Sygn. akt I ACz 332/15
Dnia 29 kwietnia 2015 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach w Wydziale I Cywilnym
w składzie następującym:
Przewodniczący SSA Piotr Wójtowicz (spr.)
Sędziowie: SA Lucyna Świderska-Pilis
SO Aneta Pieczyrak-Pisulińska
po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 roku w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa L. L.
przeciwko S. G.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i wydanie
na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 19 stycznia 2015 roku, sygn. akt I C 30/15,
p o s t a n a w i a
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy na podstawie art. 199§1 pkt 2 k.p.c. odrzucił pozew z tym uzasadnieniem, że przed Sądem Okręgowym w Katowicach zawisła już pod sygnaturą I C 413/14 między tymi samymi stronami sprawa o to samo roszczenie.
W zażaleniu na opisane wyżej postanowienie powódka zarzuciła, że postępowanie w sprawie o sygnaturze I C 413/14 ma inny przedmiot, gdyż żądanie obejmuje nakazanie pozwanemu złożenia oświadczenia o zobowiązaniu się do przeniesienia prawa własności, podczas gdy w sprawie niniejszej chodzi o żądanie nakazania złożenia przenoszącego własność oświadczenia woli. W oparciu o ten zarzut wniosła o uchylenie postanowienia i o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, uznać bowiem na obecnym etapie postępowania w zawisłej pod sygnaturą I C 413/14 (sygnatura I ACa 238/15 Sądu Apelacyjnego) należy, że – oprócz oczywistej tożsamości podmiotowej – istnieje także tożsamość przedmiotowa.
Żądanie pozwu sprawa o sygnaturze I C 413/14 obejmowało nakazanie pozwanemu złożenie w związku z odwołaniem zdziałanej na jego rzecz darowizny oświadczenia woli o zobowiązaniu się do nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości na powódki oraz wydanie jej tej nieruchomości. Tak skonstruowane powództwo zostało zapadłym dnia 17 grudnia 2014 r. wyrokiem zaocznym oddalone z tej przyczyny, że uwzględnienie go wywołałoby skutek jedynie zobowiązaniowy, podczas gdy powinien wynikać z niego skutek rzeczowy, a orzeczenie obejmujące taki skutek byłoby wyjściem poza granice żądania. W sprawie tej powódka złożyła w dniu 15 stycznia 2015 r. apelację, domagając się zmiany wyroku przez uwzględnienie powództwa i podnosząc, że Sąd Okręgowy władny był nadać jej żądaniu właściwą, prawnorzeczową treść i takie żądanie rozpoznać.
W niniejszej sprawie powódka, w oparciu o tożsamy stan faktyczny, sformułowała żądanie pozwu w ten sposób, że wniosła o nakazanie pozwanemu złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na nią prawa własności nieruchomości i o nakazanie mu wydania nieruchomości.
Zgłoszone w sprawie niniejszej i w sprawie I C 413/14 żądania nie są literalnie identyczne, oba jednak zmierzają do osiągnięcia takiego samego skutku (zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości po odwołaniu darowizny). Kwestią kluczową jest to, że zakończone w pierwszej instancji postępowanie w sprawie I C 413/14 na skutek wniesienia przez powódkę apelacji toczy się nadal i że w apelacji tej powódka dąży do nadania jej pierwotnie sformułowanemu żądaniu materialnej treści tożsamej z tą, która zawarta została w pozwie w sprawie niniejszej. Na obecnym etapie postępowania nie sposób wykluczyć, że jej środek odwoławczy odniesie pożądany przez nią skutek i że sąd drugiej instancji przychyli się do zaprezentowanego przez nią w apelacji stanowiska, to zaś doprowadziłoby do niedopuszczalnej w świetle zawartego w art. 199§1 pkt 2 k.p.c. unormowania sytuacji, że o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczyłyby się jednocześnie dwa postępowania.
Z powyższych względów na podstawie art. 397§2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.