Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 3 grudnia 2014 roku nr (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu A. P. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 30 października 2014 roku na okres jednego roku.

Sygn. akt IV U 11/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 07 kwietnia 2015 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 03.12.2014r. odmówił A. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem z dnia 20.11.2014r. Komisja Lekarska ZUS uznała, że nie jest niezdolny do pracy.

A. P. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. urodzony w dniu (...) r., o wykształceniu zawodowym, pracował jako monter urządzeń chłodniczych przez około 40 lat. Od 2013 roku nie pracuje zawodowo. Odwołujący w okresie od 04.11.2014r. do 29.10.2014r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne. W dniu 24.09.2014r. wystąpił z wnioskiem o rentę. Orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 20.11.2014r. nie został uznany za niezdolnego do pracy.

(dowód: wniosek z dnia 24.09.2014 r. – k. 1 III cz. ar

orzeczenie komisji lekarskiej ZUS nr 18001 z 20.11.2014 r. - k. 24 III cz. ar)

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. czy odwołujący jest czy nie jest niezdolny do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu neurologii lek. med. D. B.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegła specjalista neurolog rozpoznała u odwołującego:

- rwę kulszową lewostronną,

- zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym

- przebyty zabieg operacyjny usunięcia przepukliny jądra miażdżystego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa na poziomie L-4-L5, L5-S1

- wielopoziomową dyskopatię w odcinku lędźwiowym kręgosłupa na poziomach L-3-L4, L-4-L5, L5-S1,

- zaniki mięśniowe lewego uda oraz prawej kończyny górnej

Z powodu rozpoznanych schorzeń neurologicznych oraz stopnia ich nasilenia biegła uznała, że odwołujący jest niezdolny do pracy częściowo, okresowo od ukończenia świadczeń rehabilitacyjnych na okres 1 roku nie rokując odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Jak wynika z uzasadnienia opinii stwierdzone u odwołującego schorzenia wymagają leczenia i rehabilitacji, przebyty zabieg operacyjny odcinka lędźwiowego kręgosłupa nie przyniósł poprawy po zabiegu. U odwołującego występuje ograniczenie ruchomości odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa z objawami korzeniowymi w lewej kończynie dolnej, z osłabieniem zgięcia grzbietowego lewej stopy, wyszczuplenie prawej kończyny górnej oraz lewego uda. Stwierdzone schorzenia ograniczają sprawność odwołującego i czynią go niezdolnym do podjęcia pracy.

/dowód: opinia sądowo-lekarska – k. 8 - 11 as/

Żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń do opinii.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. P. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 03.12.2014 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest czy nie jest niezdolny do pracy.

Sąd, w oparciu o opinię biegłej sądowej specjalisty z zakresu neurologii lek. med. D. B. sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej, ocenił, że ubezpieczony A. P. z uwagi na jego dolegliwości neurologiczne jest niezdolny do pracy częściowo okresowo od ukończenia świadczeń rehabilitacyjnych tj. od 30.10.2014r. na okres jednego roku i nie rokuje na odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Stąd też Sąd uznał odwołanie za uzasadnione i tym samym na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku zamieniając zaskarżoną decyzję z dnia 03.12.2014r. w ten sposób, że przyznał A. P. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 30.10.2014r.