej podstawie rzeczowe ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę orzeczenia. Słusznie przypisał oskarżonemu sprawstwo i winę. W tym zakresie procedowanie Sądu pierwszej instancji nie budzi zastrzeżeń Sądu Odwoławczego.

Odmiennie przedstawia się sprawa dokonanej przez Sąd meriti subsumcji. Przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji prawnej poprzez zastosowanie zbiegu przepisów art. 178a § 1 i 4 oraz art. 244 kk było działaniem na wyrost, ze szkodą dla oskarżonego. Jak zauważył autor apelacji, art. 178a § 4 kk obejmuje swoją treścią znamiona określone w art. 244 kk. In fine mówi bowiem o prowadzeniu pojazdu w stanie nietrzeźwości w warunkach uprzedniego orzeczenia wobec sprawcy zakazu prowadzenia pojazdów. Stanowi w ten sposób szczególny typ czynu zabronionego wyrażający się właśnie w podwójnym naruszeniu porządku prawnego, mianowicie poprzez spowodowanie stanu zagrożenia w ruchu lądowym (prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości) oraz nierespektowanie nałożonego orzeczeniem sądowym środka karnego ( prowadzenie pojazdu w okresie obowiązywania zakazu ). Zbieg zachodzący pomiędzy omawianymi przepisami ma zatem charakter jedynie pozorny. Zbędnym, a wręcz niedopuszczalnym jest rozszerzanie kwalifikacji prawnej o kolejne przestępstwo ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012r., I KZP 22 / 11, OSNKW 2012 / 1 / 6 ).

Tym samym należało podzielić zarzut apelacji i uwzględnić zawarty w niej wniosek o wyeliminowanie art. 244 kk z podstawy prawnej skazania P. W..

Nie było to jednak wystarczające, albowiem również przywołanie art. 178a § 1 kk stanowiło superfluum. Art. 178a § 4 kk nie uszczegóławia typu przestępstwa opisanego w § 1 tego przepisu, a konstruuje zupełnie inny czyn zabroniony obejmujący między innymi znamiona określone w § 1. Zachodzi tu więc stosunek zawierania i w pełni wystarczające jest powoływanie jako podstawy skazania art. 178a § 4 kk.

Na marginesie należy zauważyć, że Sąd pierwszej instancji w przyjętej, zbiegowej kwalifikacji prawnej czynu popełnionego przez oskarżonego nie przywołał art. 11 § 2 kk, jak również pominął art. 11 § 3 w podstawie wymiaru kary. Stanowi to niewątpliwie uchybienie, jednak wobec zmian dokonanych przez Sąd odwoławczy, nie wymaga ono szerszego omówienia.

Sąd meriti wymierzył karę w sposób prawidłowy, odwołując się do podstawy z art. 178a § 4 kk. Przekonująco i wyczerpująco uargumentował rozmiar zastosowanej sankcji, zarówno w zakresie jednego roku kary pozbawienia wolności jak i środka karnego – zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na maksymalny okres dopuszczony przez ustawę, czyli 10 lat. Represja ta stanowi poważną dolegliwość dla oskarżonego, jednak w żadnej mierze nie razi swoją surowością. Przy jej stosowaniu Sąd poprawnie uwzględnił dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk i w oparciu o nie wydał wyrok zgodnie ze swoim uznaniem, kładąc szczególny nacisk na prewencję ogólną.

Wobec powyższych uwag, Sąd Okregowy na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk zmienił zaskarżony wyrok we wskazanym zakresie, w pozostałej części utrzymując go w mocy.

Ponieważ oskarżony w żaden sposób nie przyczynił się do konieczności przeprowadzenia kontroli instancyjnej, Sąd Okręgowy kierując się zasadą słuszności, na podstawie art. 424 § 1 kpk w zw. z art. 434 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dn. 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( t. j. Dz. U., nr 49 z 1983r., poz. 223 z późn. zm. ) zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za to postępowanie.

SSO Ryszard Małachowski